Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-543/13-2/BA
z 20 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2013 r. (data wpływu 27 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy złomu złota – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy złomu złota.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy VAT. Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na udzielaniu pożyczek pod zastaw, tzw. usługi lombardowe, gdzie przedmiotem zastawów są rzeczy ruchome, w tym wyroby jubilerskie oraz złom złota. Przychodem z ww. działalności są odsetki od udzielonej pożyczki, opłata za przechowywanie zastawionych ruchomości, a w przypadku nieodebrania zastawionych ruchomości przychód z ich sprzedaży. Używane wyroby jubilerskie oraz złom metali szlachetnych będą pochodzić z majątku prywatnego osób sprzedających bądź od innych przedsiębiorców prowadzących działalność lombardową. Niektóre z nabytych używanych wyrobów jubilerskich będą przetwarzane przez Wnioskodawcę w ten sposób, że będą usuwane wszelkie elementy niestanowiące metali szlachetnych, tj. np. kamienie. Następnie używane wyroby jubilerskie, jako złom metali szlachetnych oraz nabyty złom metali szlachetnych, zaklasyfikowany zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług pod numerem: PKWiU 38.11.58.0 (odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal) – będą przedmiotem dostaw dokonywanych na rzecz innych podmiotów, w szczególności dla firm jubilerskich. Zarówno Zainteresowany, jak i wszystkie podmioty nabywające złom metali szlachetnych będą mieć status podatników VAT, o których mowa w art. 15 ustawy VAT. Złom metali szlachetnych będący przedmiotem dostawy nie będzie towarem używanym w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu dostawy złomu złota (sklasyfikowanego zgodnie z PKWiU 38.11.58.0), którego nabywcą jest podmiot będący podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy VAT, Wnioskodawca zobowiązany będzie do naliczenia podatku należnego w fakturze dokumentującej taką dostawę?

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu dostawy złomu złota (sklasyfikowanego zgodnie z PKWiU 38.11.58.0), którego nabywcą jest podmiot będący podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy VAT, nie będzie on zobowiązany do naliczenia podatku należnego w fakturze dokumentującej taką dostawę z uwagi na to, że wyłącznie nabywca jest zobowiązany do opodatkowania dostawy złomu złota na zasadzie odwrotnego obciążenia.

Uzasadnienie prawne przyjętego stanowiska

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 5a ustawy VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.), która zastąpiła obowiązującą dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. Z art. 7 ust. 1 ustawy VAT wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Stosownie do treści art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy VAT podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Załącznik nr 11 określający wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, obejmuje: (tabela – załącznik PDF, str. 3).

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy VAT, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 (art. 17 ust. 7 ustawy). Uwzględniając powyższe, jak również przywołane przepisy prawa wskazać należy, że skoro przedmiotem dokonywanych dostaw jest złom złota, który mieści się w grupowaniu w PKWiU 38.11.58.0 oraz towary te nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT, a sprzedaż nastąpi na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy, to w świetle brzmienia art. 17 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 ust. 2 ustawy VAT zastosowanie znajdzie mechanizm odwróconego opodatkowania, a więc to na nabywcy będzie spoczywał obowiązek rozliczenia podatku należnego z tytułu tej transakcji. Ostatecznie należy wskazać, że kwalifikacja złomu złota jako odpadów innych niż niebezpiecznych zawierających metal (PKWiU 38.11.58.0) jest zgodna z kwalifikacją zawartą w poz. 9 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy od towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 68, poz. 360 ze zm.): (tabela – załącznik PDF, str. 5)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy stanowi, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15,
3. dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.
   
   

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy – w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Przepis art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy.

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. nabywcą towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy,
2. dostawcą ww. towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy,
3. dostawa ww. towarów nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
   
   

Jeżeli choćby jeden z wymienionych warunków nie jest spełniony, nabywcy ww. towarów nie powinni rozliczać VAT z tytułu ich dostaw.

W myśl art. 5a ustawy – towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą, polegającą m.in. na udzielaniu pożyczek pod zastaw, tzw. usługi lombardowe, gdzie przedmiotem zastawów są rzeczy ruchome, w tym wyroby jubilerskie oraz złom złota. Przychodem z ww. działalności są odsetki od udzielonej pożyczki, opłata za przechowywanie zastawionych ruchomości, a w przypadku nieodebrania zastawionych ruchomości przychód z ich sprzedaży. Używane wyroby jubilerskie oraz złom metali szlachetnych będą pochodzić z majątku prywatnego osób sprzedających bądź od innych przedsiębiorców prowadzących działalność lombardową. Niektóre z nabytych używanych wyrobów jubilerskich będą przetwarzane przez Wnioskodawcę w ten sposób, że będą usuwane wszelkie elementy niestanowiące metali szlachetnych, tj. np. kamienie. Następnie używane wyroby jubilerskie, jako złom metali szlachetnych oraz nabyty złom metali szlachetnych, zaklasyfikowany zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług pod numerem: PKWiU 38.11.58.0 (odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal) – będą przedmiotem dostaw dokonywanych na rzecz innych podmiotów, w szczególności dla firm jubilerskich. Zarówno Zainteresowany, jak i wszystkie podmioty nabywające złom metali szlachetnych będą mieć status podatników VAT, o których mowa w art. 15 ustawy. Złom metali szlachetnych będący przedmiotem dostawy nie będzie towarem używanym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy z tytułu dostawy złomu złota (sklasyfikowanego zgodnie z PKWiU 38.11.58.0), którego nabywcą jest podmiot będący podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, zobowiązany będzie do naliczenia podatku należnego w fakturze dokumentującej taką dostawę.

Odnosząc powołane przepisy do przedstawionego przez Zainteresowanego opisu sprawy należy stwierdzić, że podana przez Wnioskodawcę klasyfikacja statystyczna sprzedawanych towarów (odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal) o symbolu PKWiU 38.11.58.0 mieści się wśród klasyfikacji statystycznych towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy pod poz. 34 – symbol PKWiU 38.11.58.0 Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal – zatem stosowanie mechanizmu odwrotnego obciążenia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, będzie miało zastosowanie w przedmiotowej sprawie.

Wskazać należy, że ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2013 r., poz. 35 ze zm.) uchyliła art. 106 ustawy oraz dodała do ustawy od dnia 1 stycznia 2014 r.: art. 2 pkt 32 i art. 106a-106q.

Wprowadzone zmiany miały na celu dostosowanie przepisów ustawy, do zmian wprowadzonych dyrektywą Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (Dz.Urz. UE L. 189 z dnia 22 lipca 2010 r.). Wprowadzone przepisy określają zasady ogólne wystawiania faktur, podmioty zobowiązane do ich wystawiania, a także przedmiot oraz zawartość faktury.

Zgodnie z art. 2 pkt 32 ustawy – ilekroć mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

Zgodnie z brzmieniem art. 106e ust. 1 pkt 1-18 ustawy – faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem;
16. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 – wyrazy „metoda kasowa”;
17. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz „samofakturowanie”;
18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”.
    
    

Natomiast stosownie do art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy – faktura nie zawiera w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8, jest nabywca towaru lub usługobiorca – danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Reasumując, z tytułu dostawy złomu złota (sklasyfikowanego zgodnie z PKWiU 38.11.58.0), którego nabywcą będzie podmiot będący podatnikiem podatku w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, Zainteresowany nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku należnego w fakturze dokumentującej taką dostawę, ponieważ zobowiązanym do opodatkowania tej transakcji będzie nabywca ww. towarów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że z dniem 1 stycznia 2014 r. przestało obowiązywać rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 68, poz. 360 ze zm.).

Na podstawie art. 1 pkt 14 lit. e ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, od dnia 1 kwietnia 2014 r. został uchylony m.in. przepis art. 17 ust. 7 ustawy.

Podkreślić także należy, że analiza prawidłowości klasyfikacji towarów do właściwego grupowania statystycznego nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), zgodnie z którym – minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

A zatem Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę w zakresie klasyfikacji statystycznej towarów będących przedmiotem pytania. Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Zainteresowanego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.