Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-879/13-2/GJ
z 9 stycznia 2014 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późń. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2013 r. (data wpływu 28 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 28 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.


Spółka jest firmą produkcyjno-handlową działającą w branży artykułów papierowych i higienicznych i sprzedającą swoje wyroby hurtownikom i dużym sieciom handlowym. Spółka zawiera ze swoimi kontrahentami umowy o współpracy handlowej, które normują zasady współpracy w zakresie zakupu produktów od Spółki. Warunki dostawy produktów określone są w umowach zawieranych przez Spółkę z odbiorcami (dalej umowy).Spółka zobowiązana jest do dostawy produktów po złożeniu przez odbiorcę zamówienia. W okresie obowiązywania umowy Spółka jest zobowiązana do dostarczenia produktów w asortymencie i ilości oraz cenach jednostkowych wskazanych w tych umowach lub załączniku do nich. Zgodnie z zawieranymi umowami w przypadku niezrealizowania zamówienia (dostawy) w całości lub niepełnym asortymencie Spółka zobowiązana jest do zapłacenia kary umownej w wysokości określonej w umowach. Niektóre umowy zawierają też zapis „W przypadku braku realizacji przez Sprzedawcę na warunkach określonych w umowie przysługuje prawo do rozwiązania umowy w trybie natychmiastowym”.

Natomiast wszystkie umowy dotyczące produktów „brendowych” zawierają punkty dotyczące kar za niezrealizowane zamówienia. Można uznać, że punkt ten jest warunkiem zawarcia umowy, czyli generowania obrotu/przychodu dla firmy z danym klientem. Wielkość sprzedaży produktów „brendowych” jest regulowana przez rynek dlatego nie można w umowach długoterminowych ustalić ilości na cały rok w podziale na okresy (np. na miesiące) i poszczególne produkty. O ilości towaru zamawianego/eksponowanego w danym punkcie sprzedaży, niezależnie czy jest to sieć międzynarodowa czy hurtownia decyduje właściciel. Oczywiście dział sprzedaży poprzez odpowiednie oferty/promocje stara się stymulować ten element, niemniej ostateczna decyzja dotycząca zamawianych ilości i terminu należy do klienta. W sytuacji kumulacji dużych zamówień u kilku klientów może dochodzić do wyczerpania zapasu produktów i wówczas, zgodnie z umowami Spółka musi zapłacić kary za braki w dostawach. Dział sprzedaży podejmuje wszelkie działania mające na celu minimalizowanie kar lub ich uniknięcie poprzez: negocjowanie z klientem terminu realizacji zamówień; negocjowanie z klientami terminów/ ilości promocyjnych; opóźnienie składania zamówień w sytuacjach braków towaru; uzgodnienia z działami logistyki klientów przesunięć między magazynami centralnymi klientów i ich sklepami. Niestety nie zawsze jest to możliwe i czasami Spółka musi kary zapłacić, ponieważ należy je traktować jako koszt kontynuacji współpracy z danym klientem, czyli umożliwienie generowania przychodu w okresie po powstaniu braków.


W związku z powyższym zadano następujące pytanie:


Czy kary umowne naliczone przez odbiorców z tytułu niezrealizowania dostaw lub niedostarczenia ilości produktów przewidzianych w zamówieniu kontrahenta (niepełnego wykonania dostaw) stanowią i będą stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?


Stanowisko Wnioskodawcy:


Spółka, mając na uwadze treść art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stoi na stanowisku, że kary umowne za niezrealizowanie dostaw lub niepełne dostawy z zamówień kontrahentów, o jakich traktuje wniosek, nie mieszczą się w treści powołanego przepisu oraz że spełniona jest dyspozycja przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych to znaczy, koszty poniesione są w celu osiągnięcia przychodu oraz zabezpieczenia źródła przychodu mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu w rozumieniu w/w ustawy.

Spółka zaznacza, że art. 16 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który zawiera listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodu, ma charakter zamknięty, a zatem wyłącza z kosztów uzyskania przychodu tylko te wydatki, które zostały wprost w nim wymienione. Przepis art. 16 ust.1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyklucza z kosztów uzyskania przychodu kary umowne i odszkodowania wyłącznie z tytułów w nim zawartych takich jak: z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usuwaniu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1.

Spółka podkreśla, że kary umowne dotyczące niezrealizowanych dostaw są poniesione w celu utrzymania kontraktów sprzedaży oraz możliwości kontynuowania relacji z odbiorcami w przyszłości, a zatem poniesione wydatki na zapłacenie kar umownych pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i w celu osiągnięcia przychodu jak też niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości. Spółka została nimi obciążona zgodnie z umowami zawartymi z odbiorcami, których podpisanie nie byłoby możliwe, gdyby Spółka nie zgodziła się na zapis o zastosowaniu kar. Spółka nadmienia, że niepodpisanie umowy w formie akceptowalnej dla odbiorcy mogłoby skutkować niepodpisaniem umowy w ogóle i pozbawieniem Spółki źródła przychodu a niezapłacenie kary (niezgodnie z treścią umowy) mogłoby doprowadzić do zerwania kontraktów i braku szans na uzyskanie kolejnych, czyli w konsekwencji utratę źródła przychodów. W zaistniałym stanie faktycznym wydatek w postaci kary pozwoli na kontynuację współpracy z Kontrahentami w niezmienionym zakresie i uzyskanie przychodów z kolejnych transakcji sprzedaży. Działanie Spółki podyktowane jest racjonalnością ekonomiczną.

W bieżącej sytuacji rynkowej Spółka musi spełniać wymogi klienta, żeby utrzymać się na rynku. Prawidłowość stanowiska Spółki znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach podatkowych. Przykładowo:


  • Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 kwietnia 2012r sygn. akt II FSK 1170/10 stwierdził: „kary umowne i odszkodowania wypłacone z tytułów innych niż określone w art. 16 ust. 1 pkt 22 u.p.d.o.p. – co do zasady, jeżeli tylko miałyby związek z przychodem lub miałyby na celu zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów będą stanowić koszt uzyskania przychodów”.
  • Za dopuszczalne uznano kary: „za dostawę niezgodną z treścią zamówienia; za niezrealizowanie pakietu promocyjnego; za opóźnienie w dostawach; za nieprawidłowe oznakowanie towaru kodem kreskowym”- postanowienie DIS w Poznaniu z dn. 18.07.2011 r. w spr. ILPB3/423-191/11-KS oraz z dnia 8 marca 2012 r. sygn. ILPB3/423-575/11-2/JG.
  • Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji wydanej dnia 29 grudnia 2011 r. sygn. akt IPTB/423-310/11-3PM stwierdził: „Do kosztów podatkowych nie zalicza się sankcji cywilnoprawnych w formie kar umownych, z tytułów wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 22 ww. ustawy. Ustawodawca kierował się w tym względzie zasadą, aby nie promować działań sprzecznych z istotą umów, zagrożonych karami. W przepisie art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustawodawca wprost wyraża, jakiego rodzaju kary umowne nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.


Potwierdzenie można znaleźć również w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lipca 2011 r. sygn. III SA/Wa 2735/10: „Kary umowne lub odszkodowania wypłacone z tytułów innych niż ściśle wymienione w przepisie w art. 16 ust. 1 pkt 22 u.p.d.o.p., jeśli tylko mają związek z przychodem lub mają na celu zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu, często zminimalizowane straty, będą zawsze stanowić koszt uzyskania przychodu(…). (...) W przeciwnym przypadku żadne przedsięwzięcie nie mogłoby dojść do skutku z obawy przed koniecznością poniesienia od nieudanych transakcji, nie tylko ich kosztów, ale i podatków”.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 19 czerwca 2012r. sygn. IPPB3/423-152/12/GJ potwierdził możliwość zaliczenia kar umownych płaconych z tytułu braków w dostawach.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.


Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.


Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia opisanego w stanie faktycznym.


Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj