INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2011 r. (data wpływu 21 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wykazywania świadczonych usług w deklaracji VAT-7 oraz informacji podsumowującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wykazywania świadczonych usług w deklaracji VAT-7 oraz informacji podsumowującej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie agencji celnej i wykonuje obsługę celną związaną z eksportem towarów poza Unię Europejską - na zlecenie i z upoważnienia firm polskich, jak też firm zagranicznych mających siedzibę na terenie Unii Europejskiej (np. Niemcy), poza jej obszarem (np. Rosja). Faktura wystawiana jest na zleceniodawcę. We wszystkich przypadkach usługi celne wykonywane są na terenie Polski.

W związku z tym, że usługi, które świadczy Zainteresowany związane są z eksportem towaru, wystawiając faktury VAT dokumentujące wykonanie usług zlecanych przez firmy polskie (podatnicy w rozumieniu ustawy o VAT), stosuje on stawkę 0%. Sprzedaż ta wykazywana jest w deklaracji VAT-7 w poz. 23 - dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju, opodatkowane stawką 0%.

Wystawiając faktury VAT dokumentujące wykonanie usług zlecanych przez firmy (podatników w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT) mające siedzibę poza Unia Europejską, stosuje on tzw. „stawkę NP”, z zastrzeżeniem, że podatek rozlicza nabywca. Sprzedaż ta wykazywana jest w deklaracji VAT-7 w poz. 21 - dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju.

Natomiast wystawiając faktury VAT dokumentujące wykonanie usług zlecanych przez firmy (podatników w rozumieniu art. 28a ustawy o VAT) mające siedzibę na terenie Unii Europejskiej, Wnioskodawca stosuje tzw. „stawkę NP”, z zastrzeżeniem, że podatek rozlicza nabywca. Sprzedaż ta wykazywana jest w deklaracji VAT-7 w poz. 21 - dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju. Przy czym, wykazywana jest tylko w poz. 21, natomiast nie jest ujmowana już w poz. 22 „dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju w tym świadczenie usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy” co wynika z faktu, że usługi związane z eksportem świadczone na rzecz odbiorców mających siedzibę na terenie Unii Europejskiej opodatkowane są stawką 0% w krajach odbiorcy.

W przypadku świadczenia takich samych usług na rzecz polskich zleceniodawców zastosowanie znalazłaby stawka 0% - zgodnie z art. 83 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT.

Zainteresowany nie posiada przy tym żadnych dokumentów potwierdzających fakt, że w krajach Unii, na terenie których mają siedzibę jego usługobiorcy, usługi które świadczy, opodatkowane są stawką 0%.

Wnioskodawca przyjął taką interpretację, mając na względzie art. 28b ust. 1, art. 83 ust. 1 pkt 19 oraz art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

W przypadku gdy wystawia dokumenty związane z eksportem bądź inne dokumenty celne na rzecz osób fizycznych (niepodatników w rozumieniu ustawy o VAT), przyjmuje stawkę 0%, zgodnie z art. 28c, z którego wynika, że miejscem opodatkowania usług w tym przypadku jest miejsce siedziby usługodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo, nie wykazując sprzedaży na rzecz podatników mających siedzibę na terenie Unii Europejskiej w poz. 22 deklaracji VAT-7 oraz w informacji podsumowującej VAT UE przy założeniu, że usługi świadczone przez niego, polegające na obsłudze celnej (wystawianie dokumentów celnych) związanej z eksportem towarów do państwa trzeciego nie zawierają się w definicji art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy...
2. Czy Zainteresowany powinien udokumentować fakt, że usługi te w krajach nabywców z terenu Unii Europejskiej są opodatkowane stawką 0%...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie wykazuje on sprzedaży na rzecz podatników mających siedzibę na terenie Unii Europejskiej w poz. 22 deklaracji VAT-7 oraz w informacji podsumowującej VAT UE przy założeniu, że usługi wystawiania dokumentów celnych związanych z eksportem towarów do państwa trzeciego opodatkowane na podst. art. 83 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT stawką 0% w Polsce, oraz opodatkowane stawką 0% w innych krajach Unii Europejskiej, nie zawierają się w definicji art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy. Dodatkowo art. 100 ust. 1 pkt 4 nie nakazuje podatnikom posiadania dokumentacji, z której wynika, że w krajach Unii, na terenie których są świadczone, takie usługi opodatkowane są stawką 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadząc działalność w formie agencji celnej wykonuje obsługę celną związaną z eksportem towarów poza Unię Europejską (wystawianie dokumentów celnych), na zlecenie i z upoważnienia firm polskich, jak też firm zagranicznych mających siedzibę na terenie Unii Europejskiej (np. Niemcy), poza jej obszarem (np. Rosja). Usługi te świadczy także na rzecz osób fizycznych (niepodatników w rozumieniu ustawy). We wszystkich przypadkach usługi celne wykonywane są na terenie Polski.

Przedmiotem pytań Zainteresowanego jest sposób wypełnienia deklaracji rozliczeniowej VAT-7 oraz informacji podsumowującej i wykazania w nich świadczonych przez niego usług polegających na obsłudze celnej wykonywanych na rzecz podatników mających siedzibę na terenie Unii Europejskiej (w innych państwach członkowskich niż Polska).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Jak wynika z opisu sprawy, kontrahenci Zainteresowanego spełniają definicję podatników, zgodnie z art. 28a ustawy.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług wykonywanych na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j i art. 28n.

Po dokonaniu analizy informacji zawartych we wniosku stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie wskazane powyżej zastrzeżenia nie mają zastosowania, zatem miejsce świadczenia usług wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz podatników mających siedzibę na terytorium Unii Europejskiej, ustalane jest na podstawie zasady ogólnej wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że miejscem opodatkowania usług będących przedmiotem pytań jest terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, w którym nabywca usługi posiada siedzibę.

W odniesieniu do powyższego wskazać należy, że stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Minister Finansów, rozporządzeniem z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 211, poz. 1333 ze zm.), określił m.in. wzór deklaracji podatkowej VAT-7, o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy, stanowiący załącznik nr 1 do tego rozporządzenia.

Natomiast na podstawie art. 99 ust. 14 ustawy, w drodze rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 250, poz. 1681), wskazane zostały szczegółowe informacje dotyczące ww. deklaracji podatkowych i ich prawidłowego wypełniania.

W załączniku do ww. rozporządzenia (Objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7, VAT-7K i VAT-7D), w części C (Rozliczenie podatku należnego), zawarte są objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-D), w których wskazano, iż: „W poz. 21 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy (…)”.

W oparciu o art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Na umotywowany wniosek, podatnikom dokonującym dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju i niedokonującym sprzedaży opodatkowanej, przysługuje zwrot kwoty podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, w terminie określonym w ust. 2 zdanie pierwsze. Przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a i ust. 4a–4f stosuje się odpowiednio (art. 87 ust. 5 ustawy).

Ponadto, w części C przedmiotowego załącznika do cyt. rozporządzenia zapisano: „W poz. 22 wykazuje się świadczenie usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy”.

Natomiast art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy stanowi, że podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych usługach, do których stosuje się art. 28b, na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca zwane dalej informacjami podsumowującymi.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że w poz. 21 deklaracji VAT-7 wykazuje się jedynie takie usługi, które dają prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli zakupione towary i usługi dotyczą świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju.

W stosunku do usług świadczonych przez Wnioskodawcę przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy lub prawo do zwrotu kwoty podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. Bowiem usługi te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

Natomiast w poz. 22 deklaracji VAT-7 należy wykazać jedynie takie usługi, które w państwie członkowskim, w którym będzie miejsce opodatkowania tych usług, podlegają opodatkowaniu efektywną stawką VAT, tzn. nie korzystają w kraju kontrahenta ze zwolnienia od podatku od wartości dodanej lub opodatkowania stawką 0%.

Zainteresowany poinformował, iż wystawiając faktury VAT dokumentujące wykonanie usług zlecanych przez firmy (podatników w rozumieniu art. 28a ustawy) mające siedzibę na terenie Unii Europejskiej, stosuje on tzw. „stawkę NP”. Sprzedaż ta wykazywana jest w deklaracji VAT-7 w poz. 21 - dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju. Przy czym, wykazywana jest tylko w poz. 21, natomiast nie jest ujmowana już w poz. 22 „dostawa towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju w tym świadczenie usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy” co wynika z faktu, że usługi związane z eksportem świadczone na rzecz odbiorców mających siedzibę na terenie Unii Europejskiej opodatkowane są stawką 0% w krajach odbiorcy.

Z ww. informacji wynika zatem, że usługi związanej z eksportem towarów, które Wnioskodawca świadczy na rzecz podatników mających swoje siedziby w innych niż Polska państwach członkowskich Unii Europejskiej, nie można uznać za usługi, do których zastosowanie ma art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy. Pomimo bowiem, iż do ustalenia miejsca świadczenia tych usług zastosowanie znajduje art. 28b ustawy, to jednak, jak wskazał Zainteresowany, w krajach Unii Europejskiej, gdzie ich nabywcy posiadają swoje siedziby, usługi te opodatkowane są stawką 0%. Nie są zatem spełnione wszystkie warunki, o których mowa w tym przepisie.

Odnosząc zatem powyższe do pytania Wnioskodawcy stwierdzić należy, że postępuje on prawidłowo nie wykazując świadczenia usług związanych z eksportem towarów wykonywanych na rzecz podatników z państw członkowskich Unii Europejskiej innych niż Polska w informacji podsumowującej, zgodnie z powołanym wyżej art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, a także nie ujmując ich w poz. 22 deklaracji VAT-7.

Ponadto wskazać należy, że żaden z przepisów ustawy ani przepisów wykonawczych do niej, nie nakłada na podatnika obowiązku dokumentowania faktu, że usługi, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, są zwolnione od podatku od wartości dodanej lub opodatkowane stawką 0% w krajach Unii Europejskiej, gdzie nabywcy usług posiadają siedzibę. W celu prowadzenia działalności w zakresie tych usług, podatnik musi posiadać wiedze na ten temat, jednakże nie jest zobowiązany do gromadzenia dokumentów potwierdzających ten fakt.

Tym samym, Zainteresowany nie ma obowiązku dokumentować faktu, że wykonywane przez niego usługi są opodatkowane stawką 0% w krajach ich nabywców z terytorium Unii Europejskiej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w zakresie stanu faktycznego w części dotyczącej obowiązku wykazywania świadczonych usług w deklaracji VAT-7 oraz informacji podsumowującej. Natomiast w części dotyczącej stawki podatku dla świadczonych usług związanych z eksportem towarów wydana została w dniu 20 lutego 2012 r. interpretacja indywidualna nr ILPP4/443-766/11-2/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.