Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-337/14-2/IG
z 11 lipca 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2014 r. (data wpływu 14 kwietnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT dla usługi płatnej telewizji kablowej na rzecz abonentów w zakresie rozprowadzania programów telewizyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 14 kwietnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT dla usługi płatnej telewizji kablowej na rzecz abonentów w zakresie rozprowadzania programów telewizyjnych.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:


Wnioskodawca tj. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa, zwana dalej „Spółka” świadczy usługi telekomunikacyjne i jest wpisana do rejestru operatorów telekomunikacyjnych prowadzonego przez Prezesa UKE. Usługi telekomunikacyjne to wiodąca działalność Spółki.


Do usług telekomunikacyjnych świadczonych przez Spółkę wlicza się:


  1. Usługi świadczone za pośrednictwem własnych przewodowych sieci telewizji kablowej:
    1. reemisja programów telewizyjnych
    2. transmisja danych i dostęp do Internetu
    3. głosowe usługi telefoniczne
  2. Usługi świadczone za pośrednictwem własnych bezprzewodowych sieci (tzw. sieci Wi- Fi):
    1. transmisja danych i dostęp do Internetu
    2. głosowe usługi telefoniczne
  3. Usługi świadczone za pośrednictwem obcych sieci telekomunikacyjnych:
    1. usługi transmisji danych (tzw. model MVNO)

Wszystkie powyższe usługi świadczone przez Spółkę mieszą się w następujących grupowaniach: PKWiU 61.10.5 (pkt 1 opisany powyżej), PKWiU 61.10.4, PKWiU 61.10.30.0 oraz PKWiU 61.10.11.0. Powyższe zostało potwierdzone przez Urząd Statystyczny w Łodzi pismem z dnia 10 lipca 2013 r., w związku z wystąpieniem przez Wnioskodawcę z wnioskiem o nadanie właściwych symboli klasyfikacyjnych, które w załączeniu przesłano.


Aby Wnioskodawca mógł świadczyć usługi opisane powyżej należy przeprowadzić szereg czynności, które finalnie dadzą możliwość korzystania z nich odbiorcy końcowemu tj. Abonentowi, które ściśle związane są z usługą reemisyjną. Do czynności tych należą m.in.:


  • wybudowanie miejskiej kablowej sieci dostępowej (anteny odbiorcze, kable magistralne, wzmacniacze, światłowody itp.),
  • wybudowanie sieci budynkowych (rurki w piwnicach, szafki, rozgałęźniki na klatkach schodowych itp.),
  • przyłączenie sieci budynkowych do sieci miejskiej,
  • podpisanie stosownych umów na świadczenie usług telekomunikacyjnych z potencjalnymi klientami (w Prawie Telekomunikacyjnym nazywanymi Abonentami),
  • wybudowanie przyłączy mieszkaniowych - są to odcinki kabla od odbiorników umiejscowionych w mieszkaniach abonentów (takich jak telewizory, modemy internetowe lub aparaty telefoniczne) do szafek rozgałęźnikowych, które są ostatnim elementem sieci budynkowej,
  • aktywowanie zamówionych usług w systemach zarządzających operatora.

Koszt utrzymania tak opisanej sieci składa się z m.in. energii elektrycznej, płac, amortyzacji, opłat za korzystanie z gruntów itp.


Odbiorca końcowy uiszcza obecnie jedną opłatę, która de facto składa się z dwóch odrębnych usług tj. abonamentu TVK oraz obsługi abonamentu TVK. Dotychczas opłata za powyższe stanowiła jedną całość i kwoty za poszczególne usługi nie były wyodrębniane ze względu na fakt, że również same usługi dla potrzeb odbiorcy końcowego nie były rozdzielane.

Spółka T. wystawia za wszystkie wykonane usługi faktury, bez względu na fakt czy abonent prowadzi działalność gospodarczą czy też nie.


Ze względu jednak na fakt, że Wnioskodawca zobowiązany jest do uiszczania opłat z tytułu praw autorskich i pokrewnych dla Organizacji Zbiorowego Zarządzania za reemisję konieczne jest wyodrębnienie powyższych usług na dwie jednostki tj.:


  1. Abonament telewizyjny - czyli opłatę cykliczną, uiszczaną przez Abonenta na rzecz Operatora za możliwość korzystania z określonego świadczenia, czyli za prawo do korzystania z dostępu do telewizji kablowej na podstawie stosownej umowy. Od opłat tych Wnioskodawca zobowiązany jest do uiszczania opłat związanych z prawami autorskimi i pokrewnymi (ZAIKS).
  2. Usługi związane z obsługą abonamentu telewizyjnego - czyli rozpowszechnianie przez inny podmiot niż pierwotnie nadający, drogą przejmowania w całości i bez zmian programu organizacji radiowej lub telewizyjnej oraz równoczesnego i integralnego przekazywania tego programu do powszechnego odbioru.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy w momencie rozbicia na fakturze usługi świadczonej przez Spółkę na dwie odrębne pozycje tj. abonament telewizyjny oraz obsługa abonamentu Wnioskodawca nadal będzie mógł korzystać z preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 biorąc pod uwagę fakt, że zgodnie z pismem GUS, przełożonym w załączeniu, usługa wykonywana przez Spółkę mieści się w grupowaniu PKWiU 61.10.5 „Usługi radia i telewizji kablowej”?


Zdaniem Wnioskodawcy, świadczona przez Spółkę usługa związana z płatną telewizją cyfrową w zakresie rozprowadzania programów telewizyjnych podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 8% z uwagi na pismo GUS przewidując jej określoną klasyfikację.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%. W okresie jednakże od 1 stycznia 2011 roku do 31 grudnia 2016 roku stawka podatku wynosi 8% na mocy art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.


Zgodnie z pozycją 169 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, obejmującego swym zakresem wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką preferencyjną w wysokości 8%, usługi inne niż usługi elektroniczne, polegające na umożliwieniu odbioru programów telewizyjnych i radiowych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji za pomocą urządzeń odbiorczych, z wyłączeniem usług polegających na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usługi czasie korzystają właśnie z takiej stawki bez względu na symbol PKWiU. Nie dotyczy to jednakże usług reklamowych, czy promocyjnych,

Nie ma wątpliwości, że Wnioskodawca świadcząc usługi związane z abonamentem telewizyjnym uiszczanym przez odbiorców końcowych za udostępnianie im telewizji kablowej oraz usługi reemisyjne, świadczy usługi polegające na umożliwieniu odbioru programów telewizyjnych i radiowych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji za pomocą urządzeń odbiorczych. Tym samym zdaniem Wnioskodawcy powyżej wymienione i świadczone przez niego usługi powinny podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%.


Stanowisko Wnioskodawcy przestawione powyżej znajduje także swoje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 29 marca 2012 roku, IPPP1/443-88/12-2/PR, w której wyraźnie wskazano, że: „na podstawie powyższych okoliczności oraz przedstawionej we wniosku opinii właściwego organu, klasyfikującej świadczone przez Spółkę usługi według PKWiU z 2008 r. do symbolu 61.10.5, należy zatem uznać, że usługi omówione we wniosku są usługami, o których mowa w poz. 169 załącznika nr 3 do ustawy o VAT”.


Podobny pogląd został także przedstawiony w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 października 2013 roku, ITPP1/443-698/13/IK, w której to wskazano, że: „Obecną treść poz. 169 zał. nr 3 do ustawy należy interpretować w oparciu o zapisy ustawy o radiofonii i telewizji. Rozpowszechnianiem zgodnie z treścią art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 22 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 1993 nr 7, poz. 34 z późn. zm.) jest:


  1. bezprzewodowa emisja programu do równoczesnego, powszechnego odbioru (system powszechnego odbioru),
  2. wprowadzanie programu do sieci kablowej (system zbiorowego odbioru).

Rozprowadzaniem w myśl art. 4 pkt 3 ww, ustawy jest przejmowanie w całości i bez zmian programu nadawcy krajowego i zagranicznego, rozpowszechnianego do powszechnego odbioru, i równoczesne jego rozpowszechnianie. W świetle tak przestawionych okoliczności, w zakresie wykonywania usług rozprowadzania programu telewizyjno-radiowego na rzecz ostatecznych konsumentów, bez świadczenia dodatkowych usług, tj. usług elektronicznych, czy tzw. video na życzenie - VOD, stwierdzić należy, że czynności te podlegają opodatkowaniu stawką obniżoną w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z poz. 169 zał. nr 3 do ustawy”.


Odwołać się ponadto należy do interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 sierpnia 2013r., IBPP2/443-440/13/WN, zgodnie z którą: „Wnioskodawca będący operatorem kablowym na podstawie podpisanych umów dostarcza do mieszkań jednej dzielnicy miasta sygnał telewizyjny, za który pobiera opłatę z tytułu abonamentu. Z dniem 1 czerwca 2013 r. chciałby podzielić na wystawionych fakturach powyższy abonament za dostęp do usługi telewizji kablowej na 2 składniki:


  1. abonament telewizyjny – czyli cykliczną opłatę, uiszczaną przez Abonenta na rzecz Operatora za możliwość korzystania z określonego świadczenia, w przypadku usług telekomunikacyjnych za prawo do korzystania z dostępu do sieci telekomunikacyjnej i świadczonej w niej usługi dostępu do telewizji kablowej na podstawie Umowy integralnie związanej z Pakietem programowym (zestaw Programów telewizyjnych dostępnych w ramach opłaty abonamentowej, określony aktualnym cennikiem lub/i Regulaminem promocji i ofertą Operatora).
  2. usługę reemisji - rozpowszechnianie przez inny podmiot niż pierwotnie nadający, drogą przejmowania w całości i bez zmian programu organizacji radiowej lub telewizyjnej oraz równoczesnego i integralnego przekazywania tego programu do powszechnego odbioru.

Wymienione usługi świadczone przez Wnioskodawcę, czyli operatora telewizji kablowej, polegające na udzielaniu dostępu do telewizji kablowej oraz reemisji programów RTV mieszczą się w grupowaniu: PKWiU 61.10.5 „Usługi radia i telewizji kablowej”. Ponadto „w omawianym przypadku usługą podstawową jest usługa reemisji programów nabywanych od ich producentów, natomiast aby podstawowa usługa reemisji mogła być udostępniona telewidzom muszą oni ponieść opłatę abonamentową, czyli cykliczną opłatę za prawo do korzystania z dostępu do sieci telekomunikacyjnej i świadczonej w niej usługi dostępu do telewizji kablowej na podstawie Umowy integralnie związanej z Pakietem programowym. Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadcząc usługi telewizji kablowej, na którą się składają: usługa reemisji i abonament telewizyjny, powinien traktować wymienione czynności jako usługę kompleksową. Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny w świetle powołanych przepisów, stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę czynności sklasyfikowane jako „Usługi radia i telewizji kablowej” podlegają opodatkowaniu preferencyjną, 8% stawką podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 169 załącznika nr 3 do ustawy”.


Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, świadczona przez Spółkę usługa związana z płatną telewizją cyfrową w zakresie rozprowadzania programów telewizyjnych mimo wyodrębnienia na fakturze dwóch pozycji tj. abonamentu telewizyjnego oraz usługi reemisji i usługi związane z obsługą abonamentu telewizyjnego podlegać będzie w całości opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 8% w zakresie obu tych pozycji, które składają się na jedną usługę i mieszczą się w grupowaniu: PKWiU 61.10.5 „Usługi radia i telewizji kablowej”.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, (…).


Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.


Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2016r.,


  1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
  2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 marca 2013r. pod pozycją 169 mieszczą się – sklasyfikowane w PKWiU w grupowaniu 61.10.05 – „Usługi radia i telewizji kablowej”.


Od dnia 1 kwietnia 2013 r. poz. 169 załącznika nr 3 do ustawy otrzymała następujące brzmienie „Usługi, inne niż usługi elektroniczne, polegające na umożliwieniu odbioru programów telewizyjnych i radiowych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji za pomocą urządzeń odbiorczych, z wyłączeniem usług polegających na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usługi czasie”, bez względu na symbol PKWiU.


Obecną treść poz. 169 zał. nr 3 do ustawy należy interpretować w oparciu o zapisy ustawy o radiofonii i telewizji. Zgodnie z treścią art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 22 grudnia 1992r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 1993 nr 7 poz. 34 z późn. zm.) rozpowszechnianiem jest:


  1. bezprzewodowa emisja programu do równoczesnego, powszechnego odbioru (system powszechnego odbioru),
  2. wprowadzanie programu do sieci kablowej (system zbiorowego odbioru).

Rozprowadzaniem w myśl art. 4 pkt 3 ww. ustawy jest przejmowanie w całości i bez zmian programu nadawcy krajowego i zagranicznego, rozpowszechnianego do powszechnego odbioru, i równoczesne jego rozpowszechnianie.


Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi telekomunikacyjne i jest wpisana do rejestru operatorów telekomunikacyjnych prowadzonego przez Prezesa UKE. Usługi telekomunikacyjne to wiodąca działalność Spółki.


Do usług telekomunikacyjnych świadczonych przez Spółkę wlicza się:


  1. Usługi świadczone za pośrednictwem własnych przewodowych sieci telewizji kablowej:
    1. reemisja programów telewizyjnych
    2. transmisja danych i dostęp do Internetu
    3. głosowe usługi telefoniczne
  2. Usługi świadczone za pośrednictwem własnych bezprzewodowych sieci (tzw. sieci Wi- Fi):
    1. transmisja danych i dostęp do Internetu
    2. głosowe usługi telefoniczne
  3. Usługi świadczone za pośrednictwem obcych sieci telekomunikacyjnych:
    1. usługi transmisji danych (tzw. model MVNO)

Wszystkie powyższe usługi świadczone przez Spółkę mieszą się w następujących grupowaniach: PKWiU 61.10.5 (pkt 1 opisany powyżej), PKWiU 61.10.4, PKWiU 61.10.30.0 oraz PKWiU 61.10.11.0. Powyższe zostało potwierdzone przez Urząd Statystyczny w Łodzi pismem z dnia 10 lipca 2013 r., w związku z wystąpieniem przez Wnioskodawcę z wnioskiem o nadanie właściwych symboli klasyfikacyjnych.


Aby Wnioskodawca mógł świadczyć usługi opisane powyżej należy przeprowadzić szereg czynności, które finalnie dadzą możliwość korzystania z nich odbiorcy końcowemu tj. Abonentowi, które ściśle związane są z usługą reemisyjną. Do czynności tych należą m.in.:


  • wybudowanie miejskiej kablowej sieci dostępowej (anteny odbiorcze, kable magistralne, wzmacniacze, światłowody itp.),
  • wybudowanie sieci budynkowych (rurki w piwnicach, szafki, rozgałęźniki na klatkach schodowych itp.),
  • przyłączenie sieci budynkowych do sieci miejskiej,
  • podpisanie stosownych umów na świadczenie usług telekomunikacyjnych z potencjalnymi klientami (w Prawie Telekomunikacyjnym nazywanymi Abonentami),
  • wybudowanie przyłączy mieszkaniowych - są to odcinki kabla od odbiorników umiejscowionych w mieszkaniach abonentów (takich jak telewizory, modemy internetowe lub aparaty telefoniczne) do szafek rozgałęźnikowych, które są ostatnim elementem sieci budynkowej,
  • aktywowanie zamówionych usług w systemach zarządzających operatora.

Koszt utrzymania tak opisanej sieci składa się z m.in. energii elektrycznej, płac, amortyzacji, opłat za korzystanie z gruntów itp.


Odbiorca końcowy uiszcza obecnie jedną opłatę, która de facto składa się z dwóch odrębnych usług tj. abonamentu TVK oraz obsługi abonamentu TVK. Dotychczas opłata za powyższe stanowiła jedną całość i kwoty za poszczególne usługi nie były wyodrębniane ze względu na fakt, że również same usługi dla potrzeb odbiorcy końcowego nie były rozdzielane.

Spółka T. wystawia za wszystkie wykonane usługi faktury, bez względu na fakt czy abonent prowadzi działalność gospodarczą czy też nie.


Ze względu jednak na fakt, że Wnioskodawca zobowiązany jest do uiszczania opłat z tytułu praw autorskich i pokrewnych dla Organizacji Zbiorowego Zarządzania za reemisję konieczne jest wyodrębnienie powyższych usług na dwie jednostki tj.:


  1. abonament telewizyjny - czyli opłatę cykliczną, uiszczaną przez Abonenta na rzecz Operatora za możliwość korzystania z określonego świadczenia, czyli za prawo do korzystania z dostępu do telewizji kablowej na podstawie stosownej umowy. Od opłat tych Wnioskodawca zobowiązany jest do uiszczania opłat związanych z prawami autorskimi i pokrewnymi (ZAIKS).
  2. usługi związane z obsługą abonamentu telewizyjnego - czyli rozpowszechnianie przez inny podmiot niż pierwotnie nadający, drogą przejmowania w całości i bez zmian programu organizacji radiowej lub telewizyjnej oraz równoczesnego i integralnego przekazywania tego programu do powszechnego odbioru.

Wymienione usługi świadczone przez Wnioskodawcę, czyli operatora telewizji kablowej, polegające na udzielaniu dostępu do telewizji kablowej oraz reemisji programów RTV mieszczą się w grupowaniu: PKWiU 61.10.5 „Usługi radia i telewizji kablowej”.


Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą tego czy w momencie rozbicia na fakturze usługi świadczonej przez Spółkę na dwie odrębne pozycje tj. abonament telewizyjny oraz obsługa abonamentu Wnioskodawca nadal będzie mógł korzystać z preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.


Usługa kompleksowa zawiera zatem kilka czynności (usług) opodatkowanych różnymi stawkami VAT, z tym że jedna z nich jest usługą główną przeważającą, nadającą danej usłudze jej główny charakter, przy czym wszystkie zmierzają do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego wskazanej w umowie. Aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną, winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast, usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez usługi pomocniczej usługi głównej.


W omawianym przypadku usługą podstawową jest usługa reemisji programów nabywanych od ich producentów, natomiast aby podstawowa usługa reemisji mogła być udostępniona telewidzom muszą oni ponieść opłatę abonamentową, czyli cykliczną opłatę za prawo do korzystania z dostępu do sieci telekomunikacyjnej i świadczonej w niej usługi dostępu do telewizji kablowej na podstawie Umowy integralnie związanej z Pakietem programowym.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że Wnioskodawca świadcząc usługi telewizji kablowej, na którą się składają: usługa reemisji i abonament telewizyjny, powinien traktować wymienione czynności jako usługę kompleksową.


Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przysze w świetle powołanych przepisów, stwierdzić należy, że świadczone przez Wnioskodawcę czynności sklasyfikowane jako „Usługi radia i telewizji kablowej” podlegają opodatkowaniu preferencyjną, 8% stawką podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 169 załącznika nr 3 do ustawy.

Nadmienić jednocześnie należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji usług według PKWiU. Należy bowiem zauważyć, że tut. organ nie jest uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towaru lub usługi do grupowania statystycznego.


Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług.


Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj