Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-149/14/EK
z 8 lipca 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 31 marca 2014 r. (data wpływu 8 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego jest:

  • prawidłowe – w zakresie krajowego i wewnątrzwspólnotowego nabycia koncentratu do produkcji płynów przeciw zamarzaniu w przypadku, gdy koncentrat ten jest skażony z wykorzystaniem jednej z procedur wymienionych w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 3199/93, jako dodatkowa procedura skażania stosowana w niektórych państwach członkowskich, a skażenie odbyło się według procedury zgłoszonej przez kraj, w którym dokonano skażenia;
  • nieprawidłowe – w zakresie krajowego i wewnątrzwspólnotowego nabycia koncentratu do produkcji płynów przeciw zamarzaniu w przypadku, gdy koncentrat ten jest skażony z wykorzystaniem jednej z procedur wymienionych w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 3199/93, jako dodatkowa procedura skażania stosowana w niektórych państwach członkowskich, a skażenie odbyło się według procedury zgłoszonej przez inny kraj, niż ten, w którym dokonano skażenia;
  • prawidłowe – w zakresie importu koncentratu do produkcji płynów przeciw zamarzaniu w przypadku, gdy koncentrat ten jest skażony z wykorzystaniem jednej z procedur wymienionych w załączniku powołanego rozporządzenia, jako dodatkowa procedura skażania stosowana w niektórych państwach członkowskich.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy nabycia koncentratu do produkcji płynów przeciw zamarzaniu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka „X” sp. z o.o. (zwana dalej: „Spółką” lub „Podatnikiem”) jest podatnikiem zarejestrowanym na potrzeby podatku akcyzowego, który poza głównym zakresem swojej działalności (produkcją i dystrybucją środków smarnych), będzie nabywać i zużywać koncentraty do produkcji płynów przeciw zamarzaniu, zawierające skażony alkohol etylowy. Dotychczas nabywane przez Spółkę koncentraty były skażone z wykorzystaniem trzech litrów alkoholu izopropylowego (IPA), trzech litrów ketonu metylowo-etylowego (MEK) oraz jednego grama benzoesanu denatonium na hektolitr absolutnego alkoholu, jako wspólnej procedury skażania do celów całkowitego skażania alkoholu na podstawie rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) NR 162/2013 z dnia 21 lutego 2013 r. zmieniające załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego.

Z uwagi na fakt, iż euroskażalnik wpływa na cenę surowca oraz na jego jakość, m.in. na zapach Spółka zamierza nabywać koncentrat do produkcji płynów przeciw zamarzaniu skażony wg innej niż wyżej wymienionej wspólnej procedury ustalonej dla wszystkich państw członkowskich. Jednakże skażenie to będzie zgodne z jedną z procedur wymienionych w załączniku, jako dodatkowe procedury skażania stosowane w niektórych państwach członkowskich.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia od akcyzy w przypadku krajowego nabycia koncentratu do produkcji płynów przeciw zamarzaniu w przypadku, gdy koncentrat ten jest skażony z wykorzystaniem jednej z procedur wymienionych w załączniku powołanego rozporządzenia, jako dodatkowa procedura skażania stosowana w niektórych państwach członkowskich, a skażenie odbyło się według procedury zgłoszonej przez kraj, w którym dokonano skażenia...
  2. Czy Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia od akcyzy w przypadku krajowego nabycia koncentratu do produkcji płynów przeciw zamarzaniu w przypadku, gdy koncentrat ten jest skażony z wykorzystaniem jednej z procedur wymienionych w załączniku powołanego rozporządzenia, jako dodatkowa procedura skażania stosowana w niektórych państwach członkowskich, a skażenie odbyło się według procedury zgłoszonej przez inny kraj, niż ten, w którym dokonano skażenia...
  3. Czy Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia od akcyzy w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego koncentratu do produkcji płynów przeciw zamarzaniu w przypadku, gdy koncentrat ten jest skażony z wykorzystaniem jednej z procedur wymienionych w załączniku powołanego rozporządzenia, jako dodatkowa procedura skażania stosowana w niektórych państwach członkowskich, a skażenie odbyło się według procedury zgłoszonej przez kraj, w którym dokonano skażenia...
  4. Czy Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia od akcyzy w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego koncentratu do produkcji płynów przeciw zamarzaniu w przypadku, gdy koncentrat ten jest skażony z wykorzystaniem jednej z procedur wymienionych w załączniku powołanego rozporządzenia, jako dodatkowa procedura skażania stosowana w niektórych państwach członkowskich, a skażenie odbyło się według procedury zgłoszonej przez inny kraj, niż ten, w którym dokonano skażenia...
  5. Czy Spółka jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia od akcyzy w przypadku importu koncentratu do produkcji płynów przeciw zamarzaniu w przypadku, gdy koncentrat ten jest skażony z wykorzystaniem jednej z procedur wymienionych w załączniku powołanego rozporządzenia, jako dodatkowa procedura skażania stosowana w niektórych państwach członkowskich...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Na szczeblu wspólnotowym zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym alkoholu etylowego określone zostały w dyrektywie Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (zwana dalej dyrektywą).

Zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy państwa członkowskie są zobowiązane zwolnić z podatku akcyzowego alkohole, które zostały całkowicie skażone zgodnie z wymogami któregokolwiek z państw członkowskich, pod warunkiem, że wymogi te zostały należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z warunkami określonymi w ust. 3 i 4 tego artykułu. Na podstawie przepisów dyrektywy Komisja wydała rozporządzenie z dnia 22 listopada 1993 r. nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w którym zawarto listę dopuszczalnych procedur skażania wskazanych przez poszczególne państwa członkowskie.

W zakresie zwolnienia alkoholu skażonego przepisy wspólnotowe zostały implementowane do porządku krajowego przepisami art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, który stanowi, iż zwolnieniu od akcyzy podlega alkohol etylowy importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, skażony wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

W dniu 1 lipca 2013 r. rozporządzeniem nr 162/2013 wprowadzono możliwość stosowania wspólnej dla wszystkich członków Unii Europejskiej procedury całkowitego skażania alkoholu etylowego przy wykorzystaniu europejskiej substancji skażającej (euroskażalnika) oraz dodatkowych procedur całkowitego skażania alkoholu etylowego, zgłoszonych przez niektóre państwa członkowskie. Wprowadzenie tego dualizmu jest wynikiem prac prowadzonych przez grupę projektową oraz oczekiwań państw członkowskich. Jak bowiem zapisano w pkt 5 i 6 uwag wprowadzających rozporządzenie 162/2013, w swoim sprawozdaniu końcowym opublikowanym w lipcu 2011 r. grupa projektowa zaproponowała, że można by rozważyć przyjęcie procedury skażania z wykorzystaniem trzech litrów alkoholu izopropylowego (IPA), trzech litrów ketonu metylowo - etylowego (MEK) oraz jednego grama benzoesanu denatonium na hektolitr absolutnego alkoholu, jako wspólnej procedury skażania do celów całkowitego skażania alkoholu. Jedną z głównych korzyści proponowanej wspólnej procedury jest to, że ma ona zastąpić liczne procedury stosowane w sposób niezależny w różnych państwach członkowskich. Dlatego też procedurę tę należy stosować, jako wspólną procedurę dla wszystkich państw członkowskich do celów całkowitego skażania alkoholu w celu zapobiegnięcia uchylaniu się od opodatkowania, unikaniu opodatkowania i nadużyciom w tej dziedzinie. Jednakże jak zapisano w pkt 6, niektóre państwa członkowskie wyraziły pragnienie zachowania istniejących procedur na czas przejściowy lub bliżej nieokreślony, z uwagi na szczególne wymogi techniczne. Tym samym założony cel wyeliminowania procedur wskazanych przez poszczególne państwa na rzecz procedur wspólnych, ma zostać osiągnięty stopniowo, z tym, że termin ten nie został jeszcze określony. W ocenie stanu faktycznego, w opinii Spółki, kluczowa jest treść powołanego już art. 27 ust. 1 lit. a dyrektywy oraz będącego jego implementacja art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym. Spółka pragnie podkreślić, iż z dniem 1 lipca 2013 r. nie nastąpiła żadna zmiana powołanych powyżej przepisów. Zgodnie z przepisami dyrektywy państwa członkowskie zobowiązane są do obligatoryjnego zwolnienia z podatku akcyzowego alkohole, które zostały całkowicie skażone zgodnie z wymogami któregokolwiek z państw członkowskich. Identycznie stanowi polski przepis wedle, którego zwolnieniu od akcyzy podlega alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego.

Spółka zwraca uwagę, iż ukształtowana interpretacja zakresu przedmiotowego zwolnienia, stosowana do dnia 30 czerwca 2013 r. wyrażona w szeregu interpretacji nie budziła wątpliwości organów podatkowych i była zgodna z literalnym brzmieniem art. 30 ust 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym. Tym samym w ocenie Spółki, w związku z sygnalizowanym brakiem zmiany treści art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, także od dnia 1 lipca 2013 r. interpretacja powinna pozostać aktualna. Jak wynika bowiem z treści powołanego przepisu, zwolnieniu podlega: alkohol etylowy całkowicie skażony

  • importowany,
  • nabywany wewnątrzwspólnotowo,
  • produkowany na terytorium kraju

wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Wykładnia literalna przepisu musi prowadzić do wniosku, iż podlega zwolnieniu:

  • importowany alkohol etylowy skażony wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi,
  • nabywany wewnątrzwspólnotowo alkohol etylowy skażony wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi,
  • produkowany na terytorium kraju alkohol etylowy skażony wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

W ocenie Spółki bez względu na status pochodzenia skażonego alkoholu etylowego (importowy, wewnątrzwspólnotowy czy krajowy), w świetle powołanego przepisu podlega on obligatoryjnemu zwolnieniu o ile został skażony wskazanymi przez którekolwiek państwo Unii Europejskiej środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r.

Przyjęcie odmiennej interpretacji oznacza konieczność zróżnicowania skażonego alkoholu etylowego ze względu na jego pochodzenie, zróżnicowania, które przepis art. 30 ust. 9 pkt 1 nie zawiera.

Aby uznać, iż nabycie w ramach zwolnienia od podatku akcyzowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego, możliwe jest wyłącznie w przypadku zastosowania procedury skażenia wskazanej przez państwo, w którym dokonywane jest skażenie albo według procedury skażania stosowanej we wszystkich państwach członkowskich, konieczna jest zmiana brzmienia art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Dla osiągnięcia tego celu przepis powinien mieć treść:

9.Zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy:

1.całkowicie skażony

  1. importowany, procedurą stosowaną we wszystkich państwach członkowskich albo wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi,
  2. nabywany wewnątrzwspólnotowo, procedurą stosowaną we wszystkich państwach członkowskich albo wskazanymi przez państwo członkowskie, w którym dokonywane jest skażenie, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi,
  3. produkowany na terytorium kraju, procedurą stosowaną we wszystkich państwach członkowskich albo wskazanymi przez Polskę środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi;

Ponieważ jak podkreślono już wielokrotnie, zwolnienie dotyczy procedury skażenia wskazanej przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, a przedstawiona wyżej wykładnia gramatyczna art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym jest na tyle jasna, że sięganie po inne metody wykładni należy uznać za niedopuszczalne (przede wszystkim nie jest dopuszczalne stosowanie wykładni celowościowej prowadzącej do zawężenia zakresu przedmiotowego zwolnienia), tym samym w ocenie Spółki dopuszczalne jest stosowanie zwolnienia, w ramach przebiegu transakcji przedstawionych w pytaniach od 1 do 5.

Spółka pragnie też zauważyć, iż w myśl art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym, każde przemieszczenie wyrobów akcyzowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju traktowane jest jako nabycie wewnątrzwspólnotowe i tym samym jest niezależne od transakcji sprzedaży. Użyte w tym przepisie pojęcie „przemieszczenie” ma formę dokonaną i dlatego, w ocenie Spółki należy przez nie rozumieć czynność przemieszczenia (transportu) z określonego miejsca do innego określonego miejsca. Tym samym, transakcja nabycia wyrobów akcyzowych której nie towarzyszy fizyczne dostarczenie wyrobów, nie skutkuje żadnymi konsekwencjami na gruncie podatku akcyzowego. Z tego punktu widzenia, zdaniem Spółki, nabycie (transport) koncentratu z danego państwa członkowskiego spełnia definicję nabycia wewnątrzwspólnotowego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy także w sytuacji, kiedy koncentrat płynów przeciw zamarzaniu jest nabywany z danego kraju członkowskiego (np. z terytorium Niemiec) od podmiotu posiadającego swoją siedzibę w innym kraju członkowskim (np. w Holandii).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

  • prawidłowe – w zakresie krajowego i wewnątrzwspólnotowego nabycia koncentratu do produkcji płynów przeciw zamarzaniu w przypadku, gdy koncentrat ten jest skażony z wykorzystaniem jednej z procedur wymienionych w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 3199/93, jako dodatkowa procedura skażania stosowana w niektórych państwach członkowskich, a skażenie odbyło się według procedury zgłoszonej przez kraj, w którym dokonano skażenia;
  • nieprawidłowe – w zakresie krajowego i wewnątrzwspólnotowego nabycia koncentratu do produkcji płynów przeciw zamarzaniu w przypadku, gdy koncentrat ten jest skażony z wykorzystaniem jednej z procedur wymienionych w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 3199/93, jako dodatkowa procedura skażania stosowana w niektórych państwach członkowskich, a skażenie odbyło się według procedury zgłoszonej przez inny kraj, niż ten, w którym dokonano skażenia;
  • prawidłowe – w zakresie importu koncentratu do produkcji płynów przeciw zamarzaniu w przypadku, gdy koncentrat ten jest skażony z wykorzystaniem jednej z procedur wymienionych w załączniku powołanego rozporządzenia, jako dodatkowa procedura skażania stosowana w niektórych państwach członkowskich.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz.U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn.zm.) zwanej dalej „ustawą”, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W pozycji 17 tego załącznika wymieniono wyroby klasyfikowane do kodu CN 2207 (m.in. alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone), z kolei w pozycji 43 został wymieniony alkohol etylowy zawarty w wyrobach niebędących wyrobami akcyzowymi o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2 % obj. – bez względu na kod CN wyrobu zawierającego alkohol etylowy.

Na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Zatem warunkiem zwolnienia alkoholu etylowego od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym jest jego skażenie środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93.

Zgodnie z art. 1 ww. rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. U. WE L nr 288, str. 12 ze zm.), substancje skażające, które są wykorzystywane w każdym Państwie Członkowskim do celów całkowitego skażenia alkoholi, zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) dyrektywy 92/83/EWG, są takie jak określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Stosownie do art. 1 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013 z dnia 21 lutego 2013 r. zmieniającego załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 zastępuje się załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

W myśl art. 2 ww. rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013, rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Rozporządzenie stosuje się od dnia 1 lipca 2013 r., wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Zgodnie unormowaniem zawartym w Tytule I „Procedura skażania stosowana we wszystkich państwach członkowskich” ww. załącznika, ustalono wspólną procedurę dla wszystkich państw członkowskich do celów całkowitego skażania alkoholu w celu zapobiegnięcia uchylaniu się od opodatkowania, unikaniu opodatkowania i nadużyciom w tej dziedzinie. Natomiast Tytuł II załącznika zawiera „Dodatkowe procedury skażania stosowane w niektórych państwach członkowskich”.

Procedura skażania stosowana we wszystkich państwach członkowskich:

Na hektolitr etanolu absolutnego:

  • 3 litry alkoholu izopropylowego (IPA),
  • 3 litry ketonu metylowo-etylowego (MEK),
  • 1 gram benzoesanu denatonium.

Państwom członkowskim zezwala się, w zakresie rynku wewnętrznego, na dodawanie barwnika w celu nadania produktowi charakterystycznej barwy, która sprawia, że jest on natychmiast rozpoznawalny.

Przedmiotowe rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 162/2013 wprowadza zatem:

  • procedurę skażania stosowaną we wszystkich państwach członkowskich (euroskażalnik)
  • dodatkowe procedury skażania stosowane w niektórych państwach członkowskich.

Należy zwrócić uwagę, że Komisja Europejska w rozporządzeniu nr 162/2013 zmieniającym załącznik do rozporządzenia (WE) nr 3199/93 odwołując się do regulacji Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dyrektywy Rady 92/83/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie harmonizacji struktury podatków akcyzowych od alkoholu i napojów alkoholowych (jej art. 27 ust. 4) pokreśliła, że dokonana zamiana uwzględnia regulację art. 27 ust. 1 lit. a) samej Dyrektywy 92/83/EWG, zgodnie z którą państwa członkowskie są zobowiązane zwolnić z podatku akcyzowego alkohole, które zostały całkowicie skażone zgodnie z wymogami któregokolwiek z państw członkowskich, pod warunkiem że wymogi te zostały należycie podane do wiadomości i zaakceptowane zgodnie z warunkami określonymi w ust. 3 i 4 tego artykułu. Uwzględniono także samo rozporządzenie Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r., które przewiduje, że substancje skażające, które są wykorzystywane w każdym państwie członkowskim do celów całkowitego skażenia alkoholi, zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) dyrektywy 92/83/EWG, zostaną określone w załączniku do tego rozporządzenia. (pkt 1 i 2 uwag wprowadzających rozporządzenie Komisji nr 162/2013)

W pkt 3 uwag wprowadzających do rozporządzenia nr 162/2013 zwrócono także uwagę na to, że zwiększająca się liczba procedur skażania powoduje, że system skażania staje się bardziej skomplikowany, utrudnia skuteczne zarządzanie systemem i daje większe możliwości oszustwa.

W celu wyeliminowania powyższych zagrożeń w 2008 r. państwa członkowskie zapewniły grupie projektowej działającej na mocy decyzji nr 1482/2007/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2007 r. ustanawiającej wspólnotowy program poprawy skuteczności systemów podatkowych na rynku wewnętrznym (program Fiscalis 2013) i uchylającej decyzję nr 2235/2002/WE (Dz.U. L 330 z 15.12.2007, s. 1.) daleko idące wsparcie, w które zaangażowane były liczne laboratoria celne oraz Wspólne Centrum Badawcze. Celem projektu było zbadanie możliwości stosowania wspólnych procedur skażania (europejskie substancje skażające) do celów całkowitego skażania alkoholu (pkt 4 uwag wprowadzających rozporządzenie Komisji nr 162/2013).

W swoim sprawozdaniu końcowym opublikowanym w lipcu 2011 r. grupa projektowa zaproponowała, że można by rozważyć przyjęcie procedury skażania z wykorzystaniem trzech litrów alkoholu izopropylowego (IPA), trzech litrów ketonu metylowo-etylowego (MEK) oraz jednego grama benzoesanu denatonium na hektolitr absolutnego alkoholu jako wspólnej procedury skażania do celów całkowitego skażania alkoholu. Jedną z głównych korzyści proponowanej wspólnej procedury jest to, że ma ona zastąpić liczne procedury stosowane w sposób niezależny w różnych państwach członkowskich. Dlatego też procedurę tę należy stosować jako wspólną procedurę dla wszystkich państw członkowskich do celów całkowitego skażania alkoholu w celu zapobiegnięcia uchylaniu się od opodatkowania, unikaniu opodatkowania i nadużyciom w tej dziedzinie (pkt 5 uwag wprowadzających rozporządzenie Komisji nr 162/2013).

Następnie, zgodnie z art. 27 ust. 3 dyrektywy 92/83/EWG, każde państwo członkowskie przekazało Komisji nowy wykaz wymogów. Każdy z wykazów dotyczył wspólnej procedury skażania, a w niektórych przypadkach również innych istniejących procedur. Jeżeli chodzi o istniejące procedury, to niektóre państwa członkowskie wyraziły pragnienie zachowania ich na okres przejściowy lub bliżej nieokreślony okres czasu ze względu na szczególne wymogi techniczne (pkt 6 uwag wprowadzających rozporządzenie Komisji nr 162/2013).

Konsekwencją wyżej opisanych działań było wprowadzenie w ramach nowego zmienionego załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. wspólnej procedury skażania alkoholu stosowanej we wszystkich państwach członkowskich z wykorzystaniem trzech litrów alkoholu izopropylowego (IPA), trzech litrów ketonu metylowo-etylowego (MEK) oraz jednego grama benzoesanu denatonium na hektolitr absolutnego alkoholu, zezwalając jednocześnie państwom członkowskim na dodawanie barwnika w celu nadania produktowi charakterystycznej barwy, która sprawia, że jest on natychmiast rozpoznawalny.

Równocześnie w pewnych przypadkach dotyczących istniejących do tej pory procedur skażania alkoholu, niektóre państwa członkowskie wyraziły pragnienie zachowania ich na okres przejściowy lub bliżej nieokreślony okres czasu, ze względu na szczególne wymogi techniczne. W kwestii istniejącej dotychczas procedury, nie poruszono żadnych nowych kwestii wskazujących na istnienie ryzyka uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć (pkt 9 uwag wprowadzających rozporządzenie Komisji nr 162/2013).

Stosownie do powyższego mając na uwadze cel uzgodnienia przez państwa członkowskie nowej wspólnej procedury skażania alkoholu, obowiązującej na terytorium wszystkich państw członkowskich, a także nowe brzmienie załącznika do rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 stwierdzić należy, że poszczególna procedura przyjęta przez określone państwo członkowskie ma charakter procedury dodatkowej stosowanej przez to poszczególne państwo członkowskie na jego terytorium, poza stosowaną wspólną procedurą skażania alkoholu. Tym samym alkohol etylowy będzie podlegał zwolnieniu w sytuacji gdy został on skażony na terytorium danego państwa członkowskiego metodą skażania przewidzianą dla wszystkich członkowskich (tzw. wspólną procedurą skażania) lub przyjętą przez to państwo na swoim terytorium dodatkową metodą skażania.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1, 3 i 4 ustawy o podatku akcyzowym przedmiotem opodatkowania jest:

  • produkcja wyrobów akcyzowych,
  • import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów
  • nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego.

W myśl art. 92 ustawy, do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Stosownie do art. 93 ust. 1 ustawy, do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się:

  1. wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej;
  2. wyroby objęte pozycjami CN 2204, 2205 i 2206 00, o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 22% objętości;
  3. napoje zawierające rozcieńczony lub nierozcieńczony alkohol etylowy.

Produkcją alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie, przetwarzanie, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego, a także jego rozlew (art. 93 ust. 2 ustawy).

Na podstawie zaś wcześniej powołanego art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Stwierdzić zatem należy, że zwolnieniu z podatku akcyzowego podlega alkohol etylowy skażony w Polsce według procedury przewidzianej do stosowania we wszystkich państwach członkowskich Unii, określonej w pkt I załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013 lub według procedury przewidzianej dla Polski, określonej w pkt II ww. załącznika. Zwolnieniem z akcyzy objęty będzie także alkohol etylowy zawarty w wyrobach nie przeznaczonych do spożycia przez ludzi, skażony zgodnie z powyższymi zasadami. Ponadto w przypadku nabycia krajowego, gdy alkohol etylowy lub alkohol etylowy zawarty w wyrobie nie przeznaczonym do spożycia przez ludzi został uprzednio skażony wg receptury zgłoszonej przez dane państwo członkowskie na terytorium którego dokonano skażenia, będzie on również objęty zwolnieniem z akcyzy.

Zaznaczyć przy tym należy, że w przypadku produkcji skażonego alkoholu etylowego skażonego wg powyższych zasad, podmiotem uprawnionym do zastosowania tego zwolnienia będzie producent tego skażonego alkoholu. Jednocześnie pomiot nabywający na terytorium kraju tak prawidłowo skażony alkohol etylowy objęty zwolnieniem (w tym zawarty w wyrobie nie przeznaczonym do spożycia przez ludzi) nie będzie dla zastosowania tego zwolnienia zobligowany do spełnienia jakichkolwiek warunków. Przepis art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy dla zastosowania zwolnienia nie przewiduje bowiem innych niż określone w tym przepisie warunków jego stosowania.

Odpowiednio w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia alkoholu etylowego (lub wyrobu nie przeznaczonego do spożycia przez ludzi z zawartością alkoholu etylowego) skażonego wg procedury przewidzianej do stosowania we wszystkich państwach członkowskich Unii, określonej w pkt I załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013 lub skażonego według procedury zgłoszonej przez kraj, w którym dokonano skażenia, określonej w pkt II ww. załącznika – nabywany alkohol etylowy jak i alkohol etylowy zawarty w takim wyrobie korzysta ze zwolnienia.

Reasumując alkohol etylowy oraz alkohol etylowy zawarty w wyrobie nie przeznaczonym do spożycia przez ludzi, skażony zgodnie ww. zasadami, nabywany przez Wnioskodawcę na terytorium kraju będzie objęty zwolnieniem z akcyzy. Natomiast w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego skażonego zgodnie z ww. zasadami lub takiego nabycia wyrobu z zawartością alkoholu etylowego, skażonego zgodnie z tymi zasadami, Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania zwolnienia z akcyzy względem tego skażonego alkoholu etylowego.

Zwolnieniu jednak nie będzie podlegał alkohol etylowy, w tym zawarty w wyrobie nie przeznaczony do spożycia przez ludzi nabywany na terytorium kraju jak i nabywany wewnątrzwspólnotowo, gdy jego skażenie będzie odbywało się wg procedury zgłoszonej przez inny kraj, niż ten w którym dokonano skażenia. Jak bowiem wykazano wcześniej zastosowanie zwolnienia od akcyzy alkoholu etylowego całkowicie skażonego możliwe jest gdy jego skażenia dokonano zgodnie z dodatkową procedurą skażania stosowaną wyłącznie w kraju jego wyprodukowania.

Tym samym gdy skażenia alkoholu etylowego, w tym zawartego w wyrobie nie przeznaczonym do spożycia przez ludzi, nabywanego na terytorium kraju, dokonano na terytorium Polski wg procedury stosownej przez inne państwo członkowskie, taki alkohol etylowy nie będzie uznawany za alkohol całkowicie skażony dla celów zastosowania zwolnienia od akcyzy, co oznacza zarazem, że Wnioskodawca winien taki wyrób nabyć z akcyzą zapłaconą na wcześniejszym etapie obrotu (należną od alkoholu etylowego). Odpowiednio w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego, w tym zawartego w wyrobie nie przeznaczonego do spożycia przez ludzi, skażonego na terytorium państwa członkowskiego wg procedury zgłoszonej przez inny kraj, niż ten w którym dokonano skażenia – Wnioskodawca nie będzie uprawniony do zastosowania zwolnienia z akcyzy względem tego alkoholu.

Uwzględniając powyższe stanowisko Wnioskodawcy względem pytania 1 i 3 należało uznać za prawidłowe, zaś względem pytania 2 i 4 za nieprawidłowe.

Odnosząc się zaś do zagadnienia dotyczącego importowanego przez Wnioskodawcę spoza Unii Europejskiej koncentratu całkowicie skażonego w powyższych krajach trzecich przy zastosowaniu dodatkowych procedur skażania przewidzianych w pkt II Załącznika do rozporządzenia nr 162/2013 należy stwierdzić, że w myśl art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Unii Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Zatem, mając na względzie powołane wcześniej przepisy importowany alkohol etylowy, w tym alkohol zawarty w wyrobie nie przeznaczonym do spożycia przez ludzi, całkowicie skażony w krajach trzecich przy zastosowaniu procedur skażania przewidzianych w punkcie II załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 162/2013, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku akcyzowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj