Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1084/13-2/LK
z 21 lutego 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2013 r. (data wpływu 27 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości i terminu obniżenia podstawy opodatkowania o wartość udzielanych rabatów, jak również sposobu ich dokumentowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 27 listopada 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości i terminu obniżenia podstawy opodatkowania o wartość udzielanych rabatów, jak również sposobu ich dokumentowania.


We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:


Wnioskodawca organizuje akcje promocyjne adresowane do ostatecznych nabywców jego towarów, tzn. osób, które nabywają towary w charakterze konsumenta (Klientów). Należy podkreślić, iż Wnioskodawca co do zasady nie sprzedaje swoich towarów na rzecz Klientów. Towary sprzedawane są przedsiębiorcom, którzy następnie dokonują ich dalszej odsprzedaży Klientom lub innym jeszcze przedsiębiorcom, którzy sprzedają nabyty towar ostatecznym użytkownikom — Klientom. Możliwe jest również występowanie w łańcuchu dostawy dalszych dystrybutorów. Schemat dystrybucji przedstawia się więc następująco:


  1. Wnioskodawca -> sprzedawca detaliczny ->Klient lub
  2. Wnioskodawca ->dystrybutor -> sprzedawca detaliczny-> Klient lub
  3. Wnioskodawca ->dystrybutor-> dalszy dystrybutor-> sprzedawca detaliczny-> Klient


Organizowane akcje promocyjne mają na celu zwiększenie przez Wnioskodawcę sprzedaży poprzez oddziaływanie na popyt na jego towary. Każdy Klient, który nabędzie ściśle określone towary objęte akcją promocyjną znajdujące się w ofercie wnioskodawcy (Produkty), otrzymuje od wnioskodawcy świadczenie pieniężne w formie:


  • przelewu bankowego lub
  • karty bankowej przedpłaconej (Klient za pomocą przedmiotowej karty - do kwoty przyznanego świadczenia pieniężnego - może regulować swoje zobowiązania pieniężne lub pobrać gotówkę z bankomatu).


Klient, by otrzymać powyższy rabat pieniężny musi dokonać zakupu Produktu oraz dopełnić innych formalności przewidzianych w zasadach promocji. W każdym przypadku mechanizm promocji umożliwia pełną weryfikację, czy Klient nabył Produkt Wnioskodawcy, co jest warunkiem przyznania świadczenia pieniężnego.


Zdarza się, że część czynności faktycznych, w szczególności weryfikację zgłoszenia oraz dokonanie przelewu kwoty rabatu pieniężnego Wnioskodawca zleca profesjonalnemu podmiotowi, pomagającemu Wnioskodawcy przeprowadzić całą akcję promocyjną (podmiot ten wykonuje tym samym część zobowiązań Wnioskodawcy działając w jego imieniu i na jego rzecz). Wnioskodawca nie wyklucza również organizowania akcji promocyjnej bez udziału podmiotu zewnętrznego.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:


  1. Czy po 1 stycznia 2014 r. w związku z art. 29a ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2011 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1051, z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT), Wnioskodawca będzie mógł obniżyć podstawę opodatkowania o wartość rabatów pieniężnych przyznanych uczestnikom opisanej akcji promocyjnej i w rezultacie obniżyć kwotę należnego podatku VAT związanego ze sprzedażą Produktów?
  2. Jaki dokument będzie podstawą do obniżenia podatku VAT należnego, o którym mowa w pytaniu nr 1?
  3. Za jaki okres należy dokonać obniżenia podatku należnego VAT, o którym mowa w pytaniu nr 1?


Zdaniem Wnioskodawcy:


Ad. 1.


Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do obniżenia podstawy opodatkowania o kwotę zapłaconych w ramach akcji promocyjnej rabatów pieniężnych, a w konsekwencji prawo do obniżenia podatku VAT należnego z tytułu sprzedanych Produktów.


Zgodnie z przepisem art. 29a ust. 10 ustawy o VAT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) podstawę opodatkowania obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen.


W judykaturze Naczelnego Sądu Administracyjnego (zob. wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2009 r., sygn. akt I FSK 1653/07), opartej o aktualny stan prawny na dzień przygotowywaniu niniejszego wniosku (art. 29 ustawy o VAT), jednakże zachowującej w pełni swoją aktualność również w odniesieniu do nowego stanu prawnego, podkreśla się, iż „powołany przepis stanowi realizację zasad wynikających z VI Dyrektywy, przede wszystkim z jej art. 11 część A ust. 1 lit. a/ (obecnie art. 73 dyrektywy 2006/112/WE), że podstawa opodatkowania stanowiąca podstawę obliczenia podatku od wartości dodanej nie może być wyższa od faktycznej ceny zapłaconej przez ostatecznego odbiorcę w ostatnim stadium obrotu. Kwestia ta była już rozpatrywana przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości w (...) wyroku z dnia 24 października 1996 r. w sprawie Elida Gibbs, C-317/94, zapadłym na tle podobnego stanu faktycznego jak w rozpatrywanej sprawie; chodziło również o akcję promocyjną polegającą na zwracaniu przez podmiot wprowadzający określone towary na dany rynek (...) ostatecznym nabywcom (konsumentom) tych towarów, zakupionych od detalistów, kwot obniżki ceny towarów na podstawie kuponów. Trybunał, podkreślając prymat podstawowych zasad podatku od wartości dodanej (zasady neutralności) nad formalno-technicznymi aspektami funkcjonowania systemu tego podatku (wystawianie faktur korygujących), uznał, że przepisy powołanego art. 11 część A ust. 1 lit, a/oraz art. 11 część C ust. 1 (dotyczącego pomniejszenia podstawy opodatkowania m.in. o rabaty potransakcyjne) VI Dyrektywy należy interpretować w taki sposób, aby w przypadku, gdy:


  • w ramach programu promocyjnego producent sprzedaje towary po „cenie producenta” bezpośrednio detaliście (z tym, że Trybunał także uznał, że dotyczy to również sytuacji, gdy dostawa pierwotna została dokonana przez producenta hurtownikowi, a nie bezpośrednio detaliście),
  • kupon na kwotę określoną na opakowaniu towarów uprawnia klienta do przedstawienia go producentowi w zamian za zwrot określonej kwoty pod warunkiem, że klient udowodni zakup jednego z tych towarów i spełni pozostałe warunki określone w kuponie
  • klient nabędzie taki towar od detalisty przedstawi kupon producentowi i otrzyma określoną kwotę,


podstawa opodatkowania jest równa cenie sprzedaży naliczonej przez producenta pomniejszonej o kwotę wskazaną na kuponie i faktycznie zwróconą. Jednocześnie Trybunał uznał że interpretacja ta nie ma niekorzystnego wpływu na system podatku od wartości dodanej, gdyż nie powoduje potrzeby korygowania podstawy opodatkowania w transakcjach pośrednich podkreślił powołując się na zasadę neutralności że kwoty te pozostają niezmienione (p. ust. 33 tego wyroku za J. Martini Ł. Karpiesiuk VAT w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości Warszawa 2005 s. 282). Stanowisko to zostało w pełni potwierdzone w wyroku Trybunału z dnia 15 października 2002 r. w sprawie Komisja Europejska przeciwko Republice Federalnej Niemiec C-427/98 powołanym w odpowiedzi na skargę kasacyjną. Oznacza to że Trybunał dopuścił możliwość zmniejszenia podstawy opodatkowania w wyniku udzielenia przez podatnika rabatu potransakcyjnego nie bezpośredniemu nabywcy towaru bez konieczności wystawienia faktury korygującej. Jak podkreślił WSA w Warszawie w wyroku z dnia 7 sierpnia 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 3856/06 orzeczenie ETS wskazuje że przepisy dotyczące podstawy opodatkowania (w tym zasad udzielania rabatów) to jeden z ważniejszych elementów harmonizacji podatku VAT we Wspólnocie Europejskiej Poszczególne państwa członkowskie zasadniczo recypują do własnych systemów prawnych zasady ustalania podstawy opodatkowania dla celów VAT, zgodnie z regulacjami określonymi w VI Dyrektywie. Powstające zaś wątpliwości w tym zakresie rozstrzygane są przez ETS, który powołując się na fundamentalne zasady wspólnego systemu VAT wskazał również podstawowe zasady interpretacji przepisów dotyczących podstawy opodatkowania dla celów VAT. Powołane orzeczenie ETS jest niewątpliwie jednym z najważniejszych orzeczeń dotyczących rabatów, które nie były udzielane przez podatnika bezpośrednim nabywcom, ale przez producenta ostatecznemu nabywcy. ETS uznał, że przy tego rodzaju akcjach promocyjnych nie jest wymagane dokonywanie korekt w całym łańcuchu dostaw.


Mając powyższe na uwadze jako pozostające poza sporem należy uznać prawo Wnioskodawcy do obniżenia podatku VAT należnego w związku z zapłaconymi na rzecz Klientów rabatami pieniężnymi.


Ad. 2.


Również w przedmiotowym zakresie zachowują w pełni wnioski płynące z dotychczasowej judykatury sądów administracyjnych.


Zgodnie z powoływanym powyżej wyrokiem NSA w przypadku udzielenia rabatu potransakcyjnego nie bezpośredniemu nabywcy produktu można obniżyć podstawę opodatkowania bez konieczności wystawienia faktury korygującej Powyższe znajduje również potwierdzenia w wyroku WSA w Warszawie z dnia 7 sierpnia 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 3856/06. Zdaniem Sądu, z treści art. 29 ust 4 ustawy o VAT wynika, iż warunkiem zmniejszenia obrotu o udzielone rabaty jest ich udokumentowanie, przy czym oczywistym jest (…) że przepisy te w sposób rozłączny traktują kwoty udokumentowanych prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów oraz kwoty wynikające z dokonanych korekt co świadczy o tym „że jego intencją było dopuszczenie możliwości dokumentowania rabatów w sposób inny niż przez wystawienie faktury korygującej. Wynika to z literalnego brzmienia ust. 4 art. 29 ustawy o VAT w którym stanowiąc wymóg udokumentowania kwot o które zmniejsza się obrót z tytułu udzielonych rabatów użyto wyrazów „a także” przed wyrazami „kwot wynikających z dokonanych korekt faktur”. Przepis ten stanowi realizację zasad wynikających z VI Dyrektywy, których interpretacji dokonał ETS w powołanym orzeczeniu (pogląd ten znalazł potwierdzenie w powoływanym juz wyroku NSA z dnia 15 stycznia 2009 r. sygn. akt I FSK 1653/07).


W świetle powyższego zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że podstawa opodatkowania a w konsekwencji obniżenie podatku VAT należnego odbywa się w związku z faktyczną zapłatą rabatu pieniężnego. Wnioskodawca może dokonać takiego obniżenia bez konieczności wystawienia faktury korygującej. Podstawą obniżenia jest fakt zapłacenia kwoty rabatu pieniężnego. Wnioskodawca musi zatem dysponować dokumentami, które będą potwierdzały fakt zapłaty rabatu pieniężnego na rzecz Klientów. Dokumentami tymi będą w istocie dokumenty gromadzone w toku akcji promocyjnej, a w szczególności formularze wraz z załącznikami oraz dowody zapłaty (ze względów operacyjnych mogą być także przygotowywane zestawienia z powyższymi danymi, których prawidłowość może być weryfikowana w oparciu o dokumenty źródłowe).


Ad. 3.


Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli udzielenie rabatu pieniężnego stanowi samodzielną podstawę do obniżenia podstawy opodatkowania, a w konsekwencji podatku VAT należnego, to zgodnie z literalnym brzmieniem art. 29a ust. 10 ustawy o VAT, obniżenie podatku może mieć miejsce za miesiąc w którym faktycznie zapłacono na rzecz Klientów rabat pieniężny. Oznacza to, że za poszczególne okresy rozliczeniowe podstawa opodatkowania będzie podlegała obniżeniu o kwoty faktycznie zapłaconych w tych okresach rabatów pieniężnych. Odpowiednio do obniżenia podstawy opodatkowania będzie podlegał obniżeniu podatek VAT należny. Z przyczyn technicznych za dzień zapłaty należy uznać dzień obciążenia rachunku bankowego Wnioskodawcy lub podmiotu dokonującego zapłaty w imieniu Wnioskodawcy rabatu pieniężnego (nie jest bowiem możliwe ustalenie dnia uznania rachunku bankowego Klienta).


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).


Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).


Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.


W świetle art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:


  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.


Podstawa opodatkowania – na mocy art. 29a ust. 7 ustawy, nie obejmuje kwot:


  1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
  2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
  3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.


Jak stanowi art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:


  1. kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
  2. wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
  3. zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
  4. wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.


W przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano (art. 29a ust. 13 ustawy).

Przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość danych towarów lub usług. Nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar, bądź usługę za cenę znacznie niższą.


Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (Dz. U. z 2013 r., poz. 385), przez cenę rozumie się wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym. Jak stanowi art. 2 ust. 1 ww. ustawy, ceny towarów i usług uzgadniają strony zawierające umowę (…).


Udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne niż podatkowe przepisy prawa, jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.


Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca organizuje akcje promocyjne adresowane do ostatecznych nabywców jego towarów, tzn. osób, które nabywają towary w charakterze konsumenta (Klientów). Należy podkreślić, iż Wnioskodawca, co do zasady nie sprzedaje swoich towarów na rzecz Klientów. Towary sprzedawane są przedsiębiorcom, którzy następnie dokonują ich dalszej odsprzedaży Klientom lub innym jeszcze przedsiębiorcom, którzy sprzedają nabyty towar ostatecznym użytkownikom — Klientom. Organizowane akcje promocyjne mają na celu zwiększenie przez Wnioskodawcę sprzedaży poprzez oddziaływanie na popyt na jego towary. Każdy Klient, który nabędzie ściśle określone towary objęte akcją promocyjną znajdujące się w ofercie wnioskodawcy (Produkty), otrzymuje od wnioskodawcy świadczenie pieniężne w formie:


  • przelewu bankowego lub
  • karty bankowej przedpłaconej (Klient za pomocą przedmiotowej karty - do kwoty przyznanego świadczenia pieniężnego - może regulować swoje zobowiązania pieniężne lub pobrać gotówkę z bankomatu).


Klient, by otrzymać powyższy rabat pieniężny musi dokonać zakupu Produktu oraz dopełnić innych formalności przewidzianych w zasadach promocji. W każdym przypadku mechanizm promocji umożliwia pełną weryfikację, czy Klient nabył Produkt Wnioskodawcy, co jest warunkiem przyznania świadczenia pieniężnego.


Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy po 1 stycznia 2014 r. w związku z art. 29a ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2001 r. o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca będzie mógł obniżyć podstawę opodatkowania o wartość rabatów pieniężnych przyznanych uczestnikom opisanej akcji promocyjnej i w rezultacie o bniżyć kwotę należnego podatku VAT związanego ze sprzedażą Produktów.

Należy zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, aby działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Trzeba przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust winien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku.


Jak już zaznaczono powyżej, przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny (udzielenia rabatu), czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej (nawet znacznie) niż rzeczywista wartość danego towaru czy usługi.


Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika że Wnioskodawca organizuje akcje promocyjne adresowane do ostatecznych nabywców jego towarów, tzn. osób, które nabywają towary w charakterze konsumenta (Klientów). Towary sprzedawane są przedsiębiorcom, którzy następnie dokonują ich dalszej odsprzedaży Klientom lub innym jeszcze przedsiębiorcom, którzy sprzedają nabyty towar ostatecznym użytkownikom – Klientom. Możliwe jest również występowanie w łańcuchu dostawy dalszych dystrybutorów tj. Wnioskodawca → sprzedawca detaliczny → Klient lub, Wnioskodawca → dystrybutor → sprzedawca detaliczny → Klient lub Wnioskodawca → dystrybutor → dalszy dystrybutor → sprzedawca detaliczny → Klient. Klient, by otrzymać powyższy rabat pieniężny musi dokonać zakupu Produktu oraz dopełnić innych formalności przewidzianych w zasadach promocji określonych przez Wnioskodawcę.


W opisanym przypadku mamy do czynienia z pomniejszeniem, czyli odstępstwem od ustalonej ceny towarów przez Wnioskodawcę, który co prawda nie sprzedaje bezpośrednio towarów na rzecz Klientów, ale na podstawie odpowiednich ustaleń udziela im rabatów w formie pieniężnej, co powoduje w istocie zwrot części ceny towarów.


W przypadku, kiedy Klient otrzyma zwrot części ceny zakupionego towaru, wówczas dla Wnioskodawcy i dla Klienta nastąpi rzeczywiste obniżenie ceny towaru. Takie obniżenie ceny nie dotyczy pozostałych dalszych dystrybutorów, czy sprzedawców detalicznych, którzy zapłacili Wnioskodawcy i otrzymali od kupującego cenę należną w pełnej wysokości. Podmiotem uprawnionym do obniżenia kwoty podatku należnego staje się Wnioskodawca, który dokonał sprzedaży ostatecznie po obniżonej cenie, tj. udzielił rabatu. W takiej sytuacji udzielany rabat finansowy jest rabatem, o którym mowa w art. 29a ust. 10 ustawy. U Wnioskodawcy nastąpi, tym samym obniżenie wartości obrotu i kwoty podatku należnego.


W odniesieniu do pytania 2 i 3 dotyczących sposobu dokumentowania udzielonych rabatów w odpowiednim okresie zauważyć należy, że w analizowanej sprawie wystawienie faktury korygującej jest możliwe wyłącznie w sytuacji udzielenia rabatu bezpośredniemu nabywcy towarów lub usług.


Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Art. 106e ust. 1 ustawy wskazuje elementy, które powinna zawierać faktura, w pkt 9 wymienia cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto), a w pkt 10 - kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto.


Na mocy art. 106j ust. 1 ustawy w przypadku gdy po wystawieniu faktury:


  1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
  2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1;
  3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
  4. dokonano zwrotu całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
  5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury


- podatnik wystawia fakturę korygującą.

W świetle art. 106j ust. 2 ustawy faktura korygująca powinna zawierać:


  1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
  2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
  3. dane zawarte na fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
    1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
    2. nazwę (rodzaj) towaru lub i usługi objętych korektą;
  4. przyczynę korekty;
  5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
  6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.


Zatem wystawienie faktury korygującej może dotyczyć tylko kontrahentów bezpośrednio uczestniczących w rzeczywistej transakcji, potwierdzonej wystawieniem faktury. Nie można wystawić faktury korygującej w sytuacji, kiedy między kontrahentami nie miała miejsca dostawa i w konsekwencji nie było wystawionej faktury VAT.


Uregulowania ustawy o podatku od towarów i usług stanowią implementację przepisów wspólnotowych i są konsekwencją przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. I tak art. 29a ustawy implementuje przepis art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.), zgodnie z którym podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:


  1. obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
  2. opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;
  3. kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.


Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony.


Analiza powyższych przepisów wskazuje, iż każdy z wymienionych w art. 29a ust. 10 ustawy przypadków, tj.:


  • kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
  • wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
  • zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
  • wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.


stanowi odrębną podstawę zmniejszenia obrotu (stanowiącego podstawę opodatkowania). Zatem każda z wymienionych wyżej czynności powoduje zmniejszenie obrotu.


Powyższe stanowisko pozostaje w zgodzie z Dyrektywą Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, która w art. 73 oraz art. 90 ust. 1 określa podstawę opodatkowania, przewidując uprawnienia do jej obniżenia w przypadku każdorazowego, faktycznego zmniejszenia obrotu. Zgodnie z powyższą Dyrektywą, przesłanką wystarczającą dla ustalenia podstawy opodatkowania jest zaistnienie samego faktu zmniejszenia obrotu, bez konieczności wykazywania go w jeden konkretny sposób. Mając to na uwadze wydaje się, że zarówno wystawienie faktury korygującej, jak również noty stanowi prawidłowy sposób udokumentowania udzielonego rabatu.


Rzeczywisty obrót gospodarczy winien mieć odzwierciedlenie w prowadzonej dokumentacji. Do obowiązków uczestników obrotu gospodarczego należy uwiarygodnienie dokonanych transakcji. Podmiot udzielający rabatu powinien posiadać dla celów dowodowych dokumenty świadczące o udzielonym rabacie na rzecz finalnego odbiorcy – w tym przypadku Klientów. Posiadanie takich dokumentów jest warunkiem potwierdzającym prawo do obniżenia podatku należnego po stronie sprzedawcy.


Jeżeli rabat został przyznany przez podatnika stojącego na początku łańcucha dostaw ostatecznemu odbiorcy, nie zaś przez podmioty transakcji pośrednich lub też tym podmiotom, to podmioty te nie będą mogły wystawiać lub przyjmować faktur korygujących, bowiem w transakcjach przez niewykonywanych nie dojdzie do zmiany ceny. Nie będzie również możliwe wystawienie faktury korygującej ostatecznemu odbiorcy, ponieważ między pierwszym sprzedawcą a ostatecznym odbiorcą nie dojdzie do żadnej dostawy. Zatem Wnioskodawca nie wystawił temu Odbiorcy (Klientowi) żadnej faktury. Tym samym przepisy krajowe nie określają dokumentu, na podstawie którego podatnik udzielający rabatu może ten rabat udokumentować. Takim dokumentem nie jest faktura korygująca, jednak przepisy prawa podatkowego nie wskazują, że nie mogą to być inne dokumenty, które będą odzwierciedlały kwotę udzielonego rabatu.


Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będzie dysponował dokumentami gromadzonymi w toku akcji promocyjnej, a w szczególności będą to formularze wraz z załącznikami oraz dowody zapłaty (ze względów operacyjnych mogą być także przygotowywane zestawienia z powyższymi danymi, których prawidłowość może być weryfikowana w oparciu o dokumenty źródłowe). Z dokumentów tych będzie wynikał fakt zapłaty rabatu pieniężnego w określonej kwocie.


Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy, stwierdza się, że opisane dokumenty przez Wnioskodawcę będą dokumentowały prawnie dopuszczalny rabat. W konsekwencji, dokumenty te w świetle regulacji prawnych, umożliwią udokumentowanie rabatu. Zatem, na podstawie przedstawionych dokumentów tj. to formularzy wraz z załącznikami oraz dowodami zapłaty, Wnioskodawca jest w stanie określić kwotę udzielonego Klientom rabatu i w związku z tym posiada prawo do obniżenia kwoty podatku należnego z tytułu udzielonego rabatu Klientom od zakupionych dystrybutorów, czy też sprzedawców detalicznych Produktów.


Wnioskodawca nabędzie prawo do obniżenia podstawy opodatkowania w rozliczeniu za okres, w którym faktycznie zostanie zapłacony na rzecz klienta rabat pieniężny – dzień przekazania kwoty przyznanego rabatu na rachunek klienta. Jednakże, jak wykazano wyżej, Wnioskodawca winien posiadać stosowne dokumenty, które umożliwią precyzyjne określenie, w jakim okresie rozliczeniowym dokonano przekazania klientowi należnego rabatu pieniężnego.


W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj