Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-99/14-2/GG
z 23 czerwca 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2014 r. (data wpływu 31 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z obroną interesu i praw Spółki oraz z uczestnictwem w postępowaniu arbitrażowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z obroną interesu i praw Spółki oraz z uczestnictwem w postępowaniu arbitrażowym.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest spółką produkującą wyroby z włókien naturalnych (głównie kokosowych) dla zastosowań w wielu branżach m.in.: meblowej, rolniczej, samochodowej, obuwniczej i opakowań. Działa nieprzerwanie od 1964 r. (wcześniejsza nazwa firmy państwowej: ). W roku 2001 większościowym akcjonariuszem Spółki stała się holenderska Grupa BV (obecnie Group BV), dzięki której Spółka rozwinęła i wzmocniła swoją pozycję na rynkach krajowym i zagranicznym.

Siedzibą, a zarazem miejscem prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy od 1964 r. jest nieprzerwanie ul. 2 w . W 2006 r., z powodu osiągnięcia maksymalnych mocy produkcyjnych zakładu produkcyjnego przy ul. 2 w , wobec wzrastających zamówień, Spółka podjęła decyzję o budowie oddziału firmy. Oddział miał zwiększyć produkcję. Spółka zakupiła część potrzebnych maszyn produkcyjnych oraz działkę w K . Koncepcja uruchomienia oddziału opierała się bezwzględnie na utrzymaniu i kontynuowaniu działalności produkcyjnej w przy ulicy 2 (utrzymanie całości procesu technologicznego).

Gdy Wnioskodawca był gotowy ze swoją koncepcją merytorycznie i finansowo, w lipcu 2007 r. zgłosił się do Niego pełnomocnik Prezydenta , który niespodziewanie zakomunikował Wnioskodawcy o konieczności opuszczenia działki przy ulicy 2 w . Uzasadnieniem takiego działania były projekty kulturalne Specjalnej Strefy Sztuki i Centrum Festiwalowego ….. Poinformowano Wnioskodawcę o konieczności opuszczenia terenu przy ulicy Targowej 2 w okresie niespełna 3 miesięcy.

Termin ten wykazywał się nieracjonalnością, gdyż zakład taki jak Wnioskodawcy o bardzo specyficznej technologii i profilu produkcyjnym zatrudniający około 200 osób nie mógł być przeniesiony w inne miejsce w tak krótkim czasie. Co więcej, zaproponowany termin stanowił zagrożenie dla dalszego funkcjonowania firmy. Wnioskodawca niezwłocznie podjął działania negocjacyjne mające na celu znalezienie racjonalnego i kompromisowego rozwiązania. Negocjacje te trwały kilka lat. W okresie tym Wnioskodawca zlecił wyceny nieruchomości przy ul. 2 oraz innego typu ekspertyzy, w tym na zlecenie Miasta w celu uzgodnienia podstaw dla rynkowego rozliczenia obciążeń finansowych, jakie czekałyby firmę w związku m.in. z zakupem alternatywnej nieruchomości, wstrzymaniem produkcji na czas deinstalacji maszyn w dotychczasowej siedzibie, przetransportowania i instalacji oraz uruchomienia ich w alternatywnej lokalizacji. Wstrzymanie produkcji zagrażało utratą istotnej części zleceń oraz klientów. Niestety zaoferowano Wnioskodawcy jedynie 20-25% kosztów rzeczywistego przeniesienia zakładu, co rodziło istotną niepewność co do możliwości kontynuowania działalności Spółki. Fakt ten podkreślał również biegły rewident przeprowadzający audyt sprawozdań finansowych Wnioskodawcy. W okresie tych działań Wnioskodawca zatrudnił kancelarię prawną, która kompleksowo prowadziła sprawę działki w relacjach z Urzędem Miasta.

W momencie, gdy okazało się, że władze miasta zamierzają użyć środków prawnych, które w sposób znaczący ograniczyłyby lub wręcz uniemożliwiły prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i naraziły na ryzyko kontynuowania jej w nieprzerwany sposób bez utraty klientów, zamówień i zaufania podmiotów kooperujących z Wnioskodawcą większościowy właściciel B podjął decyzję o próbie rozwiązania sporu w postępowaniu arbitrażowym na poziomie międzynarodowym. Postępowanie arbitrażowe prowadzone jest w oparciu o art. 8 Umowy między Rzecząpospolitą Polską i Królestwem Holandii o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji, sporządzonej w Warszawie dnia 7 września 1992 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 57 poz. 235), stąd też stronami tego postępowania są Enkev Beheer oraz Skarb Państwa. Taka decyzja została powzięta po wyczerpaniu możliwości ustalenia polubownego i realnego dla Wnioskodawcy czasowo oraz finansowo przeniesienia spółki w inne miejsce. Decyzja o wszczęciu tego postępowania uchroniła Spółkę przed wywłaszczeniem w trybie natychmiastowym, o zamiarze wprowadzenia, którego Urząd Miasta Łodzi informował Wnioskodawcę w sposób jednoznaczny. Wydanie decyzji wywłaszczeniowej uniemożliwiłoby Spółce kontynuowanie działalności w nieograniczonym zakresie przez kolejne lata, doskonalenie procesów produkcyjnych i uzyskiwanie poprawy wyników finansowych. Praktycznie krótki czas na opuszczenie nieruchomości i brak środków na przeniesienie infrastruktury produkcyjnej w nowe miejsce oznaczałby zaprzestanie działalności Spółki, Jej bankructwo i zwolnienie wszystkich pracowników.

Postępowanie arbitrażowe nie zostało zakończone i trwa na dzień składania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. W związku z prowadzonym postępowaniem arbitrażowym, którego przedmiotem jest przyszłość Spółki, w tym utrzymanie wiodącej pozycji rynkowej w regionie łódzkim, w kraju oraz na rynkach zagranicznych, Wnioskodawca ponosi szereg wydatków związanych z zamawianiem usług prawnych i eksperckich, które zapewniają profesjonalną reprezentację i obronę Jego racji i prowadzenie działalności w niezmienionym zakresie oraz doskonalenie działalności operacyjnej. Wśród wydatków związanych z procesem arbitrażowym znajdują się w szczególności: koszty usług prawnych krajowych i zagranicznych, koszty profesjonalnych opracowań i ekspertyz, w tym wyceny rzeczoznawców, koszty delegacji i wyjazdów służbowych. Efektem ubocznym sporu jest ryzyko utraty zaufania części rynku do zapewnień Spółki odnośnie kontynuacji działalności w nieograniczonym zakresie. Z tego powodu Wnioskodawca zmuszony był zatrudnić profesjonalną firmę z zakresu komunikacji z otoczeniem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ponoszone przez Wnioskodawcę koszty związane z zatrudnianiem profesjonalnych usług prawnych, usług z zakresu komunikacji z otoczeniem, a także koszty profesjonalnych ekspertyz i opracowań, w tym wyceny rzeczoznawców oraz inne koszty będące następstwem obrony interesu Spółki i praw w działaniach prawnych z urzędem miasta, jak i w opisanym postępowaniu arbitrażowym są kosztami uzyskania przychodu zgodnie z ustawą o podatku od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust 1.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że ani koszty związane z procesem arbitrażowym, ani procesem sądowym nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 wspomnianej ustawy. W związku z tym zastosowanie ma zasada ogólna wskazująca na cel poniesienia kosztów aby mogły być one uznane za koszty poniesienia przychodu.

W ocenie Wnioskodawcy nie ma wątpliwości, że poniesienie kosztów związanych z zatrudnianiem profesjonalnych usług prawnych, usług z zakresu komunikacji z otoczeniem, a także innych kosztów profesjonalnych ekspertyz i opracowań, w tym wycen rzeczoznawców oraz pozostałych kosztów związanych z obroną interesu Wnioskodawcy oraz praw w postępowaniu arbitrażowym jest niezbędne i ma na celu zachowanie i zabezpieczenie źródeł przychodów. Poniesienie tych kosztów umożliwiło przeniesienie sporu do sądu arbitrażowego, działającego szybciej niż spór w sądzie powszechnym, uniemożliwiając w ten sposób zmuszenie Wnioskodawcy do opuszczenia aktualnego miejsca prowadzenia działalności bez rekompensaty, pozwalającej zachować lub odtworzyć dotychczasowy rozmiar działalności bez utraty źródeł dochodu, klientów, zamówień oraz ponoszenia straty z tytułu wstrzymania produkcji na czas deinstalacji linii produkcyjnych i realokacji zakładu. Arbitraż międzynarodowy pozwala Wnioskodawcy również bronić zasady określenia kompensaty finansowej właściwej według Niego dla sytuacji wywłaszczenia Firmy zgodnej ze standardami międzynarodowymi, Europejską Kartą Praw Człowieka i Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej. Oferowana Spółce w Polsce kompensata finansowa sprowadzona jest do wartości rynkowej nieruchomości (np. cena gruntu pomniejszona o koszty rozbiórki instalacji i budynków). Taką wartość może mieć działka Wnioskodawcy dla potencjonalnego inwestora w budynek handlowy lub developera budującego mieszkania. Natomiast Spółka za otrzymane odszkodowanie ma nie tylko nabyć odpowiednią działkę i budynki, ale również przenieść infrastrukturę produkcyjną i uruchomić produkcję w nowej lokalizacji tak, jak w dotychczasowym dostosowanym do tego miejscu.

Koszty związane z komunikacją z otoczeniem pozwalają na komunikowanie dostawcom oraz klientom, a także własnym pracownikom i ich rodzinom, że Spółka pomimo trwającego sporu jest w stanie kontynuować działalność i nie powinni oni rozważać w swoich planach i działaniach strategicznych poszukiwania innego partnera lub pracodawcy.

Dzięki ponoszonym kosztom na dzień złożenia wniosku do wywłaszczenia Spółki nie doszło. Wnioskodawca funkcjonuje dalej. Co więcej, trwale działając w aktualnej lokalizacji przy ul. Targowej 2 w Łodzi udało Mu się poprawić dochodowość działalności, osiągając historycznie duże wartości sprzedaży i wyników. Nie udałoby się uzyskać tych wyników gdyby Spółka została zmuszona do opuszczenia tej lokalizacji w nieracjonalnie krótkim terminie 3 miesięcy, a także bez rekompensaty umożliwiającej odtworzenie produkcji w innym miejscu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy można podzielić na koszty bezpośrednie i pośrednie. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z konkretnymi przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje prawidłowe funkcjonowanie podmiotu gospodarczego. Jest to wówczas koszt ogólny działalności gospodarczej. Aby określić czy dany koszt jest bezpośrednio związany z przychodem, należy rozstrzygnąć czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w roku podatkowym.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że gdy Wnioskodawca był gotowy na otworzenia nowego oddziału Spółki, w lipcu 2007 r. zgłosił się do Niego pełnomocnik Prezydenta , który zakomunikował o konieczności opuszczenia działki będącej siedzibą Spółki. Uzasadnieniem takiego działania były projekty kulturalne. Wnioskodawcę poinformowano o konieczności opuszczenia terenu siedziby Spółki w okresie niespełna 3 miesięcy.

Wnioskodawca niezwłocznie podjął działania negocjacyjne mające na celu znalezienie racjonalnego i kompromisowego rozwiązania, trwające kilka lat. W okresie tym Wnioskodawca zlecił wyceny nieruchomości oraz innego typu ekspertyzy, w tym na zlecenie miasta w celu uzgodnienia podstaw dla rynkowego rozliczenia obciążeń finansowych, jakie czekałyby firmę w związku m.in. z zakupem alternatywnej nieruchomości, wstrzymaniem produkcji na czas deinstalacji maszyn w dotychczasowej siedzibie, przetransportowania i instalacji oraz uruchomienia ich w alternatywnej lokalizacji. Wstrzymanie produkcji zagrażało utratą istotnej części zleceń oraz klientów. Niestety zaoferowano Wnioskodawcy jedynie 20-25% kosztów rzeczywistego przeniesienia zakładu co rodziło istotną niepewność co do możliwości kontynuowania działalności spółki. Fakt ten podkreślał również biegły rewident przeprowadzający audyt naszych sprawozdań finansowych Wnioskodawcy. W okresie tych działań Wnioskodawca zatrudnił kancelarię prawną, która kompleksowo prowadziła sprawę działki w relacjach z Urzędem Miasta .

W momencie, gdy okazało się, że władze miasta zamierzają użyć środków prawnych, które w sposób znaczący ograniczyłyby lub wręcz uniemożliwiły prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i naraziły na ryzyko kontynuowania jej w nieprzerwany sposób bez utraty klientów, zamówień i zaufania podmiotów kooperujących z Wnioskodawcą większościowy właściciel podjął decyzję o próbie rozwiązania sporu w postępowaniu arbitrażowym na poziomie międzynarodowym. Decyzja o wszczęciu tego postępowania uchroniła Spółkę przed wywłaszczeniem w trybie natychmiastowym, o zamiarze wprowadzenia, którego Urząd Miasta informował Go w sposób jednoznaczny. Wydanie decyzji wywłaszczeniowej uniemożliwiłoby Wnioskodawcy kontynuowanie działalności w nieograniczonym zakresie przez kolejne lata, doskonalenie procesów produkcyjnych i uzyskiwanie poprawy wyników finansowych. Praktycznie krótki czas na opuszczenie nieruchomości i brak środków na przeniesienie infrastruktury produkcyjnej w nowe miejsce oznaczałby zaprzestanie działalności Spółki, jej bankructwo i zwolnienie wszystkich pracowników. Postępowanie arbitrażowe nie zostało zakończone i trwa na dzień składania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. W związku z prowadzonym postępowaniem arbitrażowym, którego przedmiotem jest przyszłość Spółki, w tym utrzymanie wiodącej pozycji rynkowej w regionie łódzkim, w kraju oraz na rynkach zagranicznych, Wnioskodawca ponosi szereg wydatków związanych z zamawianiem usług prawnych i eksperckich, które zapewniają profesjonalną reprezentację i obronę naszych racji i prowadzenie działalności w niezmienionym zakresie oraz doskonalenie działalności operacyjnej. Wśród wydatków związanych z procesem arbitrażowym znajdują się w szczególności: koszty usług prawnych krajowych i zagranicznych, koszty profesjonalnych opracowań i ekspertyz, w tym wyceny rzeczoznawców, koszty delegacji i wyjazdów służbowych. Efektem ubocznym sporu jest ryzyko utraty zaufania części rynku do naszych zapewnień odnośnie kontynuacji działalności w nieograniczonym zakresie. Z tego powodu Wnioskodawca zmuszony był zatrudnić profesjonalną firmę z zakresu komunikacji z otoczeniem.

Stwierdzić należy zatem, że wydatki Spółki związane z zatrudnianiem profesjonalnych usług prawnych, usług z zakresu komunikacji z otoczeniem, a także koszty profesjonalnych ekspertyz i opracowań, w tym wyceny rzeczoznawców oraz inne koszty będące następstwem obrony interesu Spółki i praw w działaniach prawnych z urzędem miasta, jak i w opisanym postępowaniu arbitrażowym spełniają kryterium związku przyczynowo – skutkowego z przychodami, które Spółka może osiągnąć w przyszłości, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy. Przedmiotowe wydatki stanowią bowiem pomoc prawną mającą na celu utrzymanie własności działki będącej siedzibą Spółki. Ponadto wskazać należy, że z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, że celem powyższych wydatków jest pomoc prawna związana z ewentualnymi kosztami przeniesienia siedziby Spółki w inne miejsce, co ma konsekwencje w utrzymaniu dotychczasowej pozycji Spółki na rynku. Zatem koszty obsługi prawnej dotyczącej prowadzonego postepowania arbitrażowego mają charakter kosztów pośrednich związanych z całokształtem prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Ponadto z treści art. 15 ust. 4e tej ustawy wynika, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zatem, poniesione wydatki związane z przedmiotową nieruchomością, dotyczące obsługi prawnej w zakresie prowadzonego postępowania stanowią koszty pośrednie prowadzonej działalności, które są potrącane w dacie ich poniesienia. Należy przy tym podkreślić, że przedmiotowe wydatki powinny być racjonalne co do zasady i co do wielkości oraz odpowiednio udokumentowane.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj