Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-881/14-2/MN
z 20 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia – brak daty sporządzenia (data wpływu 12 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji za pomocą kas rejestrujących użytkowanych na podstawie umowy leasingu operacyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prowadzenia ewidencji za pomocą kas rejestrujących użytkowanych na podstawie umowy leasingu operacyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży towarów spożywczych. W związku z koniecznością zmiany oprogramowania w kasach fiskalnych znajdujących się w 23 sklepach spożywczych, planuje wymianę dotychczasowych kas na nowe. Wnioskodawca zamierza podpisać umowy leasingu operacyjnego, których przedmiotem będą nowe kasy fiskalne. Kasy zostaną wydane Spółce w celu użytkowania, lecz będą one własnością firmy leasingowej. W umowach zostaną zawarte zapisy, które pozwolą na spełnienie wymogów prawa w zakresie samodzielnego prowadzenia kas fiskalnych przez podatnika.

Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 10 ustawy z dnia 29 lipca 2011 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) oraz § 13 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363), Wnioskodawca zobowiązany jest do zgłoszenia nowych kas do urzędu skarbowego. W związku z powyższym, nasuwa się wątpliwość czy w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie będzie właścicielem kas fiskalnych, będzie można dokonać skutecznego ich zgłoszenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy można zgłosić w urzędzie skarbowym kasy fiskalne będące w leasingu operacyjnym?
2. Czy podatnik musi być właścicielem kas fiskalnych, które zgłasza do urzędu skarbowego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku użytkowania kas będących w leasingu operacyjnym można dokonać zgłoszenia do urzędu skarbowego.

Na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej są zobowiązani do prowadzenia kas fiskalnych. Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 10 ww. ustawy, podatnicy są zobligowani do dokonania zgłoszenia kasy fiskalnej do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego kasy. Obowiązek ten precyzuje § 13 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących stanowiący, że w terminie 7 dni od dnia fiskalizacji kasy podatnik składa do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zgłoszenie danych dotyczących kasy, w celu otrzymania numeru ewidencyjnego. W celu prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku podatnik musi stosować kasę fiskalną, lecz w przytoczonych przepisach nie jest określone, że musi być jej właścicielem.

Również rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 27 sierpnia 2013 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące (Dz. U. z 2013 r., poz. 2076), wśród kryteriów dopuszczenia kas do użytku nie określa, że kasa fiskalna musi być własnością podatnika. Nie wskazuje również, że kasy fiskalne stosowane przez podatników nie mogą być przedmiotem leasingu.

Element konieczności bycia właścicielem pojawia się w przepisach podatkowych tylko w znaczeniu powstania uprawnienia do otrzymania ulgi z tytułu zakupu kasy fiskalnej. W oparciu o § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2012 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 163). Podatnik jest uprawniony do odpisu 50% kosztu poniesionego przy zakupie kasy fiskalnej, jeżeli przedłoży dowód jej zakupu. Powyższe stanowi wyłącznie o możliwości uzyskania ulgi, a podatnik nie jest zobligowany do skorzystania z odpisu. Wykazanie, że jest się właścicielem dotyczy wyłącznie uzyskania ulgi i nie wynikają z tego żadne wskazówki lub wymogi dotyczące własności kasy fiskalnej przy dokonywaniu jej zgłoszenia do urzędu skarbowego.

Obowiązujące przepisy nie zawierają jednoznacznego wskazania, że podatnik zgłaszający w urzędzie skarbowym kasę fiskalną w trybie art. 111 ust. 3a pkt 10 ustawy oraz § 13 ust. 5 ww. rozporządzenia powinien być jej właścicielem. Brak też ustawowych wyłączeń w zakresie braku możliwości dokonania skutecznego zgłoszenia i korzystania z kasy fiskalnej na podstawie leasingu operacyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Stosownie do ust. 1 tego przepisu – podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

W myśl art. 111 ust. 3a ustawy – podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

1. dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy;
2. dokonywać niezwłocznego zgłoszenia właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących każdej nieprawidłowości w pracy kasy;
3. udostępniać kasy rejestrujące do kontroli stanu ich nienaruszalności i prawidłowości pracy na każde żądanie właściwych organów;
4. zgłaszać kasy rejestrujące do obowiązkowego przeglądu technicznego właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących;
5. używać kas rejestrujących zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 7a pkt 1;
6. przechowywać kopie dokumentów kasowych przez okres wymagany w art. 112, zgodnie z warunkami określonymi w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223, z późn. zm.);
7. stosować kasy rejestrujące wyłącznie do prowadzenia ewidencji własnej sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 3b;
8. dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii;
9. prowadzić i przechowywać dokumentację o przebiegu eksploatacji kasy rejestrującej, z uwzględnieniem przepisów wydanych na podstawie ust. 7a i ust. 9 pkt 1;
10. dokonać zgłoszenia kasy rejestrującej do naczelnika urzędu skarbowego w celu otrzymania numeru ewidencyjnego kasy;
11. poddać obowiązkowemu przeglądowi technicznemu kasy rejestrujące, które zostały przez podatnika utracone, a następnie odzyskane, przed ich ponownym zastosowaniem do prowadzenia ewidencji.
    
    

Zgodnie z art. 111 ust. 3c ustawy – podatnicy mogą stosować do ewidencji obrotu i kwot podatku należnego wyłącznie kasy rejestrujące, które nabyli w okresie, kiedy kasy te były objęte potwierdzeniem Prezesa Głównego Urzędu Miar, o którym mowa w ust. 6b, z uwzględnieniem ust. 3d.

Na mocy art. 111 ust. 6a ustawy – kasa rejestrująca służąca do prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 1, musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących zawieranych transakcji, w tym wysokości uzyskiwanego przez podatnika obrotu i kwot podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane lub też zapewniać bezpieczny ich przekaz na zewnętrzne nośniki danych. Pamięć fiskalna kasy rejestrującej powinna posiadać numer unikatowy, nadawany w ramach czynności materialno-technicznych przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 7a ustawy Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363), zwane dalej rozporządzeniem.

Według § 13 ust. 1 rozporządzenia – rozpoczęcie prowadzenia ewidencji przez podatnika poprzedzone jest:

1. złożeniem zawiadomienia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, że będzie przez niego prowadzona ewidencja przy zastosowaniu kasy, którego wzór stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia – w celu odliczenia lub zwrotu kwoty wydatkowanej na zakup kasy; zawiadomienie zawiera informację o liczbie kas i miejscu (adresie) ich używania;
2. dokonaniem fiskalizacji kasy.
   
   

Zgodnie z § 13 ust. 2 rozporządzenia – w przypadku podatnika, który zamierza stosować do prowadzenia ewidencji jedną kasę, zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, może być dokonane na formularzu zgłoszenia przez podatnika danych dotyczących kasy, którego wzór stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

W myśl § 13 ust. 5 rozporządzenia – w terminie 7 dni od dnia fiskalizacji kasy podatnik składa do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zgłoszenie danych dotyczących kasy, w celu otrzymania numeru ewidencyjnego.

Wzór zgłoszenia, o którym mowa w ust. 5, stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia (§ 13 ust. 6 rozporządzenia).

Tut. Organ informuje, że kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową. Ma ona charakter ewidencji sprzedaży, gdyż zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje opodatkowane wykonane przez podatnika.

Wymóg stosowania przez określone grupy podatników kas rejestrujących został wprowadzony przede wszystkim ze względu na potrzebę zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych przez pewne grupy podatników podstaw opodatkowania. Obowiązek ewidencjonowania w kasie dotyczy bowiem tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców – osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej). W tym przypadku, przy braku innych form dokumentowania transakcji (utrwalania tego, że miały one miejsce), istniałoby realne niebezpieczeństwo zaniżania obrotów (podstawy opodatkowania). Ewentualne wykrycie tego faktu byłoby znacznie utrudnione w przypadku, gdyby sprzedaż bezfakturowa nie została udokumentowana w żaden inny sposób. Obowiązek ewidencjonowania sprzedaży w kasie rejestrującej ma dyscyplinować podatników i przeciwdziałać przypadkom zaniżana obrotów.

Należy zatem uznać, że celem wprowadzenia obowiązku ewidencjowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących było zobowiązanie podatników do ewidencjonowania tej sprzedaży, która nie jest dokumentowana w żaden inny sposób, a więc nie ma możliwości sprawdzenia, czy dana transakcja faktycznie miała miejsce.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży towarów spożywczych. W związku z koniecznością zmiany oprogramowania w kasach fiskalnych znajdujących się w 23 sklepach spożywczych, planuje wymianę dotychczasowych kas na nowe. Wnioskodawca zamierza podpisać umowy leasingu operacyjnego, których przedmiotem będą nowe kasy fiskalne. Kasy zostaną wydane Spółce w celu użytkowania, lecz będą one własnością firmy leasingowej. W umowach zostaną zawarte zapisy, które pozwolą na spełnienie wymogów prawa w zakresie samodzielnego prowadzenia kas fiskalnych przez podatnika.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zgłoszenia w urzędzie skarbowym kas rejestrujących, których nie jest właścicielem – użytkowanych przez niego na podstawie umowy leasingu operacyjnego.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy nie wynika, aby kasy rejestrujące wykorzystywane przez podatnika musiały stanowić jego własność w rozumieniu przepisów prawa cywilnego. Regulacje prawne dotyczące podatku VAT nie stoją na przeszkodzie, aby podatnik ewidencjonujący obrót za pomocą kasy rejestrującej wykorzystywał do tego celu kasy rejestrujące nie będące jego własnością, np. używane na podstawie umowy leasingu operacyjnego.

Zatem, Spółka może zgłosić w urzędzie skarbowym kasy rejestrujące użytkowane na podstawie umowy leasingu operacyjnego. W konsekwencji, w niniejszej sprawie Spółka nie musi być właścicielem kas rejestrujących, które zgłasza do urzędu skarbowego.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Spółki. Inne kwestie przedstawione w treści własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – w wydanej interpretacji rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności odliczenia (zwrotu) kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.