Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/436-133/14/MCZ
z 15 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 7 kwietnia 2014 r. (data wpływu do Biura – 15 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia w drodze działu spadku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia w drodze działu spadku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Dnia 24 kwietnia 1996 r. spadek po zmarłej w 1990 r. J. K. nabyli: syn J. K. w 7/10, wnuk B. K. w 2/101 wnuczka M.K. w 1 /10.

W skład spadku po zmarłej J.K. wchodziło gospodarstwo rolne (akt własności ziemi z 17 lutego 1982 r.), na które składały się następujące działki o numerach ewidencyjnych: 892,1003,1078/2 (działka ta została później podzielona na dwie działki 1078/S i 1078/6), 2425, 2445, 2446.

Dnia 18 lutego 2013 r. aktem notarialnym J.K. podarował: wnukowi brata M.W. 1 /100 udziału w spadku po J. K., wnuczce brata - Wnioskodawczyni 1/100 udziału w tymże spadku.

Dnia 29 listopada 2013 r. została zawarta ugoda sądowa przed Sądem pomiędzy: J.K. mającym 68/100 udziału w spadku po J. K., B.K., mającym 20/100 udziału w spadku, M.K., mającą 10/100 udziału w spadku, Wnioskodawczynią mającą 1/l00 udziału w spadku oraz M. W., mającym 1/100 udziału w spadku.

Na mocy ugody sądowej strony ustaliły, że własność następujących działek przypada:

• działki ewidencyjnej nr 2425 na rzecz M.K.,
• działek ewidencyjnych nr 1078/5,1078/6, 892,1003,2445, 2446 na współwłasność po ½ części uczestnikom: Wnioskodawczyni i M.W.
  
  

Strony postanowiły dokonać działu spadku bez spłat i dopłat.

Strony zgodnie ustanowiły dożywotnią, nieodpłatną służebność mieszkania na rzecz uczestników J.K. i B.K. w części budynku posadowionego na działce ewidencyjnej 10/8/5 w następujący sposób: pierwszy pokój od wschodniej strony domu na rzecz J.K., a drugi na rzecz B.K. - z możliwością korzystania z łazienki i kuchni.

Roszczenia z tytułu nakładów poczynionych na dom, posadowiony na części działki o nr ewidencyjnym 1078/5, przez Wnioskodawczynię i M.W. zostały uznane przez pozostałych uczestników.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy podstawą prawną wymierzenia podatku wobec Wnioskodawczyni jest art. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn?
2. Czy nakłady poniesione przez Wnioskodawczynię i M.W. na dom posadowiony na części działki o nr ewidencyjnym 1078/5 stanowią długi w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn i podlegają potrąceniu przy obliczaniu podstawy opodatkowania?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, w sprawie nastąpiło nieodpłatne zniesienie współwłasności. Wnioskodawczyni nabyła w wyniku działu spadku udział we współwłasności nieruchomości ponad swój udział w spadku, wobec tego ma zastosowanie art. 1 pkt 4 ustawy od spadków i darowizn. Wnioskodawczyni i M. W. ponieśli nakłady na dom posadowiony na części działki o nr ewidencyjnym 1078/5.

W ocenie Wnioskodawczyni nakłady te stanowią dług w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn i podlegają potrąceniu przy obliczaniu podstawy opodatkowania.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawczyni wskazała, że na potrzeby postępowania przed sądem, w sprawie o dział spadku, została sporządzona opinia biegłego sądowego rzeczoznawcy majątkowego z 11 września 2013 r. Z powodu błędnego wskazania powierzchni działki w odezwie sądu do biegłego opinia ta została skorygowana przez biegłego pismem z 6 listopada 2013 r. Biegły sądowy, rzeczoznawca majątkowy wycenił wszystkie nieruchomości wchodzące w skład spadku po J.K. na kwotę 400.816 zł (czterysta tysięcy osiemset szesnaście złotych). Biegły wskazał kwotę 89.585 zł (osiemdziesiąt dziewięć tysięcy pięćset osiemdziesiąt pięć złotych) jako nakłady poczynione na dom, znajdujący się na działce 1078/5. po otwarciu spadku. Uczestnicy postępowania zgodnie potwierdzili w pkt V ugody sądowej, że nakłady te zostały poczynione wspólnie przez Wnioskodawczynię i M.W.

W związku z powyższym kwota nieruchomości wchodzących w skład spadku po J.K., bez uwzględnienia nakładów poczynionych przez Wnioskodawczynię i M.W. wynosi 311.231 zł (trzysta jedenaście tysięcy dwieście trzydzieści jeden złotych).

Opinię biegłego sądowego należy uznać za wymierny wskaźnik wartości majątku spadkowego. Wartość nakładów poczynionych przez Wnioskodawczynię i M.W. w kwocie 89.585 zł nie została objęta działem spadku, ponieważ współwłaściciele zgodnie uznali poczynione nakłady.

W świetle ustaleń biegłego sądowego, rzeczoznawcy majątkowego i wyżej wymienionych faktów:

• M.W. przed dokonaniem działu spadku miał udział w spadku 1/100, o wartości 3.112,31 zł,
• Wnioskodawczyni przed dokonaniem działu spadku miała udział w spadku 1/100, o wartości 3.112,31 zł,
• M.K. przed dokonaniem działu spadku miała udział w spadku 10/100, o wartości 31.123,10 zł,
• B.K. przed dokonaniem działu spadku miał udział w spadku 20/100, o wartości 62.246,20 zł,
• J.K. przed dokonaniem działu spadku miał udział w spadku 68/100, o wartości 211.637,08 zł.
  
  

Po dokonaniu działu spadku:

• M.W. otrzymał udział 1/2 w nieruchomościach nr działek ewidencyjnych: 1078/5,1078/6, 892.1003,2445, 2446, o wartości 140.205 zł
• Wnioskodawczyni otrzymała udział 1/2 w nieruchomościach nr działek ewidencyjnych: 1078/5,1078/6, 892,1003, 2445, 2446, o wartości 140.205 zł,
• M.K. otrzymała działkę ewidencyjną nr 2425 o wartości 30.821 zł,
• B.K. otrzymał nieodpłatną służebność mieszkania,
• J.K. otrzymał nieodpłatną służebność mieszkania
  
  

Nieodpłatne służebności mieszkania nie są jednak przedmiotem działu spadku, zgodnie z wyrokiem NSA z 26 maja 2010 r., w sprawie o sygnaturze IIF5K 157/09. Wnioskodawczyni przytoczyła fragment tego wyroku.

W dziale spadku po J.K. służebności osobiste mieszkania zostały ustanowione na rzecz B. K. i J. K., którzy przed dokonaniem działu spadku mieszkali w domu posadowionym na części działki o nr ewidencyjnym 1078/5.

B.K. jest ojcem Wnioskodawczyni i M.W. J.K. jest natomiast bratem dziadka Wnioskodawczyni i M.W. Wnioskodawczyni i M.W. są wobec J.K. zstępnymi rodzeństwa. B.K. i J.K. są to osoby z najbliższej rodziny wobec Wnioskodawczyni i M.W.; starsze, bezrobotne, bez dochodów. Służebność została ustanowiona na ich rzecz, aby nie obawiali się o swoje mieszkanie na przyszłość, ponieważ trzeba mieć na uwadze, ze nieruchomość mogłaby zostać utracona przez obecnych właścicieli nawet bez ich winy. Prawo rzeczowe jest natomiast skuteczne erga omnes. Ustanowienie nieodpłatnych służebności mieszkania na rzecz osób starszych, przekazujących gospodarstwo rolne swoim następcom stanowi powszechną praktykę na wsi. Najczęściej do przeniesienia własności dochodzi na mocy aktu notarialnego. Powszechną praktyką w takich przypadkach jest stosowanie przez notariuszy przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W świetle wyżej wymienionego wyroku NSA z 26 maja 2010 r., w przedmiotowej sprawie trzeba oddzielić fakt ustanowienia służebności mieszkania od działu spadku. Służebność została ustanowiona odrębnie, pod tytułem darmym. Żaden z uczestników postępowania nie został obciążony dokonaniem spłat na rzecz innego uczestnika. Wobec powyższego doszło do nieodpłatnego ustanowienia zniesienia współwłasności na rzecz Wnioskodawczyni i M.W.

Wnioskodawczyni zatem nabyła ponad swój udział równowartość 137.092,69 zł, co stanowi różnicę między wartością 1/2 udziału w nieruchomościach przyznanych w dziale spadku, tj. 140 205 zł oraz wartością pierwotnego udziału w spadku 3 112,31 zł. M.W. nabył ponad swój udział, tak samo równowartość 137.092,69 zł. Nieodpłatne zniesienie współwłasności w stosunku do Wnioskodawczyni nastąpiło kosztem udziałów:

J.K. 105.818,54 zł - 77,19% wartości nabytej ponad swój udział,

B.K. 31.1 23,1 0 zł - 22,70% wartości nabytej ponad swój udział,

M.K. 151,05 zł - 0,11% wartości nabytej ponad swój udział.

Analogicznie sytuacja przedstawia się w stosunku do M.W.

Nieruchomości nabyte na współwłasność przez Wnioskodawczynię i M.W. stanowią gospodarstwo rolne w myśl art. 1 w związku z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym. Wnioskodawczyni i M.W. są podatnikami podatku rolnego.

W związku z faktem, że Wnioskodawczyni i M.W. nabyli gospodarstwo rolne przysługuje im zwolnienie z art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zwolnieniem nie są objęte budynki mieszkalne. Zatem Wnioskodawczyni i M.W. będą musieli zapłacić podatek od wartości nabytego budynku mieszkalnego.

Wartość domu posadowionego na części działki 1078/5 wynosi 100.000 zł. Wnioskodawczyni i M.W poczynili nakłady na dom o równowartości 89.595 zł, jak wynika z opinii biegłego sądowego rzeczoznawcy majątkowego oraz ugody sądowej.

Zdaniem Wnioskodawczyni nakłady poczynione na dom powinny być zaliczone do długów i ciężarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn i potrącone od podstawy opodatkowania.

W ocenie Wnioskodawczyni stanowisko takie jest zgodne z interpretacją indywidualną z 20 grudnia 2013 r., wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, ITPB2/436-191/13/TJ: „Przy czym wyjaśnić należy, ze pojęcie „długów” w rozumieniu tego artykułu obejmuje wszelkie pieniężne roszczenia cywilnoprawne związane z przedmiotem nabycia, łącznie z roszczeniami z tytułu poczynionych przez nabywcę nakładów na nabytą nieruchomość. Równowartość tych roszczeń podlega potrąceniu od jej wartości. „Ciężarem” natomiast jest inne niż dług obciążenie nabytej rzeczy lub prawa, które w chwili nabycia zmniejsza jego wartość rynkową.”

Roszczenia Wnioskodawczyni i M.W. zostały zgłoszone w postępowaniu o dział spadku i uznane w ugodzie sądowej przez uczestników. Podstawą opodatkowania będzie więc wartość domu po potrąceniu nakładów w wysokości 89.585 zł, tj. 10.405 zł. Przed poczynieniem nakładów przez Wnioskodawczynię i M.W. dom przedstawiał bardzo zły stan techniczny. Budynek został wzniesiony w 1912 r. W chwili otwarcia spadku nie było instalacji wodno-kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania ani gazu. Instalacja elektryczna, pochodząca z lat pięćdziesiątych groziła pożarem, ponieważ dom jest w większej części drewniany. Nie było łazienek. Pomieszczenia mieszkalne były tylko dwa: pokój i kuchnia. Pozostałą część domu stanowiły pomieszczenia gospodarcze: stajnia, szopa, komora, spiżarnia. Stolarka okienna i drzwiowa były w bardzo złym stanie. Drewniane belki domu były zaatakowane przez kołatka i inne szkodniki. Ściany były zagrzybione, wszędzie panowała wilgoć. W domu nie było żadnej izolacji, w ścianach drewnianych, w wielu miejscach powypadał mech i były dziury na wylot. Podłogi wykonane były z ubitej gliny, tzw. klepisko. Dach pokryty jest dachówką z 1912 r., która w wielu miejscach przecieka. Krokwie i łaty przez wiele lat się powyginały i dach całkowicie stracił geometrię. Kwota 10.405 zł na pewno nie jest zaniżona w stosunku do stanu jaki przedstawiał dom przed remontem (w zasadzie nadawał się do rozbiórki). W załączniku zdjęcia domu przed poczynieniem nakładów przez Wnioskodawczynię i M.W.

Wnioskodawczyni nabyła 1/2 udziału w przedmiotowym domu. Zatem podstawę opodatkowania w stosunku do niej będzie stanowiła połowa wartości domu po potrąceniu nakładów, czyli kwota 5.202,50 zł. Udziały w wyżej wymienionej kwocie nabyła proporcjonalnie od:

J.K. 77,19% - 4.015,81 zł,

B.K. 31 123,10 zł - 22,70%- 1180,97 zł,

M.K. 151,05 zł - 0,01 % - 5,72 zł.

Wartość udziałów w budynku mieszkalnym, które Wnioskodawczyni nabyła od poszczególnych uczestników postępowania mieści się w granicach kwoty wolnej od podatku, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wnioskodawczyni zaznaczyła, że w tym samym roku otrzymała już darowiznę od J.K. w postaci 1/100 udziału w spadku po J.K., o wartości 3.112.31 zł. Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn darowiznę tę trzeba zsumować z równowartością udziału w budynku mieszkalnym, pochodzącego od J.K. w wyniku nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Po zsumowaniu wartość rzeczy i praw nabytych od J.K. wynosi 7.128,12 zł, a zatem nie przekracza kwoty wymienionej w art. 9 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy.

Wnioskodawczyni w stosunku do J.K. należy do II grupy podatkowej, zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy zalicza się bowiem do zstępnych rodzeństwa J. K., jest wnuczką jego brata.

Do wniosku dołączono kserokopie dowodów i zdjęć budynku mieszkalnego.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
   
   

Ponadto, zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładcy na wypadek jego śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Natomiast stosownie do art. 2 cyt. wyżej ustawy nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią jedyne przypadki podlegające opodatkowaniu tym podatkiem.

Ponieważ przepisy ww. ustawy nie definiują pojęć: spadek czy dział spadku oraz współwłasność należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., Nr 121).

W myśl przepisu art. 922 § 1 ww. Kodeksu cywilnego przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Stosownie do art. 925 w zw. z art. 924 Kodeksu cywilnego spadkobierca nabywa spadek z chwilą śmierci spadkodawcy. Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 1035 cyt. ustawy).

Zgodnie z zapisem art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego dział spadku może nastąpić na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Zatem do momentu zniesienia współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Na podstawie art. 1038 § 1 Kodeksu cywilnego sądowy dział spadku powinien obejmować cały spadek. Jednakże z ważnych powodów może być ograniczony do części spadku. § 2 wskazuje, iż umowny dział spadku może objąć cały spadek lub być ograniczony do części spadku.

Dział spadku jest instytucją odrębną od dziedziczenia (nabycia spadku), który mogą ale nie muszą dokonać spadkobiercy po nabyciu spadku.

Natomiast zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny przez współwłasność należy rozumieć stan, gdy własność tej same rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Co oznacza, że każdemu ze współwłaścicieli przysługują wszystkie atrybuty prawa własności (tzn. wszystkie uprawnienia składające się na własność). Z kolei niepodzielność oznacza, że każdemu ze współwłaścicieli przysługuje prawo do całej rzeczy, a nie do jej części odpowiadającej udziałowi.

W myśl art. 210 zd. 1 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Sposoby wyjścia ze stanu współwłasności regulują postanowienia art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego.

W świetle wyżej powołanych przepisów zniesienie współwłasności może nastąpić w drodze umowy między współwłaścicielami albo, w braku zgody między współwłaścicielami, na podstawie orzeczenia sądu.

W ramach wymienionych trybów ustawodawca przewiduje trzy sposoby zniesienia współwłasności:

1. podział rzeczy wspólnej, czyli np. podzielenie jednej nieruchomości na kilka mniejszych (tzw. podział fizyczny),
2. przyznanie rzeczy jednemu lub niektórym ze współwłaścicieli,
3. sprzedaż rzeczy wspólnej (tzw. podział cywilny).
   
   

Z treści wniosku wynika, że 18 lutego 2013 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni, w drodze darowizny od J.K. nabyła udział w spadku po J.K. zmarłej w 1996 r. Przedmiot spadku po J.K. stanowiło gospodarstwo rolne. W dniu 28 listopada 2013 r. dokonano sądowego działu spadku po J.K.- bez spłat i dopłat. W wyniku działu spadku Wnioskodawczyni otrzymała udział 1/2 w nieruchomościach o nr ewidencyjnych: 1078/5,1078/6, 892,1003, 2445, 2446, o wartości 140.205 zł. Działka nr 1078/5 jest zabudowana budynkiem mieszkalnym na który m.in. Wnioskodawczyni poniosła nakłady po otwarciu spadku po J.K. W budynku tym ustanowiona została dożywotnia, nieodpłatna służebność mieszkania na rzecz J.K. i B.K. –współspadkobierców J.K.

W przedmiotowej sprawie doszło do sądowego działu spadku pomiędzy wszystkimi współspadkobiercami, którego przedmiotem był cały majątek spadkowy po J.K. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte tym spadkiem przyznane zostały poszczególnym spadkobiercom. Prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowi tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom.

Zatem podstawą nabycia przez Wnioskodawczynię ½ udziałów w ww. nieruchomościach, bez spłat i dopłat jest dział spadku, w ramach którego doszło do podziału masy spadkowej. Wobec tego, to nie nieodpłatne zniesienie współwłasności nieruchomości, o której mowa w art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn jest tytułem nabycia przez Wnioskodawczynię opisanych we wniosku nieruchomości ale nieodpłatny dział spadku, w ramach którego doszło do zniesienia współwłasności nieruchomości miedzy spadkobiercami. Ponieważ nieodpłatny dział spadku nie został wymieniony w katalogu art. 1 ust. 1 i art. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jako czynność podlegająca opodatkowaniu tym podatkiem, to tym samym, nabycie przez Wnioskodawczynię w dziale spadku ½ udziału w nieruchomościach wymienionych w sądowym postanowieniu o dziale spadku po J.K. nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, gdyż nie podlega w ogóle regulacjom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Wobec tego rozważania w zakresie wskazanym w zadanych przez Wnioskodawczynie pytaniach w sytuacji, gdy dział spadku nie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn są bezprzedmiotowe.

Organ interpretacyjny nie dokonał również oceny stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie ustanowienia m.in. przez Wnioskodawczynię nieodpłatnej służebności mieszkania na rzecz dwojga współspadkobierców J.K. z uwagi na to, że ww. służebność nie była przedmiotem wniosku i ocena zajętego stanowiska wychodziłaby poza jego zakres.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja - zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni i tylko dla niej wywołuje skutki prawne w postaci odmowy przewidzianej przepisami prawa. Pozostałe osoby biorące udział w dziale spadku jeśli chcą uzyskać interpretacje dotyczące ich sytuacji winny wystąpić z odrębnymi wnioskami o wydanie interpretacji indywidualnej. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Do wniosku Wnioskodawczyni dołączyła kserokopie dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny (weryfikacji); jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Zatem dołączone do wniosku dokumenty pozostały bez wpływu na załatwienie sprawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.