Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-619/13/EK
z 4 marca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 29 listopada 2013 r. (data wpływu 5 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku rejestracyjnego w związku ze zużyciem biogazu na cele opałowe – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku rejestracyjnego w związku ze zużyciem biogazu na cele opałowe.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wodociągi i Kanalizacja Spółka z o.o. jest właścicielem oczyszczalni ścieków zmodernizowanej w 2012 roku, w której powstają osady ściekowe, które są produktem ubocznym procesu odprowadzania ścieków. Jednym ze sposobów przeróbki w tak zwany osad ustabilizowany jest proces fermentacji metanowej. W trakcie tego procesu powstaje paliwo gazowe - biogaz (ok 61% CH4). Wyprodukowany biogaz spalany jest w kotłach gazowych w celu podtrzymania temperatury fermentacji osadów ściekowych dla wytworzenia biogazu (ok 40-60%), część wykorzystywana jest do ogrzewania pomieszczeń i ciepłej wody użytkowej (właściwe cele opałowe), natomiast ewentualna nadwyżka wyprodukowanego biogazu spalana jest w pochodni. Wyprodukowana w ten sposób energia cieplna przeznaczona jest wyłącznie na potrzeby własne oczyszczalni ścieków. Projekt modernizacji oczyszczalni przewidywał jedynie zainstalowanie pomiaru wyprodukowanego biogazu. W związku z powyższym oczyszczalnia na dzień dzisiejszy nie ma możliwości pomiaru biogazu zużytego. Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym oraz ustawa z dnia 27 września 2013 roku o zmianie ustawy o podatku akcyzowym nie określa w sposób jasny kodu CN dla biogazu. Spółka uważa, iż najbardziej odpowiednim kodem ze względu na skład chemiczny jest kod 2711 29 00. Zgodnie z ww. ustawą art. 2 ust. 1 pkt 1b wyroby energetyczne o wymienionym kodzie zostały objęte podatkiem akcyzowym ze stawką dla gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 przeznaczonych do celów opałowych 1,28 zł/1 gigadżul (GJ). Ustawodawca nie określa w jednoznaczny sposób wartości opałowej dla biogazu. W naszej opinii najbardziej odpowiednim jest art. 88 ust. 7 dla wyrobów niewymienionych w pkt 1, 2, 4 i 5 - wartość opałowa wynosi 31,0 GJ/1000 metrów sześciennych, (mimo, iż wartość opałowa biogazu jest znacznie niższa to jest ok. 21,0GJ/1000 metrów sześciennych). Spółka jest nabywcą finalnym, który nabywa wyroby gazowe w sposób inny niż drodze nabycia, niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym, art. 2 ust. 1 pkt 19a.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka, która produkuje energię cieplną z biogazu na potrzeby własne czyli ogrzewanie pomieszczeń i ciepłej wody użytkowej, ma obowiązek zgłoszenia rejestracyjnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy z dnia 27 września 2013 roku o zmianie ustawy o podatku akcyzowym, podatkiem akcyzowym zostają objęte wyroby gazowe - wyroby energetyczne o kodzie 2711 29 00. W myśl art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku Spółka ma obowiązek rejestracji jako płatnik podatku akcyzowego i ma obowiązek składać comiesięczne deklaracje oraz uiszczać podatek akcyzowy od energii cieplnej. Stosowanie do art. 31b ust. 1 ustawy z dnia 27 września 2013 Spółka nie spełnia warunków zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2011r. Nr 108, poz. 626 ze zm.) wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 28 ww. załącznika pod kodem CN 2711 wymieniono gaz ziemny (mokry) i pozostałe węglowodory gazowe.

Przez wyroby gazowe - w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy - rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00.

Zgodnie zaś z art. 86 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

W świetle powyższego należy zauważyć, że biogaz objęty kodem CN 2711 stanowi wyrób akcyzowy zaliczany jednocześnie do wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym.

W myśl art. 86 ust. 2 i 3 ustawy paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych. Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 13 ustawy, podstawowa stawka akcyzy na wyroby energetyczne dla gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,28 zł/1 gigadżul (GJ);

Zgodnie zaś z art. 9c ust. 1 ustawy w przypadku wyrobów gazowych - przez które rozumie się wyroby energetyczne o kodach CN 2705 00 00, 2711 11 00, 2711 21 00, 2711 29 00 i pozostałe paliwa opałowe, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 15 lit. b, z wyłączeniem wyrobów energetycznych o kodzie CN 2901 10 00 (art. 2 ust. 1 pkt 1b ustawy) - przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
2. sprzedaż wyrobów gazowych finalnemu nabywcy gazowemu;
3. import wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego;
4. użycie wyrobów gazowych przez pośredniczący podmiot gazowy;
5. użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego:
   1. uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia,
   2. jeżeli nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tych wyrobów finalnemu nabywcy gazowemu, a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że akcyza została zapłacona w należnej wysokości,
   3. nabytych w ramach zwolnienia, o którym mowa w art. 31b ust. 1-4, do innych celów niż zwolnione na podstawie tych przepisów, przy czym za takie użycie uważa się również naruszenie warunku, o którym mowa w art. 31b ust. 5-7 lub 9, a także sprzedaż, eksport lub dostawę wewnątrzwspólnotową wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego zamiast użycia ich do celów, o których mowa w art. 31b ust. 1-4.
   
   

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 19a ustawy za finalnego nabywcę gazowego uznaje się podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby gazowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby gazowe

-niebędący pośredniczącym podmiotem gazowym.

Zaś zgodnie z art. 31b ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby gazowe przeznaczone do celów opałowych:

1. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
2. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
3. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb oraz w leśnictwie;
4. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;
5. przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby gazowe, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlega zgodnie z art. 9c ust. 5 lit. a - m.in. użycie wyrobów gazowych przez finalnego nabywcę gazowego uzyskanych w sposób inny niż w drodze nabycia. Mając zatem na uwadze definicję finalnego nabywcy gazowego niewątpliwie uznać należy, że Wnioskodawca (jako podmiot nie będący pośredniczącym podmiotem gazowym) używający na potrzeby własne czyli na ogrzewanie pomieszczeń i ciepłej wody użytkowej - uzyskany w sposób inny niż w drodze nabycia wyrób gazowy (powstały w wyniku fermentacji odpadów) – wykonuje czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Wnioskodawca wskazał, że nie spełnia warunków zwolnienia art. 31b ust. 1 ustawy.

Zatem biogaz, który jest wykorzystywany w celu ogrzewania pomieszczeń i ciepłej wody użytkowej podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, gdyż zużywany jest na cele opałowe.

Stosownie do art. 13 ust. 1 ustawy, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą.

Odnosząc się do kwestii dotyczących zgłoszeń rejestracyjnych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą z wykorzystaniem biogazu objętego kodem CN 2711 29 00 wskazać należy, że zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy, podmiot prowadzący działalność gospodarczą jest obowiązany, przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą lub pierwszej czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, złożyć zgłoszenie rejestracyjne właściwemu naczelnikowi urzędu celnego.

Zatem Wnioskodawca, który używa (powstały w wyniku fermentacji) gaz do celów opałowych czyli do ogrzewania pomieszczeń i ciepłej wody podlega obowiązkowi rejestracji na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy.

Ponadto zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu celnego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwej izby celnej, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Mając powyższe stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie pytania pierwszego wniosku ORD-IN.

Natomiast w części dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie pytania 2, 3, i 4 wniosku ORD-IN zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.