Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-590/14-2/KS
z 6 lutego 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 05 listopada 2014 r. (data wpływu 07 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie potwierdzenia, że wydatki poniesione na środki trwałe mogą zostać zaliczone do kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych jeszcze przed przyjęciem środków trwałych do używania i wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z chwilą ich poniesienia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie potwierdzenia, że wydatki poniesione na środki trwałe mogą zostać zaliczone do kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych jeszcze przed przyjęciem środków trwałych do używania i wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z chwilą ich poniesienia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca posiada zezwolenie z dnia 27 czerwca 2014 r. na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: Zezwolenie).

Zezwolenie zostało Spółce udzielone po rozszerzeniu obszaru specjalnej strefy ekonomicznej (dalej: Strefa) na teren istniejącego zakładu produkcyjnego Spółki (w ramach procedury objęcia tzw. gruntów prywatnych granicami Strefy) w związku z realizacją nowej inwestycji polegającej na rozbudowie i modernizacji zakładu Spółki.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest produkcja płyt wiórowych surowych, płyt MDF i OSB, jak również wyrobów uszlachetnionych, m.in.: płyt laminowanych, podłóg laminowanych, paneli boazeryjnych oraz elementów postforming (blaty kuchenne).

Zgodnie z treścią Zezwolenia Spółka została zobowiązana m.in. do:

    1. poniesienia na terenie Strefy wydatków inwestycyjnych w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2008 r. Nr 232, poz. 1548 z późn. zm., dalej: Rozporządzenie strefowe) w wysokości co najmniej 160 mln PLN w terminie do dnia 30 września 2018 r.;
    2. zwiększenia zatrudnienia na terenie Strefy poprzez zatrudnienie po dniu uzyskania Zezwolenia co najmniej 20 nowych pracowników w stosunku do średniorocznego poziomu zatrudnienia z 12 miesięcy poprzedzających miesiąc uzyskaniu Zezwolenia – w terminie do dnia 30 września 2018 r.

Z uwagi na złożoność i długotrwały proces budowy poszczególnych środków trwałych, w wielu przypadkach pomiędzy momentem poniesienia wydatków na środki trwałe w ramach procesu inwestycyjnego a chwilą przekazania do używania kompletnego i zdatnego do używania środka trwałego wytwarzanego/nabywanego w ramach projektu inwestycyjnego Spółki upływa długi okres.

W konsekwencji, w trakcie budowy środków trwałych, dla celów rachunkowych i podatkowych wydatki na przedmiotowe środki trwałe są ujmowane na koncie środki trwałe w budowie/inwestycje w toku – do momentu, kiedy są one kompletne i zdatne do użytku. Po aktywowaniu środków trwałych dla celów rachunkowych i podatkowych, wydatki związane z ich zakupem lub wytworzeniem są rozpoznawane w czasie jako koszty uzyskania przychodu poprzez odpisy amortyzacyjne.

Spółka zamierza korzystać ze zwolnienia podatkowego w oparciu o wartość wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego Spółka prosi o potwierdzenie, że wydatki poniesione na środki trwałe mogą zostać zaliczone do kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych jeszcze przed przyjęciem środków trwałych do używania i wprowadzenia ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z chwilą ich poniesienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty ponoszone na nabycie/wytworzenie środków trwałych spełniające warunki określone w § 6 Rozporządzenia strefowego mogą zostać zaliczone do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych jeszcze przed ostatecznym przyjęciem środków trwałych do używania i wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, również w sytuacji, gdy na moment ich poniesienia środki trwałe nie zostaną jeszcze oddane do użytkowania i będą się znajdowały na koncie środki trwałe w budowie/inwestycje w toku.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

1. Uwagi ogólne.


W myśl art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274, z późn. zm.; dalej: ustawa o SSE), dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 tej ustawy, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.) ustanawiającym zasady korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego przez przedsiębiorców strefowych, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomoc publiczna udzielana podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy na podstawie zezwolenia stanowi pomoc regionalną z tytułu (i) kosztów nowej inwestycji lub (ii) utworzenia nowych miejsc pracy. Jak wskazano w zaprezentowanym powyżej stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego, intencją Spółki jest korzystanie ze zwolnienia podatkowego w oparciu o wartość wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną. W odniesieniu do Spółki znajdzie zatem zastosowanie przepis § 3 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia strefowego, zgodnie z którym wielkość pomocy z tytułu kosztów nowej inwestycji liczona jest jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 tego rozporządzenia.

Definicja wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą, zawarta w § 6 ust. 1 Rozporządzenia strefowego, stanowi, iż: „za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji (…) poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące m.in. ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika; kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych (…)”. Przepis § 6 ust. 4 Rozporządzenia strefowego stanowi natomiast, iż cenę nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych ustala się zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2013 r., poz. 330, z późn. zm., dalej: ustawa o rachunkowości).

2. Okoliczności ujęcia wydatków inwestycyjnych na koncie środków trwałych w budowie.

Spółka pragnie podkreślić, że analizowane wydatki, ponoszone w związku z realizacją nowego projektu inwestycyjnego w każdym przypadku dotyczą docelowo środków trwałych wytwarzanych w ramach projektu inwestycyjnego Spółki. Fakt, iż są (będą) one uznawane za środki trwałe w budowie (do momentu przyjęcia ich do używania) wynika wyłącznie z długotrwałości procesu inwestycyjnego, w szczególności budowy poszczególnych środków trwałych. Celem realizowanego w Spółce procesu inwestycyjnego jest w każdym przypadku jego ukończenie, w wyniku którego możliwe będzie rozpoczęcie korzystania z tych środków trwałych w ramach prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej i ostateczne rozliczenie kosztów poniesionych na zakup lub wytworzenie środków trwałych.

Należy podkreślić, iż moment wprowadzenia środka trwałego do ewidencji środków trwałych jest istotny wyłącznie z perspektywy dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla celów rachunkowych oraz podatkowych. W ocenie Spółki, w świetle obowiązujących przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych, moment ten nie powinien mieć natomiast kluczowego znaczenia dla kwalifikacji ponoszonych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych dla celów kalkulacji limitu zwolnienia podatkowego.

Spółka pragnie przy tym zaznaczyć, że z perspektywy przepisów ustawy o rachunkowości oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w wielu przypadkach z natury wydatków inwestycyjnych ponoszonych na zakup lub wytworzenie środków trwałych wynika konieczność ich czasowego ujęcia na koncie środki trwałe w budowie/inwestycje w toku – do momentu przyjęcia środków trwałych do używania. Powyższa praktyka wiąże się z faktem, że w świetle przepisów ustawy o rachunkowości oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o możliwości wprowadzenia środków trwałych wykorzystywanych w działalności gospodarczej podatnika do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do której, w ocenie Spółki, odnosi się § 6 ust. 1 Rozporządzenia strefowego decyduje m.in. fakt, że dany środek trwały jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania, a zatem podatnik będzie uzyskiwał przychody w związku z wykorzystaniem tego środka trwałego w prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast same przepisy dotyczące pomocy udzielanej przedsiębiorcom w formie zwolnienia z podatku dochodowego nie uzależniają bezpośrednio możliwości korzystania z pomocy od faktu osiągania przez przedsiębiorcę przychodów w związku z korzystaniem ze środków trwałych nabytych w ramach inwestycji strefowej.

W konsekwencji zarówno w świetle przepisów ustawy o rachunkowości, jak i przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do momentu spełnienia przez dany środek trwały kryterium kompletności i zdatności do używania, wydatki poniesione na nabycie oraz/lub wytworzenie tego środka trwałego ujmowane są na koncie środki trwałe w budowie/inwestycje w toku i pozostają „nieaktywne” dla celów rachunkowych i podatkowych. Zgodnie bowiem z treścią art. 32 ust. 1 ustawy o rachunkowości, „(...) Rozpoczęcie amortyzacji następuje nie wcześniej niż po przyjęciu środka trwałego do używania (…)”. Jednocześnie na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych. Wydatki te, stosownie do przepisu art. 16g ust. 1 pkt 1 w zw. z ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powiększają wartość początkową środków trwałych (a następnie, po przyjęciu środka trwałego do używania mogą stanowić koszty uzyskania przychodów poprzez dokonywane przez podatnika odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej środka trwałego).

Reasumując, należy stwierdzić, że moment przyjęcia do używania środka trwałego nie jest tożsamy z momentem poniesienia wydatku z perspektywy ustawy o rachunkowości, zgodnie z którą, Spółka obowiązana jest określać cenę nabycia oraz/lub koszt wytworzenia środka trwałego.

3. Moment zaliczenia wydatków inwestycyjnych do kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą a termin oddania środka trwałego do używania.


Odwołując się do definicji wydatków kwalifikowanych sformułowanej w § 6 Rozporządzenia strefowego, którego treść została zacytowana powyżej, należy podkreślić, że przepis ten wskazuje jedynie na charakter wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, stanowiąc, że mają to być wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji na terenie specjalnej strefy ekonomicznej zaliczone do składników majątku podatnika (zgodnie z odrębnymi przepisami). Przepis ten nie precyzuje natomiast momentu, w którym wydatki ponoszone na środki trwałe (w ramach prowadzonej inwestycji) mogą zostać zaliczone do kosztów kwalifikowanych, wpływających na limit przysługującej danemu przedsiębiorcy pomocy publicznej.


Konsekwentnie, aby dany wydatek uznać za wydatek kwalifikujący się do objęcia pomocą koniecznym jest spełnienie warunku uwzględnienia go w wartości początkowej środka trwałego na podstawie przepisów ustawy o rachunkowości. Brak jest natomiast w ww. regulacji odniesienia do samego momentu przyjęcia do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

W ocenie Spółki, wymóg dotyczący wprowadzenia środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, decydujący o kwalifikowalności wydatków inwestycyjnych poniesionych na zakup bądź wytworzenie tych środków trwałych nie musi, w świetle wskazanego przepisu, zostać spełniony zanim przedmiotowe wydatki zostaną uwzględnione w kalkulacji limitu dostępnej dla Spółki pomocy w formie zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, ale musi być spełniony docelowo.

W szczególności, zdaniem Spółki, o tym, w jakim momencie należy zaliczyć koszt inwestycyjny do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą decyduje wyłącznie moment poniesienia kosztu. Bez znaczenia pozostaje natomiast fakt, że w tym momencie nie doszło jeszcze do przekazania do używana środków trwałych, z którymi związane były te wydatki, gdyż przez cały czas są to wydatki o charakterze inwestycyjnym.

Jak zaznaczono w przedstawionym stanie faktycznym/opisie zdarzenia przyszłego, w ramach projektu inwestycyjnego realizowanego przez Spółkę na terenie strefy, w wielu przypadkach pomiędzy momentem faktycznego poniesienia wydatków na środki trwałe a chwilą przekazania ich do używania może upłynąć długi okres. W konsekwencji, zaliczenie tych środków trwałych do składników majątku Spółki, poprzez wprowadzenie ich do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, będzie podlegać odroczeniu w czasie.

Niemniej jednak, w świetle przeprowadzonej powyżej analizy, Spółka stoi na stanowisku, że takie odroczenie nie powinno mieć negatywnego wpływu na możliwość uwzględnienia wydatków poniesionych w związku z nabyciem oraz/lub wytworzeniem środków trwałych (przed ich wprowadzeniem do ewidencji), w kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej (zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych). Zarówno w świetle przepisów ustawy o rachunkowości, jak i przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki te od początku stanowią wydatki na środki trwałe, a więc wydatki o charakterze inwestycyjnym, które docelowo zostaną zaliczone do wartości początkowej środków trwałych wprowadzonych do ewidencji (w momencie w którym spełnią one kryterium kompletności i zdatności do używania).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki, sformułowany w Rozporządzeniu strefowym warunek zaliczenia wydatków poniesionych na nabycie środków trwałych do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną (polegający na wprowadzeniu środków trwałych, na które przeznaczono wydatki inwestycyjne do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) stanowi wprawdzie warunek sine qua non kwalifikowalności takich wydatków, niemniej jednak nie musi on zostać spełniony przed ich uwzględnieniem w kalkulacji przysługującego Spółce limitu pomocy publicznej.

4. Stanowisko organów w analogicznych stanach faktycznych.


Wnioskodawca pragnie podkreślić, że zaprezentowane powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach prawa podatkowego wydanych w analogicznych stanach faktycznych/opisach zdarzenia przyszłego.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 24 czerwca 2013 r. (sygn. ILPB3/423-119/13-4/AO), organ stwierdził, że: „Spółka uprawniona będzie do zaliczenia ponoszonych wydatków na środki trwałe w budowie do wydatków inwestycyjnych także wówczas, gdy na dzień poniesienia takich wydatków środki trwałe, na które wydatki zostały poniesione, nie zostaną jeszcze oddane do użytkowania, znajdując się w ewidencji księgowej jako środki trwałe w budowie, z zachowaniem warunków określonych w § 6 ust. 1 powołanego rozporządzenia”.

Analogiczne stanowisko organy podatkowe zaprezentowały również w następujących pismach:

    1. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 18 listopada 2010 r. (sygn. ILPB3/423-697/10-2/EK),
    2. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 16 grudnia 2009 r. (sygn. ITPB3/423-602/09/PS),
    3. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 12 stycznia 2009 r. (sygn. ITPB3/423-588/08/AM).

5. Konkluzje.


Konkludując, w ocenie Spółki, koszty ponoszone na nabycie oraz/lub wytworzenie środków trwałych mogą zostać zaliczone do wydatków kwalifikujących się do objęcia pomocą również w sytuacji, gdy na moment ich ujęcia w księgach rachunkowych środki trwałe nie zostaną jeszcze oddane do użytkowania (wydatki będą znajdowały się na koncie środków trwałych w budowie/inwestycji w toku). Przekazanie środka trwałego do używania, a tym samym ujęcie go w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości (a także przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) stanowi wprawdzie warunek decydujący o kwalifikowalności wydatków inwestycyjnych, niemniej jednak ustawodawca nie zastrzegł, że musi on zostać spełniony zanim przedmiotowe wydatki zostaną uwzględnione w wartości dostępnej pomocy publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest ocena w zakresie ustalenia momentu poniesienia wydatków inwestycyjnych kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną. Powyższe zostało rozpatrzone w odrębnej interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Spółkę interpretacji indywidualnych, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy:

  • zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
  • zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj