Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-923/14-4/RS
z 17 grudnia 2014 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2014 r. (data wpływu) uzupełnionego pismem z dnia 8 grudnia 2014 r. (data nadania 9 grudnia 2014 r., data wpływu 11 grudnia 2014 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB5/423-923/14-2/RS z dnia 1 grudnia 2014 r. (data nadania 1 grudnia 2014 r., data doręczenia 5 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości:
- obniżenia do dowolnej wysokości (nawet do poziomu zeru), stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe,
- obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dla środków trwałych wprowadzonych do rejestru środków trwałych i będących już przedmiotem amortyzacji począwszy od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego bądź też dla nowo wprowadzonych do rejestru środków trwałych począwszy od miesiąca wprowadzenia do rejestru – jest prawidłowe,
- podwyższenia stawek amortyzacyjnych, uprzednio obniżonych począwszy od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu stawek amortyzacyjnych – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 25 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości obniżenia do dowolnej wysokości (nawet do poziomu zeru) stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, momentu dokonania ww. obniżenia oraz w zakresie momentu podwyższenia stawek amortyzacyjnych uprzednio obniżonych.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Spółka jest podmiotem z siedzibą w Polsce i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji masy włóknistej oraz papierów przemysłowych.
Spółka zrealizowała inwestycję o wartości ok. 280 mln Euro, polegającą na budowie zakładu produkcyjnego z innowacyjną maszyną papierniczą.
Od grudnia 2012 Spółka rozpoczęła produkcję masy makulaturowej (półprodukt do produkcji papieru) w tzw. makulaturowni. Natomiast od połowy I kwartału 2013 rozpoczęła produkcję papieru, od II kwartału 2013 Spółka prowadzi sprzedaż wyrobu gotowego: papieru opakowaniowego, sprzedaż jest realizowana zarówno do odbiorców krajowych jak i zagranicznych. Spółka posiada liczne środki trwałe, dokonuje odpisów amortyzacyjnych od przedmiotowych środków trwałych zgodnie z ustawą o podatku dochodowych od osób prawnych na zasadach tzw. metody liniowej. Spółka rozważa możliwość obniżenia wysokości stawek amortyzacyjnych dla wszystkich bądź dla niektórych środków trwałych działając w oparciu o art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i ponownego ich zwiększania z uwzględnieniem regulacji art. 16j ust. 1 ww. ustawy. Wątpliwość Spółki budzi jednak kwestia granicy maksymalnego obniżenia stawek amortyzacyjnych oraz możliwość zmiany (w tym przywrócenia do maksymalnie dopuszczalnych ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych) stawek amortyzacyjnych określonych ww. ustawą w odniesieniu do środków trwałych amortyzowanych uprzednio przy pomocy obniżonych przez Spółkę stawek amortyzacyjnych.
W piśmie z dnia 8 grudnia 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił przedstawiony stan faktyczny, tj. wskazał, że w stosunku do środków trwałych do których rozważane jest podwyższanie i obniżanie stawek stosowane są stawki podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych - załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Spółka chce dla wszystkich bądź wybranych środków trwałych obniżyć stosowane stawki z tabeli tj. z Wykazu stawek amortyzacyjnych, a następnie w okresie kiedy będzie osiągała pozytywny wynik (dochód do opodatkowania) powrócić do stawek z Wykazu stawek amortyzacyjnych - zgodnie z art. 16i ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku podatku dochodowym od osób prawnych cyt. „odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych z zastrzeżeniem art. 16j-l6ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
- Czy obniżenie stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych może zostać dokonane do dowolnego poziomu, nawet do poziomu zero?
- Czy możliwe jest obniżenie stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dla środków trwałych wprowadzonych do rejestru środków trwałych i będących już przedmiotem amortyzacji począwszy od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego bądź też dla nowo wprowadzonych do rejestru środków trwałych począwszy od miesiąca wprowadzenia do rejestru?
- Czy możliwe jest podwyższenie stawek amortyzacyjnych, uprzednio obniżonych (opis w p. 2) począwszy od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu stawek amortyzacyjnych?
Zdaniem Wnioskodawcy, zasady dokonywania odpisów z tytułu zużycia środków trwałych (odpisów amortyzacyjnych) zamieszczone zostały w art. 16a-16m ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.). Stosownie do zapisów art. 15 ust. 6 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodu są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m z uwzględnieniem art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak stanowi artykuł 16i ust. 1 tej ustawy, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. Stosownie do art. 16i ust. 5 ustawy podatnicy mogą obniżać podane w wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca w którym środki zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
Podatnik może więc dokonywać zmiany stawek amortyzacyjnych obniżać bądź podwyższać ale do poziomy wynikającego z Wykazu stawek amortyzacyjnych. Zmiany mogą być wprowadzone począwszy od miesiąca w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji bądź od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
Wskazano, że jak stanowi art. 16i ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych z zastrzeżeniem art. 16j-16ł dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie i zasad określonych w art. 16h ust. 1 pkt l. Stosownie do treści art. 16i ust. 5 ww. ustawy podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji bądź od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Zatem powołany przepis art. 16i ust. 5 nie zabrania obniżenia stawki amortyzacji danego środka trwałego nawet kilka razy. Podatnik może dokonywać zmiany stawki tj. jej zmniejszenia lub zwiększenia uprzednio obniżonej począwszy od miesiąca w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji bądź od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Ma w tej sytuacji możliwość stosowania różnych stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych na każdy rok podatkowy, z tym tylko zastrzeżeniem aby stawki te nie były wyższe od określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych. Zmiana stawek przewidziana w art. l6i ust. 5 ustawy o podatku dochodowy od osób prawnych pomimo, że nie została ograniczona przez ustawodawcę żadnym limitem, powinna być dokonywana z uwzględnieniem pozostałych przepisów ustawy. Zasada generalna określa, iż środki trwałe mogą podlegać amortyzacji wyłącznie do ustawowych limitów określonych w Wykazie. Z powyższego wynika, że możliwość obniżania lub podwyższania stawek nie jest uwarunkowana wystąpieniem jakichkolwiek okoliczności. Wysokość obniżenia lub podwyższenia jest dowolna i pozostaje w gestii podatnika.
Podniesiono, że w uzasadnieniu do zmiany ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 27 lipca 2002 roku (Dz. U. z 2002 , nr 141, po z, 1179) napisano cyt. „Podatnicy będą mogli w okresie ponoszenia strat podatkowych zaplanować maksymalnie obniżone stawki amortyzacyjne i powrócić do stawek tj. wyższych kosztów podatkowych, w okresie osiągania dochodów, a tym samym odpowiednio wpływać na wysokość straty podatkowej i dochodu do opodatkowania”.
Podniesiono także, że prawidłowość stanowiska Spółki potwierdzają liczne interpretacje indywidualne Ministra Finansów w tym zakresie m.in.: IPTPB3/423-238/12-6/PM oraz IPTB3/423-295/13-2/IR.; IPPB3/423-1098/11-4/k.k.; IBPBI/2/423-1508/11/MS
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:
- obniżenia do dowolnej wysokości (nawet do poziomu zeru), stawek amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe,
- obniżenia stawek amortyzacyjnych, o którym mowa w art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dla środków trwałych wprowadzonych do rejestru środków trwałych i będących już przedmiotem amortyzacji począwszy od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego bądź też dla nowo wprowadzonych do rejestru środków trwałych począwszy od miesiąca wprowadzenia do rejestru – jest prawidłowe,
- podwyższenia stawek amortyzacyjnych, uprzednio obniżonych począwszy od pierwszego miesiąca danego roku podatkowego do poziomu nie wyższego niż wynika to z Wykazu stawek amortyzacyjnych – jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012, poz. 270, z póxn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.