Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-504/13-2/DS
z 21 marca 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej przedstawione we wniosku z dnia 20 grudnia 2013 r. (data wpływu 24 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych ze zmianą państwa siedziby Spółki szwajcarskiej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych związanych ze zmianą państwa siedziby Spółki szwajcarskiej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

„A” S.A. (dalej jako: Spółka lub Wnioskodawca) posiada większość udziałów w spółce „B” GmbH utworzonej zgodnie z prawem szwajcarskim (dalej jako: Spółka szwajcarska).

Wnioskodawca, jako udziałowiec Spółki szwajcarskiej, rozważa zmianę siedziby Spółki szwajcarskiej do Państwa Członkowskiego Unii Europejskiej (dalej jako: Państwo Członkowskie). W rezultacie zmiany siedziby spółka przyjmie właściwą formę prawną dla Państwa Członkowskiego, zostanie wpisana do rejestru prowadzone przez Państwo Członkowskie i będzie podlegała regulacji prawa spółek tego Państwa Członkowskiego.

Przepisy Konfederacji Szwajcarskiej oraz Państwa Członkowskiego w ramach procedury zmiany siedziby przewidują pełną sukcesję prawną, w szczególności poprzez zachowanie osobowości prawnej oraz przekształcenie w spółkę podlegającą prawu przyjmującego państwa bez konieczności dokonania likwidacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zmiana państwa siedziby Spółki szwajcarskiej będzie skutkować po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu z perspektywy podatku dochodowego od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy co do zasady, zmiana państwa siedziby Spółki szwajcarskiej pozostaje dla Wnioskodawcy jako większościowego udziałowca Spółki szwajcarskiej – czynnością neutralną z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W szczególności na skutek migracji Spółki szwajcarskiej nie powstanie przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy, o ile w konsekwencji tego procesu nie dojdzie do zwiększenia wartości nominalnej udziałów posiadanych przez Wnioskodawcę.

Uzasadnienie.

Należy podkreślić, iż instytucja prawna zmiany siedziby spółki zagranicznej do innego państwa obcego jest akceptowana przez polski system prawny. Zgodnie bowiem z przepisem art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. Prawo prywatne międzynarodowe (Dz.U. Nr 80, poz. 432): z chwilą przeniesienia siedziby do innego państwa, osoba prawna podlega prawu tego państwa. Osobowość prawna uzyskana w państwie dotychczasowej siedziby jest zachowana, jeżeli przewiduje to prawo każdego z zainteresowanych państw.

W odniesieniu zatem do kwestii przeniesienia siedziby spółki do innego państwa polski ustawodawca w pełni respektuje skutki tego procesu powstające zgodnie z reżimem każdego z uczestniczących państw, w postaci zachowania dotychczasowej osobowości prawnej.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, iż kwestia skutków podatkowych wynikających ze zmiany siedziby spółki nie została uregulowana wprost na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W konsekwencji, zdaniem Spółki, należy wziąć pod rozwagę w pierwszej kolejności ogólne rozumienie pojęcia „przychodu” dla celów podatku dochodowego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie wprowadza definicji legalnej pojęcia przychodu. W przepisie art. 12 ust. 1 ustawy prawodawca wskazał otwarty katalog przysporzeń, które stanowią przychód w rozumieniu prawa podatkowego. Niemniej jednak, na gruncie bogatego dorobku doktryny oraz praktyki prawa podatkowego, a także wykładni przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy przyjąć, że, co do zasady, przychodem staje się każde definitywne przysporzenie majątkowe podatnika, zwiększające jego majątek w sposób trwały, które jednocześnie nie zostało wymienione w enumeratywnym katalogu przysporzeń niestanowiących przychodu zawartym w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz nie zostało wyłączone z opodatkowania (por. Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz pod red: A. Obońska, Legalis).

Próbę dookreślenia rozumienia pojęcia przychodu podjął przykładowo Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 maja 1998 r. (sygn. SA/Sz 1305/97) wskazując, że „z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem – jako źródłem dochodu – jest tylko taka wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Otrzymanymi pieniędzmi lub wartościami pieniężnymi są zatem w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 omawianej ustawy podatkowej tylko takie wartości, które powiększają aktywa majątkowe podatnika, a więc takie, którymi może on rozporządzać jak własnymi”.

W związku z powyższym, w celu dokonania oceny, czy na skutek danego zdarzenia prawnego doszło do powstania przychodu podatkowego, należy zweryfikować, czy po stronie podatnika doszło do definitywnego zwiększenia jego aktywów majątkowych.

Konkludując powyższe rozważania Wnioskodawca pragnie wskazać, że w procesie interpretacji pojęcia przychodu podatkowego należy mieć na uwadze:

  • katalog przysporzeń unormowany w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
  • wypracowane przez praktykę oraz doktrynę prawa podatkowego rozumienie pojęcia przychodu, a także
  • normy konstytucyjne wskazujące zasadę wyłączności ustawy w prawie daninowym.

Nadto w przepisie art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca doprecyzowuje szczególną kategorię przysporzenia jakim jest dochód (przychód) z udziału w zyskach osób prawnych poprzez wskazanie, iż jest nim, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b, dochód (przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału (akcji), w tym także między innymi i) wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej, ii) dochód przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego oraz dochód stanowiący równowartość kwot przekazanych na ten kapitał z innych kapitałów osoby prawnej.

W kontekście powyższego należy wskazać, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewiduje expressis verbis opodatkowania udziałowca z tytułu przeniesienia siedziby spółki zależnej. Celem zatem prawidłowej weryfikacji, czy w związku z migracją siedziby spółki dojdzie do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu należy każdorazowo zweryfikować, czy na skutek tego procesu nie dojdzie do powstania definitywnego przysporzenia po stronie udziałowca.

W ocenie Wnioskodawcy, na gruncie polskiego porządku prawnego, procesem analogicznym do przeniesienia siedziby Spółki szwajcarskiej jest przekształcenie spółki kapitałowej w inną spółkę kapitałową. Na skutek bowiem obu tych procesów podmiot dokonuje zmiany formy prawnej prowadzenia działalności, działając w ramach pełnej sukcesji prawnej, jednocześnie utrzymując swoją osobowość prawną, a także cały dotychczasowy majątek.

Konsekwentnie, należy zatem wskazać, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych odnosi się wprost do opodatkowania przekształcenia spółek wyłącznie w kontekście wartości niepodzielonych zysków w spółkach kapitałowych w przypadku przekształcenia tych spółek w spółki osobowe. W odniesieniu zatem do przekształcenia formy prawnej ze spółki kapitałowej w inny typ spółki kapitałowej wskazana powyżej regulacja nie znajdzie zastosowania.

Mając na uwadze, iż majątek spółki przekształcanej na skutek przekształcenia staje się majątkiem spółki przekształconej, jedyną kategorią przysporzenia, którą może otrzymać udziałowiec spółki przekształcanej, uczestniczący w spółce przekształconej, zdaje się być dochód przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego oraz dochód stanowiący równowartość kwot przekazanych na kapitał zakładowy z innych kapitałów tej osoby prawnej.

W przypadku zatem podjęcia decyzji o kapitalizacji posiadanych przez Spółkę szwajcarską rezerw na kapitał zakładowy, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód podlegający opodatkowaniu w wysokości nadwyżki i) nominalnej wartości udziałów posiadanych w Spółce szwajcarskiej po przeniesieniu miejsca siedziby nad ii) wartością nominalną udziałów posiadanych w Spółce szwajcarskiej przed migracją.

Powyższe w kontekście przekształcenia spółek kapitałowych zdaje się potwierdzać przykładowo interpretacja indywidualna z dnia 14 lutego 2008 r. (sygn. IBPB2/415-387/07/HS), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym „opodatkowaniu podlega cała nadwyżka nominalnej wartości akcji przyznanych wspólnikom przystępującym do spółki przekształcanej nad wartością nominalną udziałów będących w posiadaniu wspólników spółki z o.o., a nie tylko kwota kapitału zapasowego przeznaczona na podwyższenie kapitału zakładowego, która jest różnicą pomiędzy docelowym kapitałem zakładowym w spółce akcyjnej a obecnym kapitałem zakładowym w spółce z o.o. Natomiast nie będzie dochodem faktycznie uzyskanym niepodzielony zysk i niezadysponowany kapitał zapasowy spółki z o.o., który w momencie przekształcenia w niezmienionej wielkości pozostanie również w spółce akcyjnej, jako niepodzielony zysk z lat ubiegłych i odpowiednio nierozdysponowany kapitał zapasowy”.

Wnioskodawca pragnie jednocześnie podkreślić, iż w żadnym wypadku nie można utożsamiać planowanej migracji siedziby Spółki szwajcarskiej z jej likwidacją. Zarówno bowiem przepisy prawa Konfederacji Szwajcarskiej, jak i Państwa Członkowskiego przewidują możliwość przeprowadzenia procedury zmiany siedziby spółki bez konieczności przeprowadzenia likwidacji.

Mając na uwadze powyższą argumentację, w ocenie Spółki, w przedstawionym stanie fatycznym, przeniesienie siedziby Spółki szwajcarskiej do innego Państwa Członkowskiego powinno zostać uznane za zdarzenie neutralne podatkowo, dopóki na skutek niniejszego procesu nie dojdzie do zwiększenia wartości nominalnej udziałów posiadanych przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenie sądu administracyjnego nie może wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii. Nie negując tego orzeczenia, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że – zdaniem Organu – teza badanego rozstrzygnięcia nie ma zastosowania w tym postępowaniu. W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego niniejszą interpretację. Natomiast odwołanie się do publikacji podatkowej, jako że co do zasady nie stanowi ona źródła prawa, także nie jest wiążące dla organu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj