Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/415-239/14-6/AMN
z 9 czerwca 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2014 r. (data wpływu 6 marca 2014 r.), uzupełnionym w dniach: 13 i 23 maja 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów w części dotyczącej:

  • momentu zmniejszenia kosztów – jest nieprawidłowe,
  • w pozostałej części – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów oraz w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W dniu 13 maja 2014 r. do tut. Organu wpłynęło uzupełnienie wniosku.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2, art. 14b § 3 oraz art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 13 maja 2014 r. znak ILPB1/415-239/14-3/AMN na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 15 maja 2014 r., a w dniu 23 maja 2014 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 21 maja 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Działalność gospodarczą Wnioskodawca prowadzi na zasadach ogólnych w zakresie produkcji oraz sprzedaży hurtowej bielizny.

W marcu 2013 roku Zainteresowany podpisał umowę przyznania pomocy z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, reprezentowaną przez X na podstawie pełnomocnika Prezesa Agencji, a Firmą Wnioskodawcy.

W wyniku realizacji umowy zostanie osiągnięty cel w zakresie wzrostu konkurencyjności firmy i zatrudnienia poprzez rozbudowę zaplecza produkcyjno-magazynowego i zakup nowych maszyn.

W umowie powołano się na art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (Dz.U. Nr 64, poz. 427 ze zm.).

Pomoc przekazana jest w dwóch transzach:

  • pierwsza transza w wysokości 55.250,00 zł, nie więcej jednak niż 50% przyznanej umową kwoty pomocy,
  • druga transza w wysokości 244.750,00 zł, nie więcej jednak niż 50% przyznanej umową kwoty pomocy.

W ramach podpisanej umowy pierwszej transzy w maju 2012 roku Wnioskodawca dokonał zakupu samochodu ciężarowego marki (…) na ogólną wartość netto 85.000,00 zł natomiast w kwietniu 2013 roku Zainteresowany dokonał zakupu maszyn i urządzeń takich jak:

  • Interlok Cylindryczny − maszyna do szycia na 5.000 nakłuć;
  • Stół krojczy;
  • Nóż taśmowy o szerokości roboczej 90 cm, na ogólną wartość netto 25.500,00 zł.

W ramach drugiej transzy w lipcu 2013 roku Wnioskodawca zakończył budowę budynku warsztatowego z przeznaczeniem na zakład szwalniczy wraz z magazynem.

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w lipcu 2013 r. dokonała rozliczenia za ww. środki trwałe określone w pierwszej transzy na podstawie złożonego prze Wnioskodawcę wniosku o płatność ostateczną.

Ponadto w styczniu 2014 roku zainteresowany złożył wniosek o płatność ostateczną drugiej transzy dot. realizacji robót budowlanych zaplecza produkcyjno-magazynowego. Rozpatrywanie wniosku drugiej transzy jest w toku.

Zakupione w ramach umowy przyznania pomocy maszyny oraz samochód ciężarowy Wnioskodawca wykorzystuje tylko i wyłącznie do prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej. Wyżej wymienione maszyny oraz samochód ciężarowy zostały wpisane do ewidencji środków trwałych.

Wnioskodawca dokonał jednorazowej amortyzacji samochodu ciężarowego oraz maszyn szwalniczych (de minimis) ewidencjonując w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartość zakupionego samochodu ciężarowego oraz wartość poszczególnych maszyn szwalniczych.

W momencie otrzymania refundacji z Agencji, Wnioskodawca zaksięgował ze znakiem minus wartość otrzymanej dotacji w tej samej rubryce, w której pierwotnie zaksięgował wartość zakupionego samochodu ciężarowego oraz maszyn szwalniczych (maszyny szwalnicze zaliczone do grupy 4 KŚT).

Do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, oprócz odpisów jednorazowych amortyzacyjnych Zainteresowany zalicza także inne koszty związane z użytkowaniem ww. sprzętu, tj. koszty paliwa, koszty napraw, koszty przeglądów, zakupu części zamiennych do samochodu i do maszyn szwalniczych. Koszty te Wnioskodawca ewidencjonował w wysokości 100% poniesionego kosztu.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że:

  • pomoc przyznana przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa pochodziła z budżetu Unii Europejskiej;
  • Środki otrzymane z ww. pomocy zostały w całości przeznaczone na refundację wydatków inwestycyjnych tj. środków trwałych;
  • ze środków otrzymanej pomocy, o której mowa wyżej nie zostały zrefundowane koszty związane z użytkowaniem sprzętu (samochodu ciężarowego oraz maszyn szwalniczych) tj. koszty paliwa, napraw, przeglądów zakup części zamiennych;
  • w roku 2012 oraz 2013 Wnioskodawca posiadał status „małego podatnika” w rozumieniu art. 5a pkt 20 Ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy uzyskana dotacja, refundacja na chwilę obecną pierwszej transzy na zakup samochodu ciężarowego oraz maszyn z przeznaczeniem do produkcji bielizny oraz dotacja drugiej transzy (w toku) jest przychodem Wnioskodawcy w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej?
  2. Czy Wnioskodawca prawidłowo rozlicza koszty uzyskania przychodów (odpisy jednorazowe amortyzacyjne, koszty paliwa, naprawy samochodu, naprawy maszyn, zakup części zamiennych, z tytułu wykorzystywania zakupionych środków trwałych) w pozarolniczej działalności gospodarczej?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie dotyczące kosztów uzyskania przychodów (oznaczone we wniosku nr 2). Odpowiedź na pytanie dotyczące przychodów (oznaczone we wniosku nr 1), została udzielona pismem z dnia 9 czerwca 2014 r. nr ILPB1/415-239/14-5/AMN.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej są również m.in. dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych (art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 47c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymywane od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami środki pochodzące z przyznanej pomocy z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (agencji rządowej), będą zwolnione od podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie cyt. art. 21 ust. 1 pkt 47c ww. ustawy.

Środki przeznaczone na cele inwestycyjne nie stanowią bowiem, przychodu zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym refundacja dotycząca pierwszej transzy na zakup środków trwałych (samochód ciężarowy oraz maszyny szwalnicze) oraz przyszłej drugiej transzy, która jest załatwiana i sprawa jest w toku, nie stanowią przychodu w rozumieniu ww. przepisów prawa.

Nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która została zwrócona Wnioskodawcy w jakiejkolwiek formie, a zatem również poprzez refundację z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

Zatem, dokonany w jakiejkolwiek formie zwrot wydatków, a więc w tym również w formie pomocy finansowej stanowiącej zwrot określonej części nakładów poniesionych na zakup środków trwałych, powoduje, że wartość odpisów od tej części wartości środka trwałego, która została zwrócona, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Otrzymanie pomocy w formie zwrotu nakładów poniesionych na zakup środków trwałych, stanowi więc przesłankę do wydzielenia części odpisów amortyzacyjnych, odpowiadającej otrzymanemu zwrotowi i nie zaliczania tej części odpisów do kosztów uzyskania przychodów, jak w przypadku Wnioskodawcy do późniejszego zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w momencie otrzymania dotacji.

Zgodnie z art. 22 k ust. 7-13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podmioty rozpoczynające działalność gospodarczą oraz mali podatnicy mogą skorzystać z prawa do jednorazowej amortyzacji środków trwałych zaliczanych do grup 3-8 KŚT, z wyłączeniem samochodów osobowych.

W 2012 roku status małego podatnika miał podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży nie przekroczyła w 2011 r. kwoty 5.324.000 zł (1.200.000 euro x 4,4370 zł/euro, po zaokrągleniu do 1.000 zł).

Status małego podatnika w roku 2013 mają przedsiębiorcy, u których wartość przychodu ze sprzedaży osiągniętej w 2012 roku nie przekroczyła 4.922 000 zł.

Przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w 2011 roku wyniósł − 665.168,00 zł;

Przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w 2012 roku wyniósł − 767.344,00 zł;

Przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w 2013 roku wyniósł − 745.507,00 zł.

W zakresie pytania dotyczącego prawidłowości rozliczania kosztów uzyskania przychodów (pytanie oznaczone we wniosku numerem 2) – w uzupełnieniu wniosku − Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko, zgodnie z którym nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Zatem dokonując odpisów amortyzacyjnych Wnioskodawca nie ma prawa do dokonania odpisu od tej części wartości środka trwałego, która została zwrócona w postaci refundacji z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego zakresie kosztów uzyskania przychodów w części dotyczącej:

  • momentu zmniejszenia kosztów – jest nieprawidłowe,
  • w pozostałej części – jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Stosownie do postanowień art. 22 ust. 8 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

  1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
  2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
  3. inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do treści art. 22f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 22a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 22b.

W świetle art. 22g ust. 1 pkt 1 tej ustawy, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Stosownie do przepisu art. 22h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22l i 22ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i-22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.

Przy czym, w myśl art. 22d ust. 2 ww. ustawy, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą mogą w ustawowych granicach wybrać metodę amortyzacji środka trwałego. Jedną z metod przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest tzw. jednorazowa amortyzacja środka trwałego, o której mowa w art. 22k ust. 7-13 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 22k ust. 7 ww. ustawy, podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50 000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.

Określenie „mały podatnik” jest zdefiniowane w art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym oznacza podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł.

W myśl art. 22k ust. 8 cytowanej ustawy, podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 22h ust. 4. Od następnego roku podatkowego podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 22i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych.

Zauważyć jednak należy, że przepis art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z zacytowanego art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy wynika, że nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych od tej części ich wartości, która została zwrócona w jakiejkolwiek formie, a zatem również poprzez refundację. Dokonany w jakiejkolwiek formie, a więc w tym również w formie pomocy finansowej zwrot określonej części nakładów poniesionych na cele inwestycyjne, powoduje, iż wartość odpisów od tej części wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, która została zwrócona podatnikowi, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Przy tym, w zakres postanowień tego artykułu wchodzą wszelkie dotacje, subwencje, dopłaty otrzymane środki pieniężne stanowiące zwrot podatnikowi poniesionych wydatków na nabycie środków trwałych.

Zatem, w przypadku, gdy podatnik przeznacza dofinansowanie na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych, jest on zobowiązany dokonać korekty kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpisów amortyzacyjnych w tych miesiącach (okresach), w których wykazał je w wysokości zawyżonej.

W związku z powyższym dokonany w jakiejkolwiek formie zwrot wydatków, a więc w tym również w formie pomocy finansowej stanowiącej zwrot określonej części nakładów poniesionych na zakup środków trwałych, powoduje, że wartość odpisów od tej części wartości środka trwałego, która została zwrócona podatnikowi, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej. Otrzymanie pomocy w formie zwrotu nakładów poniesionych na zakup środka trwałego, stanowi więc przesłankę do wydzielenia części odpisów amortyzacyjnych, odpowiadającej otrzymanemu zwrotowi i nie zaliczania tak wydzielonej części odpisów do kosztów uzyskania przychodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w marcu 2013 roku podpisał umowę przyznania pomocy. Środki pomocowe (refundację) Zainteresowany otrzymał za pośrednictwem Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (agencji płatniczej) ze środków unijnych (Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich), przekazaną w dwóch transzach. Wnioskodawca jako beneficjent, realizując projekt poniósł wydatki związane z realizacją inwestycji − zakup samochodu ciężarowego (w maju 2012 roku), maszyn i urządzeń (w kwietniu 2013 roku) oraz budowa budynku warsztatowego z przeznaczeniem na zakład szwalniczy wraz z magazynem (zakończenie budowy w lipcu 2013 roku) − które podlegają refundacji w ramach pierwszej i drugiej transzy pomocy, na podstawie złożonych wniosków o płatność. Ze środków otrzymanej pomocy, o której mowa wyżej, nie zostały zrefundowane koszty związane z użytkowaniem sprzętu (samochodu ciężarowego oraz maszyn szwalniczych) tj. koszty paliwa, napraw, przeglądów, zakupu części zamiennych. Wnioskodawca w roku 2012 oraz 2013 posiadał status „małego podatnika” w rozumieniu art. 5a pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca dokonał jednorazowej amortyzacji samochodu ciężarowego oraz maszyn szwalniczych ewidencjonując w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartość zakupionego samochodu ciężarowego oraz wartość poszczególnych maszyn szwalniczych. Do kosztów uzyskania przychodów z tytułu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, oprócz jednorazowych odpisów amortyzacyjnych Zainteresowany zalicza także inne koszty związane z użytkowaniem ww. sprzętu, tj. koszty paliwa, koszty napraw, koszty przeglądów, zakupu części zamiennych do samochodu i do maszyn szwalniczych.

Wobec powyższego należy wskazać, że jednorazowe odpisy amortyzacyjne, o których mowa we wniosku, od wartości środków trwałych, które zostały zakupione przez Wnioskodawcę, a wydatki poniesione na ich nabycie zostały Wnioskodawcy zwrócone w formie refundacji z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. W konsekwencji Wnioskodawca obowiązany jest wydzielić z odpisów amortyzacyjnych taką ich część, która jest równa kwotowo otrzymanej pomocy.

Natomiast wydatki poniesione w związku z użytkowaniem samochodu ciężarowego oraz maszyn szwalniczych (koszty paliwa, koszty napraw, koszty przeglądów, zakupu części zamiennych do samochodu i do maszyn szwalniczych), sfinansowane wyłącznie z własnych środków, stanowią w całości koszty uzyskania przychodów w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, przy spełnieniu warunków określonych w ww. przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest prawidłowe.

Jednocześnie należy zauważyć, że Wnioskodawca dokonał jednorazowej amortyzacji samochodu ciężarowego oraz maszyn szwalniczych ewidencjonując w podatkowej księdze przychodów w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartość zakupionego samochodu ciężarowego oraz wartość poszczególnych maszyn szwalniczych. Jednakże należy wskazać, że – jak podał Wnioskodawca − umowę przyznania pomocy z Agencją Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Zainteresowany podpisał w marcu 2013 r., w maju 2012 roku dokonał zakupu z samochodu ciężarowego, natomiast maszyny i urządzenia (Interlok Cylindryczny, stół krojniczy, nóż taśmowy o szerokości 90 cm), zostały zakupione przez Wnioskodawcę w kwietniu 2013 r. – czyli po podpisaniu umowy przyznania pomocy. Skoro określone wydatki są lub będą Wnioskodawcy zwracane, Wnioskodawca zaś nie traci własności środka trwałego, to ujmowanie odpisów amortyzacyjnych w ciężar kosztów podatkowych w miesiącach po podpisaniu umowy pomocy a przed jej otrzymaniem nie jest uzasadnione.

Natomiast zasadnym było dokonanie przez Wnioskodawcę jednorazowej amortyzacji samochodu ciężarowego i ewidencjonowanie w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartości zakupionego − przed podpisaniem umowy o pomoc – samochodu ciężarowego. Jednakże w momencie podpisania umowy przyznania pomocy przeznaczonej na refundację wydatków związanych z zakupem ww. środków trwałych Wnioskodawca był zobowiązanych do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o wydzieloną część dokonanych odpisów amortyzacyjnych odpowiadającą otrzymanemu zwrotowi, zarówno w odniesieniu do środków trwałych zakupionych przed podpisaniem umowy o przyznaniu pomocy (samochodu ciężarowego), jak i do środków trwałych zakupionych po podpisaniu umowy (maszyn i urządzeń).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów (w związku z otrzymaną pomocą w formie zwrotu nakładów poniesionych na zakup środków trwałych) o wydzieloną część odpisów amortyzacyjnych odpowiadającą otrzymanemu zwrotowi powinno nastąpić − w przypadku Wnioskodawcy – w momencie otrzymania pomocy, jest nieprawidłowe. Zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów w przedmiotowej sprawie należało dokonać w momencie podpisania umowy pomocy.

Ponadto należy zauważyć, że do właściwości organu wydającego interpretację nie należy ocena prawidłowości dokonywanych zapisów (księgowań) w rubrykach prowadzonej przez Wnioskodawcę podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Kwestie te nie są regulowane przepisami praw podatkowego.

Stosownie do art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, przez przepisy prawa podatkowego rozumie się przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej, przez ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj