Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-876/14-4/OS
z 26 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 3 grudnia 2014 r. (data wpływu 5 grudnia 2014 r.), uzupełnionym z dnia 15 stycznia 2015 r. (data wpływu 19 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku VAT przy sprzedaży działek po podziale –jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku VAT przy sprzedaży działek po podziale.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 15 stycznia 2015 r. (data wpływu 19 stycznia 2015 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 30 sierpnia 2007 r. Postanowieniem Sądu Rejonowego Wnioskodawca nabył spadek po zmarłej matce do działki o nr … wraz zabudowaniami, za którą to Zainteresowany zapłacił podatek od spadku.

W roku bieżącym 2014 został zatwierdzony plan zagospodarowania przestrzennego dla terenu na którym leży między innymi działka Wnioskodawcy, przez którą przejdzie droga gminna, a ta okoliczność stwarza możliwość podziału działki na mniejsze tj. sześć działek budowlanych, dwie działki na drogę i działka na której są zabudowania i obecnie Wnioskodawca zamieszkuje tam z rodziną.

Działki będą nieuzbrojone gdyż w pobliżu nie ma żadnych mediów.

Wnioskodawca jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku.

Powierzchnia działki nr … wynosi 0,8077 ha. Księga wieczysta … Sąd w ….

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał:

1. W odpowiedzi na pytanie: „Należy wskazać, które działki powstałe w wyniku podziału będą przedmiotem sprzedaży objętej zakresem pytania?”, Wnioskodawca wskazał, że: pięć działek powstałych po podziale wzdłuż i z boku przewidywanej drogi. Jedna działka powstała na wprost drogi powstałej z boku drogi przyległej do pierwszej z pięciu działek, a idąca w kierunku działki zabudowanej i zamieszkałej przez rodzinę Wnioskodawcy. Będą to działki budowalne. Razem sześć sztuk, dwie działki przeznaczone na drogi, z ogółu dziewięć sztuk, wykupi Urząd Gminy.
2. Wnioskodawca nie zamierza sprzedawać działki na której zamieszkuje z rodziną.
3. Działka przed podziałem nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej. Po ewentualnym podziale też nie.
4. Wnioskodawca nigdy nie dokonywał sprzedaży działek.
5. Wnioskodawca nie występował o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w odniesieniu do działki objętej zakresem pytania.
6. Dla działek objętych zakresem pytania nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy.
7. Wnioskodawca nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy.
8. Wnioskodawca nie zamierza wystąpić o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla tych działek.
9. W odpowiedzi na pytanie: „W jaki sposób Wnioskodawca zamierza poszukiwać nabywców działek? Jakie działania będzie podejmował Wnioskodawca?”, Wnioskodawca wskazał, że zamierza powiadomić sąsiadów i znajomych ewentualnie przez ogłoszenia na tablicach ogłoszeniowych.
10. W odpowiedzi na pytanie: „Czy przed sprzedażą działek Wnioskodawca zamierza dokonać jakichkolwiek czynności (ogrodzenie, ogłoszenie o sprzedaży, inne czynności – należy podać jakie czynności)?”, Wnioskodawca wskazał, że przed sprzedażą zamierza powiadomić jak w punkcie 9 odpowiedzi na wezwanie.
11. Działka przed podziałem i działki po podziale nie były udostępniane innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca musi zapłacić VAT, po ewentualnej sprzedaży działki po podziale?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek VAT nie powinien być naliczony. Na podstawie podobnego wniosku rozpatrzonego przez Sąd WSA (sygn. …. sprzedaż działek budowlanych powstałych z podziału nieruchomości dziedzicznej przez osobę fizyczną nie będącą przedsiębiorcą nie jest opodatkowana VAT.

Podobny pogląd przedstawił także WSA (sygn…..)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem „podatnika” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem, dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne znaczenie ma czy w świetle zaprezentowanego we wniosku zdarzenia przyszłego Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży działki, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast, okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru oraz działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r., TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10.

Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że „osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby”. Trybunał zwrócił uwagę, iż inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem – zbycie działki budowlanej nie stanowi działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca nabył spadek po zmarłej matce do działki wraz zabudowaniami, za którą to Zainteresowany zapłacił podatek od spadku. W roku 2014 został zatwierdzony plan zagospodarowania przestrzennego dla terenu na którym leży między innymi działka Wnioskodawcy, przez którą przejdzie droga gminna, a ta okoliczność stwarza możliwość podziału działki na mniejsze tj.: sześć działek budowlanych, dwie działki na drogę i działka na której są zabudowania i obecnie Wnioskodawca zamieszkuje tam z rodziną. Działki będą nieuzbrojone gdyż w pobliżu nie ma żadnych mediów. Wnioskodawca jest osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Wnioskodawca nie zamierza sprzedawać działki na której zamieszkuje z rodziną. Działka przed podziałem nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej. Po ewentualnym podziale też nie. Wnioskodawca nigdy nie dokonywał sprzedaży działek. Wnioskodawca nie występował o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dla działek objętych zakresem pytania nie zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy. Wnioskodawca nie występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Wnioskodawca nie zamierza wystąpić o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla tych działek. Wnioskodawca wskazał, że zamierza poszukiwać nabywców działek, poprzez powiadomienie sąsiadów i znajomych, ewentualnie przez ogłoszenia na tablicach ogłoszeniowych. Działka przed podziałem i działki po podziale nie były udostępniane innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Z zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

W przedmiotowej sprawie należy zatem uznać, że Zainteresowany dokonując sprzedaży działek po podziale, nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż ta będzie stanowiła zwykłe wykonywanie prawa własności. Skutkiem powyższego, transakcja zbycia przez Wnioskodawcę przedmiotowych działek, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W oparciu o przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz przepisy prawne mające w tym zakresie zastosowanie należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowych działek, należy uznać jako czynność niemieszczącą się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym sprzedaż ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zainteresowany, w związku z tą dostawą będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania prywatnym majątkiem, co oznacza, że nie będzie wypełniał przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że przed dokonaniem sprzedaży nie będzie podejmował działań wykraczających poza zakres zarządu majątkiem prywatnym.

W związku z faktem, iż Wnioskodawca wywodzi prawidłowy skutek prawny w zakresie braku obowiązku zapłaty podatku VAT przy sprzedaży działek po podziale, to pomimo odmiennej argumentacji, uznano stanowisko za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.