Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-525/14-2/AK
z 1 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 5 maja 2014 r. (data wpływu 12 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz korekty podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa oraz korekty podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

„A” Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej: Wnioskodawca, Spółka) jest spółką osobową i czynnym podatnikiem VAT, którego główna działalność gospodarcza polega na dystrybucji materiałów budowlanych.

Wnioskodawca, w ramach powadzonej działalności gospodarczej, wyodrębnił zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym również zobowiązania (dalej: Dział nieruchomości), przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na wynajmie nieruchomości. Zadania realizowane przez Dział nieruchomości wykonywane są przez przypisany personel, funkcjonujący w ramach wyodrębnionej struktury hierarchii, na czele której stoi osoba kierująca Działem nieruchomości.

W ramach rachunkowości Wnioskodawcy możliwe jest przypisanie do Działu nieruchomości odpowiednich przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów (w tym zobowiązań i środków trwałych). Możliwe jest zatem dokonanie oceny rentowności i efektywności działalności Działu nieruchomości, jak również wyodrębnienie w tabeli amortyzacyjnej środków trwałych wartości umorzeń i amortyzacji przypadających na Dział nieruchomości. Dodatkowo, Dział nieruchomości działa w oparciu o zaplanowany i odrębnie przewidziany budżet przypadający na przydzielone zadania. Budżet ten planowany jest na podstawie przewidywanych wydatków związanych z Działem nieruchomości.

Możliwe jest, że w przyszłości komandytariusz w Spółce (dalej: Komandytariusz) wystąpi ze spółki, w konsekwencji czego Wnioskodawca przeniesie Dział nieruchomości na Komandytariusza. W związku z tym, Wnioskodawca przeniesie na Komandytariusza wszystkie istotne i przenaszalne składniki materialne niematerialne przeznaczone do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości, a Komandytariusz będzie kontynuował działalność Wnioskodawcy w tym zakresie.

W szczególności, w ramach planowanego przeniesienia Działu nieruchomości, na Komandytariusza zostaną przeniesione:

• prawa własności nieruchomości,
• prawa i obowiązki wynikające z zawartych z umów najmu nieruchomości,
• prawa i obowiązki wynikające z umów na dostawę mediów do nieruchomości,
• środki pieniężne,
• tajemnice przedsiębiorstwa wraz z bazą kontaktów handlowych, na którą składają się kontakty z najemcami, kontakty z dostawcami (media) i inne kontakty.
• prawa i obowiązki z umów zapewniających odpowiednie zaplecze personalne w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na wynajmie nieruchomości.
  
  

Zobowiązania związane z prowadzeniem działalności w zakresie wynajmu nieruchomości zostaną przeniesione na Komandytariusza w takim zakresie, w jakim będzie to możliwe od strony prawnej (przykładowo na Komandytariusza nie będą mogły zostać przeniesione w żadnym zakresie zobowiązania publicznoprawne Wnioskodawcy dotyczące działalności w zakresie wynajmu nieruchomości).

Z perspektywy biznesowej Dział nieruchomości będzie mógł funkcjonować niezależnie, bowiem składać się będzie ze wszystkich niezbędnych w tym celu narzędzi oraz zasobów. Opisany wyżej zespół składników materialnych i niematerialnych będzie stanowił na dzień przeniesienia zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, ukierunkowany na realizację prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości. Jednocześnie przedmiotowy kompleks będzie mógł posłużyć – po dokonaniu rozważanej transakcji – do kontynuowania ww. działalności gospodarczej przez Komandytariusza – Komandytariusz w oparciu o otrzymane składniki majątkowe, przejęte umowy i kontakty handlowe oraz przejęte zasoby personalne będzie prowadzić działalność w zakresie wynajmu nieruchomości. Należy też zaznaczyć, że Komandytariusz po otrzymaniu aportu będzie prowadzić działalność gospodarcza związaną z wykorzystaniem składników majątku, nabytych w drodze aportu.

Należy przy tym podkreślić, że po dokonaniu aportu, Wnioskodawca nadal będzie posiadać materialne i niematerialne składniki majątkowe wystarczające do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie dystrybucji materiałów budowlanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy będące konsekwencją wystąpienie Komandytariusza ze Spółki przeniesienie na Komandytariusza przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego zespołu istotnych i przenaszalnych składników materialnych i niematerialnych (Dział nieruchomości) wykorzystywanych w prowadzeniu działalności w zakresie wynajmu nieruchomości, będzie podlegać opodatkowaniu VAT?
2. Czy w związku z opisanym w ramach zdarzenia przyszłego przeniesieniem Działu nieruchomości po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek dokonania jakichkolwiek korekt w zakresie odliczenia podatku naliczonego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Będące konsekwencją wystąpienia Komandytariusza ze Spółki przeniesienia komandytariusza przedstawionego w opisie stanu zdarzenia przyszłego zespołu istotnych i przenaszalnych składników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych w prowadzeniu działalności w zakresie wynajmu nieruchomości (Działu nieruchomości), nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednakże, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Opisana w zdarzeniu przyszłym czynność przeniesienia określonych składników majątku jest „transakcją zbycia” w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT, ponieważ w ramach tej czynności przeniesione zostaje prawo rozporządzania składnikami majątku jak właściciel. Jak wskazuje m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie interpretacji indywidualnej z dnia 27 czerwca 2013 r. (sygn. IPPPI/443-346/13-6/ISZ): „Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzenia przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).”

Analiza powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że opisane w zdarzeniu przyszłym przeniesienie składników materialnych i niematerialnych może podlegać opodatkowaniu VAT, jeżeli zespół tych składników nie stanowi przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta jest w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT. Zgodnie z ww. przepisem, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W kontekście powyższego, dla zakwalifikowania danego zespołu składników majątkowych, jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, konieczne jest spełnienie następujących przestanek:

• zespół składników majątkowych powinien być zorganizowany;
• zespół składników majątkowych powinien być wyodrębniony pod względem organizacyjnym;
• zespół składników majątkowych powinien być wyodrębniony pod względem finansowym;
• zespół składników majątkowych powinien być wyodrębniony pod względem funkcjonalnym tak, aby mógł samodzielnie służyć wykonywaniu określonej działalności gospodarczej.
  
  

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, np. w wyroku NSA z dnia 12 maja 2011 r. (II FSK 2222/09), a także w indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydawanych w imieniu Ministra Finansów, np. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi 27 lipca 2012 r. (IPTPB3/423 -137/12-4/MF), interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 18 stycznia 2011 r. (ILPB3/423-840/10-4/EK) oraz w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie 6 kwietnia 2009 r. (IPPP1-443-36/09-2/AK), 2 kwietnia 2009 r. (IPPB5/423-9/09-2/MB), 16 lutego 2009 r. (IPPP1-443-2207/08-5/MP), czy 19 listopada 2008 roku (IPPB3/423-1271/08-2/MB).

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do Działu nieruchomości, wszystkie ww. przesłanki zostaną spełnione.

Dział nieruchomości jako zorganizowany zespół składników majątkowych.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych/przypadkowych składników. Aby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zespół składników materialnych i niematerialnych powinien charakteryzować się odpowiednim stopniem zorganizowania, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką te składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa. Istotne jest zatem, aby pomiędzy zespołem składników istniały takie powiązania i zależności, aby wspólnie (jako zorganizowany zespół) mogły służyć realizacji określonego celu gospodarczego. Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 listopada 2008 r., IPPB5/423-6/08-3/MB).

W kontekście powyższego należy podkreślić, że w ramach Działu nieruchomości wyodrębnienie składników materialnych i niematerialnych zostało dokonane ze wzg1ędu na cel, jakim jest prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie wynajmu nieruchomości. Składniki materialne i niematerialne, tworzące Dział nieruchomości stanowią zespół, w ramach którego wzajemne powiązania funkcjonalne i zależności umożliwiają wykonywanie zadań, do których zostały przeznaczone. Tym samym, składniki Działu nieruchomości zostały wyselekcjonowane i zestawione razem nieprzypadkowo, ale ze względu na efekt synergii, jaki ich łączne wykorzystywanie pozwala osiągnąć.

Mając powyższe na względzie, zdaniem Wnioskodawcy, Dział nieruchomości jest zorganizowanym zespołem składników majątkowych, w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Wyodrębnienie organizacyjne.

Przepisy ustawy o VAT nie wymieniają warunków, które muszą być spełnione, aby zespół składników materialnych i niematerialnych można uznać za wyodrębniony organizacyjnie. Jednakże, zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych, wyodrębnienie organizacyjne oznacza, iż zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itd. (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 18 stycznia 2011 r., ILPB3/423-840/10-4/EK oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 26 listopada 2008 r., IPPBS/423-6/08-3/MB). Ocena odrębności w tej płaszczyźnie powinna polegać na analizie umiejscowienia zespołu składników majątkowych w ramach struktury przedsiębiorstwa oraz ich zorganizowania i możliwości alokacji do zadań, których wykonywaniu mają służyć.

Jednym z głównych czynników świadczących o wyodrębnieniu organizacyjnym Działu nieruchomości jest jego spójna wewnętrzna organizacja, realizowane zadania, jak również funkcjonalność przypisanych do tego działu stanowisk pracy. Wnioskodawca podkreślił, że Dział nieruchomości jest wyodrębniony w ramach wewnętrznej struktury Spółki. Jednocześnie, istotnym czynnikiem świadczącym o wyodrębnieniu organizacyjnym jest czynnik ludzki, czyli personel przyporządkowany wyłącznie do Działu nieruchomości i tym samym dedykowany do wykonywania zadań przypisanych do tego działu. Co istotne, pracownicy Działu nieruchomości nie są służbowo zależni od pozostałych pracowników Wnioskodawcy, za wyjątkiem najwyższego szczebla kierowniczego.

Wyodrębnienie organizacyjne odbywa się także na innych płaszczyznach. W szczególności, istnieje możliwość ścisłego przypisania do Działu nieruchomości poszczególnych składników majątku, takich jak środki trwałe oraz zobowiązania. Tym samym, na Dział nieruchomości składa się zespół kluczowych składników przeznaczonych do realizacji zadań z zakresu wynajmu nieruchomości. Należy zatem uznać, że składniki Działu nieruchomości tworzą w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy wyodrębnioną strukturę, zorganizowanych tak, aby umożliwić prowadzenie działalności gospodarczej, do której zostały przypisane (poszczególne składniki materialne i niematerialne Działu nieruchomości są połączone czynnikiem organizacyjnym).

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy Dział nieruchomości stanowi zorganizowany zespól składników majątkowych, wyodrębniony w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy pod względem organizacyjnym.

Wyodrębnienie finansowe.

Ustawa o VAT nie zawiera wytycznych odnośnie wyodrębnienia finansowego, jednakże ani prowadzenie osobnych ksiąg rachunkowych, ani sporządzanie bilansu (czyli zakwalifikowanie do kategorii „samobilansującego się oddziału”) nie jest wymienione wśród warunków niezbędnych do tego, by dany zespół składników i zobowiązań mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest finansów jego zorganizowanej części przedsiębiorstwa od jego pozostałej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Nie musi to być postać oddziału samodzielnie rozliczającego się. Ważne natomiast jest, aby przenoszone należności i zobowiązana były wyodrębnione i dały się przyporządkować finansowo do wyodrębnionego majątku (tak aby można było przejąć funkcje gospodarcze). Takie stanowisko zaprezentował np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 26 listopada 2008 r., (IPPB5/423-6/08-3/MB). Jednocześnie, organy podatkowe potwierdzają, iż „Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej (...)” (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 18 stycznia 2011 r. ILPB3/423 -840/10-4/EK).

Należy wskazać, że Wnioskodawca posiada i wykorzystuje narzędzia rachunkowe pozwalające na przypisanie poszczególnych przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów do Działu nieruchomości. Możliwe jest zatem dokonanie oceny rentowności i efektywności działalności Działu nieruchomości, jak również wyodrębnienie w tabeli amortyzacyjnej środków trwałych wartości umorzeń i amortyzacji przypadających na Dział nieruchomości. Warto także podkreślić, iż Dział nieruchomości działa w oparciu o zaplanowany i odrębnie przewidziany budżet przeznaczony na realizację zadań przypisanych do tego działu. Budżet ten planowany jest na podstawie przewidywanych wydatków związanych z poszczególnymi zadaniami przypisanymi do Działu nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż możliwe jest oddzielenie finansów całego przedsiębiorstwa Wnioskodawcy od finansów Działu nieruchomości, jako wyodrębnionej finansowo części. W efekcie, w przypadku planowanego aportu, będzie istniała możliwość przeniesienia do ksiąg rachunkowych Spółki majątku zobowiązań związanych funkcjonalnie z Działem nieruchomości.

W związku z tym należy uznać, że Dział nieruchomości będzie stanowić zespół składników majątkowych wyodrębnionych pod względem finansowym.

Wyodrębnienie funkcjonalne i zdolność do działania jako samodzielny podmiot.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla oceny odrębności funkcjonalnej istotny jest fakt, iż przedmiot działalności Działu nieruchomości stanowi jeden z obszarów działalności Wnioskodawcy, a przypisany do Działu nieruchomości zespół składników majątkowych i jego struktura organizacyjna pozwalają na samodzielną realizację zadań z zakresu wynajmu nieruchomości.

W opinii Wnioskodawcy, z funkcjonalnego punktu widzenia, Dział nieruchomości po wyodrębnieniu ze Spółki (w wyniku przeniesienia do Komandytariusza) jest w stanie kontynuować realizacje swoich dotychczasowych zadań oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. Dział Nieruchomości posiada bowiem zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy świadczący usługi na rzecz innych podmiotów. W tym zakresie, Wnioskodawca wskazał, iż wydzielony Dział nieruchomości jest wyposażony we wszelkie aktywa i pasywa niezbędne do realizacji zadań, które mogą być mu powierzone, a tym samym składniki majątkowe wchodzące w skład Działu nieruchomości umożliwią Komandytariuszowi prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na wynajmie przedmiotowych nieruchomości.

Istotnym argumentem przemawiającym za uznaniem, że Dział nieruchomości stanowi zorganizowaną wyodrębnioną funkcjonalnie część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy jest fakt, iż do Działu nieruchomości został przydzielony personel posiadających odpowiednie kompetencje i doświadczenie w zakresie zadań przypisanych do tego działu. Tym samym, podmiot na który przeniesiony zostanie Dział nieruchomości, w oparciu o aktywa i pasywa przypisane do tego działu oraz zasoby ludzkie i kontakty handlowe będzie mógł kontynuować prowadzenie działalności w analogicznym zakresie. Na skutek otrzymania omawianego zespołu składników majątkowych, Komandytariusz będzie również w stanie uzyskiwać dochody, a więc prowadzić działalność rentowną, efektywną ekonomicznie.

Powyższe, zdaniem Wnioskodawcy przesądza o tym, że Dział nieruchomości stanowi zorganizowany zespół składników majątkowych wyodrębniony pod względem funkcjonalnym i zdolny do samodzielnego funkcjonowania jako odrębne przedsiębiorstwo.

Podsumowanie

W świetle wyżej przedstawionych argumentów, zdaniem Wnioskodawcy, Dział nieruchomości jest wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem składników przeznaczonym do realizacji określonych zadań z zakresu wynajmu nieruchomości, który zarazem może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania i funkcjonujące na rynku. W konsekwencji, należy stwierdzić, że Dział nieruchomości stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W związku z powyższym, transakcja będącego konsekwencją wystąpienia Komandytariusza ze Spółki przeniesienia na Komandytariusza zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy w postaci Działu nieruchomości, nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. Zatem w sytuacji przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego nie powstanie obowiązek podatkowy w VAT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z opisanym w ramach zdarzenia przyszłego przeniesieniem Działu nieruchomości po stronie Wnioskodawcy nie powstanie obowiązek dokonania jakichkolwiek korekt w zakresie odliczenia podatku naliczonego.

Zgodnie z normą art. 86 ust. 1 ustawy o VAT: „(...) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi (...) przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...)”.

W świetle powyższej regulacji, aby podatnik miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług od dokonanych zakupów, konieczne jest, aby poniesione wydatki służyły działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W praktyce zdarzają się sytuacje, w których dany podatnik podatku od towarów i usług wykonuje zarówno czynności opodatkowane tym podatkiem, jak i czynności zwolnione z tego podatku. W takim przypadku – zgodnie z ogólnymi regułami konstrukcyjnymi podatku VAT – odliczeniu może podlegać tylko ten podatek naliczony (ta jego część), który związany jest z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu. Przepis art. 90 ust. 1 ustawy o VAT stanowi bowiem, że: „W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania zarówno czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych: czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.”

Jednocześnie, po zakończeniu roku podatkowego podatnik, któremu przysługuje częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, obowiązany jest dokonać odpowiedniej korekty podatku odliczonego zgodnie z przepisami art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę, iż w świetle treści normy art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ww. korekta jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa – tzn. nabywca przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa ma obowiązek dokonania stosownych korekt w zakresie podatku naliczonego, określonych w art. 91 ust. 1-8 ustawy o VAT, do których byłby zobligowany podmiot, który dokonał odliczenia (tzn. zbywca), w przypadku gdyby nie doszło do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Wprowadzenie przez ustawodawcę zasady „kontynuowania” korekty podatku naliczonego od towarów i usług przez nabywcę ma bezpośredni związek z przepisem ustawy o VAT (art. 6 ustawy o VAT), który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Zdaniem Spółki oznacza to, że intencją ustawodawcy było zapewnienie pełnej neutralności transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części tak, aby transakcja na moment jej dokonania nie wywoływała jakichkolwiek skutków/nie wpływała na rozliczenia stron w zakresie podatku od towarów i usług – tj. aby nie ograniczała ona (przez sam fakt jej dokonania) prawa zbywcy i nabywcy do odliczenia podatku naliczonego.

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w indywidualnych interpretacjach organów podatkowych – przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 października 2013 r. (sygn. IPPP2- 443-721/13-2/KG).

Biorąc pod uwagę, że:

• jak zostało to szczegółowo wykazane w uzasadnieniu do pytania oznaczonego we wniosku numerem i przeniesiona zostanie zorganizowana część przedsiębiorstwa,
• dla potrzeb ustawy o VAT opisane w ramach zdarzenia przyszłego przeniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinno być traktowana jako jej zbycie,

to ww. transakcja powinna być całkowicie neutralna i nie powinna wpływać na rozliczenia Spółki w zakresie podatku od towarów i usług.

W konsekwencji obowiązek dokonania ewentualnych korekt będzie leżał po stronie nabywcy Działu nieruchomości, tj. po stronie Spółki, na podstawie art. 91 ust. 9 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.