Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-312/14/BD
z 9 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 kwietnia 2014 r. (wpływ do Biura – 9 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym 14 kwietnia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wspólnie z żoną (w związku małżeńskim 20 lat) wychowuje 2 dzieci. Córka lat 19 i syn lat 16. Wnioskodawca pracuje (stała umowa o pracę); jego dochód roczny za 2013 r. wyniósł 68.111,92 zł. Żona Wnioskodawcy również pracuje (umowa na czas określony); jej dochód roczny za 2013 r. wyniósł 28.354,28 zł.

Córka, po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego, kontynuuje naukę na Uniwersytecie Medycznym. W okresie wakacyjnym podjęła ona pracę na warunkach umowy o pracę na czas określony i uzyskała dochody wykazane w formularzu PIT-11:

1. Przychód 3937,08 zł,
2. Koszty 417,18 zł,
3. Dochód 3519,90 zł,
4. Zaliczka 171 zł,
5. Składki na ubezpieczenie społeczne 519,58 zł,
6. Składki na ubezpieczenie zdrowotne 237,68 zł.
   
   

Córka Wnioskodawcy złożyła zeznanie podatkowe PIT-37, w którym, obliczony podatek na zasadach ogólnych (art. 27 ust. 1) wyniósł 0; [(3519,90 - 519,58) x 0,18] - 556,02 = -15,96].

Po otrzymaniu PIT-11, Wnioskodawca ustalił z żoną, że całą kwotę ulgi prorodzinnej na dwoje dzieci odpisze ze swojego podatku. Złożył zaznanie podatkowe za rok 2013 r. rozliczając się indywidualnie na zasadach ogólnych art. 27, ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie art. 6 ust. 4 pkt l ww. ustawy Wnioskodawca skorzystał z preferencyjnego sposobu opodatkowania na dziecko lat 16. Na drugie dziecko lat 19 kontynuujące naukę na studiach wyższych Wnioskodawca również skorzystał z ulgi prorodzinnej za cały rok, zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 3 cyt. ustawy, gdyż córka nie uzyskała dochodu podlegającego opodatkowaniu. Żona po otrzymaniu PIT-11 złożyła drogą elektroniczną rozliczenie podatkowe PIT-37 nie wykazując żadnych odliczeń tytułem ulgi na dzieci.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jako rodzic dwójki dzieci, tj. syna lat 16 oraz córki lat 19, która kontynuuje naukę oraz nie osiągnęła dochodu podlegającego opodatkowaniu na zasadach ogólnych art. 27 (art. 30b nie dotyczy rodzaju dochodów) ma prawo do zastosowania ulgi prorodzinnej na dwoje dzieci na podstawie art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo do skorzystania z ulgi z tytułu wychowywania dziecka. Zgodnie z zapisem art. 27f w związku z art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiących, iż od podatku dochodowego podatnik ma prawo odliczyć kwotę na każde małoletnie dziecko w stosunku, do którego w roku podatkowym wykonywał władze rodzicielską (ust. 6 stanowi, iż przepisy te stosuje się również do podatników utrzymujących dzieci pełnoletnie, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy), jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej. W tym przypadku chodzi o ustalenie podatku na zasadach określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zaś sposób wyliczenia podatku został określony w art. 26 i zgodnie z tym przepisem podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b - 3e, 4, 4a - 4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25 po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika. Dopiero w ten sposób wyliczony dochód pozwala na określenie czy należny podatek wystąpił.

W ocenie Wnioskodawcy, córka nie osiągnęła w 2013 r. dochodu, który obliczony na podstawie art. 26 ww. ustawy, powodowałby powstanie zobowiązania podatkowego z uwagi na odliczenie obowiązkowej składki z tytułu ubezpieczenia społecznego; faktycznie osiągnięty przez córkę dochód wyniósł 3.000,32 zł, czyli mniej niż kwota wolna od podatku, tj. 3.089 zł. Z uwagi na ten fakt, Wnioskodawca uważa, że ma prawo do odliczenia ulgi z tytułu wychowania dziecka.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27 (tj. przy zastosowaniu skali podatkowej), pomniejszonego o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

W myśl art. 27f ust. 2 pkt 1 i 2 tej ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka – kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a),
2. dwojga małoletnich dzieci – kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na każde dziecko.
   
   

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a (art. 27f ust. 2a ww. ustawy).

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b cyt. ustawy).

Stosownie do art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Zgodnie z art., 27f ust. 5 ww. ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 6 pow. ustawy przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 ustawy [tj. dzieci bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną (pkt 2), do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej (pkt 3)], w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z kolei, jak stanowi art. 27f ust. 7 ww. ustawy, przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

W świetle powołanych przepisów – z uwagi na to, że jedno dziecko Wnioskodawcy jest pełnoletnie, a drugie niepełnoletnie – w celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi, należy zbadać czy spełnione zostały poniższe przesłanki, tj. czy Wnioskodawca:

• osiągnął dochody opodatkowane wg zasad określonych w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• w stosunku do małoletniego dziecka wykonywał władzę rodzicielską, pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało, sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą – do którego nie miały zastosowania przepisy określone w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem najmu prywatnego, ustawy o podatku tonażowym,
• utrzymywał pełnoletnie dziecko do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, które w roku podatkowym nie uzyskało dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej,
• wykazał podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenia zdrowotne),
• w roku podatkowym uzyskał (wspólnie z małżonką, z którą pozostawał w związku przez cały rok podatkowy) dochód w kwocie nieprzekraczającej limitu określonego w art. 27f ust. 2 pkt 1 ustawy w przypadku, gdy ulga dotyczy tylko jednego dziecka, tj. 112.000 zł.
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wspólnie z żoną wychowuje 2 dzieci: córkę – lat 19 i syna – lat 16. Wnioskodawca z tytułu stosunku pracy (stała umowa o pracę) uzyskał za 2013 r. dochód roczny w kwocie 68.111,92 zł. Żona Wnioskodawcy z tytułu stosunku pracy (umowa na czas określony) uzyskała za 2013 r. dochód roczny w kwocie 28.354,28 zł. Córka po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego kontynuuje naukę na Uniwersytecie Medycznym. W okresie wakacyjnym podjęła pracę na warunkach umowy o pracę na czas określony i uzyskała dochody wykazane w formularzu PIT-11: przychód – 3937,08 zł, koszty – 417,18 zł, dochód – 3519,90 zł, zaliczka – 171 zł, składki na ubezpieczenie społeczne – 519,58 zł, składki na ubezpieczenie zdrowotne – 237,68 zł. Córka Wnioskodawcy złożyła zeznanie podatkowe PIT-37, w którym, obliczony podatek na zasadach ogólnych (art. 27 ust. 1) wyniósł 0. Po otrzymaniu PIT-11, Wnioskodawca ustalił z żoną, że całą kwotę z tytułu ulgi prorodzinnej na dwoje dzieci odpisze ze swojego podatku. Na podstawie art. 6 ust. 4 pkt l ww. ustawy Wnioskodawca skorzystał z preferencyjnego sposobu opodatkowania na dziecko lat 16. Na drugie dziecko lat 19 kontynuujące naukę na studiach wyższych Wnioskodawca również skorzystał z ulgi prorodzinnej za cały rok, zgodnie z art. 6 ust. 4 pkt 3 cyt. ustawy, gdyż córka nie uzyskała dochodu podlegającego opodatkowaniu. Żona nie wykazała w zeznaniu ulgi do odliczenia.

Podkreślenia wymaga, iż korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych, aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w stosunku do pełnoletnich dzieci), należało m.in. utrzymywać w roku podatkowym pełnoletnie dziecko do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, które w roku podatkowym nie uzyskało dochodów, do których stosuje się zasady opodatkowania, określone w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

W 2013 r. wysokość ww. dochodu wynosiła 3.089 zł, co wynika z wyliczenia ilorazu kwoty zmniejszającej podatek, tj. kwoty 556 zł 02 gr oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, tj. 18%.

Przy czym stosownie do treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z kolei w myśl art. 26 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu

-odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak wynika z zacytowanych wyżej przepisów, ustawodawca jednoznacznie w treści analizowanej ustawy zdefiniował pojęcie dochodu, odróżniając je równocześnie od podstawy obliczenia podatku, którą stanowi dochód po odliczeniu m.in. kwot uiszczanych tytułem składek na ubezpieczenie społeczne.

Mając zatem na względzie obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że dla ustalenia prawa do ulgi prorodzinnej, z tytułu utrzymywania – w związku z wykonywaniem ciążącego na podatniku obowiązku alimentacyjnego – pełnoletniego, uczącego się dziecka należy jego dochód określić zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako różnicę pomiędzy przychodem a kosztami uzyskania przychodu. Ponieważ w roku 2013 córka Wnioskodawcy osiągnęła dochód w wysokości 3.519,90 zł, nie została spełniona jedna z przesłanek warunkujących możliwość skorzystania z omawianej ulgi na pełnoletnie dziecko, a tym samym Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do dokonania odliczenia od podatku na podstawie art. 27f ww. ustawy ulgi w stosunku do pełnoletniej córki, której dochód w 2013 r. przekroczył kwotę 3089 zł. To, że w efekcie za rok 2013 podatek do zapłaty z tytułu uzyskanego przez nią (córkę) dochodu wyniósł „0” (ze względu m.in. na ustalenie podstawy opodatkowania poprzez pomniejszenie dochodu o składki na ubezpieczenie społeczne) jest bez znaczenia. Omawiany art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych poprzez zapis art. 6 ust. 4 ustawy odsyła do zasad opodatkowania dochodu, którego wysokość nie przekracza określonego ustawą limitu. Nie uzależnia natomiast prawa do skorzystania z ulgi od faktu czy istotnie od dochodu uzyskanego przez dziecko powstanie określona kwota podatku do zapłacenia. Wobec przywołanych argumentów, Wnioskodawcy przysługiwało jedynie prawo do odliczenia ulgi w stosunku do jednego dziecka, tj. syna 16-letniego, pod warunkiem spełnienia wszystkich pozostałych przesłanek uprawniających do jej zastosowania.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.