INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2013 r. (data wpływu 12 listopada 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 stycznia 2014 r. (data wpływu 29 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korekty obrotu i podatku należnego zaewidencjonowanego na kasie rejestrującej w przypadku zwrotu towaru (część Pyt. 1 i 3) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 listopada 2013 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korekty obrotu i podatku należnego zaewidencjonowanego na kasie rejestrującej w przypadku zwrotu towaru. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 stycznia 2014 r. (data wpływu 29 stycznia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 17 stycznia 2014 r. Nr IPPP2/443-1213/13-2/KOM (skutecznie doręczone dnia 21 stycznia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest podatnikiem, który prowadzi aptekę. W ramach prowadzonej działalności prowadzi podatkową księgę przychodów/rozchodów, jest czynnym podatnikiem VAT. Całość sprzedaży jest ewidencjonowana na kasie fiskalnej, gdzie farmaceuta przy sprzedaży leku wprowadza pozycję z danej recepty do komputera, a następnie dokonuje wydruku paragonu fiskalnego. Paragon fiskalny wydany zostaje pacjentowi. Z uwagi na specyfikę prowadzonej działalności i konieczności rozliczeń za leki refundowane z Narodowym Funduszem Zdrowia, sprzedaż leków jest w aptece codziennie kontrolowana przez kierownika apteki.

W trakcie takiej weryfikacji zdarza się, że wychwycone zostają pomyłki związane z błędną dawką leku (np. recepta lekarska dot. leku XYZ 20 mg, farmaceuta wydaje pacjentowi opakowanie w dawce 20 mg, a omyłkowo wprowadza do komputera ten sam lek, ale w dawce 40 mg), lub też pomyłki związane z błędnie wprowadzoną odpłatnością za leki (np. lek z odpłatnością 100% wprowadzono z odpłatnością 50%). W takim przypadku, ze względu na prawidłowość rozliczeń z Narodowym Funduszem Zdrowia, konieczne jest skorygowanie powstałej pomyłki. Kierownik apteki dokonuje korekty błędnie sprzedanego leku, sporządza protokół pomyłki, gdzie opisuje przyczynę pomyłki, podaje nazwę sprzedanego towaru, numer paragonu a następnie ewidencjonuje na kasie fiskalnej sprzedaż leku w prawidłowej dawce lub z prawidłową odpłatnością (następuje ponowny wydruk paragonu fiskalnego). Dokonując korekty pierwotnej sprzedaży (np. z błędną odpłatnością), kierownik apteki nie posiada oryginału paragonu fiskalnego, ponieważ został on wydany pacjentowi przy sprzedaży, a pomyłka została wychwycona na koniec dnia lub dnia następnego.

W przypadku apteki niedokonanie korekty sprzedaży powoduje zawyżenie refundacji na dany lek z Narodowego Funduszu Zdrowia, co wiąże się dla apteki z sankcjami finansowymi (zarzut wyłudzenia nienależnej refundacji). Ponadto, dwukrotne wprowadzenie do komputera danej recepty i ponowny wydruk paragonu fiskalnego (bez przeprowadzenia korekty) sztucznie zawyża obrót apteki, od którego jest odprowadzany nienależny podatek VAT. Zawyżenie podatku należnego jest uwidocznione w miesięcznym raporcie fiskalnym. Podwójne ewidencjonowanie sprzedaży leku, co do którego stwierdzono błąd, jest podyktowane korektą zestawienia refundacyjnego dla Narodowego Funduszu Zdrowia. Pozostawienie pierwotnego, błędnego zaewidencjonowania leku spowodowałoby pozostawienie błędu na zestawieniu refundacyjnym, co wiązałoby się z nadużyciami w stosunku do NFZ. Natomiast ponowna retaksacja recepty nie jest możliwa bez ponownego wydruku paragonu fiskalnego.

W przypadku, gdy kwota uiszczona przez pacjenta jest większa od należnej zapłaty, jest on informowany o pomyłce w naliczaniu kwoty i zgłasza się po odbiór nadpłaty, przy czym podkreślić należy, że apteka prowadzi rejestr wszystkich pomyłek zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących.

Na koniec okresu rozliczeniowego jest drukowane zestawienie pomyłek z bieżącego okresu, do którego dołączane są protokoły omyłek.

Apteka prowadzi również sprzedaż kosmetyków, gdzie klient ma możliwość zwrotu takiego kosmetyku. Co do zasady klienci, którzy dokonują zwrotu towaru, okazują paragon dokumentujący zakup towaru w aptece. Zdarza się jednak, że w wyjątkowych przypadkach apteka przyjmuje taki zwrot mimo, że klienci nie posiadają paragonu (np. klient zagubił paragon). W takim przypadku apteka sporządza, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących, protokół zwrotu towaru, na którym klient podaje swoje dane oraz się podpisuje. Protokół taki jest ujmowany w ewidencji zwrotów towarów i uznanych reklamacji za dany okres.

W uzupełnieniu z dnia 27 stycznia 2014 r. (data wpływu 29 stycznia 2014 r.) Wnioskodawczyni wskazała, że w przypadku sprzedaży kosmetyków dodatkowym dokumentem potwierdzającym sprzedaż jest wydruk z terminala (dotyczy płatności bezgotówkowych), natomiast w przypadku płatności gotówkowych apteka ma możliwość wydruku z programu sprzedażowego tzw. paragonu niefiskalnego, który potwierdza fakt dokonania sprzedaży danego kosmetyku. Przy czym Podatnik podkreśla, że wydrukowany paragon niefiskalny z programu sprzedażowego (w momencie dokonania zwrotu kosmetyków), potwierdza dokonanie konkretnej sprzedaży, która znajduje się na rolce kasy i w pamięci kasy fiskalnej. Program sprzedażowy, na którym pracuje Podatnik, nie pozwoli na wydruk dokumentu niefiskalnego, który wcześniej nie został wprowadzony do pamięcią fiskalnej drukarki. Podatnik w każdym momencie może odszukać na rolce kasy oryginał tego paragonu. Podatnik z uwagi na dużą ilość paragonów nie szuka fizycznie na rolce fiskalnej oryginalnego paragonu, tylko odszukuje go w programie sprzedażowym i ponownie drukuje jako paragon niefiskalny, tj. dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży danego towaru w danym dniu. Podatnik ma również możliwość wydrukowania dokumentu kasowego z programu sprzedażowego, który potwierdza fakt dokonania sprzedaży danego kosmetyku w Aptece.

W związku z powyższym opisem (w części odnoszącej się do zwrotu towaru w postaci kosmetyków) zadano następujące pytania (oznaczone we wniosku nr 1 i 3):

1. Czy w przedstawionej powyżej sytuacji, w związku z wejściem w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących, apteka może dokonać korekty podatku należnego nie posiadając oryginału paragonu fiskalnego w przypadku zwrotu towaru...
2. Czy w przedstawionej powyżej sytuacji, po przyjęciu zwrotu towaru od klienta, apteka może dokonać korekty podatku należnego, posiadając jedynie sporządzony protokół zwrotu towaru, podpisany przez klienta...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Dokumentem uprawniającym do przyjęcia reklamacji oraz uwzględnienia zwrotu w ewidencji korekt, a co za tym idzie, pomniejszenia obrotu zaewidencjonowanego na kasie fiskalnej może być zarówno oryginał paragonu, jak również inny dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży reklamowanego towaru, na co wskazuje § 3 ust. 4 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących.

Na marginesie Wnioskodawczyni pragnie również zwrócić uwagę na fakt, że możliwość dokonywania przez klientów reklamacji, czy też zwrotów w sytuacji, gdy nie posiadają oni paragonu wynika również z prawa ochrony konkurencji i konsumentów. W rejestrze klauzul niedozwolonych , Sąd - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów wpisał jako niedozwoloną następującą klauzulę „Do reklamowanego lub zwracanego produktu konieczne jest dołączenie paragonu”.

Pozbawienie apteki prawa do korekty byłoby sprzeczne z podstawowym obowiązkiem podatnika dotyczące rzetelnego prowadzenia ewidencji podatkowych, odzwierciedlających rzeczywiste transakcje gospodarcze, jeżeli możliwe jest wykazanie, że obrót z danej transakcji był inny, niż kwota figurująca na paragonie.

Zakaz zmiany treści paragonu jest jedynie warunkiem stosowania kas rejestrujących i nie może on zmieniać zasady wynikającej z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którą podstawą opodatkowania jest obrót rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Obrotem jest zatem kwota rzeczywiście należna, a nie kwota figurująca na paragonie fiskalnym. A zatem przy zwrocie reklamowanego towaru apteka nie musi posiadać oryginału paragonu fiskalnego do skorygowania podatku należnego.

2. W przypadku popełnienia pomyłki przy ewidencjonowaniu obrotu za pomocą kasy rejestrującej, niemożliwe jest posłużenie się przez aptekę oryginałami wyemitowanych paragonów fiskalnych. Podobnie jest w przypadku zagubienia paragonu przez klienta. Jednakże oryginał paragonu nie jest jedynym dokumentem przesądzającym o stanie faktycznym, który znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości.

Dowodzenie zaistnienia błędu będącego podstawą dokonania korekty na podstawie innych dokumentów, aniżeli oryginał paragonu fiskalnego, nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego. Ponieważ kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej, to korekta taka powinna być dokonywana za pomocą innych dowodów księgowych. W takim przypadku dokumentem takim, zdaniem Wnioskodawczyni, jest tzw. ewidencja zwrotów towarów i uznanych reklamacji, o której mówi rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących.

Dołączone do ewidencji protokoły zwrotu towaru przez klienta z dokładnie opisanym zdarzeniem jest zdaniem Wnioskodawczyni wystarczający i stanowi podstawę do skorygowania podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości korekty obrotu i podatku należnego zaewidencjonowanego na kasie rejestrującej w przypadku zwrotu towaru jest nieprawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 2 pkt 22 cyt. ustawy, przez pojęcie sprzedaży należy rozumieć zarówno odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z powyższych przepisów wynika więc, że warunkiem powstania obowiązku ewidencjonowania danego zdarzenia (sprzedaży) przy zastosowaniu kasy rejestrującej jest powstanie obrotu.

Szczegółowe zasady dotyczące stosowania kas rejestrujących zostały określone w art. 111 ust. 3a pkt 1 i 8 ustawy, zgodnie z którym podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani:

• dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy,

• dokonywać wydruku emitowanych przez kasę rejestrującą dokumentów i ich kopii.
  
  

Sposób prowadzenia przez podatników ewidencji oraz warunki używania kas rejestrujących określono w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r., poz. 363). Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy, prowadzą ewidencję każdej sprzedaży, w tym sprzedaży zwolnionej, wyłącznie przy użyciu kas, które mają potwierdzenie, że kasa spełnia funkcje wymienione w art. 111 ust. 6a ustawy oraz kryteria i warunki techniczne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy. Natomiast w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia podatnicy, prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną sprzedaż (§ 2 pkt 12).

Natomiast zgodnie z § 2 pkt 11 ww. rozporządzenia, przez pamięć fiskalną rozumie się urządzenie zawierające elektroniczny nośnik danych, umożliwiające jednokrotny, niezmienialny zapis danych pod kontrolą programu pracy kasy, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia, oraz wielokrotny odczyt tych danych.

Ww. cecha pamięci fiskalnej powoduje brak możliwości zarejestrowania na kasie fiskalnej zwrotu bądź reklamacji towarów, co zostało również potwierdzone zapisem § 3 ust. 3 rozporządzenia, który mówi, że nie ewidencjonuje się zwrotów towarów i uznanych reklamacji towarów i usług.

Skoro zatem kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu), to korekta taka powinna być dokonywana za pomocą innych urządzeń księgowych. W takim przypadku należy prowadzić odrębną ewidencję, o której mowa w § 3 ust. 4 i ust. 5 rozporządzenia.

W myśl § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia zwroty towarów i uznane reklamacje towarów i usług, które skutkują zwrotem całości lub części należności (zapłaty) z tytułu sprzedaży, ujmuje się w odrębnej ewidencji zawierającej:

1. datę sprzedaży;
2. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy;
3. termin dokonania zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi;
4. wartość brutto zwracanego towaru lub wartość brutto towaru lub usługi będących przedmiotem reklamacji oraz wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu całości należności z tytułu sprzedaży;
5. zwracaną kwotę (brutto) oraz odpowiadającą jej wartość podatku należnego - w przypadku zwrotu części należności z tytułu sprzedaży;
6. dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży;
7. protokół przyjęcia zwrotu towaru lub reklamacji towaru lub usługi podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.
   
   

W tym miejscu wskazać należy, że na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r.), podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z treści ww. przepisu wynika, że możliwość pomniejszenia obrotu m.in. o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów istnieje pod warunkiem, że zwrot towaru jest prawnie dopuszczalny i zwroty te zostały udokumentowane. Obowiązkiem podatnika jest więc w rozumieniu tego przepisu odpowiednie udokumentowanie zwrotu towaru oraz jego wartości w wyniku odstąpienia od umowy sprzedaży.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi aptekę, gdzie całość sprzedaży jest ewidencjonowana na kasie fiskalnej. Apteka prowadzi oprócz sprzedaży leków także sprzedaż kosmetyków. Klient ma możliwość zwrotu takiego kosmetyku. Co do zasady klienci, którzy dokonują zwrotu towaru, okazują paragon dokumentujący zakup towaru w aptece. Zdarza się jednak, że w wyjątkowych przypadkach apteka przyjmuje taki zwrot mimo, że klienci nie posiadają paragonu (np. klient zagubił paragon). W takim przypadku apteka sporządza, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących, protokół zwrotu towaru, na którym klient podaje swoje dane oraz się podpisuje. Protokół taki jest ujmowany w ewidencji zwrotów towarów i uznanych reklamacji za dany okres. W przypadku sprzedaży kosmetyków dokumentem potwierdzającym sprzedaż jest wydruk z terminala (dotyczy płatności bezgotówkowych), natomiast w przypadku płatności gotówkowych apteka ma możliwość wydruku z programu sprzedażowego tzw. paragonu niefiskalnego, który potwierdza fakt dokonania sprzedaży danego kosmetyku. Wydrukowany paragon niefiskalny z programu sprzedażowego (w momencie dokonania zwrotu kosmetyków), potwierdza dokonanie konkretnej sprzedaży, która znajduje się na rolce kasy i w pamięci kasy fiskalnej.

Wątpliwość Wnioskodawczyni dotyczy tego, czy jej apteka może dokonać korekty podatku należnego nieposiadając oryginału paragonu fiskalnego w przypadku zwrotu towaru i czy apteka może dokonać tej korekty, posiadając jedynie sporządzony protokół zwrotu towaru, podpisany przez klienta.

Trzeba w tym miejscu zauważyć, że paragon fiskalny stanowi dla nabywcy dowód dokonania zakupu (z którym wiążą się m.in. uprawnienia rękojmi i gwarancji), natomiast dla sprzedawcy bezsporne potwierdzenie tożsamości towaru w przypadku np. jego zwrotu. W sytuacji dokonania zwrotu towaru sprzedawca powinien zatrzymać paragon fiskalny. Zasadą jest więc dokonywanie korekty obrotu i podatku należnego przy jednoczesnym zwrocie (okazaniu) przez klienta paragonu fiskalnego.

Jednocześnie podkreślić należy, że paragon fiskalny nie jest jedynym dokumentem przesądzającym o stanie faktycznym, który znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Dowodzenie zwrotu towaru, będącego podstawą dokonania korekty, na podstawie innych dokumentów aniżeli paragon fiskalny, nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego. W tym przypadku, ciężar dowodu znajduje się po stronie sprzedawcy, który w prowadzonej przez siebie dokumentacji powinien posiadać dowody potwierdzające stan rzeczywisty i w sposób niebudzący wątpliwości wykazać fakt, że zwracany towar został zakupiony właśnie u niego.

W związku z tym, że kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu), to w takim przypadku należy prowadzić odrębną ewidencję, z której musi dokładnie wynikać kwota korekty sprzedaży i podatku należnego przypisana do konkretnego paragonu. Ewidencja ta musi zawierać elementy wymienione w cyt. wyżej § 3 ust. 4 rozporządzenia.

Wśród tych elementów wymieniono jako konieczne każdorazowe dołączenie do niej dokumentu potwierdzającego sprzedaż i protokołu przyjęcia zwrotu towaru podpisany przez sprzedawcę i nabywcę.

W praktyce podatnicy mogą mieć wątpliwości, co należy rozumieć pod pojęciem „dokument potwierdzający dokonanie sprzedaży”. Bezsprzecznie dokumentem takim będzie paragon fiskalny otrzymany w chwili zakupu, ale w przypadku jego braku, dopuszczalne jest np. odszukanie na rolce kasy (lub w pamięci fiskalnej) danych konkretnej operacji sprzedaży i ich czytelne wydrukowanie. Innym dopuszczalnym rozwiązaniem jest zastąpienie oryginału paragonu fiskalnego wydrukiem z terminala (w przypadku płatności bezgotówkowych), czy też przedstawieniem przez klienta np. paragonu niefiskalnego (z programu sprzedażowego), faktury, podpisanej w dniu sprzedaży umowy sprzedaży bądź podpisanej karty gwarancyjnej. Cechą wspólną powyższych dowodów jest to, że zostały one wystawione przez sprzedawcę już w momencie sprzedaży zwracanego w późniejszym terminie towaru, a więc niewątpliwie potwierdzają i dowodzą, że ten towar został zakupiony w danym dniu, u danego sprzedawcy.

W zaistniałej sytuacji, należy zgodzić się z Wnioskodawczynią, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie uzależniają pomniejszenia obrotu o kwoty odpowiadające wartości zwróconych towarów od posiadania przez podatnika oryginału paragonu fiskalnego, potwierdzającego zakup towaru (tu kosmetyku). Nie można jednakże zgodzić się ze stwierdzeniem, że wystarczającym i stanowiącym podstawę do skorygowania podatku należnego będzie dołączony do ewidencji zwrotu towaru protokół zwrotu towaru z dokładnie opisanym zdarzeniem i podpisem klienta.

Jak wykazano powyżej, dowodzenie nabycia u Wnioskodawcy towaru zwracanego przez klienta (będące podstawą do dokonania korekty), na podstawie innych dokumentów aniżeli oryginał paragonu fiskalnego, nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego. Jak wskazała sama Wnioskodawczyni, w przypadku braku oryginału paragonu fiskalnego dysponuje innymi dokumentami potwierdzającymi dokonaną sprzedaż np. wydrukiem z terminala (w przypadku płatności bezgotówkowych), a w przypadku płatności gotówkowych wydrukowanym z programu sprzedażowego tzw. paragonem niefiskalnym, potwierdzającym fakt dokonania sprzedaży danego kosmetyku.

W odniesieniu do samego protokołu przyjęcia zwrotu towaru zauważyć należy, że - jak wynika z § 3 ust. 4 pkt 7 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących – musi on być podpisany zarówno przez sprzedawcę, jak i przez klienta. Protokół ten jest tylko jednym z elementów, jakie musi zawierać prowadzona przez podatnika ewidencja zwrotów towarów.

W związku z tym Wnioskodawczyni, w przypadku dołączenia do prowadzonej odrębnie ewidencji zwrotów jedynie protokołu zwrotu towaru podpisanego tylko przez klienta, nie będzie uprawniona do dokonania korekty, tj. pomniejszenia obrotu oraz podatku należnego, gdyż sam protokół, bez pozostałych elementów ewidencji zwrotu, w tym dokumentów potwierdzających dokonanie sprzedaży, nie jest wystarczającym dowodem uprawdopodobniającym dokonanie sprzedaży zwracanego w terminie późniejszym kosmetyku, w przypadku, gdy klient nie posiada paragonu fiskalnego.

W konsekwencji powyższych ustaleń, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawczyni w części odnoszącej się do możliwości korekty obrotu i podatku należnego zaewidencjonowanego na kasie rejestrującej w przypadku zwrotu towaru, należy uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo zauważyć należy, że z dniem 1 stycznia 2014 r. ustawą z 7 grudnia 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U z 2013 r. poz. 35) uchylono art. 29 ustawy, oraz wprowadzono do porządku prawnego art. 29a. Powyższe zmiany w zakresie przepisów podatku od towarów i usług, obowiązujące od dnia 1 stycznia 2014 r. nie mają jednak wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Tut. Organ informuje, że w części odnoszącej się możliwości korekty obrotu i podatku należnego zaewidencjonowanego na kasie rejestrującej w przypadku zaistnienia oczywistej omyłki, została wydana odrębna interpretacja Nr IPPP2/443-1213/13-5/KOM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.