Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-1225/14-2/AM
z 19 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2014 r. (data wpływu 12 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji zdarzeń zaistniałych w zagranicznej spółce kontrolowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji zdarzeń zaistniałych w zagranicznej spółce kontrolowanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka F. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będąca spółką macierzystą, (powoływana dalej jako: „Spółka”) posiada oddział (powoływany dalej jako „Oddział”) zlokalizowany na terytorium Bułgarii będący zakładem w rozumieniu art. 5 ust. 1 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Bułgarii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Warszawie dnia 11 kwietnia 1994 r. (dalej jako: „Konwencja”).

Oddział będzie osiągał dochody z działalności prowadzonej na terenie Bułgarii opodatkowane bułgarskim podatkiem dochodowym od osób prawnych. W związku z istnieniem zagranicznego zakładu, Spółka ponosi koszty administracyjne oraz koszty ogólnego zarządu. Ponoszone koszty administracyjne oraz koszty ogólnego zarządu można przypisać bezpośrednio Oddziałowi lub Spółce.

Spółka ponosi również inne koszty związane z działalnością zakładu, takie jak np.: koszty projektowania, koszty działu zakupów, koszty działu kontroli kosztów oraz koszty bezpośrednio związane ze sprzedażą do zewnętrznego klienta realizowaną przez zagraniczny Oddział.

Informacje niezbędne do rozliczenia świadczeń realizowanych przez pracowników Spółki na rzecz Oddziału będą alokowane na specjalnych kontach Spółki związanych z obsługą tego zakładu zagranicznego.

Kwoty rozliczane przez Spółkę na rzecz Oddziału będą rozliczane w oparciu o stawki godzinowe, zawierające koszty wynagrodzeń, koszty zarządu, koszty administracyjne itp.

Spółka oraz Oddział prowadzą księgi rachunkowe według przepisów właściwych dla miejsca ich siedziby.

Oddział jest jednostką samobilansującą, wyodrębnioną organizacyjnie, pozbawioną odrębnej od Spółki osobowości prawnej.

Nadzór i bieżąca organizacja działalności operacyjnej Oddziału prowadzone są lokalnie przez Oddział, natomiast ogólny zarząd Oddziałem sprawowany jest przez Spółkę.

Tworzenie ogólnych zasad polityki finansowej dla Oddziału leży w gestii Spółki. Również polityka kadrowa Oddziału prowadzona jest pod nadzorem Spółki.

Oddział będzie realizował kontrakt na dostawę kotła dla kontrahenta bułgarskiego (faktury kosztowe i sprzedażowe będą rozliczane w Bułgarii).

W związku z powyższą transakcją, Spółka przeprowadzi z Oddziałem rozliczenie wewnętrzne, w ramach którego będzie zajmowała się projektowaniem, zakupami, zarządzaniem projektem itp.

Oddział nie będzie osiągał przychodów z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych, przychodów ze zbycia udziałów (akcji), wierzytelności, odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek, poręczeń i gwarancji, a także przychodów z praw autorskich, praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw, a także zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych lub - jeśli przychody z powyższych tytułów byłyby osiągane - nie będą one wynosić co najmniej 50% przychodów Oddziału osiągniętych w roku podatkowym, o którym mowa w art. 24a ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. 2014 r. poz. 851) w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2015 r., zwaną dalej „ustawą o CIT”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od 1 stycznia 2015 r. Spółka ma obowiązek prowadzenia odrębnej od ewidencji rachunkowej wskazanej w art. 9 ust. 1 i 1a ustawy o CIT ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 13 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. przy założeniu, że Oddział (zagraniczny zakład) Spółki nie będzie osiągał przychodów z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych, przychodów ze zbycia udziałów (akcji), wierzytelności, odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju (różyczek, poręczeń i gwarancji, a także przychodów z praw autorskich, praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw, a także zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych lub jeśli przychody z powyższych tytułów byłyby osiągane nie będą one wynosić co najmniej 50% przychodów Oddziału osiągniętych w roku podatkowym, o którym mowa w art. 24a ust. 6 ustawy o CIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka nie będzie zobowiązana do prowadzenia odrębnej od ewidencji rachunkowej wskazanej w art. 9 ust. 1 i la ustawy o CIT ewidencji, o której mowa w art. 24a ust. 13 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. przy założeniu, że Oddział (zagraniczny zakład) Spółki nie będzie osiągał przychodów z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych, przychodów ze zbycia udziałów (akcji), wierzytelności, odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek, poręczeń i gwarancji, a także przychodów z praw autorskich, praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw, a także zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych lub - jeśli przychody z powyższych tytułów byłyby osiągane - nie będą one wynosić co najmniej 50% przychodów Oddziału osiągniętych w roku podatkowym, o którym mowa w art. 24a ust. 6 ustawy o CIT.

Stanowisko takie znajduje poparcie w następującej argumentacji:

Dnia 1 stycznia 2015 r. wchodzi w życie nowelizacja ustawy o CIT polegająca m.in. na dodaniu do tego aktu nowego artykułu - 24a.

Zgodnie z ust. 13 tego artykułu

„Podatnicy są obowiązani do prowadzenia rejestru zagranicznych spółek, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2 oraz pkt 3 lit. a, a po zakończeniu roku podatkowego, o którym mowa w ust. 6, nie później niż przed upływem terminu do złożenia zeznania o wysokości dochodu zagranicznej spółki kontrolowanej osiągniętego w roku podatkowym, są obowiązani do zaewidencjonowania zdarzeń zaistniałych w zagranicznej spółce kontrolowanej w ewidencji odrębnej od ewidencji rachunkowej wskazanej w art. 9 ust. 1 i 1 a, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do określenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m”.

Przepis ten wprowadza obowiązek prowadzenia przez podatnika szczególnej, odrębnej ewidencji dla zdarzeń zaistniałych w „zagranicznej spółce kontrolowanej”. Zakres podmiotowy tego ostatniego pojęcia został określony w art. 24d ust. 3 ustawy o CIT.

Zgodnie zaś z ust. 18 tego artykułu:

„Przepisy ust. 1-18 oraz art. 27 ust. 2a stosuje się odpowiednio do podatnika prowadzącego działalność gospodarczą przez położony poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, chyba że dochody tego zakładu zostały uwzględnione przez podatnika w podstawie opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18.”

Chcąc ocenić, czy Spółka powinna prowadzić dla Oddziału odrębną ewidencję, o której mowa w art. 24a ust. 13 ustawy o CIT, należy zatem stwierdzić, czy można do niej zastosować w sposób odpowiedni kryteria podmiotowe określone w art. 24a ust. 3 ustawy o CIT. Ze względu na miejsce położenia zakładu (Oddziału), wykluczyć należy w pierwszym rzędzie pkt 1 i 2 tego ustępu.

Okoliczność, że Oddział nie będzie osiągał przychodów z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych, przychodów ze zbycia udziałów (akcji), wierzytelności, odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek, poręczeń i gwarancji, a także przychodów z praw autorskich, praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw, a także zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych (lub, gdyby te przychody z tych źródeł były osiągane, to nie będą one wynosić co najmniej 50% przychodów Oddziału osiągniętych w roku podatkowym, o którym mowa w art. 24 a ust. 6 ustawy o CIT) wyklucza też zastosowanie do Oddziału (zakładu) art. 24a ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT.

W związku z powyższym, Oddział nie spełnia kryteriów podmiotowych, o których mowa w art. 24a ust. 3 w zw. z ust. 18 ustawy o CIT. Nie można zatem stosować do niego wymogów, które są związane z zagraniczną spółką kontrolowaną. Z tego względu, Spółka nie będzie zobowiązana do prowadzenia odrębnej ewidencji dla zdarzeń zaistniałych w Oddziale w rozumieniu art. 24a ust. 13 w zw. z ust. 18 ustawy o CIT.

Powyższe stanowisko znajduje również poparcie w wykładni funkcjonalnej. W zaistniałych relacjach, Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku od dochodów zagranicznej spółki kontrolowanej (zakładu). W związku z tym faktem, wymóg prowadzenia odrębnej ewidencji byłby bezcelowym, dodatkowym obciążeniem spoczywającym na Spółce. Byłoby to tym bardziej niezasadne, gdy weźmie się pod uwagę charakter zakładu jako wewnętrznie wydzielonej części przedsiębiorstwa, z którą relacje są uwzględniane w księgach podatkowych prowadzonych przez Spółkę.

Z tych względów stanowisko spółki należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1328) znowelizowano ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014, poz. 851 z późn. zm.) m.in. poprzez wprowadzenie regulacji dotyczących zagranicznych spółek kontrolowanych (art. 24a ustawy).

Powyższe zmiany mają na celu zwalczanie szkodliwej konkurencji ze strony części państw, przede wszystkim tzw. rajów podatkowych, oraz przeciwdziałanie odraczaniu lub unikaniu opodatkowania przy wykorzystywaniu mechanizmu przesuwania dochodów do spółek zależnych zlokalizowanych w krajach o preferencyjnych systemach podatkowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania art. 24a ust. 13 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych w odniesieniu do oddziału zlokalizowanego na terytorium Bułgarii, będącego zakładem w rozumieniu art. 5 ust. 1 Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Bułgarii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Warszawie dnia 11 kwietnia 1994 r. (Dz. U. z 1995 r. Nr 137, poz. 679).

Stosownie do art. 24a ust. 13 podatnicy są obowiązani do prowadzenia rejestru zagranicznych spółek, o których mowa w ust. 3 pkt 1 i 2 oraz pkt 3 lit. a, a po zakończeniu roku podatkowego, o którym mowa w ust. 6, nie później niż przed upływem terminu do złożenia zeznania o wysokości dochodu zagranicznej spółki kontrolowanej osiągniętego w roku podatkowym, są obowiązani do zaewidencjonowania zdarzeń zaistniałych w zagranicznej spółce kontrolowanej w ewidencji odrębnej od ewidencji rachunkowej wskazanej w art. 9 ust. 1 i 1a, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do określenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.

W celu ustalenia konieczności stosowania omawianej regulacji w pierwszej kolejności należy rozważyć, czy dany podmiot (jednostka organizacyjna) powiązany z polskim podatnikiem jest „zagraniczną spółką”. Określenie to obejmuje wszystkie jednostki, którym - zgodnie z prawem państwa, w którym posiadają siedzibę lub zarząd - przyznana jest osobowość prawna (spółki kapitałowe, stowarzyszenia, fundacje, fundusze, przedsiębiorstwa itd.) oraz te jednostki niemające osobowości prawnej, których dochody podlegać mogą opodatkowaniu w państwie ich siedziby lub zarządu. Nie każda „zagraniczna spółka” będzie stanowić „kontrolowaną zagraniczną spółkę”, a jedynie taka, która spełniać będzie warunki określone w art. 24a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do tego przepisu użyte w niniejszym artykule określenie zagraniczna spółka - oznacza:

1. osobę prawną,
2. spółkę kapitałową w organizacji,
3. jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej inną niż spółka niemająca osobowości prawnej,
4. spółkę niemającą osobowości prawnej, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 2 - nieposiadającą siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w której podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, posiada udział w kapitale, prawo głosu w organach kontrolnych lub stanowiących lub prawo do uczestnictwa w zysku.

Warunki uznania danego podmiotu za zagraniczną spółkę kontrolowaną wskazuje art. 24a ust. 3 ustawy.

Zgodnie z powyższym przepisem zagraniczną spółką kontrolowaną jest:

1. zagraniczna spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 9a ust. 6 albo
   
2. zagraniczna spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium państwa innego niż wskazane w pkt 1, z którym:

1. Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy międzynarodowej, w szczególności umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo
   
2. Unia Europejska nie zawarła umowy międzynarodowej

- stanowiącej podstawę do uzyskania od organów podatkowych tego państwa informacji podatkowych, albo

3. zagraniczna spółka spełniająca łącznie następujące warunki:

1. w spółce tej podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, posiada nieprzerwanie przez okres nie krótszy niż 30 dni, bezpośrednio lub pośrednio, co najmniej 25% praw głosu w organach kontrolnych lub stanowiących lub 25% udziałów związanych z prawem uczestnictwa w zyskach,
   
2. co najmniej 50% przychodów tej spółki osiągniętych w roku podatkowym, o którym mowa w ust. 6, pochodzi z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych, przychodów ze zbycia udziałów (akcji), wierzytelności, odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek, poręczeń i gwarancji, a także przychodów z praw autorskich, praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw, a także zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych,
3. co najmniej jeden rodzaj przychodów, o których mowa w lit. b, uzyskiwanych przez tę spółkę, podlega w państwie jej siedziby lub zarządu opodatkowaniu według stawki podatku dochodowego obowiązującej w tym państwie niższej o co najmniej 25% od stawki, o której mowa w art. 19 ust. 1, lub zwolnieniu lub wyłączeniu z opodatkowania podatkiem dochodowym w tym państwie, chyba że przychody te podlegają zwolnieniu od opodatkowania w państwie siedziby lub zarządu spółki je otrzymującej na podstawie przepisów dyrektywy Rady 2011/96/UE z dnia 30 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich (Dz. Urz. UE L 345 z 29.122011, str. 8, z późn. zm.).
   
   

Zatem o uznaniu zagranicznej spółki za zagraniczną spółkę kontrolowaną decydują następujące kryteria:

• kraj (terytorium) siedziby lub miejsca zarządu zagranicznej spółki,
  

• stopień powiązania takiej spółki z polskim rezydentem, wynikający z udziału w jej kapitale, w prawach głosu w jej organach kontrolnych lub stanowiących lub w prawie do udziału w zysku zagranicznej jednostki,
  

• stawka podatku dochodowego obowiązująca w państwie jej rezydencji podatkowej,
  

• rodzaj uzyskiwanych przez zagraniczną spółkę przychodów.
  
  
  

Samodzielną podstawę uznania takiej spółki za zagraniczną spółkę kontrolowaną stanowi sytuacja, w której zagraniczna spółka:

1. posiada siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową. Listę tych krajów i terytoriów zawiera rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 9 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. poz. 494) oraz rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 9 kwietnia 2013 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. poz. 493).
2. posiada siedzibę lub zarząd w państwie niewymienionym w w/w rozporządzeniach, z którym ani Polska, ani Unia Europejska nie zawarła umowy międzynarodowej stanowiącej podstawę do uzyskania od organów podatkowych tego państwa informacji podatkowych (umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, umowy o wymianie informacji w sprawach podatkowych).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca posiada oddział zlokalizowany na terytorium Bułgarii. Republika Bułgarii nie jest krajem stosującym szkodliwą konkurencję podatkową w rozumieniu art. 24a ust. 3 pkt 1. Polska i Bułgaria są stronami Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku sporządzonej w Warszawie dnia 11 kwietnia 1994 r. (Dz. U. z 1995 r. Nr 137, poz. 679).

W przypadku zagranicznej spółki posiadającej siedzibę lub zarząd w państwie innym, niż wymienione w pkt 1 i 2 artykułu 24a ust. 3 ustawy za zagraniczną spółkę kontrolowaną zostanie uznana zagraniczna spółka spełniająca łącznie przesłanki wynikające z powołanego powyżej art. 24a ust. 3 pkt 3.

Pierwszy warunek odwołuje się do określonego poziomu kontroli, którego osiągnięcie oznaczać będzie, że podatnik wywiera istotny wpływ na funkcjonowanie zagranicznej spółki kontrolowanej. Warunek ten zostanie zatem uznany za spełniony, gdy podatnik będący polskim rezydentem posiadał będzie nieprzerwanie przez okres co najmniej 30 dni, bezpośrednio lub pośrednio, nie mniej niż 25% udziałów w spółce zagranicznej.

Udział w spółce zagranicznej ustalany jest poprzez odwołanie do udziału w kapitale spółki zagranicznej, praw głosu w organach kontrolnych lub stanowiących spółki zagranicznej, jak również praw do uczestnictwa w zyskach tej spółki.

Drugi warunek odnosi się do charakteru przychodów uzyskiwanych przez zagraniczną spółkę. Spółka taka zostanie uznana za zagraniczną spółkę kontrolowaną, jeżeli co najmniej 50% jej przychodów pochodzi z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych, przychodów ze zbycia udziałów (akcji), wierzytelności, odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek, poręczeń i gwarancji, a także przychodów z praw autorskich, praw własności przemysłowej - w tym z tytułu zbycia tych praw, a także zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych (przychody o charakterze pasywnym).

Trzecim warunkiem zastosowania przepisów o CFC jest zlokalizowanie zagranicznej spółki w państwie stosującym opodatkowanie niższe o co najmniej 25% od nominalnej stawki określonej w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. według stawki podatku wynoszącej 14, 25 % lub niższej bądź w państwie tym przychody, o których mowa w ust. 2 pkt 2 lit. b, są zwolnione albo wyłączone z opodatkowania.

Warunek ten nie dotyczy jednakże zwolnień, których źródłem są przepisy dyrektywy Rady 2011/96/UE z dnia 30 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich (Dz. Urz. UE L 345 z 29.12.2011, str. 8, z późn. zm.), przewidujące wyłączenie z opodatkowania określonych dochodów z uwagi na fakt, że uzyskującym przychody z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka podlegająca opodatkowaniu od całości swoich dochodów w państwie należącym do UE i EOG (por. art. 20 ust. 3 ustawy CIT).

W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że Oddział nie będzie osiągał przychodów z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych, przychodów ze zbycia udziałów (akcji), wierzytelności, odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek, poręczeń i gwarancji, a także przychodów z praw autorskich, praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw, a także zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych lub - jeśli przychody z powyższych tytułów byłyby osiągane - nie będą one wynosić co najmniej 50% przychodów Oddziału osiągniętych w roku podatkowym, o którym mowa w art. 24a ust. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. 2014 r. poz. 851) w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2015 r., zwaną dalej „ustawą o CIT”.

Jak wskazano powyżej dla uznania zagranicznej spółki, posiadającej siedzibę lub zarząd w państwie innym, niż wymienione w pkt 1 i 2 artykułu 24a, za zagraniczną spółkę kontrolowaną w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych konieczne jest łączne spełnienie przesłanek wynikających z art. 24a ust. 3 pkt 3. Z uwagi na to, że Oddział Wnioskodawcy, zlokalizowany na terytorium Bułgarii nie będzie osiągał przychodów z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych, przychodów ze zbycia udziałów (akcji), wierzytelności, odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek, poręczeń i gwarancji, a także przychodów z praw autorskich, praw własności przemysłowej, w tym z tytułu zbycia tych praw, a także zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych lub - jeśli przychody z powyższych tytułów byłyby osiągane - nie będą one wynosić co najmniej 50% przychodów Oddziału osiągniętych w roku podatkowym, nie zostanie spełniona przesłanka wynikająca z art. 24a ust. 3 pkt 3 lit. b. A zatem bułgarski oddział Wnioskodawcy nie może zostać uznany za zagraniczną spółkę kontrolowaną. W związku z powyższym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do prowadzenia ewidencji zdarzeń gospodarczych zaistniałych w zagranicznej spółce kontrolowanej służącej ustaleniu dochodu z tej spółki, podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku, o której mowa w art. 24 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2014 r. należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.