Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-1153/13/ICz
z 17 marca 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 grudnia 2013r. (data wpływu 16 grudnia 2013r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy nieodpłatne wydanie przez Spółkę towarów o jednostkowej cenie nabycia nieprzekraczającej 10 zł netto nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT bez względu na ilość tych towarów przekazywanych jednej Osobie (również w opakowaniach zbiorczych) oraz bez względu na fakt, że Spółka nie będzie ewidencjować nieodpłatnych wydań dla poszczególnych Osób jest:

  • prawidłowe w zakresie przekazania towarów jako prezent o małej wartości,
  • nieprawidłowe w zakresie przekazania towarów jako próbka towaru, sprzedaż premiowa lub rabat, na cele promocyjne oraz w celach serwisowych służące zastąpieniu towarów przeterminowanych lub uszkodzonych.

UZASADNIENIE

W dniu 16 grudnia 2013r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie

uznania czy nieodpłatne wydanie przez Spółkę towarów o jednostkowej cenie nabycia nieprzekraczającej 10 zł netto nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT bez względu na ilość tych towarów przekazywanych jednej Osobie (również w opakowaniach zbiorczych) oraz bez względu na fakt, że Spółka nie będzie ewidencjować nieodpłatnych wydań dla poszczególnych Osób.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka I. S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Spółka jest podmiotem zajmującym się głównie sprzedażą hurtową i detaliczną słodyczy i pieczywa cukierniczego. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Spółka będzie wydawać nieodpłatnie towary, których jednostkowa cena nabycia nie przekracza 10 złotych. Odbiorcami tych towarów będą hurtownie oraz sieci sprzedaży: osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej (dalej: Osoba).

Łączna cena nabycia wszystkich towarów przekazywanych jednorazowo danej Osobie może przekraczać 100 złotych, chociaż jednostkowa cena nabycia każdego z towarów, składających się na dane wydanie, nie przekracza 10 złotych. Wydania mogą być dokonywane w opakowaniach zbiorczych (kartony).

Wydania te mogą mieć różnorodny charakter, skierowane są najczęściej do ostatecznych konsumentów lub klientów (hurtownie, sieci sprzedaży) i regulowane są przez uzgodnienia pisemne lub ustne, obejmując, ale nie ograniczając się do następujących przypadków:

  • nieodpłatne przekazanie towarów Osobie (najczęściej kupcy sieci handlowej, hurtownicy) w celu zapoznania się z cechami produktów (próbka produktu);
  • nieodpłatne przekazanie towarów na cele promocyjne;
  • nieodpłatne przekazanie towarów jako sprzedaż premiowa lub rabat w związku z zakupem przez hurtownię lub sieć sprzedaży określonej ilości towaru (np. promocja 8+1: przy zakupie 8 kartonów towaru, 1 karton gratis);
  • nieodpłatne przekazywanie towarów w celach serwisowych służące do zastąpienia u kontrahentów towarów przeterminowanych lub uszkodzonych.

Spółka nie prowadzi ewidencji pozwalającej na ustalenie tożsamości obdarowanych, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy VAT, a przy nabyciu wydanych towarów przysługuje jej prawo, w całości lub w części, do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nieodpłatne wydanie przez Spółkę towarów o jednostkowej cenie nabycia nieprzekraczającej 10 zł netto nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT bez względu na ilość tych towarów przekazywanych jednej Osobie (również w opakowaniach zbiorczych) oraz bez względu na fakt, że Spółka nie będzie ewidencjować nieodpłatnych wydań dla poszczególnych Osób?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W opinii Spółki, nieodpłatne wydanie towarów o jednostkowej cenie nabycia nieprzekraczającej 10 zł netto, nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT. Tym samym dostawa towarów o jednostkowej cenie nabycia nieprzekraczającej 10 zł netto nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT bez względu na ilość tych towarów przekazywanych jednej Osobie, również w przypadku wydań takich towarów w opakowaniach zbiorczych, jak kartony. Dla braku opodatkowania powyższych wydań VAT nie będzie miała znaczenia okoliczność, że Spółka nie będzie ewidencjować nieodpłatnych wydań dla poszczególnych Osób.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 7 ust. 2 ustawy o VAT za odpłatną dostawę towarów uznaje się również nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z opodatkowania nieodpłatne przekazania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT pod pojęciem prezentów o małej wartości należy rozumieć przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

  1. łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
  2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Z powyższego wynika, że nie jest opodatkowane przekazanie na cele związane z działalnością gospodarczą towarów, których jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekracza 10 zł. Spełnienie zatem obu z wskazanych powyżej przesłanek - a więc:

  • przekazanie towaru na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz
  • nieprzekroczenie kwoty 10 zł przez jednostkową wartość (według ceny nabycia) wydawanego towaru - pozwala na nieopodatkowywanie nieodpłatnych wydań VAT.


Uznać więc należy, że konstrukcja przewidziana w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT zakłada, że jeżeli wartość jednostkowa wydawanego towaru nie przekracza 10 zł, jego wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu niezależnie od tego, komu zostały wydane towary i czy podatnik prowadzi ewidencję obdarowanych, o której mowa w pkt 1 analizowanego przepisu. Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania ustawy o VAT należy przeanalizować spełnianie obu przesłanek w przedstawionym stanie faktycznym.

Przekazanie towarów na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, wszystkie przekazania, do których odnosi się niniejszy wniosek, będą realizowane na rzecz klientów lub potencjalnych klientów Wnioskodawcy.

Cele przekazań będą następujące:

  • umożliwienie zapoznania się cechami produktów - co bezpośrednio wiąże się z prowadzoną działalnością, ponieważ umożliwia poszerzenie kręgu odbiorców wyrobów Spółki i tym samym zwiększenie wolumenu sprzedaży,
  • inne przekazania na cele promocyjne oraz jako sprzedaż premiowa - powyższe przekazania również mają na celu okresowe lub długoterminowe zwiększenie ilości sprzedawanych towarów przez Spółkę,
  • przekazania w celach serwisowych - rozumianych w tym przypadku jako zastąpienie u kontrahentów Spółki towarów przeterminowanych lub uszkodzonych. Działania takie służą wywiązaniu się ze zobowiązań wobec kontrahentów lub budowaniu dobrych relacji biznesowych z odbiorcami towarów sprzedawanych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wszystkie wskazane powyżej możliwe cele i przeznaczenia przekazywanych towarów wypełniają przesłankę związku z prowadzoną działalnością gospodarczą uznania ich za przeznaczone na cele prowadzonej działalności.

Przekazania towarów o jednostkowej cenie nabycia nieprzekraczającej 10 zł netto.

Zgodnie z przedstawionym przez Spółkę stanem faktycznym, nieodpłatne przekazania towarów dla jednej Osoby dotyczą nie tylko przekazań pojedynczych produktów w większych ilościach, ale również wydań poszczególnych wyrobów w zbiorczych opakowaniach - kartonach, mieszących po kilkanaście lub kilkadziesiąt sztuk) dla jednego podmiotu.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT nie podlega opodatkowaniu nieodpłatne przekazanie towarów o jednostkowej cenie nabycia lub jednostkowym koszcie wytworzenia nieprzekraczających 10 zł netto, a przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika. Przepis ten w żaden sposób nie odnosi się do łącznej wartości towarów przekazanych w ramach pojedynczego wydania danemu odbiorcy. Fakt, iż towary w ramach nieodpłatnych przekazań wydawane są z reguły w zbiorczych opakowaniach po kilkanaście lub kilkadziesiąt sztuk jest bez znaczenia dla kwestii opodatkowania VAT, gdyż warunkiem koniecznym i wystarczającym do nieopodatkowywania przedmiotowych wydań jest jednostkowy koszt wytworzenia/cena nabycia przekazywanych produktów, nieprzekraczająca kwoty 10 zł netto. Art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT nie określa żadnego limitu ilości przekazywanych prezentów o małej wartości, co a contrario stwarza możliwość dokonywania takich przekazań w większej ilości. Taki limit jest przewidziany w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, który jednak w ocenie Spółki nie znajdzie zastosowania w opisanym stanie faktycznym.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż przekazanie towarów w opakowaniu zbiorczym nie ma znaczenia dla kwalifikacji towarów, które się w nim znajdują, jako prezentu o małej wartości. Przekazanie towarów w opakowaniu nie stanowi o tym, że opakowanie zbiorcze towarów jest samodzielnym towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Opakowanie zbiorcze jest jedynie opakowaniem ochronnym przeznaczonym do przewozu i przechowywania zawartości, które nie będzie przedmiotem samodzielnego obrotu pomiędzy Spółką a jej kontrahentami. Opakowanie zbiorcze z towarami wewnątrz nie jest zbiorem rzeczy, gdyż pomiędzy pojedynczymi sztukami towaru, zapakowanymi w opakowanie zbiorcze nie ma żadnego istotnego i wyraźnego powiązania funkcjonalnego - nie ma znaczenia konkretna ilość pojedynczych sztuk towarów, ich rodzaj uporządkowania, etc. Przekazywane w opakowaniu zbiorczym towary nie będą stanowić też rzeczy złożonej, gdyż poszczególne, pojedyncze sztuki towaru nie są częściami składowymi większej całości. Istnieje możliwość oddzielenia każdego z towarów wchodzących przekazanych w jednym opakowaniu zbiorczym. Ponadto, towary te nie są funkcjonalnie powiązane - oznacza to, że nie istnieje pomiędzy nimi taki związek, że korzystanie z pełnej funkcjonalności jednego produktu (jednej sztuki towaru) nie jest możliwe bez drugiego.

Zgodnie z treścią art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Dyrektywa 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa 2006/112) w art. 14 posługuje się sformułowaniem dostawa towarów, które oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, a w art. 15 mówi się, że rzeczą jest także energia elektryczna, gaz, energia cieplna lub chłodnicza i tym podobne. Jednak ani przepisy ustawy o VAT, ani przepisy Dyrektywy 2006/112, nie definiują pojęcia rzeczy, stąd jego znaczenie powinno być odczytywane na gruncie prawa cywilnego, tj. przede wszystkim ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny Dz. U. Nr 16, poz. 93, ze zm. (dalej: k. c).

Zgodnie z art. 45 k.c. rzeczami są tylko przedmioty materialne. Istnieją dwa kryteria uznania jakiegoś zjawiska w przyrodzie za rzecz:

  • postać materialna oraz
  • dostateczne wyodrębnienie spośród innych części przyrody, w sposób umożliwiający samoistne traktowanie.

Kryteria te z całą pewnością spełnia w przedstawionym stanie faktycznym pojedyncza sztuka towaru, nawet jeżeli jednorazowo przekazywanych jest jednej Osobie większa ilość sztuk towaru. Obok zasadniczego pojęcia rzeczy, prawo cywilne rozróżnia:

  1. zbiór rzeczy,
  2. rzecz złożoną
  3. przedmiot zbiorowy.

Zbiorem rzeczy określa się samodzielne rzeczy, które są zebrane razem, jak np. biblioteka danej instytucji lub osoby, zbiór filatelistyczny etc. Kryterium zaklasyfikowania samodzielnych przedmiotów materialnych jako zbioru rzeczy, jest istnienie pomiędzy nimi wyraźnego związku lub powiązania, najczęściej funkcjonalnego. Innymi słowy, zbiór rzeczy charakteryzuje się związaniem organizacyjnym (łącznością organizacyjną), wynikającym z przeznaczenia całości, którą tworzą poszczególne przedmioty materialne tworzące zbiór rzeczy.

Poszczególne rzeczy, tworzące zbiór rzeczy, mogą być przedmiotem odrębnego posiadania, własności, współwłasności itd. na równi z innymi rzeczami, ale najczęściej wartość zbioru będzie, co do istoty znacznie przewyższać sumę wartości poszczególnych rzeczy, jak w przypadku np. zbioru filatelistycznego. W prawie cywilnym istnieje powszechna zgoda co do tego, że zbiór rzeczy nie jest jako całość rzeczą. Rzeczami są natomiast poszczególne elementy tworzące zbiór rzeczy. W rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarem nie może być zatem zbiór rzeczy, gdyż zbiór rzeczy nie jest rzeczą w rozumieniu przepisów prawa cywilnego.

W opisanym stanie faktycznym możemy mówić o przekazywaniu przez Spółkę zbioru rzeczy, jakim jest opakowanie zbiorcze mieszczące poszczególne sztuki towarów (z czego każda sztuka towarów ma cenę nabycia nieprzekraczającą 10 zł netto).

Zdaniem Wnioskodawcy opakowanie zbiorcze mieszczące kilka lub kilkanaście towarów nie jest rzeczą złożoną. W odróżnieniu od zbioru rzeczy, rzecz złożona jest uważana za rzecz. Rzecz złożona składa się z tworzących ją części składowych. Zgodnie z art. 47 § 2 k.c, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Przepis art. 47 § 3 k.c. stanowi ponadto, że przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych. Wykładnia gramatyczna art. 47 k.c. prowadzi do wniosku, że części składowe rzeczy, są odrębną od rzeczy kategorią zjawisk (nie są rzeczą). W przypadku opisanych opakowań zbiorczych nie można wyróżnić rzeczy głównej i części składowej.

W opisanym stanie faktycznym brak też przedmiotu zbiorowego. Przedmioty zbiorowe cechują się tym, że dopiero pewna, najczęściej nieoznaczona ilość rzeczy tego samego rodzaju może być przedmiotem stosunku cywilnoprawnego np. worek ziarna, wywrotka piasku etc. mającego znaczenie gospodarcze. Pozbawione istotności gospodarczej są natomiast poszczególne przedmioty materialne składające się na przedmioty zbiorowy.

W opisanym stanie faktycznym przekazywane opakowania zbiorcze (kartony) nie będą stanowić jednak przedmiotu zbiorowego w powyższym znaczeniu. Niewątpliwie gospodarcze znaczenie ma przekazywanie określonej ilości sztuk towarów (wyrobów cukierniczych), a nie kartonu (opakowania zbiorczego) o ustalonej wadze lub objętości. Z punktu widzenia zarówno Spółki jako podmiotu przekazującego, jak też klientów jako odbiorców przekazywanych towarów, znaczenie ma odpowiednio przekazanie i otrzymanie towarów w określonej ilości sztuk. Dochodzić będzie zatem nie do przekazania jednego przedmiotu zbiorowego, ale do większej ilości poszczególnych przedmiotów, z których każdy stanowi odrębną rzecz.

W konsekwencji zatem uznać należy, że w związku z tym, iż mamy do czynienia ze zbiorem rzeczy, to w opisanych przypadkach za odrębne rzeczy uznać należy poszczególne pojedyncze przekazywane towary, niezależnie od umiejscowienia ich w opakowaniu zbiorczym. W konsekwencji za odrębny towar uznać należy każdą pojedynczą sztukę towaru.

W rezultacie zatem dla uznania danego przedmiotu nieodpłatnego przekazania za prezent o małej wartości w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT istotne jest, czy cena nabycia lub koszt wytworzenia (liczony bez podatku) jednej sztuki przekazywanego towaru nie przekracza 10 zł. Nie ma zatem znaczenia łączna wartość wszystkich towarów przekazywanych jednorazowo jednej Osobie, czyli wartość całego opakowania zbiorczego.

W opinii Wnioskodawcy, nieuzasadnione jest przyjęcie, że jeśli te same towary o wartości poniżej 10 zł byłyby przekazane oddzielnie na rzecz tej samej Osoby, to niezależnie od ilości takich przekazań, czynności te nie będą opodatkowane VAT, zaś jeśli te same towary zostaną opakowane opakowaniem ochronnym (kartonem), to razem tworzą odrębny towar, który będzie już opodatkowany VAT, z uwagi na fakt, że suma wartości towarów w opakowaniu przekracza 10 zł, a podmiot przekazujący nie prowadzi ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT. Przyjęcie odwrotnego wniosku będzie stanowiło nieuzasadnione rozróżnianie dwóch identycznych sytuacji, które nie mogą być traktowane odrębnie, gdyż stanowić to będzie naruszenie konstytucyjnej zasady równości.

Przekazanie towarów na rzecz jednej Osoby.

W ocenie Wnioskodawcy, nie ma znaczenia rodzaj podmiotu otrzymującego prezent o małej wartości - nie jest istotne, czy prezent otrzymuje osoba fizyczna, osoba prawna, czy inny podmiot.

Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy o VAT, przez prezenty o małej wartości rozumie się towary przekazywane jednej osobie (po spełnieniu warunków określonych w pkt 1 i 2 wymienionego przepisu). Ustawodawca nie określił wprost, jak należy definiować pojęcie „osoby” na potrzeby powyższego przepisu. W szczególności zaś przepisy ustawy o VAT nie wskazują, czy do grona odbiorców nieodpłatnych przekazań prezentów o małej wartości niepodlegających opodatkowaniu, można zaliczyć zarówno osoby fizyczne (prowadzące i nieprowadzące działalności gospodarczej), jaki osoby prawne. Wobec powyższego, w ocenie Spółki brak obowiązku opodatkowywania nieodpłatnych przekazań prezentów o małej wartości dotyczy wydań zarówno dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, jak i dla osób prawnych będących odbiorcami lub potencjalnymi odbiorcami wyrobów gotowych i towarów handlowych oferowanych przez Spółkę. Teza powyższa znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 7 lipca 2009r. (sygn. IPPP2/443-510/09-2/AS), w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał, iż „.odnośnie kwestii dotyczącej podmiotów, którym wręczane są prezenty o małej wartości, organ podatkowy stwierdza, iż jest to nieistotne, kogo Spółka obdarowuje przedmiotowymi prezentami (...)”. Podobnie stwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 10 sierpnia 2011r. (sygn. ILPP2/443-793/11-4/MR): „Uznać więc należy że konstrukcja przewidziana w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy zakłada, że jeżeli wartość jednostkowa wydawanego towaru nie przekracza 10 zł, jego wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu niezależnie od tego komu zostały wydane towary i czy podatnik prowadzi ewidencję obdarowanych, o której mowa w pkt 1 analizowanego przepisu”. Analogiczne stanowisko przedstawił Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 24 stycznia 2013, sygn. ITPP2/443-1338/12/AW.

Stanowiska organów skarbowych

Mając na uwadze opis sprawy oraz przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, iż bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów w ramach jednego opakowania zbiorczego, z uwagi na fakt, że jednostkowy koszt wytworzenia tych towarów nie przekracza 10 zł, a towary są przekazywane na cele prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, nieodpłatne ich wydanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT. Na powyższe nie wpływa fakt, że Spółka nie prowadzi ewidencji obdarowanych osób.

Stanowisko Spółki zbieżne jest ze stanowiskiem prezentowanym przez Ministra Finansów, m.in. w interpretacjach o sygnaturach:

  • ILPP2/443-792/11-2/EN i ILPP2/443-793/11-4/MR z dnia 10 sierpnia 2011r.: „ w świetle powyższego oraz mając na uwadze przytoczone wyżej przepisy należy stwierdzić, iż bez względu na ilość przekazywanych przez Spółkę jednemu podmiotowi towarów, z uwagi na fakt, że jednostkowa wartość nabycia tych towarów nie przekracza 10 zł, nieodpłatne ich wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy”.
  • IPPP1 /443-1623/11 -2/JL z dnia 7 lutego 2012 r., w której potwierdzone zostało stanowisko podatnika, zgodnie z którym „dla uznania danego przedmiotu nieodpłatnego przekazania za „prezent o małej wartości" w rozumieniu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT, istotne jest, czy cena nabycia lub koszt wytworzenia (liczony bez podatku) jednej sztuki przekazywanego towaru nie przekracza 10 zł. Nie ma zatem znaczenia łączna wartość wszystkich towarów przekazywanych jednorazowo jednej osobie”.
  • ILPP2/443-1476/11 -2/AK z dnia 12 stycznia 2012 r.: „w konsekwencji, w myśl powołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT nieodpłatne przekazywanie produktów Spółki w formie prezentów nie stanowi dostawy towarów podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy jest fakt, iż cena (lub koszt wytworzenia) za opakowanie zbiorcze produktu Spółki przekracza kwotę 10 zł, bowiem kluczowym jest jednostkowa cena (koszt wytworzenia) przedmiotowego prezentu”.

  • IPPP2/443-909/I l-2/MM z 7 października 2011 r.
  • ITPPP1/443-34/12-4/MW z 14 marca 2012 r.
  • ILPP2/443-444/13-2/MN z 14 sierpnia 2013 r.
  • IPTPP1/443-293/13-4/RG z 16 lipca 2013 r.
  • IPPP1 /443-398/13-2/ISZ z 2 lipca 2013 r.
  • ILPP2/443-809/12-4/MR z 29 października 2012 r.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca jest zdania, że w przedstawionym stanie faktycznym nieodpłatne wydanie towarów o jednostkowej cenie nabycia nieprzekraczającej 10 zł netto nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT bez względu na ilość tych towarów przekazywanych jednorazowo jednej Osobie, również w przypadku wydań takich towarów w opakowaniach zbiorczych jak kartony. W związku z powyższym, Spółka wnioskuje jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

  • prawidłowe w zakresie przekazania towarów jako prezent o małej wartości,
  • nieprawidłowew zakresie przekazania towarów jako próbka towaru, sprzedaż premiowa lub rabat, na cele promocyjne oraz w celach serwisowych służące zastąpieniu towarów przeterminowanych lub uszkodzonych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Art. 7 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

  1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
  2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o VAT przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

W art. 7 ust. 4 ustawy o VAT ustawodawca wskazał, że przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

  1. łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
  2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

W myśl art. 7 ust. 7 ustawy przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

  1. ma na celu promocję tego towaru oraz
  2. nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

Generalnie zatem, z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Jak wynika z ww. art. 7 ust. 2 ustawy, czynnościami zrównanymi z odpłatną dostawą towarów jest także przekazanie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia oraz wszelkie inne darowizny, o ile przy zakupie, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części. Jednocześnie, na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, ustawodawca wyłączył z opodatkowania wymienione w tym przepisie towary, tj. prezenty o małej wartości oraz próbki, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Wskazać należy, iż zmiany wprowadzone od dnia 1 kwietnia 2013 r. w art. 7 ust. 3 ustawy polegają na doprecyzowaniu, że przepis art. 7 ust. 2 ustawy nie będzie stosowany do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to nastąpi na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika. Ponadto w znowelizowanym art. 7 ust. 3 ustawy nie ma już mowy o przekazaniu drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych. Wprowadzone zmiany oznaczają, że nie będzie uznawane za odpłatną dostawę towarów tylko przekazanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem towarów stanowiących prezenty o małej wartości i próbki (pomimo, że podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od tych towarów).

Przy badaniu, czy nieodpłatnie przekazane towary w ogóle podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT należy w pierwszej kolejności określić czy przekazywany towar ma wartość użytkową (konsumpcyjną) z punktu widzenia nabywcy.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia wartości użytkowej (konsumpcyjnej). Zgodnie ze słownikową definicją (według Internetowego Słownika Języka Polskiego - http://www.sjp.pwn.pl) – „wartość” to „ile coś jest warte pod względem materialnym; cecha tego, co jest dobre pod jakimś względem”.

Z kolei „użytkowy” (według Internetowego Słownika Języka Polskiego - http://www.sjp.pl) to: „mający praktyczne zastosowanie, przeznaczony do użytku (np. drewno użytkowe)”, „konsumpcja” to „wykorzystywanie dóbr i usług do zaspokojenia potrzeb”.

Zatem, wartość użytkowa (konsumpcyjna) towaru oznacza zdolność danego towaru do zaspokojenia potrzeb jego nabywcy.

Z powyższych uregulowań wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości (niebędące przedmiotem niniejszej interpretacji) lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Ponadto zaznaczyć trzeba, że w przypadku nieodpłatnego przekazania towaru istotnym jest w jakim charakterze i w jakim celu przekazywane będą towary, czy będą one spełniały definicję prezentu o małej wartości lub próbki (art. 7 ust. 4 i ust. 7 ustawy o VAT).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że nieodpłatne wydanie towaru może mieć różnorodny charakter.

Pierwsze z nich, to nieodpłatne przekazanie towarów Osobie (najczęściej kupcy sieci handlowej, hurtownicy) w celu zapoznania się z cechami produktów (próbka produktu). Z celu przekazania wynika, że będzie ono związane z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca wskazuje, że przedmiotem przekazania będzie próbka produktu. Zatem w przypadku, gdy przekazywana nieodpłatnie próbka produktu, będzie spełniała definicję próbki określoną w art. 7 ust. 7 ustawy o VAT i jednocześnie przekazanie będzie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, to jej przekazanie nie będzie stanowiło odpłatnej dostawy towaru.

Zaznaczyć jednak należy, że w przypadku towaru przekazywanego nieodpłatnie jako próbka, w rozumieniu art. 7 ust. 7 cyt. ustawy ustawodawca nie kieruje się kryterium wartości jednostkowej przekazywanej próbki, lecz warunkiem wskazanym w pkt 1 i 2 ww. przepisu na które wskazuje Wnioskodawca tj. ceny nabycia poniżej 10 zł.

Wobec powyższego w tak przedstawionym opisie sprawy stanowisko Wnioskodawcy uznające nieodpłatne wydanie towaru w formie próbki, kierujące się przy tym jednostkową ceną nabycia towaru poniżej 10 zł należy uznać za nieprawidłowe, bowiem przekazanie to nie stanowi odpłatnej dostawy na podstawie podstawy prawnej innej niż wskazana przez Wnioskodawcę.

W dalszej kolejności należy dokonać oceny czy nieopłatne przekazanie towaru, w przypadku gdy towar będzie stanowić prezent o małej wartości (art. 7 ust. 4 ustawy o VAT) podlega opodatkowaniu .

Nadmienić należy, że w świetle przytoczonych przepisów, nie jest opodatkowane przekazanie klientom towarów tj. prezentów o małej wartości - towarów, których jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia określony w momencie przekazywania towaru nie przekracza 10 zł, nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość mieści się w przedziale od 10,01 zł do 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru w roku podatkowym przekracza 100 zł, to podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

Spełnienie zatem którejkolwiek z powyżej wskazanych przesłanek pozwala na nieopodatkowywanie nieodpłatnych wydań. Uznać więc należy, że konstrukcja przewidziana w art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy zakłada, że jeżeli wartość jednostkowa wydawanego towaru nie przekracza 10 zł, jego wydanie nie będzie podlegać opodatkowaniu niezależnie od tego komu zostały wydane towary i czy podatnik prowadzi ewidencję obdarowanych, o której mowa w pkt 1 analizowanego przepisu.

Zgodnie z definicją zamieszczoną w Słowniku PWN (http:/sjp.pwn.pl/słownik/) „jednostkowy” oznacza odnoszący do pojedynczej rzeczy. Natomiast według definicji ze Słownika PWN Biznes (http:/biznes.pwn.p1) „koszt jednostkowy” to koszt całkowity przypadający na jednostkę produkcji.

Wskazać należy, że przepis art. 7 ust. 4 ustawy w żaden sposób nie odnosi się do łącznej wartości towarów przekazanych w ramach pojedynczego wydania danej osobie, nie zawiera także limitu łącznej ceny nabycia/łącznych kosztów wytworzenia towarów przekazywanych jednorazowo jednej osobie. Fakt, iż towary w ramach jednorazowych nieodpłatnych przekazań wydawane są z reguły w zbiorczych opakowaniach, zawierających kilka, kilkanaście lub nawet kilkadziesiąt sztuk towaru, o łącznej cenie nabycia przekraczającej 100 zł jest bez znaczenia, gdyż analiza gramatyczna przepisu art. 7 ust. 4 ustawy prowadzi do wniosku, iż cenę nabycia należy odnosić do pojedynczego towaru. Zatem warunkiem koniecznym i wystarczającym do zaliczenia danych wydań do prezentów o małej wartości i tym samym nieopodatkowania ich, jest jednostkowa cena nabycia przekazywanych towarów, określona w momencie przekazania towaru, nieprzekraczająca kwoty 10 zł netto.

W przedmiotowej sprawie, jednostkowa wartość przekazywanych przez Wnioskodawcę słodyczy i pieczywa cukierniczego jako prezentów o małej wartości, w kartonie odnosi się do pojedynczych sztuk produktów nie zaś do łącznej wartości produktów przekazywanych kontrahentom, której wartość wszystkich wchodzących w jej skład artykułów będzie większa niż 10 zł.

Przekazanie towarów w opakowaniu zbiorczym nie ma znaczenia dla kwalifikacji towarów, które się w nim znajdują jako prezentu o małej wartości. Przekazanie towarów w opakowaniu zbiorczym nie stanowi o tym, że opakowanie zbiorcze towarów jest samodzielnym towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Opakowanie zbiorcze jest jedynie opakowaniem ochronnym przeznaczonym do przewozu i przechowywania zawartości, które nie będzie przedmiotem samodzielnego obrotu pomiędzy Wnioskodawcą a jego kontrahentem.

Z opisu sprawy ponadto wynika, że przekazanie kontrahentom artykułów spożywczych (słodyczy i pieczywa cukierniczego) w kartonach następuje na cele związane z działalnością gospodarczą Spółki.

W świetle przedstawionego opisu sprawy oraz przytoczonego stanu prawnego należy stwierdzić, że przekazanie nieodpłatnie kontrahentom towarów w charakterze prezentów o małej wartości, które to przekazanie ma związek z prowadzeniem działalności gospodarczej, a cena jednostkowa nabycia każdego z przekazywanych towarów w kartonie na moment przekazania nie przekracza 10 zł, natomiast wartość kartonu, na który składa się wartość wszystkich wchodzących w jego skład artykułów wg cen nabycia bez podatku, jest większa niż 10 zł, nie będzie stanowić odpłatnej dostawy towarów a tym samym podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 7 ust. 3 w związku z art. 7 ust. 4 pkt 2 ustawy o VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznające nieodpłatne wydanie towaru jako prezent o małej wartości należało uznać jako prawidłowe.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika również, że nieodpłatne wydanie towaru może następować na cele promocyjne.

W odniesieniu do powyższego przekazania należy zwrócić uwagę, że przekazanie to pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Celem przekazania jest promocja sprzedawanych wyrobów cukierniczych a w konsekwencji zwiększenie ilości sprzedawanych towarów. Wnioskodawcy przy nabyciu tych towarów przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części. Zatem przekazanie to w świetle art. 7 ust. 2 ustawy o VAT należy uznać za odpłatną dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Wydanie w opisanym charakterze towarów w celach promocyjnych nie można uznać za czynność nieodpłatną tylko przez wzgląd na jednostkową wartość nabycia tego towaru poniżej 10 zł . Istotnym w tym przypadku jest charakter i cel tego przekazania. Tylko przekazanie towarów o charakterze prezentów o małej wartości i próbek na zasadach określonych w przepisach art. 7 ust. 3, ust. 4 i ust. 7 ustawy o VAT nie stanowi odpłatnej dostawy towarów. Tymczasem Wnioskodawca w opisie sprawy wprost wskazuje, że przekazanie towarów będzie miało na celu promocję. Nie wskazuje natomiast, że towary będą stanowić prezenty o małej wartości.

Wobec powyższego w tak przedstawionym opisie sprawy stanowisko Wnioskodawcy uznające nieodpłatne wydanie towaru na cele promocyjne, należało uznać za nieprawidłowe.

Wnioskodawca dokonuje również nieodpłatnej dostawy towarów w formie sprzedaży premiowej lub rabatu wobec powyższego należy mieć na uwadze niżej wskazane przepisy:

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Natomiast w myśl art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy wskazano, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

  1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
  2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży.

Jak wskazano w opisie sprawy nieodpłatne przekazanie towarów odbywa się jako sprzedaż premiowa lub rabat w związku z zakupem przez hurtownię lub sieć sprzedaży określonej ilości towaru (np. promocja 8+1: przy zakupie 8 kartonów towaru, 1 karton gratis).

Zatem należy stwierdzić, że rabat udzielony w momencie zawarcia transakcji (rabat naturalny) nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już uwzględnia ten rabat – dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży (podstawę opodatkowania czyli kwotę sprzedaży netto zmniejsza się o kwotę udzielonego rabatu). Określając zatem podstawę opodatkowania, Wnioskodawca może uwzględnić przyznane przez niego rabaty i jako podstawę opodatkowania przyjąć rzeczywistą kwotę należną z tytułu sprzedaży. Udzielenie rabatu naturalnego (towarowego) jako związanego ściśle z określoną sprzedażą towaru, obniża de facto cenę jednostkową towaru i wyznacza wysokość obrotu z danej sprzedaży będącego podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że sprzedaż towaru obejmująca rabat naturalny (towarowy) (np. promocja obejmująca przy zakupie 8 kartanów jeden karton gratis) nie stanowi przekazania towaru bez wynagrodzenia, lecz stanowi odpłatną Świadczenie w postaci dodatkowej ilości tych samych produktów gratis należy de facto ocenić jako obniżenie ceny za towar – sprzedaż kilku towarów po obniżonej cenie i tym samym uznać go za rabat obniżający podstawę opodatkowania z tytułu dostawy towarów. Nabywca otrzymuje wiec towar za tą samą kwotę należną.

Wobec powyższego w tak przedstawionym opisie sprawy stanowisko Wnioskodawcy uznające nieodpłatne wydanie towaru w formie rabatu jako prezent o malej wartości należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto Wnioskodawca będzie nieodpłatnie przekazywać towary w celach serwisowych służące do zastąpienia u kontrahentów towarów przeterminowanych lub uszkodzonych.

Zatem działania polegające na wymianie u Odbiorców Bezpośrednich oraz Pośrednich towarów przeterminowanych lub nie nadających się do dalszej sprzedaży (np. uszkodzonych) na towary pełnowartościowe, nie stanowi odrębnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy, ponieważ Spółka nie wprowadza do obrotu gospodarczego odrębnego produktu - w tym przypadku dochodzi do zastąpienia towaru uszkodzonego lub przeterminowanego towarem pełnowartościowym. Czynności te nie mieszczą się w katalogu czynności wymienionych w art. 5 ustawy, wobec czego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług

Wobec powyższego w tak przedstawionym opisie sprawy stanowisko Wnioskodawcy uznające nieodpłatne wydanie towaru w celach serwisowych jako prezent o małej wartości należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy podkreślić, że w przypadku przekazania nieodpłatnego towarów o jednostkowej cenie nabycia poniżej 10 zł w sytuacjach opisanych we wniosku istotnym jest cel i charakter przekazania tych towarów, bowiem sama cena jednostkowa nabycia przekazywanych towarów nie powoduje, że wszystkie te towary w okolicznościach wskazanych we wniosku stanowią prezenty o małej wartości, których przekazanie nie podlega opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga czy próbka produktu spełnia definicję w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy o VAT, gdyż nie było to przedmiotem wniosku.

Należy jednakże podkreślić, iż niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany jakiegokolwiek elementu przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj