Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-762/14/KT
z 8 września 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2014 r. (data wpływu 12 czerwca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 3 i 5 września 2014 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości żądania zwrotu kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia środków trwałych, w terminie 25 dni – jest prawidłowe.


>

UZASADNIENIE


W dniu 12 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 3 i 5 września 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości żądania zwrotu kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia środków trwałych, w terminie 25 dni.


We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.


W dniu 28 kwietnia 2014 r. Spółka nabyła środki trwałe:


  • agregat uprawowo-siewny za kwotę brutto 347.106 zł;
  • ciągnik rolniczy za kwotę brutto 407.991 zł, zarejestrowany w dniu 30 kwietnia 2014 r.;
  • ładowarkę teleskopową za kwotę 253.935,96 zł.


Nabycie tych urządzeń zostało udokumentowane fakturą w dniu 28 kwietnia 2014 r. Podatek naliczony został odliczony w deklaracji za miesiąc IV/2014, do zwrotu w terminie 25 dni, złożonej w dniu 25 maja 2014 r. W dniu 28 kwietnia 2014 r. wszystkie te urządzenia były dostępne na placu firmy sprzedającej, co potwierdza sprzedawca i dokumenty CMR. Natomiast na potrzeby kredytu został sporządzony protokół odbioru w dniu 6 maja 2014 r. do umowy dostawy zawartej między sprzedawcą, a kupującym, który to dokument był podstawą wypłaty środków, ale nie jest dokumentem potwierdzającym faktyczny odbiór środków trwałych (takie są procedury w banku). Sprzedawca przekazał Spółce towary na podstawie WZ wystawionej w dniu 28 kwietnia 2014 r.

Spółka wskazała, że na podstawie art. 87 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług przysługuje jej zwrot podatku w terminie 25 dni. Oświadczyła, że kwoty podatku naliczonego wykazane w deklaracji podatkowej są w całości opłacone z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Zapłata za środki trwałe (w całości z kredytu bankowego) została wykonana w dniu 8 maja 2014 r. Spółka miała możliwość dysponowania tymi środkami trwałymi w dniu 28 kwietnia 2014 r. Sprzedawca potwierdza również, że w każdym momencie, począwszy od dnia 28 kwietnia 2014 r., Spółka mogła zabrać urządzenia.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy Spółka miała prawo do zwrotu w terminie 25 dni w deklaracji za miesiąc IV/2014 r.?


Zdaniem Wnioskodawcy, posiada prawo do zwrotu podatku w terminie 25 dni, ponieważ na dzień złożenia deklaracji posiadał fakturę, zostały przelane środki i faktycznie, w dniu 28 kwietnia 2014 r., środki trwałe zostały przekazane, tj. pozostawione do jego dyspozycji na podstawie dokumentu WZ. Według Spółki, prawo do odliczenia podatku nie jest uzależnione od wewnętrznych procedur banku, tylko od zaistniałego stanu faktycznego. Wynika z niego, że w dniu 28 kwietnia 2014 r. sprzęt został Spółce wydany (od tego dnia włącznie dysponowała przedmiotowymi środkami trwałymi), a sprzedawca również w tym dniu opodatkował tę transakcję.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:


  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.


Kwestia terminów, w których przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego uregulowana jest w ust. 10 tego artykułu, z którego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Według ust. 10b pkt 1 tego artykułu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Uregulowania dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zawiera przepis art. 19a ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl ogólnej zasady zawartej w ust. 1 tego artykułu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7−11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami – w myśl art. 2 pkt 6 powołanej ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z treści art. 2 pkt 22 ustawy wynika, że przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W rozumieniu ustawy „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem (sprzedaż, zamiana, darowizna oraz każdą inną transakcję, która w aspekcie ekonomicznym będzie prowadziła do podobnego rezultatu).

Co należy rozumieć przez „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” określił Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-320/88. W orzeczeniu tym stwierdza się, że dla uznania danej czynności za opodatkowaną dostawę towarów, nie ma znaczenia to, czy dochodzi do przeniesienia własności według prawa właściwego dla danego kraju. Regulacja ta ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa do rozporządzania towarem na inny podmiot, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona ta uzyskuje de facto możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeżeli nie wiąże się to z przeniesieniem własności. W tym orzeczeniu, odnosząc się do dostawy towarów, Trybunał posłużył się terminem przeniesienia „własności w sensie ekonomicznym”, podkreślając tym samym uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Oznacza to więc, że na gruncie przedmiotowego przepisu kluczowym elementem jest przeniesienie, w istocie rzeczy, praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości dysponowania nią.

Innymi słowy, pojęcie „przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”. Idąc dalej należy wskazać, że czynności przejścia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejście własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do prawa własności rzeczy. Jednocześnie należy podkreślić, że dla celów powstania obowiązku podatkowego dokonanie czynności następuje z chwilą jej faktycznego dokonania, za wyjątkiem przypadków, w których przepisy ustawy określają wprost ten moment. W konsekwencji postanowienia umów cywilnoprawnych o uznaniu dostawy towarów za dokonaną pozostają bez znaczenia dla celów powstania obowiązku podatkowego, mogą pełnić jedynie funkcję pomocniczą w przypadku zaistnienia wątpliwości.

Zasady regulujące zwrot bezpośredni nadwyżki podatku naliczonego nad należnym uregulowane są w art. 87 powołanej ustawy.

Stosownie do ust. 1 tego artykułu, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Na podstawie ust. 2 ww. artykułu, zwrot różnicy podatku, z zastrzeżeniem ust. 6, następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, wskazane w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, lub na wskazany przez podatnika rachunek banku lub na rachunek spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jako zabezpieczenie udzielonego przez ten bank lub przez tę kasę kredytu, na podstawie złożonego przez podatnika, do naczelnika urzędu skarbowego, w terminie do złożenia deklaracji podatkowej, pisemnego, nieodwołalnego upoważnienia organu podatkowego, potwierdzonego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową udzielających kredytu, do przekazania tego zwrotu. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego zweryfikowania, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia podatnika dokonywanego w ramach czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej lub postępowania kontrolnego na podstawie przepisów o kontroli skarbowej. Jeżeli przeprowadzone przez organ czynności wykażą zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

W przypadku wydłużenia terminu na podstawie ust. 2 zdanie drugie, urząd skarbowy na wniosek podatnika dokonuje zwrotu różnicy podatku w terminie wymienionym w ust. 2 zdanie pierwsze, jeżeli podatnik wraz z wnioskiem złoży w urzędzie skarbowym zabezpieczenie majątkowe w kwocie odpowiadającej kwocie wnioskowanego zwrotu podatku. Jeżeli wniosek wraz z zabezpieczeniem został złożony na 13 dni przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 2, lub później, zwrotu dokonuje się w terminie 14 dni od dnia złożenia tego zabezpieczenia (art. 87 ust. 2a ustawy).

Natomiast, zgodnie z ust. 6 tego artykułu, na wniosek podatnika, złożony wraz z deklaracją podatkową, urząd skarbowy jest obowiązany zwrócić różnicę podatku, o której mowa w ust. 2, w terminie 25 dni, licząc od dnia złożenia rozliczenia, w przypadku gdy kwoty podatku naliczonego, wykazane w deklaracji podatkowej, wynikają z:


  1. faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.),
  2. dokumentów celnych, deklaracji importowej oraz decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34, i zostały przez podatnika zapłacone,
  3. importu towarów rozliczanego zgodnie z art. 33a, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji
  • przy czym przepisy ust. 2 zdanie drugie i trzecie, ust. 2a, 4a−4f stosuje się odpowiednio.


Biorąc pod uwagę rozwiązania zawarte w art. 87 ust. 6 ustawy w stosunku do ust. 2 tego artykułu należy stwierdzić, że uprawnienie do ubiegania się o przyspieszony zwrot różnicy podatku w terminie 25 dni przysługuje po spełnieniu dodatkowych przesłanek przewidzianych w art. 86 ust. 6. Jedną z takich przesłanek, której spełnienie na wstępie warunkuje możliwość ubiegania się o zwrot w przyspieszonym terminie jest, aby kwoty podatku naliczonego wykazane w deklaracji podatkowej (a więc wynikające zarówno z zakupów dotyczących środków trwałych, jak i pozostałych zakupów) wynikały bądź z faktur dokumentujących kwoty należności, które zostały w całości zapłacone bezpośrednio podatnikowi będącemu wystawcą faktury, z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, bądź z zapłaconych dokumentów celnych oraz decyzji, bądź z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub importu usług lub dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, jeżeli w deklaracji podatkowej została wykazana kwota podatku należnego od tych transakcji.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma wszystkich kwot podatku naliczonego w danym okresie rozliczeniowym wynikających ze wszystkich zdarzeń, które miały w nim miejsce. Zatem nadwyżka tego podatku naliczonego („różnica podatku” – expressis verbis), do której odnosi się art. 87 ust. 6 ustawy, dotyczy jej całości. Dopiero wówczas, gdy zajdzie choćby jeden z taksatywnie wymienionych w art. 87 ust. 6 pkt 1–3 ustawy przypadków, obejmujący jednak całą różnicę podatku naliczonego za dany okres rozliczeniowy, podatnik uprawniony jest do wnioskowania o zwrot w skróconym 25-dniowym terminie.

A zatem – co należy podkreślić − przepis art. 87 ust. 6 ustawy stanowi o przyspieszeniu terminu zwrotu nadwyżki podatku, o której mowa w art. 87 ust. 2 (a więc nawiązuje do całości nadwyżki wykazanej w deklaracji) i odnosi się do zadeklarowanych kwot podatku naliczonego wynikających z faktur w całości zapłaconych. Wymóg zapłaty musi być więc spełniony w odniesieniu do wszystkich faktur, z których wynika podatek naliczony zadeklarowany w danym okresie.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści powołanych uregulowań prawnych prowadzi do stwierdzenia, że, o ile faktycznie – jak wynika z treści wniosku – w dniu 28 kwietnia 2014 r. nastąpiło wydanie Spółce przedmiotowych urządzeń na podstawie dokumentów WZ, nabyła ona tzw. własność ekonomiczną, tzn. od tego dnia miała możliwość dowolnego rozporządzania i dysponowania tymi urządzeniami, gdyż z tą datą po stronie sprzedawcy powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania tej transakcji. Ponieważ nabycie środków trwałych zostało udokumentowane fakturą, to − o ile Spółka otrzymała ją w kwietniu 2014 r. – w rozliczeniu za ten okres miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. środków trwałych. W konsekwencji, skoro – jak wynika z wniosku − Spółka wykazała w złożonej deklaracji podatkowej za kwiecień 2014 r. kwoty podatku naliczonego, które zostały w całości zapłacone z uwzględnieniem art. 22 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, miała prawo wnioskować − na podstawie art. 87 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług – o przyspieszenie terminu zwrotu różnicy podatku wykazanej w tej deklaracji.

Jednocześnie informuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Wobec powyższego załączone do wniosku kopie oświadczeń Spółki z o.o. A. oraz kopie dokumentów WZ nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny stanowiska Spółki w sprawie dokonano wyłącznie na podstawie opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku i jego uzupełnieniu.

Końcowo należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).


Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj