Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/436-98/14/TJ
z 16 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa
(Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2014 r. (data wpływu 17 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 czerwca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku złożenia zeznania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 30 czerwca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku złożenia zeznania.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 5 czerwca 2000 r. Wnioskodawczyni otrzymała od rodziców darowiznę środków pieniężnych – od matki 7500 zł i od ojca 7500 zł. Umowy darowizny spisane zostały w dniu 15 czerwca 2000 r. Z dokumentem takim Wnioskodawczyni zgłosiła się do właściwego urzędu skarbowego, gdzie uzyskała informację, że otrzymane kwoty mieszczą się w zakresie kwot wolnych od podatku od spadków i darowizn dla osób zaliczanych do I grupy podatkowej i nie podlegają obowiązkowi sformalizowanego zgłoszenia ani dokonania jakichkolwiek opłat. Wnioskodawczyni nie otrzymała jednak żadnego potwierdzenia, że dokonała zgłoszenia otrzymanych darowizn. Wskazuje również, że ani wcześniej, ani w następnych latach nie otrzymywała od rodziców żadnych innych darowizn. W chwili obecnej, w trakcie sprawy sądowej o podział majątku, Wnioskodawczyni została zobowiązana do dostarczenia potwierdzenia dokonania takiego zgłoszenia. Z urzędu skarbowego otrzymała natomiast postanowienie o odmowie wydania takiego potwierdzenia, gdyż „w ewidencjach, rejestrach i danych będących w posiadaniu organu podatkowego brak jest informacji koniecznych do wydania zaświadczenia o żądanej treści, z uwagi na upływ terminów przechowywania dokumentów”.

Wobec powyższego zadano następujące pytania:

1. Czy kwoty uzyskane z darowizn faktycznie nie podlegały obowiązkowi podatkowemu i sformalizowanemu zgłoszeniu?
2. Czy w chwili obecnej Wnioskodawczyni zobowiązana jest do dokonania jakichkolwiek czynności w związku z otrzymana darowizną?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 9 ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu na dzień 15 czerwca 2000 r. kwota otrzymanych darowizn od każdego z rodziców winna być traktowanie rozłącznie, przez co nie przekraczała kwoty „czystej wartości” wymienionej w art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy. Wnioskodawczyni wskazuje, że z ustawy nie wynika obowiązek zgłoszenia w jakikolwiek sposób formalny (za potwierdzeniem) darowizny, jeżeli jej kwota od 1 osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok otrzymania darowizny, nie przekracza opisanego w art. 9 progu opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Z treści wniosku wynika, że w 2000 r. Wnioskodawczyni otrzymała od rodziców darowiznę środków pieniężnych – od ojca 7500 zł i od matki 7500 zł. Umowy darowizny sporządzone zostały w dniu 15 czerwca 2000 r.

W związku z tym wskazać należy, że zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2000 r., podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie własności rzeczy znajdujących się w kraju i praw majątkowych wykonywanych w kraju, w drodze spadku lub darowizny, przez osoby fizyczne.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych, a w wypadku darowizny obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na obdarowanym i darczyńcy. Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 tej ustawy przy nabyciu w drodze darowizny obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

1. 9.057 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej,
2. 6.838 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej,
3. 4.607 zł - jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Jak natomiast wynika z ust. 2 tego przepisu jeżeli nabycie własności rzeczy i praw majątkowych od tej samej osoby następuje więcej niż jeden raz, do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych dolicza się wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych od tej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie. Od podatku obliczonego od łącznej wartości nabytych rzeczy i praw majątkowych potrąca się podatek przypadający od opodatkowanych poprzednio nabytych rzeczy i praw majątkowych. Wynikająca z obliczenia nadwyżka podatku nie podlega ani zaliczeniu na poczet innych podatków, ani zwrotowi. Nabywcy obowiązani są w zeznaniu podatkowym wymienić rzeczy i prawa majątkowe nabyte w podanym wyżej okresie.

Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest obdarowany. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych odbywa się w zależności od jego stopnia pokrewieństwa albo powinowactwa z darczyńcą.

Zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1. do grupy I - małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów,
2. do grupy II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych,
3. do grupy III - innych nabywców.

Przekroczenie kwot (osobno dla każdego darczyńcy), o których mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, powoduje opodatkowanie według progresywnych stawek określonych odrębnie dla każdej grupy podatkowej w art. 15 ust. 1 ustawy.

Jak z kolei wynika z art. 8 ust. 2 ww. ustawy obowiązek składania zeznań podatkowych przez podatników podatku od spadków i darowizn określają odrębne przepisy.

Przepisami tymi, w okresie, którego dotyczy zapytanie Wnioskodawczyni było rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1999 r. w sprawie obowiązku składania zeznań podatkowych przez podatników podatku od spadków i darowizn (Dz. U. nr 105, poz. 1201). Stosownie do § 1 ust. 1 tego rozporządzenia podatnicy podatku od spadków i darowizn obowiązani są do składania zeznań podatkowych o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych w drodze spadku lub darowizny, z wyjątkiem darowizny ustanowionej w formie aktu notarialnego na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. W zeznaniu należy wymienić rzeczy lub prawa majątkowe nabyte w drodze spadku lub darowizny oraz określić ich wartość.

Jak z kolei wynika z art. 7 § 1 Ordynacji podatkowej podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Analiza powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że podatnikiem podatku od spadków i darowizn jest podmiot, który nabył majątek o wartości przekraczającej kwoty wolne, bez względu na to, czy nabycie to wiąże się ze spełnieniem przez nabywcę warunków do zastosowania ulg i zwolnień przewidzianych w ustawie. Tylko bowiem wówczas wobec takiej osoby powstaje obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn. To z kolei oznacza brak obowiązku składania zeznań podatkowych w podatku od spadków i darowizn przez podmioty nabywające majątek, którego wartość skumulowana zgodnie z zasadami ustalonymi w zacytowanym art. 9 ust. 2 odpowiada kwotom wolnym, określonym w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zatem w świetle przytoczonych przepisów prawa uznać należy, że darowizna środków pieniężnych dokonana w sposób opisany w stanie faktycznym nie rodziła obowiązku złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznania podatkowego o nabyciu takiej darowizny. Również obecnie Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana, w związku z otrzymanie darowizny od rodziców w roku 2000 do składania jakichkolwiek dokumentów potwierdzających fakt otrzymania takiej darowizny.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. E. Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.