Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/4511-19/15-4/AP
z 2 kwietnia 2015 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 8 stycznia 2015 r. (data wpływu 12 stycznia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 marca 2015 r. (data wpływu 10 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania ryczałtem ewidencjonowanym przychodów z tytułu najmu prywatnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 24 lutego 2015 r., Nr IPTPB1/4511-19/15-2/AP na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 24 lutego 2015 r. (data doręczenia 2 marca 2015 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 6 marca 2015 r. (data wpływu 10 marca 2015 r.), nadanym za pośrednictwem polskiej placówki operatora wyznaczonego w dniu 9 marca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od 2007 r. zaczęła wynajmować lokale użytkowe, które były współwłasnością z mężem. Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej, a umowy najmu nie były zawierane w ramach prowadzonej przez męża działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, Wnioskodawczyni złożyła pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z tytułu najmu na rok podatkowy 2007 do Naczelnika Urzędu Skarbowego w X, czyli w urzędzie skarbowym właściwym według miejsca swojego zamieszkania, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Mąż z tytułu swojej części przychodów z najmu rozliczał się na zasadach ogólnych.

Od 2012 r., na podstawie art. 8 ust. 2-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku od osób fizycznych, przychody z tytułu wspólnej własności wynajmowanych lokali zostały w całości rozliczone przez męża.

W marcu 2013 r. wynajmowane lokale, na podstawie umowy darowizny, stały się całkowicie własnością Wnioskodawczyni, stąd też przychody z tytułu najmu ww. lokali od kwietnia 2013 r. Wnioskodawczyni zaczęła rozliczać sama na podstawie oświadczenia złożonego w 2007 r., opłacając podatek zryczałtowany w wysokości 8,5%.

Wnioskodawczyni po 2007 r. nie składała oświadczenia o zmianie formy opodatkowania, o której mowa w art. 9 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów i w żadnym z wcześniejszym lat nie był przekroczony limit 150 000 euro z tytułu przychodów z najmu lokali użytkowych.

W piśmie z dnia 6 marca 2015 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazano że:

  1. Wnioskodawczyni nie posiada innych źródeł przychodów.
  2. Wszystkie przedmiotowe lokale mają razem powierzchnie użytkową 210 m2 (51 m2/40 m2/25 m2/80 m2/14 m2).
  3. Podejmowane czynności związane z najmem lokalu są podejmowane w sposób ciągły, tzn. co miesiąc jest wystawiany przez Wnioskodawczynię dokument „Faktura”, na podstawie którego najemcy dokonują płatności.
  4. Wnioskodawczyni w 2013 r. wynajmowała lokale tylko na cele użytkowe.
  5. Umowy najmu lokalu są oparte na podstanie Kodeksu cywilnego, który nakłada również na Wnioskodawczynię prawa i obowiązki. Wynajmując lokale Wnioskodawczyni działała we własnym imieniu.
  6. Wszystkie umowy z najemcami na wynajem lokali zawarte były w celu prowadzenia przez osoby wynajmujące działalności gospodarczej w wynajętych lokalach.
  7. Wnioskodawczyni w 2013 r. posiadała pięciu najemców, w tym jedną osobę prawną, trzy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, jedną spółkę cywilną.
  8. Wnioskodawczyni nie zamierza rozpoczynać działalności gospodarczej w zakresie najmu.
  9. Według Wnioskodawczyni przychody z tytułu najmu lokali podlegają zaliczeniu do przychodów z najmu z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych.
  10. Zapytanie dotyczy tylko 2013 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychody uzyskane od kwietnia 2013 r. z tytułu najmu lokali będących tylko własnością Wnioskodawczyni należało opodatkować podatkiem zryczałtowanym w wysokości 8,5%?

Zdaniem Wnioskodawczyni, art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1993 r., Nr 144, poz. 930, z późn. zm.) stanowi, że pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Takie pisemne oświadczenie zostało złożone przez Wnioskodawczynię w dniu 15 stycznia 2007 r. za rok 2007.

W dalszej części art. 9 ust. 1 mowa jest, że jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Wnioskodawczyni do dnia złożenia wniosku ORD-IN nie dokonywała wyboru innej formy opodatkowania, jedynie korzystała z możliwości, którą daje Jej art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych – możliwość opodatkowania całości dochodów osiągniętych ze wspólnej własności, wspólnego posiadania przez jednego z małżonków. Dlatego też Wnioskodawczyni uważa, że przychody z tytułu najmu lokali, będących od marca 2013 r. jedynie Jej własnością, powinny być opodatkowane przez Nią w całości podatkiem zryczałtowanym 8,5%, na podstawie oświadczenia złożonego w 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

  • pozarolnicza działalność gospodarcza,
  • najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

  • zarobkowym celu działalności,
  • wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
  • prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z treścią art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych należy stwierdzić, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Co do zasady, wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 cyt. ustawy, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie zaś z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 2 ust. 1a tej ustawy).

Stosownie do treści art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, dla przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest − zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy − złożenie przez podatnika pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów − pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 9 ust. 4 tej ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Zgodnie z art. 12 ust. 5 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Artykuł 12 ust. 6 ustawy stanowi, że zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a, chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich. Oznacza to, że przychody małżonków, pomiędzy którymi istnieje wspólność majątkowa z umowy najmu rzeczy i praw majątkowych stanowią, co do zasady, u każdego z nich przychód w wysokości równej połowie uzyskanego przez oboje małżonków przychodu z tego źródła. Jednocześnie zauważyć należy, że z powołanego przepisu art. 12 ust. 6 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne wynika, że powyższa zasada proporcjonalnego ustalania przychodu nie znajduje zastosowania w przypadku, gdy przedmiot najmu należy do majątku odrębnego jednego z małżonków. Nie mamy bowiem wówczas do czynienia ze współwłasnością.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w treści art. 12 ust. 7 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne – oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej do dnia 20 stycznia roku podatkowego, a w przypadku rozpoczęcia osiągania przychodów w trakcie roku podatkowego − w terminie pierwszej wpłaty na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Należy wyraźnie podkreślić, że oświadczenie takie małżonkowie muszą składać co roku, nawet jeśli nic się nie zmieniło i dalej chcą opodatkować przychody tylko przez jednego małżonka.

Wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 6 obowiązuje przy dokonywaniu wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za cały dany rok podatkowy, chyba że w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył obowiązek dokonywania wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 12 ust. 8 ww. ustawy).

W przypadku dokonania takiego wyboru i złożenia stosownego oświadczenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego przez oboje małżonków w odpowiednim terminie podatnikiem będzie wyłącznie jeden z małżonków.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni od 2007 r. zaczęła wynajmować lokale użytkowe, które były współwłasnością z mężem. Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi działalności gospodarczej, a umowy najmu nie były zawierane w ramach prowadzonej przez męża działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni złożyła pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z tytułu najmu na rok podatkowy 2007 w urzędzie skarbowym właściwym według swojego miejsca zamieszkania, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Mąż z tytułu swojej części przychodów z najmu rozliczał się na zasadach ogólnych. Od 2012 r. przychody z tytułu wspólnej własności wynajmowanych lokali zostały w całości rozliczone przez męża. W marcu 2013 r. wynajmowane lokale, na podstawie umowy darowizny, stały się całkowicie własnością Wnioskodawczyni, stąd też przychody z tytułu najmu ww. lokali od kwietnia 2013 r. Wnioskodawczyni zaczęła rozliczać sama na podstawie oświadczenia złożonego w 2007 r., opłacając podatek zryczałtowany w wysokości 8,5%. Wnioskodawczyni po 2007 r. nie składała oświadczenia o zmianie formy opodatkowania.

Przenosząc powyższe na grunt prawa podatkowego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie nie można uznać Wnioskodawczyni za podatnika rozpoczynającego osiąganie przychodów z tytułu najmu w trakcie roku podatkowego. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, że Wnioskodawczyni na podstawie umowy darowizny stała się wyłączną właścicielką przedmiotowych lokali, gdyż nie spowodowało to zmiany źródła przychodów, jakim wciąż pozostaje najem. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w odniesieniu do tej kategorii przychodów zostało złożone przez Wnioskodawczynię w 2007 r. Skoro Wnioskodawczyni nie dokonała zmiany tej formy opodatkowania, to tym samym – co do zasady – zostały spełnione (i nadal są spełnione) warunki do korzystania z tej formy opodatkowania.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powyższe regulacje prawne stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni może opodatkować przychody z tytułu najmu lokali użytkowych będących tylko Jej własnością, uzyskane od kwietnia 2013 r. do grudnia 2013 r., ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 8,5%.

Ponadto tutejszy Organ informuje, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest badanie i ustalanie, czy najem przez podatnika nieruchomości wypełnia znamiona prowadzenia działalności gospodarczej. Stanowi to domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Tutejszy Organ nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Wydając interpretacje indywidualne, Organ opiera swoje rozstrzygnięcie wyłącznie o przedstawiony we wniosku stan faktyczny i przyjmuje argumenty podnoszone przez Wnioskodawczynię bez ich weryfikowania. Nie można jednak wykluczyć, że właściwy organ podatkowy, prowadząc w przyszłości ewentualne postępowanie podatkowe, po przeanalizowaniu całokształtu zebranego materiału dowodowego, będzie mógł poczynić ustalenia prowadzące go do odmiennych wniosków niż zawarte w niniejszej interpretacji.

Końcowo należy nadmienić, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy.

W związku z tym zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawczyni i nie ma zastosowania do Jej męża.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj