2014.03.04 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1116/13-2/JK
z 4 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2013 r. (data wpływu 5 grudnia 2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania fakturą VAT sprzedaży towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do ustawy potwierdzonej paragonem z kasy rejestrującej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania fakturą VAT sprzedaży towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do ustawy potwierdzonej paragonem z kasy rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

C.P Sp. z o.o. (dalej „Spółka”) prowadzi na terenie Polski sieć placówek handlowych. W ramach prowadzonej przez siebie działalności Spółka zajmuje się przede wszystkim sprzedażą detaliczną na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. W sklepach Spółki kupić można materiały budowlane, dekoracyjne, narzędzia, produkty do aranżacji i wyposażenia wnętrz, itp. Specyfika sprzedaży prowadzonej przez Spółkę skutkuje tym, że każda transakcja sprzedaży dokumentowana jest przy użyciu kas rejestrujących. W związku z tym, każda z transakcji sprzedaży jest potwierdzona paragonem z kasy rejestrującej. Jeśli kupujący jest zainteresowany otrzymaniem faktury, wówczas – co do zasady po okazaniu oryginału paragonu z kasy - Spółka wystawia fakturę VAT.

W celu dostosowania się do znowelizowanego od dnia 1 października 2013 r. brzmienia Ustawy VAT w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (dalej „Nowelizacja VAT”) Spółka opracowała wewnętrzną instrukcję, w której określono sposób postępowania w przypadku, gdy na paragonie z kasy rejestrującej zaewidencjonowano sprzedaż towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT, a klient prosi o wystawienie faktury VAT. Nowelizacja VAT rozszerzyła bowiem treść Załącznika nr 11 do Ustawy VAT w taki sposób, iż zaczął on obejmować również towary (np. niektóre wyroby stalowe, metalowe, itp.), które znajdują się w ofercie Spółki.

Zgodnie z przygotowaną przez Spółkę instrukcją sprzedaż towarów z Załącznika nr 11 do Ustawy VAT jest dokumentowana i rozliczana w następujący sposób:

Sprzedaż towarów na rzecz klienta dokumentowana jest przy użyciu kasy rejestrującej. W wyniku zaewidencjonowania transakcji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej klient otrzymuje paragon. Ewidencjonując transakcję przy użyciu kasy rejestrującej Spółka opodatkowuje VAT wszystkie towary kupowane przez klienta, również towary wymienione w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT. Spółka stosuje stawki VAT właściwe przy sprzedaży towarów na terytorium kraju, które obowiązują przy sprzedaży dokonywanej na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej.
Jeśli klient chce otrzymać fakturę zgłasza się do punktu fakturowania znajdującego się w sklepie, gdzie — po przedstawieniu oryginału paragonu przez klienta — Spółka wystawia „zwykłą” fakturę VAT. Na wystawionej fakturze VAT sprzedaż wszystkich towarów wykazanych na paragonie, również towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT, jest wykazana jako sprzedaż opodatkowana przy zastosowaniu stawek VAT właściwych przy sprzedaży towarów na terytorium kraju. Innymi słowy zapisy na fakturze VAT są w pełni zgodne z zapisami z paragonu z kasy rejestrującej.
Jeśli klient prosi o fakturę VAT, zaś kupowane przez niego towary są wymienione w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT, wówczas Spółka:
1. Sprawdza, czy przy sprzedaży towarów należy zastosować procedurę tzw. odwrotnego obciążenia (tj. uznać, że sprzedaż tych towarów nie podlega opodatkowaniu VAT przez Spółkę). W tym celu Spółka pyta klienta, czy jest on podatnikiem VAT. Jeśli klient oświadcza, że jest podatnikiem VAT Spółka prosi klienta o złożenie oświadczenia w formie pisemnej (dalej „Oświadczenie”). W Oświadczeniu stwierdza się że:
  - klient dokonujący zakupu towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT jest podatnikiem podatku VAT,
  - osoba podpisująca Oświadczenie jest upoważniona do potwierdzenia odbioru faktury korygującej wystawianej na rzecz takiego klienta,
  - osoba podpisująca Oświadczenie jest upoważniona do odbioru pieniędzy należnych klientowi w związku z korektą faktury VAT.
    Oświadczenie musi być podpisane czytelnie przez tę samą osobę, która odbiera i podpisuje korektę faktury, o której mowa dalej w pkt 3b. Na Oświadczeniu wskazywane są dane osoby, która składa podpis. Dane osoby składającej podpis pod Oświadczeniem są weryfikowane przez pracownika Spółki na podstawie dokumentu identyfikacyjnego ze zdjęciem. Pracownik na Oświadczeniu odnotowuje rodzaj i numer identyfikacyjny dokumentu identyfikacyjnego.
2. Wystawia fakturę korygującą do faktury, o której mowa w pkt 2 powyżej (dalej „Faktura Korygująca NP”). Otrzymanie Faktury Korygującej NP jest potwierdzane przez osobę reprezentującą klienta, składającą Oświadczenie. Faktura Korygująca NP oprócz nazwy „faktura korygująca”, jak również wyrazu „odwrotne obciążenie” zawiera:
  - numer kolejny i datę jej wystawienia
  - dane z faktury pierwotnej
  - datę jej wystawienia
  - numer faktury pierwotnej
  - imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów oraz ich adresy
  - numer, za pomocą którego Spółka jest zidentyfikowana dla podatku
  - numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary
  - datę dokonania dostawy towarów, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury
  - prawidłową treść korygowanych pozycji, w tym kwoty w wysokości prawidłowej
  - różnicę między odpowiednimi kwotami wskazanymi pierwotnie w wysokości omyłkowej i w wysokości prawidłowej (korektę kwot — przede wszystkim podatku należnego)
  - wskazanie przyczyny korekty („korekta stawki VAT na sprzedaż niepodlegającą podatkowi >>odwrotne obciążenie<<”).
    
    W wyniku wystawienia Faktury Korygującej NP dochodzi do zmiany stawki VAT pierwotnie wskazanej na fakturze. Spółka koryguje stawkę zastosowaną pierwotnie, właściwą dla sprzedaży towarów dokonywanych na rzecz osoby nieprowadzącej działalności, tj. zmienia stawkę VAT krajową (np. 23% VAT) uznając, że sprzedaż nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT z uwagi na procedurę tzw. odwrotnego obciążenia. W efekcie, po wystawieniu Faktury Korygującej NP zmienia się wysokość podatku VAT należnego z tytułu dokonanej transakcji sprzedaży towaru. Wysokość VAT należnego zaewidencjonowana w momencie sprzedaży towaru na kasie rejestrującej zostaje zmniejszona. Spółka prosi klienta o potwierdzenie odbioru Faktury Korygującej NP. Po dokonaniu takiego potwierdzenia odbioru Spółka obniża VAT należny z uwagi na wystawienie Faktury Korygującej NP.
3. Dokonuje zwrotu podatku VAT wynikającego z Faktury Korygującej NP. Zwrot kwot odpowiadających wartości VAT następuje w gotówce lub - na żądanie klienta - w formie uznania na kartę.

Aby zminimalizować ryzyko pomyłek (co jest istotne z uwagi na skalę prowadzonej przez Spółkę działalności) Spółka wdrożyła system elektroniczny, który uniemożliwia ujęcie na Fakturze Korygującej NP towarów niewymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT. Innymi słowy formularz elektroniczny przy użyciu którego dokonywana jest korekta faktury pierwotnej, został przez Spółkę tak skonstatowany, że na Fakturze Korygującej NP mogą być wymienione wyłącznie towary wskazane w Załączniku nr 11 do Ustawy.

W praktyce zdarza się jednak często, że klient kupuje zarówno towary wymienione w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT, jak i inne towary niewymienione w tym załączniku. W takim przypadku na paragonie z kasy rejestrującej ujęta jest sprzedaż wszystkich towarów kupionych przez klienta. Jeśli taki klient zgłasza żądanie wystawienia faktury, Spółka — postępując w sposób opisany powyżej - wystawia najpierw „zwykłą” fakturę VAT dokumentującą sprzedaż wszystkich towarów uwidocznionych na paragonie z kasy. Tak wystawiona faktura jest następnie korygowana, przy czym Fakturą Korygującą NP korygowane są wyłącznie te zapisy z faktury pierwotnej, które odnoszą się do sprzedaży towarów objętych Załącznikiem nr 11 do Ustawy VAT. W efekcie sprzedaż towarów, która odbywa się na zasadach ogólnych - tj. sprzedaż, która jest opodatkowywana VAT należnym u sprzedawcy towarów (Spółka), a nie u nabywcy (klient) - jest prawidłowo ewidencjonowana na fakturze pierwotnej, zaś sprzedaż towarów podlegających odwrotnemu obciążeniu jest prawidłowo ewidencjonowana poprzez wystawienie Faktury Korygującej NP.

Spółka pragnie też wyjaśnić, że klient zawsze ma prawo do zwrotu kupionych towarów. Jeśli dokonuje on zwrotu zarówno towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT, jak i innych towarów, wówczas dochodzi do wystawienia dwóch kolejnych faktur korygujących. Wcześniej wystawiona Faktura Korygująca NP jest fakturą nr 1. Przy zwrocie towarów wystawiana jest faktura korygująca nr 2 potwierdzająca zwrot towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT. Dodatkowo wystawiana jest faktura korygująca nr 3 dokumentująca zwrot towarów, których sprzedaż podlegała opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Wszystkie faktury pierwotne, które zostały skorygowane w związku z zastosowaniem procedury „odwrotne obciążenie” (tj. faktury pierwotne, do których wystawiono Fakturę Koryguj NP) Spółka odpowiednio oznacza. Spółka na bieżąco kontroluje proces sprzedaży towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT w systemie tzw. odwrotnego obciążenia.

Spółka jest aktywnym podatnikiem VAT. Nie korzysta ze zwolnień, o których mowa w art. 113 Ustawy VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy opisany we wniosku sposób rozliczania VAT należnego i dokumentowania czynności sprzedaży towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT jest prawidłowy i zgodny z przepisami Ustawy VAT oraz z przepisami wykonawczymi wydanymi do Ustawy VAT? W szczególności Spółka prosi o wyjaśnienie, czy może wystawiać najpierw „zwykłą” fakturę VAT, a następnie dokonywać jej korekty (w części lub całości) przez wystawienie Faktury Korygującej NP i po otrzymaniu potwierdzenia odbioru Faktury Korygującej NP - zmniejszać VAT należny?
Czy zgodnie z przepisami prawa wystawienie Faktury Korygującej NP i skorygowanie należnego podatku VAT z tytułu sprzedaży towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT powinno zostać uzależnione od przedłożenia przez klienta jakiś dodatkowych dokumentów, w szczególności dokumentów potwierdzających, że klient jest podatnikiem podatku VAT? Jeśli tak, Spółka prosi organ podatkowy o wskazanie przepisu, na podstawie którego może żądać od klientów przedkładania takich dokumentów. Spółka prosi też o informację, jakich dokumentów powinna żądać od klientów.
Czy w stanie faktycznym i przyszłym opisanym w części G wniosku Spółka może wystawić Fakturę Korygującą NP po złożeniu przez klienta Oświadczenia na piśmie (po wcześniejszym sprawdzeniu dowodu identyfikacyjnego osoby podpisującej Oświadczenie)? Czy Spółka ma prawo odmówić zastosowania przy sprzedaży towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT procedury tzw. odwrotnego obciążenia, jeśli klient nie złoży Oświadczenia lub nie zgodzi się na okazanie dokumentu identyfikacyjnego, a jeśli tak to na jakiej podstawie prawnej Spółka może dokonać takiej odmowy?
Czy Spółka odpowiada solidarnie z klientem będącym nabywcą towarów objętych treścią Załącznika nr 11 do Ustawy VAT za zaległości podatkowe tego nabywcy przypadające na sprzedaż (dostawę) towarów dokonaną przez Spółkę?
Czy fakt niewypełnienia przez klienta kupującego od Spółki towary wymienione w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT obowiązków, jakie nakłada na niego Ustawa VAT (przede wszystkim obowiązku zapłaty podatku należnego VAT z tytułu dokonanej transakcji) ma wpływ na rozliczenia podatkowe Spółki? W szczególności, czy w takim wypadku Spółka zobowiązana jest do skorygowania swoich rozliczeń w zakresie podatku VAT, dopełnienia szczególnych, dodatkowych, obowiązków sprawozdawczych względem organów podatkowych, itp.?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Opisany we wniosku sposób rozliczania VAT należnego i dokumentowania czynności sprzedaży towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT jest prawidłowy i zgodny z przepisami Ustawy VAT oraz z przepisami wykonawczymi wydanymi do Ustawy VAT. Spółka uważa, że może wystawiać najpierw „zwykłą” fakturę VAT a następnie dokonywać jej korekty (w części lub całości) przez wystawienie Faktury Korygującej NP i po otrzymaniu potwierdzenia odbioru Faktury Korygującej NP zmniejszać VAT należny.

Stan prawny do 31.12. 2013 r.:

Zgodnie z art. 111 Ustawy VAT 2013 Spółka ma obowiązek prowadzić ewidencję obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących. Sprzedając towar Spółka nie wie bowiem, czy nabywcą towaru jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, czy też podmiot będący podatnikiem VAT. Jeśli klient Spółki zażąda wystawienia faktury VAT Spółka ma obowiązek takie żądanie spełnić. Zgodnie z art. 106 ust. 1 Ustawy VAT 2013 dokonujący sprzedaży towarów jest zobowiązany wystawić fakturę stwierdzającą dokonanie sprzedaży.

Przepisy Rozporządzenia Fakturowego nie zawierają, poza § 7 Rozporządzenia Fakturowego, odrębnych reguł ani dla wystawiania faktur do sprzedaży udokumentowanej uprzednio paragonem ani też dla doprowadzania takich faktur do stanu zgodnego z rzeczywistością, jeśli zawierają one błędy.

Wspomniany § 7 Rozporządzenia Fakturowego stanowi, że:

„W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.
Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy.
W przypadku gdy faktura przesłana w formie elektronicznej dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, podatnik zostawia w dokumentacji paragon dotyczący tej sprzedaży z danymi identyfikującymi tę fakturę.”

Przepis ten nie zmienia więc zasad wystawiania faktur, a jedynie nakazuje spełnienie dodatkowego obowiązku o charakterze formalnym w sytuacji, gdy faktura wystawiana jest do sprzedaży zaewidencjonowanej na kasie rejestrującej (dołączenie paragonu). Co do zasady faktura VAT dokumentująca sprzedaż wcześniej zaewidencjonowaną przy użyciu kasy rejestrującej powinna być zgodna z paragonem. Innymi słowy powinna odzwierciedlać zapisy dokonane na kasie rejestrującej. Dlatego też Spółka uważa, że jeśli na kasie rejestrującej zaewidencjonowano sprzedaż towarów objętych treścią Załącznika nr 11 do Ustawy VAT Spółka nie narusza prawa wystawiając fakturę VAT zgodną z zapisami na paragonie (tj. fakturę, w której od sprzedaży tych towarów naliczany zostanie należny podatek VAT).

Należy jednak zauważyć, że jeśli faktura dotycząca sprzedaży towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT jest wystawiana na rzecz klienta będącego podatnikiem podatku VAT to Spółka powinna zastosować procedurę tzw. odwróconego obciążenia. W związku z tym Spółka uważa, że powinna dokonać korekty wystawionej faktury. Zdaniem Spółki przepisy Rozporządzenia Fakturowego nie stoją na przeszkodzie, aby wystawić Fakturę Korygującą NP do tak wystawionej faktury i tym samym usunąć wadliwość polegającą na braku zastosowania procedury odwrotnego obciążenia w stosunku do towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT.

Zgodnie z § 14 ust. 1 Rozporządzenia Fakturowego „fakturę korygującą wystawia się również, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury”.

Zgodnie zaś z § 14 ust. 3 Rozporządzenia Fakturowego „faktura korygująca wystawiana w przypadku stwierdzenia pomyłek, o których mowa w ust. 1, powinna zawierać dane określone w ust. 2 pkt 1 i dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1-6 zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygującą, a także:

prawidłową treść korygowanych pozycji, w tym kwoty w wysokości prawidłowej, lub
różnicę między odpowiednimi kwotami wskazanymi pierwotnie w wysokości omyłkowej i w wysokości prawidłowej.”

W związku z powyższym Spółka uważa, że ma prawo na wystawionej Fakturze Korygującej NP skorygować wyłącznie zapisy faktury pierwotnej odnoszące się do sprzedaży towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT.

Zdaniem Spółki Faktura Korygująca NP opisana w części G niniejszego wniosku będzie zawierać wszystkie wymagane przepisami prawa elementy. Potwierdzenie odbioru Faktury Korygującej NP przez klienta będzie Spółce dawać prawo do pomniejszenia VAT należnego wykazanego na fakturze pierwotnej.

Podsumowując Spółka uważa, że przedstawiony w części G wniosku schemat rozliczania VAT z tytułu sprzedaży towarów objętych zakresem Załącznika nr 11 do Ustawy VAT jak również sposób dokumentowania tej sprzedaży powinien być uznany za prawidłowy i zgodny z obowiązującymi przepisami.

Stan prawny od dnia 1.01.2014 r.:

Z dniem 1 stycznia 2014 r. przestanie obowiązywać art. 106 Ustawy VAT 2013 r. jak również Rozporządzenie Fakturowe. Mimo zmiany przepisów prawnych wyżej opisane zasady wystawiania faktur i ich korygowania zostały - co do zasady – utrzymane. Drobne zmiany wprowadzono odnośnie faktur wystawianych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności. Zmiany te nie powinny mieć jednak istotnego wpływu na analizę stanu przyszłego przedstawionego w części G wniosku.

Należy zauważyć, że w miejsce art. 106 Ustawy VAT 2013 ustawodawca wprowadza art. 106a-106q. W art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT 2014 utrzymany zostaje obowiązek wystawiania przez podatnika VAT faktur dokumentujących dokonanie sprzedaży, jeśli sprzedaż dokonywana jest na rzecz innego podatnika tego podatku. Art. 106h Ustawy VAT 2014 zawiera natomiast postanowienia stanowiące odpowiednik § 7 Rozporządzenia Fakturowego. W nowych przepisach dotyczących fakturowania, jakie obowiązywać będą począwszy od dnia 1 stycznia 2014 r., kwestie wystawiania faktur korygujących zebrano do jednej jednostki redakcyjnej art. 106j.

Z uwagi na powyższe Spółka uważa, że również na gruncie przepisów Ustawy VAT 2014 jej stanowisko powinno zostać uznane za prawidłowe.

Ad. 2 i 3

Ad. 2 Zgodnie z przepisami prawa wystawienie Faktury Korygującej NP i skorygowanie należnego podatku VAT z tytułu sprzedaży towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do ustawy VAT nie powinno zostać uzależnione od przedłożenia przez klienta dodatkowych dokumentów, w szczególności dokumentów potwierdzających, że klient jest podatnikiem podatku VAT. Zdaniem Spółki nie ma przepisu, na podstawie którego Spółka mogłaby skutecznie żądać od klienta przedkładania takich dokumentów. Żaden przepis nie precyzuje też, jakich dokumentów Spółka mogłaby żądać od klientów. W konsekwencji Spółka uważa, że może opierać się na Oświadczeniu składanym przez klienta.

Ad. 3 Spółka uważa, że w stanie faktycznym i przyszłym opisanym w części G wniosku, może wystawić Fakturę Korygującą NP po złożeniu przez klienta Oświadczenia na piśmie (po wcześniejszym sprawdzeniu dowodu identyfikacyjnego osoby podpisującej Oświadczenie). Spółka uważa również, że ma prawo odmówić zastosowania przy sprzedaży towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT procedury tzw. odwrotnego obciążenia, w sytuacji gdy klient oświadcza, że jest podatnikiem VAT, ale nie chce podpisać Oświadczenia przygotowanego przez Spółkę lub nie zgadza się na okazanie dokumentu identyfikacyjnego.

Uzasadnienie wspólne dla stanu prawnego do dnia 31.12.2013 r. oraz od dnia 1.01.2014 r.:

Jak była o tym mowa, podatnik VAT ma obowiązek wystawienia faktury z tytułu sprzedaży dokonywanej na rzecz innego podatnika VAT (art. 106 ust. 1 Ustawy VAT 2013 oraz art. 106b) ust. 1 Ustawy VAT 2014). W związku z tym, jeśli po zarejestrowaniu przez Spółkę transakcji sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej klient zażąda od Spółki faktury to Spółka musi takie żądanie spełnić. Jeśli faktura dokumentująca sprzedaż towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT ma być wystawiona na rzecz podatnika VAT Spółka ma obowiązek zastosować procedurę tzw. odwrotnego obciążenia.

Przepisy Ustawy VAT nie nakazują ani też w istocie nie uprawniają wystawcy faktury (sprzedawcy) do weryfikacji statusu nabywcy i sprawdzania, czy rzeczywiście jest on podatnikiem podatku VAT. Nie przewidują bowiem żadnych narzędzi prawnych, które miałyby taką weryfikację urzeczywistnić. (Podobnie jak w przypadku wystawiania „zwykłych” faktur VAT Spółka nie ma narzędzi prawnych, aby sprawdzać, czy klient podaje prawidłową nazwę, czy NIP firmy na jaką ma być wystawiona faktura. Wystawiając fakturę Spółka każdorazowo opiera się na oświadczeniu składanym w formie ustnej przez klienta, który podaje dane na jaką ma zostać wystawiona faktura.

W tym kontekście warto porównać przepisy Ustawy VAT z przepisami ustawy z dnia 6 grudnia o podatku akcyzowym. Przykładowo, w art. 32 ust. 12 ustawy o podatku akcyzowym, zwolnienie z akcyzy ze względu na przeznaczenie uzależnione zostało między innymi od okazania „dowodu osobistego lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość [podmiotu zużywającego — przyp. Spółka], w celu potwierdzenia jego tożsamości”. Analogiczne regulacje znaleźć można również w przypadku stosowania preferencyjnych stawek akcyzy w odniesieniu do zakupu paliw opałowych (art. 89 ust. 9 w zw. z ust. 8 pkt 1 ww. ustawy). W Ustawie VAT brak jest analogicznych regulacji.

Mimo że ustawodawca nie wprowadził żadnych przepisów pozwalających sprzedawcy na sprawdzanie statusu nabywcy towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT Spółka uważa, że może uzależnić wystawienie Faktury Korygującej NP od złożenia przez klienta Oświadczenia w formie pisemnej oraz ma prawo sprawdzić dokumenty pozwalające na identyfikację osoby składającej podpis — takim Oświadczeniem. Należy bowiem zauważyć, że zgodnie z art. 17 ust. 7 Ustawy VAT procedura tzw. odwrotnego obciążenia znajduje zastosowanie tylko w sytuacji, gdy nabywcą towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 Ustawy VAT. Zastosowanie procedury tzw. odwrotnego obciążenia VAT prowadzi do konieczności zmniejszenia VAT należnego wykazywanego przez Spółkę. Jeśli klientem Spółki jest podatnik VAT Spółka musi bowiem uznać transakcję sprzedaży za niepodlegającą u niej opodatkowaniu VAT.

Jak była o tym mowa, Spółka zajmuje się sprzedażą detaliczną towarów. W uwagi na charakter, jak i zakres prowadzonej działalności nie zna ona klientów kupujących towary. Składanie Oświadczenia na piśmie i dodatkowo legitymowanie osoby podpisującej takie Oświadczenie ma ograniczyć ryzyko wprowadzenia Spółki w błąd.

Oświadczenia są istotne dla Spółki również ze względów dowodowych. W razie kontroli podatkowej lub kontroli skarbowej Spółka będzie mogła wykazać, że klient na rzecz którego doszło do wystawienia Faktury Korygującej NP złożył Oświadczenie, z którego wynika, że jest on podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 Ustawy VAT. W konsekwencji, że Spółka prawidłowo postąpiła wystawiając Fakturę Korygującą NP tj. stosując do dokonanej sprzedaży towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT procedurę tzw. odwrotnego obciążenia.

Ad. 4 i 5

Ad. 4. Spółka nie odpowiada solidarnie z klientem będącym nabywcą towarów objętych treścią Załącznika nr 11 do Ustawy VAT za zaległości podatkowe tego nabywcy przypadające na sprzedaż (dostawę) towarów dokonaną przez Spółkę.

Ad. 5. Fakt niewypełnienia przez klienta kupującego od Spółki towary wymienione w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT obowiązków, jakie nakłada na niego Ustawa VAT (przede wszystkim obowiązku zapłaty podatku należnego VAT z tytułu dokonanej transakcji) nie ma wpływu na rozliczenia podatkowe Spółki. W szczególności w takim wypadku Spółka nie jest zobowiązana do korygowania swoich rozliczeń w zakresie podatku VAT, nie ciążą na niej z tego tytułu dodatkowe obowiązki sprawozdawcze względem organów podatkowych, itp.

Uzasadnienie wspólne dla stanu prawnego do dnia 31.12.2013 r. oraz od dnia 1.01.2014 r.:

Od dnia 1 października 2013 r. Nowelizacja VAT wprowadziła zmiany m.in. w treści przepisów Ustawy VAT, jak również Ordynacji podatkowej. Do Ustawy VAT dodano Załącznik nr 13 oraz związane z nim przepisy art. 105a-l05c (dział Xa Ustawy VAT), a do Ordynacji podatkowej m.in. art. 117b. Ten ostatni przepis w § 1 stanowi, że „podatnik, o którym mowa w art. 105a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) odpowiada solidarnie całym swoim majątkiem za zaległości podatkowe podmiotu dokonującego na jego rzecz dostawy towarów w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o podatku od towarów i usług.”

Zgodnie z art. 105a Ustawy VAT podatnik, na rzecz którego dokonano dostawy towarów, o których mowa w Załączniku nr 13 do Ustawy VAT, odpowiada solidarnie wraz z podmiotem dokonującym tej dostawy za jego zaległości podatkowe w części podatku proporcjonalnie przypadającej na dostawę dokonaną na rzecz tego podatnika, jeżeli:

wartość towarów, o których mowa w Załączniku nr 13 do ustawy, nabywanych od jednego podmiotu dokonującego ich dostawy, bez kwoty podatku przekroczyła w danym miesiącu kwotę 50 000 zł, oraz
w momencie dokonania dostawy towarów, o których mowa w Załączniku nr 13 do ustawy, podatnik wiedział lub miał uzasadnione podstawy do tego, aby przypuszczać, że cała kwota podatku przypadająca na dokonaną na jego rzecz dostawę tych towarów lub jej część nie zostanie wpłacona na rachunek urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 105a Ustawy VAT odpowiedzialność solidarna powstaje wyłącznie w przypadku dostawy towarów wymienionych w Załączniku nr 13 do Ustawy VAT. Lista towarów wymienionych w Załączniku nr 13 nie pokrywa się z listą towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT. Załącznik nr 13 do Ustawy VAT obejmuje wyłącznie towary, których sprzedaż podlega regułom ogólnym opodatkowania VAT, a nie procedurze odwrotnego obciążenia. Potwierdza to lektura uzasadnienia do Nowelizacji VAT: „Przedmiotem ww. odpowiedzialności podatkowej nabywcy, wprowadzanej w dodawanym do ustawy art. 105a, są zaległości podatkowe wynikające z niewpłaconego podatku VAT powstałego w związku z dokonaniem dostawy towarów wymienionych w dodawanym do ustawy załączniku nr 13, obejmującym niektóre wyroby stalowe (objęcie procedurą odwrotnego obciążenia wyrobów stalowych wymienionych w projektowanym załączniku nr 13 do ustawy nie zostało dopuszczone na gruncie dyrektywy 2006/112/WE) paliwa i złoto nieobrobione.”

W związku z powyższym należy uznać, że Spółka nie ponosi odpowiedzialności solidarnej z klientem, który nabywa towary wskazane w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT. Innymi słowy, Spółka nie może być pociągnięta do odpowiedzialności w sytuacji, gdy jej klient nie wywiąże się z obowiązków nałożonych na niego Ustawą VAT i nie odprowadzi należnego podatku VAT.

Niewypełnienie przez nabywcę towarów objętych treścią Załącznika nr 11 do Ustawy VAT obowiązków, jakie nakłada na niego Ustawa VAT (przede wszystkim nierozliczenie się z należnego podatku VAT) nie będzie skutkować po stronie Spółki koniecznością korygowania podatku VAT. Taka sytuacja nie będzie też powodować powstania po stronie Spółki dodatkowych obowiązków sprawozdawczych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z póżn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
nabywcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15,
dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Natomiast w myśl art. 17 ust. 2 ustawy o VAT w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Powyższe regulacje wprowadzają mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia podatku należnego na podatnika, na rzecz którego dokonywana jest dostawa towarów wymienionych w załączniku nr 11 do ustawy o VAT. Zgodnie z ww. przepisami w przypadku gdy zarówno dostawcą jak i nabywcą towaru jest podatnik podatku VAT, przedmiotem dostawy jest towar wymieniony w załączniku nr 11 do ustawy o VAT i dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 transakcję opodatkowuje nabywający towar.

Zasady wystawiania faktur i dane, które powinny zawierać zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360, z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

Zgodnie § 7 ust. 1 rozporządzenia w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Natomiast zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia faktura powinna zawierać:

datę jej wystawienia;
kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku, od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem.

Ponadto stosownie do § 5 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie".

Przy tym zgodnie z § 5 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia faktura nie zawiera w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8 ustawy, jest nabywca towaru lub usługobiorca - danych określonych w ust. 1 pkt 12-14.

Natomiast w myśl § 14 ust. 1 rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się również, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zgodnie z § 14 ust. 3 rozporządzenia faktura korygująca wystawiana w przypadku stwierdzenia pomyłek, o których mowa w ust. 1, powinna zawierać dane określone w ust. 2 pkt 1 i dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1-6 zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca, a także:

prawidłową treść korygowanych pozycji, w tym kwoty w wysokości prawidłowej, lub
różnicę między odpowiednimi kwotami wskazanymi pierwotnie w wysokości omyłkowej i w wysokości prawidłowej.

Przy czym w myśl § 14 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia faktura korygująca wystawiana w przypadku podwyższenia ceny powinna zawierać numer kolejny oraz datę jej wystawienia.

Równocześnie stosownie do art. 29 ust. 4a ustawy o VAT w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4c ustawy o VAT przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym Spółka prowadzi na terenie Polski sieć placówek handlowych. Specyfika sprzedaży prowadzonej przez Spółkę skutkuje tym, że każda z transakcji sprzedaży jest potwierdzona paragonem z kasy rejestrującej. Jeśli kupujący jest zainteresowany otrzymaniem faktury, wówczas – co do zasady po okazaniu oryginału paragonu z kasy - Spółka wystawia fakturę VAT. Obecnie w ofercie Spółki znajdują się również towary (np. niektóre wyroby stalowe, metalowe, itp.) wykazane w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT.

Zgodnie z przygotowaną przez Spółkę instrukcją sprzedaż towarów z Załącznika nr 11 do Ustawy VAT jest dokumentowana i rozliczana w następujący sposób:

Sprzedaż towarów na rzecz klienta dokumentowana jest przy użyciu kasy rejestrującej. Ewidencjonując transakcję przy użyciu kasy rejestrującej Spółka opodatkowuje VAT wszystkie towary kupowane przez klienta, również towary wymienione w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT. Spółka stosuje stawki VAT właściwe przy sprzedaży towarów na terytorium kraju, które obowiązują przy sprzedaży dokonywanej na rzecz osób nieprowadzących działalności gospodarczej.
Jeśli klient chce otrzymać fakturę zgłasza się do punktu fakturowania znajdującego się w sklepie, gdzie — po przedstawieniu oryginału paragonu przez klienta — Spółka wystawia „zwykłą” fakturę VAT. Na wystawionej fakturze VAT sprzedaż wszystkich towarów wykazanych na paragonie, również towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT, jest wykazana jako sprzedaż opodatkowana przy zastosowaniu stawek VAT właściwych przy sprzedaży towarów na terytorium kraju. Innymi słowy zapisy na fakturze VAT są w pełni zgodne z zapisami z paragonu z kasy rejestrującej.
Jeśli klient prosi o fakturę VAT, zaś kupowane przez niego towary są wymienione w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT, wówczas Spółka:
1. Sprawdza, czy przy sprzedaży towarów należy zastosować procedurę tzw. odwrotnego obciążenia (tj. uznać, że sprzedaż tych towarów nie podlega opodatkowaniu VAT przez Spółkę). W tym celu Spółka pyta klienta, czy jest on podatnikiem VAT. Jeśli klient oświadcza, że jest podatnikiem VAT Spółka prosi klienta o złożenie oświadczenia w formie pisemnej. W Oświadczeniu stwierdza się że:
  - klient dokonujący zakupu towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT jest podatnikiem podatku VAT,
  - osoba podpisująca Oświadczenie jest upoważniona do potwierdzenia odbioru faktury korygującej wystawianej na rzecz takiego klienta,
  - osoba podpisująca Oświadczenie jest upoważniona do odbioru pieniędzy należnych klientowi w związku z korektą faktury VAT.
2. Wystawia fakturę korygującą do faktury, o której mowa w pkt 2 powyżej - Fakturę Korygującą NP. Otrzymanie Faktury Korygującej NP jest potwierdzane przez osobę reprezentującą klienta, składającą Oświadczenie. Faktura Korygująca NP oprócz nazwy „faktura korygująca”, jak również wyrazu „odwrotne obciążenie” zawiera:
  - numer kolejny i datę jej wystawienia
  - dane z faktury pierwotnej
  - datę jej wystawienia
  - numer faktury pierwotnej
  - imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów oraz ich adresy
  - numer, za pomocą którego Spółka jest zidentyfikowana dla podatku
  - numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary
  - datę dokonania dostawy towarów, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury
  - prawidłową treść korygowanych pozycji, w tym kwoty w wysokości prawidłowej
  - różnicę między odpowiednimi kwotami wskazanymi pierwotnie w wysokości omyłkowej i w wysokości prawidłowej (korektę kwot — przede wszystkim podatku należnego)
  - wskazanie przyczyny korekty („korekta stawki VAT na sprzedaż niepodlegającą podatkowi >>odwrotne obciążenie<<”).
    
    W wyniku wystawienia Faktury Korygującej NP dochodzi do zmiany stawki VAT pierwotnie wskazanej na fakturze. Spółka koryguje stawkę zastosowaną pierwotnie, właściwą dla sprzedaży towarów dokonywanych na rzecz osoby nieprowadzącej działalności, tj. zmienia stawkę VAT krajową uznając, że sprzedaż nie powinna podlegać opodatkowaniu VAT z uwagi na procedurę tzw. odwrotnego obciążenia. W efekcie, po wystawieniu Faktury Korygującej NP zmienia się wysokość podatku VAT należnego z tytułu dokonanej transakcji sprzedaży towaru. Wysokość VAT należnego zaewidencjonowana w momencie sprzedaży towaru na kasie rejestrującej zostaje zmniejszona. Spółka prosi klienta o potwierdzenie odbioru Faktury Korygującej NP. Po dokonaniu takiego potwierdzenia odbioru Spółka obniża VAT należny z uwagi na wystawienie Faktury Korygującej NP.
3. Dokonuje zwrotu podatku VAT wynikającego z Faktury Korygującej NP. Zwrot kwot odpowiadających wartości VAT następuje w gotówce lub - na żądanie klienta - w formie uznania na kartę.

W praktyce zdarza się często, że klient kupuje zarówno towary wymienione w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT, jak i inne towary niewymienione w tym załączniku. W takim przypadku na paragonie z kasy rejestrującej ujęta jest sprzedaż wszystkich towarów kupionych przez klienta. Jeśli taki klient zgłasza żądanie wystawienia faktury, Spółka — postępując w sposób opisany powyżej - wystawia najpierw „zwykłą” fakturę VAT dokumentującą sprzedaż wszystkich towarów uwidocznionych na paragonie z kasy. Tak wystawiona faktura jest następnie korygowana, przy czym Fakturą Korygującą NP korygowane są wyłącznie te zapisy z faktury pierwotnej, które odnoszą się do sprzedaży towarów objętych Załącznikiem nr 11 do Ustawy VAT. W efekcie sprzedaż towarów, która odbywa się na zasadach ogólnych - tj. sprzedaż, która jest opodatkowywana VAT należnym u sprzedawcy towarów (Spółka), a nie u nabywcy (klient) - jest prawidłowo ewidencjonowana na fakturze pierwotnej, zaś sprzedaż towarów podlegających odwrotnemu obciążeniu jest prawidłowo ewidencjonowana poprzez wystawienie Faktury Korygującej NP.

Spółka powzięła m.in. wątpliwości czy opisany sposób rozliczania VAT należnego i dokumentowania czynności sprzedaży towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT jest prawidłowy. W szczególności czy może wystawiać najpierw „zwykłą” fakturę VAT, a następnie dokonywać jej korekty (w części lub całości) przez wystawienie Faktury Korygującej NP i po otrzymaniu potwierdzenia odbioru Faktury Korygującej NP - zmniejszać VAT należny.

Zgodnie z wyżej cytowanymi przepisami w przypadku dostawy towaru wymienionego w Załączniku nr 11 do ustawy o VAT na rzecz podatnika podatku VAT, przy zachowaniu pozostałych warunków, transakcję opodatkowuje nabywający towar. Jednocześnie w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u dokonującego dostawy dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Wnioskodawca każdą transakcję sprzedaży potwierdza paragonem z kasy rejestrującej. Natomiast fakturę VAT wystawia jeśli kupujący jest zainteresowany otrzymaniem faktury i okaże oryginał paragonu z kasy. Należy zgodzić się ze Spółką, że co do zasady faktura VAT dokumentująca sprzedaż wcześniej zaewidencjonowaną przy użyciu kasy rejestrującej powinna odzwierciedlać zapisy dokonane na kasie rejestrującej. Niemniej jednak w przypadku wystawiania faktury VAT dokumentującej dostawę towaru wymienionego w Załączniku nr 11 do ustawy o VAT, względem której znajdzie zastosowanie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT faktura nie zawiera stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto, kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto lecz zawiera wyrazy "odwrotne obciążenie". Zatem jeśli na kasie rejestrującej zaewidencjonowano sprzedaż towarów objętych treścią Załącznika nr 11 do Ustawy VAT z pozytywną stawką krajową Spółka nie narusza prawa wystawiając na rzecz podatnika fakturę VAT zgodną z zapisami na paragonie tzw. fakturę „zwykłą” jeśli w ślad za niniejszą fakturą „zwykłą” Spółka wystawia Fakturę Korygującą NP względem faktury „zwykłej”, w której nie wskazuje stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto, kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto lecz wyrazy "odwrotne obciążenie". Wówczas bowiem sposób dokumentowania dostawy towaru wymienionego w Załączniku nr 11 do ustawy o VAT, względem której znajduje zastosowanie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT jest zgodny zarówno z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT jak i przepisami regulującymi dokumentowanie sprzedaży. Przepisy regulujące dokumentowanie sprzedaży przewidują wystawienie faktury korygującej w przypadku gdy po wystawieniu faktury stwierdzono m.in. pomyłkę w stawce, kwocie podatku. Przy tym faktura korygująca powinna zawierać m.in. prawidłową treść korygowanych pozycji, w tym kwoty w wysokości prawidłowej, lub różnicę między odpowiednimi kwotami wskazanymi pierwotnie w wysokości omyłkowej i w wysokości prawidłowej.

Jednocześnie w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru, dla którego wystawiono fakturę. Wnioskodawca potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru wymienionego w Załączniku nr 11 do ustawy o VAT uzyskuje w chwili wystawienia Faktury Korygującej NP. Zatem Wnioskodawca obniżenia podstawy opodatkowania może dokonywać w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym wystawia Faktury Korygujące NP.

Wątpliwości Spółki budzi również kwestia czy wystawienie Faktury Korygującej NP i skorygowanie należnego podatku VAT z tytułu sprzedaży towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT powinno zostać uzależnione od przedłożenia przez klienta jakiś dodatkowych dokumentów, w szczególności dokumentów potwierdzających, że klient jest podatnikiem podatku VAT. Czy Spółka może wystawić Fakturę Korygującą NP po złożeniu przez klienta Oświadczenia na piśmie (po wcześniejszym sprawdzeniu dowodu identyfikacyjnego osoby podpisującej Oświadczenie). Czy Spółka ma prawo odmówić zastosowania przy sprzedaży towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT procedury tzw. odwrotnego obciążenia, jeśli klient nie złoży Oświadczenia lub nie zgodzi się na okazanie dokumentu identyfikacyjnego.

Wskazać należy, że tzw. odwrotne obciążenie na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT stosuje się bez spełnienia dodatkowych warunków wynikających z innych przepisów odnoszących się do podatku od towarów i usług. Tym samym zastosowanie tzw. odwrotnego obciążenia względem towaru wymienionego w Załączniku nr 11 do ustawy o VAT nie wymaga spełnienia jakichkolwiek warunków poza wynikającymi z samego przepisu.

Zatem, w celu zastosowania - tzw. odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT - Wnioskodawca nie jest zobowiązany do uzyskiwania od nabywców oświadczeń, że są podatnikami podatku VAT. Niemniej jednak Wnioskodawca we własnym interesie, np. wskazania w toku kontroli lub prowadzonego postępowania, że towary wymienione w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT sprzedał na rzecz podatnika podatku VAT może uzyskiwać takie oświadczenia.

Tym samym wystawienie Faktury Korygującej NP i skorygowanie należnego podatku VAT z tytułu sprzedaży towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT nie jest uzależnione od przedłożenia przez klienta dodatkowych dokumentów, w szczególności dokumentów potwierdzających, że klient jest podatnikiem podatku VAT. Niemniej jednak przed wystawieniem Faktury Korygującej NP Spółka może pobierać od klientów wskazane we wniosku oświadczenia.

Jednocześnie, skoro przepisy nie nakładają na sprzedawcę obowiązku pozyskiwania od klientów oświadczeń, że są podatnikami podatku VAT, nie regulują kwestii prawa do odmowy zastosowania przy sprzedaży towarów wymienionych w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT procedury tzw. odwrotnego obciążenia, jeśli klient nie złoży Oświadczenia lub nie zgodzi się na okazanie dokumentu identyfikacyjnego.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy Spółka odpowiada solidarnie z klientem będącym nabywcą towarów objętych treścią Załącznika nr 11 do Ustawy VAT za zaległości podatkowe tego nabywcy przypadające na sprzedaż (dostawę) towarów dokonaną przez Spółkę. Czy fakt niewypełnienia przez klienta kupującego od Spółki towary wymienione w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT obowiązków, jakie nakłada na niego Ustawa VAT ma wpływ na rozliczenia podatkowe Spółki (czy Spółka zobowiązana jest do skorygowania swoich rozliczeń w zakresie podatku VAT, dopełnienia szczególnych, dodatkowych, obowiązków sprawozdawczych względem organów podatkowych).

Zgodnie z obowiązującym od 1 października 2013 r. art. 105 ust. 1 ustawy o VAT podatnik, o którym mowa w art. 15, na rzecz którego dokonano dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 13 do ustawy, odpowiada solidarnie wraz z podmiotem dokonującym tej dostawy za jego zaległości podatkowe w części podatku proporcjonalnie przypadającej na dostawę dokonaną na rzecz tego podatnika (…).

Powyższe przepisy wprowadza instytucję odpowiedzialności podatkowej nabywcy za zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług sprzedawcy (odpowiedzialność solidarna) w obrocie towarami, o których mowa w załączniku nr 13 do ustawy o VAT.

W przedmiotowym przypadku Spółka występuje w charakterze sprzedawcy a nie nabywcy towarów. Zatem art. 105 ust. 1 ustawy o VAT w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania.

Zatem Spółka nie odpowiada solidarnie z klientem będącym nabywcą towarów objętych treścią Załącznika nr 11 do Ustawy VAT za zaległości podatkowe tego nabywcy przypadające na sprzedaż (dostawę) towarów dokonaną przez Spółkę. Fakt niewypełnienia przez klienta kupującego od Spółki towary wymienione w Załączniku nr 11 do Ustawy VAT obowiązków, jakie nakłada na niego Ustawa VAT nie ma wpływu na rozliczenia podatkowe Spółki.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w zakresie zdarzenia przyszłego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin