Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/443-842/13-4/IR
z 2 stycznia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 23 października 2013 r. (data wpływu 24 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 grudnia 2013 r. (data wpływu 17 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na dostawę lokalu mieszkalnego, wraz z garażem podziemnym lub miejscem parkingowym, pomieszczeniem gospodarczym oraz udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnej, w budynku mieszkalnym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2013 r. wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na dostawę lokalu mieszkalnego wraz z garażem podziemnym lub miejscem parkingowym, pomieszczeniem gospodarczym oraz udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnej, w budynku mieszkalnym.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 grudnia 2013 r. (data wpływu 17 grudnia 2013 r.) poprzez doprecyzowanie przedstawionego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorstwo Budowlane „……” ……. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej buduje w ……. budynek mieszkalny wielorodzinny z 30 lokalami mieszkalnymi i z 4 lokalami usługowymi. Prezydent Miasta ….. dnia 13 lipca 2012 r. wydał decyzję Nr ….. – zatwierdził projekt budowlany i wydał pozwolenie na budowę: budynku mieszkalnego z garażem podziemnym z funkcją handlowo-usługową w części parteru z instalacjami wewnętrznymi, zjazdu publicznego z ulicy ……., zagospodarowania terenu (utwardzenia, miejsca parkingowe, zieleń, śmietnik itp.), oświetlenie terenu – na terenie nieruchomości położonej przy ul. ……. – o parametrach: pow. zabudowy 707,2 m²; pow. całkowita 2.954,8 m²; pow. użytkowa 2.259,2 m² w tym: pow. użytkowa mieszkań 1.668,8 m², pow. użytkowa usług 285,3 m²; pow. użytkowa garaży 94,9 m²; pow. użytkowa pomieszczeń przynależnych (pom. gospodarcze) 74,5 m²; pozostała powierzchnia (komunikacja, pom. techniczne) 135,7 m².

Zgodnie z zasadami określonymi w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych opisany budynek mieszkalny wielorodzinny należy zaliczyć do działu 11, grupa 112, klasa 1122 w związku z tym, że 73,8% ogólnej powierzchni użytkowej stanowią lokale mieszkalne. Poszczególne lokale mieszkalne nie przekraczają powierzchni użytkowej określonej w art. 41 ust. 12b pkt 2 ustawy o VAT.

Wnioskodawca po wybudowaniu budynku mieszkalnego i uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie będzie sprzedawał wyodrębnione lokale mieszkalne w ramach przedsięwzięcia deweloperskiego. Do miesiąca października 2013 r. są zawarte trzy umowy przyrzeczenia sprzedaży wyodrębnionego lokalu mieszkalnego w budowanym budynku mieszkalnym. Według umowy przyrzeczenia sprzedaży lokalu mieszkalnego strony ustaliły cenę brutto wraz z obowiązującym podatkiem VAT. W skład ceny brutto lokalu mieszkalnego wchodzą: lokal mieszkalny o powierzchni np. 50 m², pomieszczenie gospodarcze o powierzchni np. 2,2 m², miejsce parkingowe Nr … lub garaż podziemny Nr ….., udział we współwłasności nieruchomości wspólnej. Po podpisaniu umowy przyrzeczonej klient wpłacił ustalone w kwocie brutto zaliczki, od których został naliczony podatek VAT o stawce 8%.

W piśmie z dnia 16 grudnia 2013 r. stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, iż prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Budowlane "….." …… z siedzibą w ……. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Miejsca parkingowe będące przedmiotem dostawy wraz z lokalem mieszkalnym będą znajdowały się wyłącznie na zewnątrz budynku mieszkalnego. Dla lokalu mieszkalnego oraz miejsca parkingowego będzie utworzona jedna księga wieczysta. Nie będzie sprzedaży miejsca parkingowego w oderwaniu od sprzedawanego lokalu mieszkalnego, sprzedaż będzie następować jednym aktem notarialnym. Sprzedający wobec kupującego według umowy deweloperskiej oraz przedwstępnej umowy sprzedaży zobowiązuje się ustanowić odrębną własność lokalu mieszkalnego, z którym związany będzie udział w częściach wspólnych budynku niesłużących do wyłącznego użytku przez pozostałych właścicieli lokali mieszkalnych wraz z udziałem we współwłasności gruntu, na którym znajduje się budynek mieszkalny wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego.

Dla lokalu mieszkalnego oraz garażu będzie utworzona jedna księga wieczysta. Nie będzie sprzedaży garażu w oderwaniu od sprzedawanego lokalu mieszkalnego, sprzedaż będzie następować jednym aktem notarialnym. Garaż podziemny znajduje się wewnątrz budynku mieszkalnego, wydzielony jest ścianami od pozostałej części budynku mieszkalnego, który jest trwale związany z gruntem, na którym wybudowany jest budynek mieszkalny.

Miejsca postojowe nie stanowią części wspólnej budynku mieszkalnego, stanowią udział we współwłasności gruntu, na którym znajduje się budynek mieszkalny wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego.

Pomieszczenia gospodarcze stanowią część wspólną budynku mieszkalnego. Budynek mieszkalny składa się z trzech segmentów: A, B, C. W segmencie A pomieszczenia gospodarcze znajdują się przy lokalach mieszkalnych na I, II, III piętrze, ponieważ ta część budynku nie jest podpiwniczona. Natomiast w segmencie B i C pomieszczenia gospodarcze znajdują się w podziemiu budynku (w piwnicy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku VAT należy opodatkować sprzedaż lokalu mieszkalnego w budynku mieszkalnym wielorodzinnym? Czy będzie to 8% stawka podatku VAT obowiązująca od całości sprzedaży lokalu mieszkalnego (w skład którego będzie wchodzić: lokal mieszkalny, garaż podziemny lub miejsce parkingowe, pomieszczenie gospodarcze, udział we współwłasności nieruchomości wspólnej)? Czy może przy sprzedaży lokalu mieszkalnego należy zastosować 8% stawkę podatku VAT na lokal mieszkalny, a na garaż podziemny lub miejsce parkingowe, pomieszczenie gospodarcze należy zastosować 23% stawkę podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do art. 41 ust. 12 ustawy oraz Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, że obiekt budowlany został sklasyfikowany do grupy 1122 Budynki mieszkalne o trzech i więcej mieszkaniach, powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych wynosi 73,8% ogólnej powierzchni użytkowej, przy sprzedaży lokali mieszkalnych winna być stosowana 8% stawka podatku VAT od całości lokalu mieszkalnego, w skład którego będą wchodzić lokal mieszkalny, garaż podziemny lub miejsce parkingowe, pomieszczenie gospodarcze.

W myśl art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 (w ocenie Zainteresowanego nie mówi się co wchodzi w skład lokalu mieszkalnego).

Z kolei z uregulowań zawartych w ustawie Prawo budowlane wynika, że budynkiem jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Uwzględniając w budynku przeważającą funkcję mieszkalną do całości sprzedawanych mieszkań będzie obowiązywać stawka podatku VAT w wysokości 8%. W projekcie budowlanym garaże podziemne i pomieszczenia gospodarcze znajdują się w bryle budynku. Miejsca parkingowe znajdują się na terenie przy budynku mieszkalnym i przy sprzedaży będą wchodzić w udział we współwłasności gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Natomiast pod pojęciem towarów rozumieć należy, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak w świetle przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146a ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8 %.
   
   

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy, stosuje się – w myśl ust. 12 wskazanego artykułu – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje – mieszkalne czy użytkowe. Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, dlatego też należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903, z późn. zm.).

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy, samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Spełnienie wymagań, o których mowa w ust. 2, stwierdza starosta w formie zaświadczenia (art. 2 ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Treść powołanych wyżej zapisów wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami normatywnymi:

1. pojęciem „pomieszczenie pomocnicze” – pomieszczenie, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych (w danym przypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych „pomieszczeń” z „izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi”, który polega na wykorzystaniu całej tej „przestrzeni” bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi) – art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r.;
2. pojęciem „pomieszczenie przynależne”, które w sensie funkcjonalnym nie zawsze jest przestrzenią przeznaczoną do bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, lecz ma służyć zaspokojeniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego – art. 2 ust. 4 cyt. wyżej ustawy.
   
   

Porównanie powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że ustawodawca dokonał wyraźnego rozróżnienia pomiędzy pojęciem samodzielnego lokalu mieszkalnego, a pojęciem części składowej tego lokalu. Jedynie pierwsza grupa pomieszczeń, tj. lokal mieszkalny wraz z pomieszczeniami pomocniczymi, służy bezpośrednio zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Natomiast pomieszczenia zdefiniowane przez ustawodawcę jako przynależne, stanowią wprawdzie w sensie prawnym część lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym są przeznaczone do realizacji potrzeb innych niż mieszkaniowe.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określając warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Według dyspozycji art. 3 ust. 1 tej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Stosownie do ust. 2 wskazanego artykułu, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na definicję pojęcia „lokal użytkowy” zawartą w § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690, z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem lokalu użytkowego należy rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym. Pod pojęciem pomieszczenia technicznego - zgodnie z pkt 12 wskazanego wyżej paragrafu - należy rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku, natomiast przez pomieszczenie gospodarcze - pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych (§ 3 pkt 13 cyt. rozporządzenia).

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej buduje budynek mieszkalny wielorodzinny z 30 lokalami mieszkalnymi i z 4 lokalami usługowymi. Prezydent Miasta zatwierdził projekt budowlany i wydał pozwolenie na budowę: budynku mieszkalnego z garażem podziemnym z funkcją handlowo-usługową w części parteru z instalacjami wewnętrznymi, zjazdu publicznego z ulicy, zagospodarowania terenu (utwardzenia, miejsca parkingowe, zieleń, śmietnik itp.), oświetlenie terenu. Zgodnie z zasadami określonymi w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych opisany budynek mieszkalny wielorodzinny należy zaliczyć do działu 11, grupa 112, klasa 1122 w związku z tym, że 73,8% ogólnej powierzchni użytkowej stanowią lokale mieszkalne. Poszczególne lokale mieszkalne nie przekraczają powierzchni użytkowej określonej w art. 41 ust. 12b pkt 2 ustawy o VAT. Wnioskodawca po wybudowaniu budynku mieszkalnego i uzyskaniu pozwolenia na użytkowanie będzie sprzedawał wyodrębnione lokale mieszkalne w ramach przedsięwzięcia deweloperskiego. Do miesiąca października 2013 r. są zawarte trzy umowy przyrzeczenia sprzedaży wyodrębnionego lokalu mieszkalnego w budowanym budynku mieszkalnym. Według umowy przyrzeczenia sprzedaży lokalu mieszkalnego strony ustaliły cenę brutto wraz z obowiązującym podatkiem VAT. W skład ceny brutto lokalu mieszkalnego wchodzą: lokal mieszkalny o powierzchni np. 50 m2, pomieszczenie gospodarcze, miejsce parkingowe Nr … lub garaż podziemny Nr ….., udział we współwłasności nieruchomości wspólnej.

Nadto Wnioskodawca wskazał, iż miejsca parkingowe będące przedmiotem dostawy wraz z lokalem mieszkalnym będą znajdowały się wyłącznie na zewnątrz budynku mieszkalnego. Dla lokalu mieszkalnego oraz miejsca parkingowego będzie utworzona jedna księga wieczysta. Nie będzie sprzedaży miejsca parkingowego w oderwaniu od sprzedawanego lokalu mieszkalnego, sprzedaż będzie następować jednym aktem notarialnym. Sprzedający wobec kupującego według umowy deweloperskiej oraz przedwstępnej umowy sprzedaży zobowiązuje się ustanowić odrębną własność lokalu mieszkalnego, z którym związany będzie udział w częściach wspólnych budynku niesłużących do wyłącznego użytku przez pozostałych właścicieli lokali mieszkalnych wraz z udziałem we współwłasności gruntu, na którym znajduje się budynek mieszkalny wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego. Dla lokalu mieszkalnego oraz garażu podziemnego znajdującego się wewnątrz budynku, będzie utworzona jedna księga wieczysta. Nie będzie sprzedaży garażu w oderwaniu od sprzedawanego lokalu mieszkalnego, sprzedaż będzie następować jednym aktem notarialnym. Miejsca parkingowe nie stanowią części wspólnej budynku mieszkalnego, stanowią udział we współwłasności gruntu, na którym znajduje się budynek mieszkalny wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego. Pomieszczenia gospodarcze stanowią część wspólną budynku mieszkalnego. Budynek mieszkalny składa się z trzech segmentów: A, B, C. W segmencie A pomieszczenia gospodarcze znajdują się przy lokalach mieszkalnych na I, II, III piętrze, ponieważ ta część budynku nie jest podpiwniczona. Natomiast w segmencie B i C pomieszczenia gospodarcze znajdują się w podziemiu budynku (w piwnicy).

Z przedstawionych okoliczności wynika zatem, że Wnioskodawca dokonywać będzie sprzedaży lokali mieszkalnych wraz z pomieszczeniem gospodarczym, prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego lub garażu podziemnego oznaczonego konkretnym numerem oraz udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnej. Dostawa danego lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym pomieszczeniem oraz prawem do korzystania na zasadzie wyłączności z oznaczonego miejsca parkingowego lub garażu podziemnego i udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnej zostanie objęta jedną księgą wieczystą. Zatem prawo do korzystania z miejsca parkingowego lub garażu podziemnego oraz pomieszczenia gospodarczego nie będzie przedmiotem umowy odrębnej od umowy dostawy lokalu mieszkalnego.

Odnosząc powołane przepisy prawa do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu sprawy, należy stwierdzić, że dokonując dostawy lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym (pomieszczenie gospodarcze), prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego lub garażu podziemnego oznaczonego konkretnym numerem oraz udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnej, Wnioskodawca dokonuje czynności, w której występuje jeden przedmiot umowy sprzedaży.

W związku z powyższym, w sytuacji gdy w ramach jednej transakcji następuje sprzedaż lokalu mieszkalnego o powierzchni poniżej 150 m2 wraz ze stosownym udziałem w częściach wspólnych nieruchomości, w ramach której określono sposób korzystania z części nieruchomości wspólnej w ten sposób, że przydzielono nabywcy prawo do korzystania z pomieszczenia gospodarczego oraz określonego miejsca parkingowego lub określonego garażu podziemnego, to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i na podstawie art. 41 ust. 2, w związku z art. 146a oraz z art. 41 ust. 12 ustawy będzie podlegać opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT, o ile będzie objęta jedną księgą wieczystą.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślić należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.