Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-76/14/AA
z 25 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 stycznia 2014 r. (wpływ do Biura – 27 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania członkom Izby udziału w kursach szkoleniowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych finansowania członkom Izby udziału w kursach szkoleniowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Zgodnie z przepisem art. 17 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej ustawy mogą przewidywać tworzenie samorządów zawodowych, reprezentujących osoby wykonujące zawody zaufania publicznego i sprawujących pieczę nad należytym wykonywaniem tych zawodów. Rozwinięciem tego przepisu są liczne ustawy statuujące samorządy zawodowe, min.: adwokatów, radców prawnych, lekarzy, pielęgniarek i położnych, biegłych rewidentów, aptekarzy i inne. Wszystkie ustawy korporacyjne nakładają na swoich członków liczne obowiązki, z których na czoło wysuwają się obowiązek płacenia składek członkowskich, pozwalających na finansowanie funkcjonowania organów samorządu zawodowego oraz obowiązek podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez osoby wchodzące w skład danej korporacji.

Korelatem obowiązku podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez poszczególne grupy zawodowe jest nałożony na organy samorządu zawodowego obowiązek organizowania i prowadzenia szkolenia zawodowego osób wykonujących dany zawód. Obowiązek ten jest realizowany w szczególności poprzez organizowanie szkoleń, które są prowadzone bądź to przez wykładowców zewnętrznych, bądź też przez samych członków samorządu. Koszty organizowanych w ten sposób szkoleń są pokrywane ze środków organu samorządu zawodowego, pochodzących ze składek członkowskich. Z tytułu przynależności do korporacji, jej członkowie mają prawo do korzystania z pomocy organów samorządu zawodowego w zakresie podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Warunkiem korzystania z pomocy w zakresie rozwijania kwalifikacji zawodowych jest regularne opłacanie składki członkowskiej oraz brak wymagalnych zobowiązań w stosunku do organu samorządu zawodowego. Ponadto postanowienia wewnętrznych aktów samorządu zawodowego wprowadzają dodatkowe obostrzenia, takie jak konieczność regularnego opłacania składek przez określony czas, lub też, że z pomocy w zakresie rozwijania kwalifikacji zawodowych w formie nieodpłatnego korzystania z kursów dokształcającego można skorzystać wyłącznie jeden raz w roku kalendarzowym. Zachodzi zatem ścisłe powiązanie wzajemnych świadczeń stron – prawo nieodpłatnego uczestniczenia w kursie przysługuje wyłącznie osobom, które wcześniej spełnią określone świadczenia na rzecz samorządu.

W przypadku Wnioskodawcy (Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych) z tytułu przynależności do samorządu zawodowego pielęgniarek i położnych członkowie samorządu mają prawo do korzystania z pomocy okręgowych izb pielęgniarek i położnych w zakresie podnoszenia kwalifikacji zawodowych oraz ochrony właściwych warunków wykonywania zawodu (art. 11 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy).

Z przynależnością do samorządu zawodowego związany jest również obowiązek opłacania przez pielęgniarki i położne składki członkowskiej na rzecz okręgowej izby pielęgniarek i położnych. Obowiązek ten wynika z przepisu z art. 11 ust. 2 pkt 4 powołanej ustawy zgodnie z którym, członkowie samorządu są obowiązani regularnie opłacać składkę członkowską. Składka ta opłacana jest comiesięcznie, w wysokości określonej w uchwale nr (…) VI Krajowego Zjazdu Pielęgniarek i Położnych z dnia 7 grudnia 2011 r. w sprawie wysokości składki członkowskiej oraz zasad jej podziału. Ponadto na mocy przepisu z art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz.U. z 2011 r., Nr 174, poz. 1039) ustawodawca nałożył na pielęgniarki i położne obowiązek stałego aktualizowania swojej wiedzy i umiejętności zawodowych w różnych rodzajach kształcenia podyplomowego.

W wykonaniu obowiązku ustawowego w zakresie prowadzenia kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych Wnioskodawca organizuje kursy szkoleniowe dla pielęgniarek i położnych będących członkami Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych. Szczegółowe zasady realizacji tego obowiązku określone zostały w Regulaminie udzielania pomocy w zakresie rozwijania kwalifikacji zawodowych pielęgniarek i położnych, stanowiącym załącznik nr (…) do uchwały nr (…) Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych z dnia 30 października 2013 r. Zgodnie z postanowieniami z § 1 ust. 1 i ust. 4 tego regulaminu warunkiem przyznania pomocy w zakresie rozwijania kwalifikacji zawodowych pielęgniarek i położnych będących członkami Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych jest regularne opłacanie składki członkowskiej oraz brak wymagalnych zobowiązań w stosunku do Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych. Osoby po wpisaniu do rejestru pielęgniarek i położnych, prowadzonego przez Wnioskodawcę, mają prawo korzystać ze świadczeń określonych w tym regulaminie (w tym m.in. kursów szkoleniowych organizowanych przez Wnioskodawcę) dopiero po 3 miesiącach regularnego opłacania składki członkowskiej na rzecz Izby. Ponadto w postanowieniu z § 3 ust. 1 regulaminu określono, że z pomocy w zakresie rozwijania kwalifikacji zawodowych w formie finansowanego przez Izbę w zamian za opłacanie składek członkowskich, korzystania z kursów dokształcającego, specjalistycznego, kwalifikacyjnego lub specjalizacji, w ramach kształcenia pielęgniarek i położnych organizowanego przez Okręgową Izbę, można skorzystać wyłącznie jeden raz w roku kalendarzowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy wobec nałożonych ustawowo obowiązków przynależności do samorządu zawodowego i podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez członków tego samorządu, realizowanie tego obowiązku poprzez uczestniczenie w kursie szkoleniowym organizowanym przez organ samorządu zawodowego ze środków członka samorządu, po stronie uczestnika powstaje przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli prawo uczestniczenia w tym kursie przysługuje tylko po uprzednim opłaceniu składek członkowskich?
2. Jeśli uczestnictwo w takim kursie powoduje powstanie przychodu po stronie jego uczestnika, to w konsekwencji czy organ samorządu ma obowiązek sporządzenia dla każdego uczestnika kursu informacji PIT-8C?
3. Czy Wnioskodawca jest zobowiązany wystawić deklarację PIT-8C dla pielęgniarek/ położnych, które uczestniczyły w bezpłatnych kursach kształcenia podyplomowego organizowanych przez Wnioskodawcę w ramach wykonywania zadań ustawowych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, uczestnictwo w kursie szkoleniowym organizowanym przez organ samorządu zawodowego i finansowanym z jego środków nie powoduje przychodu po stronie uczestniczących w tym kursie osób, a w związku z tym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6,9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Biorąc pod uwagę fakt, że w związku z uczestnictwem w kursie szkoleniowym organizowanym przez Wnioskodawcę uczestnicy tych kursów nie otrzymują pieniędzy, wartości pieniężnych ani też świadczeń w naturze, Wnioskodawca rozważa czy uczestnictwo w takich kursach może być kwalifikowane jako nieodpłatne świadczenie. Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia nieodpłatnego świadczenia. Definicja taka wypracowana została natomiast w orzecznictwie sądów administracyjnych, w którym wskazuje się, że pod pojęciem tym należy rozumieć: wszystkie zdarzenia prawne i zjawiska gospodarcze, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy (tak m.in. w uchwałach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 listopada 2002 r., sygn.. FPS 9/2002 ONSA 2003/1 poz. 47, z dnia 16 października 2006 r., II FPS 1/2006 ONSA i WSA 2006/6 poz. 153, z dnia 24 maja 2010 r., II FSP 1/2010 ONSA i WSA 2010/4 poz. 58).

Zdaniem Wnioskodawcy, uczestnictwo w kursach szkoleniowych organizowanych przez organ samorządu zawodowego, nie stanowi nieodpłatnego świadczenia na rzecz uczestników tych kursów, bowiem uczestnictwo w nich powiązane zostało z ekwiwalentem w postaci opłacania składki członkowskiej na rzecz Wnioskodawcy. Zgodnie z Regulaminem udzielania pomocy w zakresie rozwijania kwalifikacji zawodowych pielęgniarek i położnych, stanowiącym załącznik nr (…) do uchwały nr (…) Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych z dnia 30 października 2013 r. prawo do uczestniczenia w kursie szkoleniowym organizowanym przez Wnioskodawcę przysługuje jedynie tym członkom samorządu, którzy regularnie opłacają comiesięczną składkę członkowską na rzecz Wnioskodawcy. Uprawnienie do uczestnictwa w takim kursie powstaje dopiero z upływem trzech miesięcy terminowego opłacania składki członkowskiej, a więc w momencie kiedy Wnioskodawca otrzymał już świadczenie pieniężne pozwalające na pokrycie kosztów uczestnictwa w kursie osoby opłacającej tę składkę. Ponadto prawo to ograniczone zostało wyłącznie do jednego kursu szkoleniowego w roku kalendarzowym. Członkowie Izby, którzy nie spełniają wymogów określonych w powołanym Regulaminie, nie zostają dopuszczeni do udziału w kursie.

Nie sposób zatem przyjąć, by członkowie samorządu zawodowego otrzymywali nieodpłatne świadczenie z tytułu uczestnictwa w ww. kursach szkoleniowych, bowiem świadczenie to w sposób bezpośredni związane jest z ekwiwalentem w postaci wcześniejszego regulowania składek członkowskich na rzecz Izby, do której przynależą. Fakt, iż składki członkowskie regulowane są przed przystąpieniem przez daną osobę do kursu jest tu bez znaczenia, albowiem jak wskazano w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13 sierpnia 2009 r., sygn.: I SA/ Wt354/2009 „przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć zasadniczo taką sytuację, kiedy następuje przysporzenie bez wcześniejszego obowiązku takiego świadczenia wynikającego z łączącego strony stosunku umownego”. Podobny pogląd wyrażony został również w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 27 września 2012 r., sygn.: I SA/Bd690/2012, w którym podkreślono, że „ze świadczeniem nieodpłatnym będziemy mieli do czynienia w przypadkach, w których otrzymujący odnosi określoną korzyść pod tytułem darmym. Oznacza to, że nie świadczy nic w zamian ani obecnie, ani też w przyszłości. Nieodpłatność polega zatem na uzyskaniu przez podatnika przysporzenia bez ekwiwalentnego świadczenia wzajemnego.”

Biorąc pod uwagę wskazane okoliczności oraz powołane orzecznictwo, zdaniem Wnioskodawcy uczestnictwo w kursach szkoleniowych organizowanych przez Wnioskodawcę, finansowanych członkom samorządu w zamian za opłacanie składki, nie powoduje przychodu po stronie uczestników tego kursu, o ile wcześniej opłacają zgodnie z regulacjami wewnętrznymi składki członkowskie, a w związku z tym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawca nie jest zobligowany do sporządzenia dla każdego z uczestników ww. kursu szkoleniowego informacji PIT-8C.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 ustawy).

Stosownie do treści art. 11 ust. 2a ww. ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu,
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Zatem przy zastosowaniu wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenie „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2003 r.). Tym samym należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie (mające konkretny wymiar finansowy), kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w przypadku Wnioskodawcy (Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych) z tytułu przynależności do samorządu zawodowego pielęgniarek i położnych członkowie samorządu mają prawo do korzystania z pomocy okręgowych izb pielęgniarek i położnych w zakresie podnoszenia kwalifikacji zawodowych oraz ochrony właściwych warunków wykonywania zawodu (art. 11 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy).

Z przynależnością do samorządu zawodowego związany jest również obowiązek opłacania przez pielęgniarki i położne składki członkowskiej na rzecz Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych. Obowiązek ten wynika z przepisu z art. 11 ust. 2 pkt 4 powołanej ustawy zgodnie z którym, członkowie samorządu są obowiązani regularnie opłacać składkę członkowską.

Na mocy przepisu z art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz.U. z 2011 r., Nr 174, poz. 1039) ustawodawca nałożył na pielęgniarki i położne obowiązek stałego aktualizowania swojej wiedzy i umiejętności zawodowych w różnych rodzajach kształcenia podyplomowego. W wykonaniu obowiązku ustawowego w zakresie prowadzenia kształcenia podyplomowego pielęgniarek i położnych Wnioskodawca organizuje kursy szkoleniowe dla pielęgniarek i położnych będących członkami Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych. Szczegółowe zasady realizacji tego obowiązku określone zostały w Regulaminie udzielania pomocy w zakresie rozwijania kwalifikacji zawodowych pielęgniarek i położnych, stanowiącym załącznik nr (…) do uchwały nr (…) Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych z dnia 30 października 2013 r. Zgodnie z postanowieniami z § 1 ust. 1 i ust. 4 tego regulaminu warunkiem przyznania pomocy w zakresie rozwijania kwalifikacji zawodowych pielęgniarek i położnych będących członkami Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych jest regularne opłacanie składki członkowskiej oraz brak wymagalnych zobowiązań w stosunku do Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych. Osoby po wpisaniu do rejestru pielęgniarek i położnych, prowadzonego przez Wnioskodawcę, mają prawo korzystać ze świadczeń określonych w tym regulaminie (w tym m.in. kursów szkoleniowych organizowanych przez Wnioskodawcę) dopiero po 3 miesiącach regularnego opłacania składki członkowskiej na rzecz Izby. Ponadto w postanowieniu z § 3 ust. 1 regulaminu określono, że z pomocy w zakresie rozwijania kwalifikacji zawodowych w formie finansowanego przez Izbę w zamian za opłacanie składek członkowskich, korzystania z kursów dokształcającego, specjalistycznego, kwalifikacyjnego lub specjalizacji, w ramach kształcenia pielęgniarek i położnych organizowanego przez Okręgową Izbę, można skorzystać wyłącznie jeden raz w roku kalendarzowym.

Przenosząc powołane przepisy na grunt przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, iż finansowanie przez Izbę na rzecz członków (tj. pielęgniarek i położnych), kosztów kursu szkoleniowego to nic innego jak przekazanie konkretnego świadczenia nieodpłatnego. Gdyby bowiem nie finansowanie wskazanych kosztów z majątku Izby (Wnioskodawcy) członek Izby (pielęgniarka, położna) musiałby w całości sfinansować omawiane wydatki (koszty) własnym majątkiem. Tym samym członkowie Izby uzyskują konkretne przysporzenie majątkowe kosztem majątku innego podmiotu (tutaj Izby). Bez znaczenia dla kwalifikacji tegoż świadczenia jako przychodu podatkowego jest to, że pielęgniarki czy też położne uczestnicząc w takich szkoleniach (kursach) wykonują ustawowy obowiązek podnoszenia kwalifikacji. Należy bowiem podkreślić, iż fakt, że ustawodawca zobligował osoby wykonujące niektóre zawody do stałego podnoszenia kwalifikacji nie oznacza, że mają to czynić bezpłatnie (kosztem majątku innego podmiotu). Zatem, w sytuacji kiedy dana osoba bezpłatnie uczestniczy w szkoleniach, kursach czy też innych formach kształcenia w celu zdobywania określonej wiedzy, to tym samym uzyskuje nieodpłatne świadczenie.

Podkreślić także należy, iż bez znaczenia dla powstania przychodu po stronie członków z ww. tytułu – w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest fakt, iż finansowanie tych świadczeń pochodzi z puli obowiązkowych składek członkowskich jakie wpłacają wszyscy członkowie Izby. Wpłaty tych składek pochodzące od wszystkich członków stanowią przychód Izby. Zatem, środki te należy traktować jako środki własne Izby, która jest uprawniona do zarządzania tymi środkami, np. w celu finansowania świadczeń dla swoich członków. To oznacza, że organizując i finansując kurs szkoleniowy dla pielęgniarek lub położnych Wnioskodawca finansuje je swoim własnym majątkiem.

Nie można się zatem zgodzić z Wnioskodawcą, iż uczestnictwo pielęgniarki lub położnej w kursie szkoleniowym organizowanym przez organ samorządu zawodowego nie stanowi nieodpłatnego świadczenia na rzecz uczestników tych kursów, bowiem uczestnictwo w nich powiązane zostało z ekwiwalentem w postaci opłacania składki członkowskiej na rzecz Wnioskodawcy.

Wartość ww. świadczeń stanowi przysporzenie majątkowe dla ww. członków, które zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób należy zakwalifikować jako przychód z innych źródeł.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” oznacza, iż przepis zawiera tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe, nie zaliczane do pozostałych źródeł przychodów stanowią przychody objęte tym przepisem.

W przypadku świadczeń stanowiących przychody z innych źródeł, zastosowanie znajdzie przepis art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Opisane we wniosku nieodpłatne świadczenie nie zostało wymienione w katalogu zwolnień a tym samym podlega opodatkowaniu.

Reasumując, wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy, finansowanie kursów szkoleniowych stanowi dla członka Izby w świetle przepisów podatkowych konkretne przysporzenie majątkowe, które należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym na Izbie ciąży obowiązek sporządzenia dla tych osób informacji PIT-8C, w myśl art. 42a ww. ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.