Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-643/13-4/AJ
z 11 października 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 czerwca 2013 r. (data wpływu 1 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 października 2013 r. (data wpływu 9 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi odsetkowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi odsetkowej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 27 września 2013 r., znak ILPB2/415-643/13-2/AJ, na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 27 września 2013 r., skutecznie doręczono w dniu 30 września 2013 r. W dniu 9 października 2013 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek (data nadania w polskiej placówce pocztowej dnia 7 października 2013 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2009 roku Wnioskodawca wystąpił do urzędu skarbowego o odliczenie odsetek spłaconych od kredytu mieszkaniowego i nie uzyskał akceptacji w tym zakresie.

We wrześniu 2003 r. Zainteresowany uzyskał decyzję od starosty na pozwolenie na budowę. Po pracach geodezyjnych, które miały miejsce w listopadzie 2003 r. kierownik budowy wstrzymał budowę, o czym poinformował Zainteresowanego oficjalnym pismem. Powodem jego decyzji było ukształtowanie terenu i związany z tym problem techniczny, który zmuszał do wykonania poważnych zmian konstrukcyjno-projektowych budynku. Powyższe zmuszało Wnioskodawcę do wystąpienia do starostwa o nowe pozwolenie na budowę. Po wykonaniu niezbędnych prac projektowych Zainteresowany wystąpił do starosty o nową decyzję. W dniu 31 maja 2005 r. Wnioskodawca otrzymał decyzję zezwalającą na kontynuację budowy. Kredyt hipoteczny pod budowę domu Zainteresowany zaciągnął w styczniu 2005 r.

Wnioskodawca uważa, że decyzja z 23 września 2003 r. w momencie stwierdzenia braku możliwości kontynuowania budowy ze względów technicznych i wykonania zmiany projektu straciła swoją ważność i nie można na jej podstawie kontynuować budowy. Dopiero po wykonaniu zmian projektowych fundamentów budynku Wnioskodawca uzyskał zgodę decyzją z 31 maja 2005 r. na kontynuowanie prac budowlanych. W związku z powyższym aktualną i wiążącą jest decyzja z 2005 r.

Ponadto, z przyczyn od Wnioskodawcy niezależnych wykonawca przyłącza elektrycznego nie dotrzymał pierwotnego terminu wykonania przyłącza na 15 czerwca 2006 r. – umowa z 20 listopada 2003 r. - i faktycznie zakończył prace z przyłączem oddając je do użytku w grudniu 2006 r. Niedotrzymanie ww. terminu było z winy wykonawcy. Firma postawiła Wnioskodawcę przed faktem zmiany ww. umowy – zmiana z dnia 10 marca 2006 r. Zainteresowany zwracał się do tej firmy o przyspieszenie prac związanych z przyłączem elektrycznym do budowanego budynku ale ww. pismem odmówiono przyspieszenia robót.

Opóźnienie ponad 6 miesięcy przez ww. firmę skutkowało niemożliwością ukończenia budowy w 2006 r. Budowę domu Wnioskodawca ukończył w marcu 2007 r. mimo przeciwności niezależnych od Zainteresowanego i udokumentowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy ze względu na wymóg nie przekroczenia 3 lat od końca roku, w którym zostało wydane pozwolenie na budowę, a rokiem zakończenia inwestycji, przysługuje ulga odsetkowa, zważywszy, że inwestycja została zrealizowana w oparciu o ostateczne pozwolenie na budowę z dnia 31 maja 2005 r. i w związku z tym, czy trzyletni okres na zakończenie budowy powinien być liczony od daty 31 maja 2005 r.?
   
2. Czy niezależne od Wnioskodawcy okoliczności w postaci:
   
   • konieczności zmian konstrukcyjno-projektowych budynku i związaną z tym koniecznością wydania nowego pozwolenia na budowę,
     
   • opóźnienia budowy w związku w niedochowaniem przez wykonawcę wykonania przyłącza energetycznego w uzgodnionym wcześniej terminie
     wpływają na przedłużenie - określonego w art. 26b ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy - terminu zakończenia budowy domu?
     
     
     

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 26b ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), dalej „ustawa”, wymogiem skorzystania z ulgi odsetkowej jest m.in. aby inwestycja mająca na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związana z budową budynku mieszkalnego została zakończona przed upływem trzech lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zgodnie z prawem budowlanym uzyskano pozwolenie na budowę, nadbudowę lub rozbudowę budynku na cele mieszkalne lub przebudowę (przystosowanie) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, i zostało potwierdzone określonym w przepisach prawa budowlanego pozwoleniem na użytkowanie budynku mieszkalnego, a w razie braku obowiązku jego uzyskania - zawiadomieniem o zakończeniu budowy takiego budynku.

Wskazać należy, że w powyższym przepisie mowa jest wprost o uzyskaniu pozwolenia na budowę, co rozumieć należy jako uzyskanie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę, na podstawie której wybudowano budynek mieszkalny. Tym samym nie może być uznana za ostateczną decyzja o pozwoleniu na budowę, która później została znacząco zmieniona, bowiem nie sposób uznać, że to jej podstawie dokonano budowy domu.

Zatem w ocenie Wnioskodawcy, fakt wydania przez starostę 31 maja 2005 r. nowej decyzji o pozwoleniu na budowę, której treść i zakres w sposób istotny różni się od pierwotnej decyzji z dnia 23 września 2003 r., wskazuje, że dopiero decyzja z 31 maja 2005 r. może być traktowana jako ostateczne pozwolenie na budowę wmyśl art. 26b ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy. Tak więc trzyletni termin na dokończenie budowy domu, o którym mowa w art. 26b ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy, liczyć należy dopiero od tej daty (31 maja 2005 r.). Na taką interpretację wskazuje także okoliczność braku winy Wnioskodawcy w zaistniałej sytuacji oraz, co szczególnie istotne, brak możliwości przyspieszenia procedury administracyjnej wydania nowej decyzji o pozwoleniu na budowę. W związku z tocząca się przed organami państwowymi (starostą) procedurą wydania nowej decyzji o pozwoleniu na budowę powstała obiektywna niemożność prowadzenia prac budowlanych w związku z niezależnymi od strony okolicznościami. Ponadto, wskazać należy, że za ostateczną decyzję o pozwoleniu na budowę może być uznana wyłącznie taka decyzja, na podstawie której zrealizowano inwestycję, a więc w niniejszej sprawie jest to decyzja z 31 maja 2005 r.

Dokonując prawidłowej interpretacji powyższego przepisu należy dojść do wniosku, że warunkiem uprawniającym do skorzystania z ulgi odsetkowej jest wybudowanie domu w okresie 3 lat od uzyskania ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę. W ocenie Wnioskodawcy tylko decyzję z maja 2005 r. traktować należy jako ostateczne pozwolenie na budowę, bowiem to na podstawie właśnie tej decyzji został wybudowany dom. Wcześniejsza decyzja z września 2003 r. utraciła moc w związku z wydaniem nowej decyzji. Istotnym przy tym jest, że wydania nowej decyzji wymagały zaistniałe podczas budowy uwarunkowania techniczne oraz brak wpływu Wnioskodawcy na tryb i szybkość procedury administracyjnej, w jakim wydano nową decyzję. W tym miejscu wskazać i podkreślić należy, że sytuacje, powodujące niezależne od inwestora opóźnienie w budowie i niemożność dotrzymania trzyletniego terminu do zakończeniu budowy, nie mogą skutkować karaniem podatnika za korzystanie z zagwarantowanych konstytucyjnie i ustawowo instrumentów (ulgi odsetkowej). Przyjęcie odmiennego poglądu godziłoby w konstytucyjną zasadę zaufania do państwa i tworzonego przez nie prawo, wywodzoną z art. 2 Konstytucji RP.

Niezależnie od powyższego Zainteresowany wskazuje także, że z przyczyn od niego niezależnych budowa przedłużyła się o dalsze sześć miesięcy z uwagi na brak dotrzymania terminu wykonania przyłącza elektrycznego przez firmę. Pierwotnie zaplanowany termin wykonania przyłącza na 15 czerwca 2006 r. został przesunięty na grudzień 2006 r. Ta niezależna od Wnioskodawcy okoliczność spowodowała niemożność zakończenia inwestycji w zaplanowanym terminie, co zdaniem Wnioskodawcy powinno skutkować zastosowaniem zawieszenia biegu trzyletniego terminu z art. 26b ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy przez okres, w jakim budowa nie mogła być kontynuowana.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej unormowania prawne oraz okoliczności zaistniałe w niniejszej sprawie, uznać należy, że uprawnienie do odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu mieszkaniowego, służy Wnioskodawcy z uwagi na fakt, że ostateczna decyzja o pozwoleniu na budowę, na podstawie której zrealizowano inwestycję (wybudowano dom) zapadła 31 maja 2005 r., a więc liczony od końca roku, w którym zapadła decyzja, trzyletni okres na zakończenie budowy domu upływał z końcem 2009 r. Tak więc, wobec zakończenia budowy domu w 2007 r. (pismo PINB z 4 kwietnia 2007 r.), uznać należy, że budowa została zakończona przed upływem określonego ustawą 3-letniego terminu. Zatem w sytuacji, gdy kredyt hipoteczny został udzielony na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych w styczniu 2005 roku, ostateczna decyzja o pozwoleniu na budowę zapadła w maju 2005 r., a budowa domu ukończona została 2007 r., w ocenie Wnioskodawcy uznać należy, że w niniejszym przypadku służy ulga odsetkowa z art. 26b ustawy.

W przypadku braku przychylenia się do powyższego stanowiska, odnośnie uwzględnienia dnia 31 maja 2005 r. jako daty początkowej biegu 3-letniego terminu, Wnioskodawca wskazuje, że bieg terminu powinien w jego ocenie ulec zawieszeniu na okres od 15 czerwca 2005 r. do 29 grudnia 2005 r., tj. na okres, w jakim nastąpiło niezależne od Wnioskodawcy opóźnienie w wykonaniu przyłącza energetycznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 ze zm.) podatnikowi, któremu w latach 2002-2006 został udzielony kredyt (pożyczka), o którym mowa w art. 26b ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., zwany dalej „kredytem mieszkaniowym”, przysługuje na zasadach określonych w tej ustawie oraz w ustawie wymienionej w art. 2, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r., prawo do odliczania wydatków na spłatę odsetek:

1. od kredytu mieszkaniowego,
2. od kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę kredytu mieszkaniowego,
3. od każdego kolejnego kredytu (pożyczki) zaciągniętego na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w pkt 1 lub 2

– do upływu terminu spłaty określonego w umowie o kredyt mieszkaniowy zawartej przed dniem 1 stycznia 2007 r., nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r.

Zasady i warunki skorzystania z ulgi na spłatę odsetek od zaciągniętego kredytu, wykorzystanego przez podatnika na cele mieszkaniowe zostały uregulowane w art. 26b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z przepisem art. 26b ust. 1 ww. ustawy, od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1, odlicza się, z zastrzeżeniem ust. 2–4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi, o którym mowa w art. 3 ust. 1, czyli osobie fizycznej mającej nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z:

1. budową budynku mieszkalnego, albo
2. wniesieniem wkładu budowlanego lub mieszkaniowego do spółdzielni mieszkaniowej na nabycie prawa do nowo budowanego budynku mieszkalnego albo lokalu mieszkalnego w takim budynku, albo
3. zakupem nowo wybudowanego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w takim budynku od gminy albo od osoby, która wybudowała ten budynek w wykonywaniu działalności gospodarczej, albo
4. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstanie samodzielne mieszkanie spełniające wymagania określone w przepisach prawa budowlanego.
   
   

Szczegółowe warunki uprawniające do skorzystania z odliczenia od dochodu przedmiotowej ulgi zostały zawarte w art. 26b ust. 2–7 ww. ustawy.

Jednym z warunków uprawniających do skorzystania z przedmiotowego odliczenia jest zakończenie inwestycji w ściśle określonym czasie. Bowiem stosownie do art. 26b ust. 2 pkt 4, odliczenie o którym mowa wyżej, stosuje się jeżeli inwestycja wymieniona w ust. 1 dotyczy budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, którego budowa została zakończona nie wcześniej niż w 2002 r. Ponadto, zgodnie z ust. 2 pkt 4 lit. a) ww. przepisu, w przypadku inwestycji o których mowa w ust. 1 pkt 1 albo pkt 4 konieczne jest aby zakończenie nastąpiło przed upływem trzech lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zgodnie z prawem budowlanym uzyskano pozwolenie na budowę, nadbudowę lub rozbudowę budynku na cele mieszkalne lub przebudowę (przystosowanie) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, i zostało potwierdzone określonym w przepisach prawa budowlanego pozwoleniem na użytkowanie budynku mieszkalnego, a w razie braku obowiązku jego uzyskania - zawiadomieniem o zakończeniu budowy takiego budynku.

W praktyce mogą wystąpić sytuacje gdy realizowana inwestycja, z przyczyn niezależnych od podatnika bądź od inwestora nie zostanie zakończona przed upływem trzech lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym uzyskano pozwolenie na budowę, w rozumieniu prawa budowlanego. Jednakże należy uznać, że wstrzymanie rozpoczęcia budowy lub jej kontynuacji, nie wstrzymuje biegu terminu, o którym mowa w art. 26b ust. 2 pkt 4 lit. a) ww. ustawy.

W tym miejscu należy wskazać iż, uprawnienie odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) mieszkaniowego, jakie przysługuje od 1 stycznia 2002 r., jest przywilejem, z którego podatnicy mogą skorzystać jedynie w określonych warunkach.

Niedopełnienie któregokolwiek z warunków określonych przez ustawodawcę powoduje, że podatnik traci możliwość skorzystania z przedmiotowego odliczenia. Termin określony w art. 26b ust. 2 pkt 4 ustawy jest terminem prawa materialnego, od którego przepisy ustawy nie przewidują żadnego wyjątku. Zatem jego bieg trwa nieprzerwanie od momentu, w którym dana inwestycja uzyskała pozwolenie na budowę w rozumieniu prawa budowlanego.

Kwestie związane z budową obiektów budowlanych reguluje ustawa z dnia 7 lipca 1994 r.– Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 243 poz. 1623 ze zm.).

W myśl art. 50 ust. 1 ww. ustawy, w przypadkach innych niż określone w art. 48 ust. 1 lub w art. 49b ust. 1 właściwy organ wstrzymuje postanowieniem prowadzenie robót budowlanych wykonywanych:

1. bez wymaganego pozwolenia na budowę albo zgłoszenia lub
2. w sposób mogący spowodować zagrożenie bezpieczeństwa ludzi lub mienia bądź zagrożenie środowiska, lub
3. na podstawie zgłoszenia z naruszeniem art. 30 ust. 1, lub
4. w sposób istotnie odbiegający od ustaleń i warunków określonych w pozwoleniu na budowę bądź w przepisach.
   
   

Art. 51 ust. 1 stanowi, że przed upływem 2 miesięcy od dnia wydania postanowienia, o którym mowa w art. 50 ust. 1, właściwy organ w drodze decyzji:

1. nakazuje zaniechanie dalszych robót budowlanych bądź rozbiórkę obiektu budowlanego lub jego części, bądź doprowadzenie obiektu do stanu poprzedniego albo
2. nakłada obowiązek wykonania określonych czynności lub robót budowlanych w celu doprowadzenia wykonywanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem, określając termin ich wykonania, albo
3. w przypadku istotnego odstąpienia od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunków pozwolenia na budowę - nakłada, określając termin wykonania, obowiązek sporządzenia i przedstawienia projektu budowlanego zamiennego, uwzględniającego zmiany wynikające z dotychczas wykonanych robót budowlanych oraz - w razie potrzeby - wykonania określonych czynności lub robót budowlanych w celu doprowadzenia wykonywanych robót budowlanych do stanu zgodnego z prawem; przepisy dotyczące projektu budowlanego stosuje się odpowiednio do zakresu tych zmian.
   
   

Zgodnie z art. 51 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że po upływie terminu lub na wniosek inwestora, właściwy organ sprawdza wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, i wydaje decyzję o stwierdzeniu wykonania obowiązku.

W myśl art. 51 ust. 4 cyt. ustawy, po upływie terminu lub na wniosek inwestora, właściwy organ sprawdza wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, i wydaje decyzję w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i pozwolenia na wznowienie robót budowlanych albo - jeżeli budowa została zakończona - o zatwierdzeniu projektu budowlanego zamiennego. W decyzji tej nakłada się obowiązek uzyskania decyzji o pozwoleniu na użytkowanie.

Zgodnie z art. 37 ust. 1 i 2 Prawa Budowlanego, decyzja o pozwoleniu na budowę wygasa, jeżeli budowa nie została rozpoczęta przed upływem 3 lat od dnia, w którym decyzja ta stała się ostateczna lub budowa została przerwana na czas dłuższy niż 3 lata. Rozpoczęcie albo wznowienie budowy, w przypadkach określonych w ust. 1, art. 36a ust. 2 albo w razie stwierdzenia nieważności bądź uchylenia decyzji o pozwoleniu na budowę, może nastąpić po wydaniu nowej decyzji o pozwoleniu na budowę, o której mowa w art. 28, albo decyzji o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych, o której mowa w art. 51 ust. 4.

Zatem wskazać należy, że decyzja o wznowieniu robót budowlanych nie może być utożsamiana z nową decyzją o pozwoleniu na budowę w rozumieniu jej art. 37 ust. 2.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że decyzję o pozwoleniu na budowę Wnioskodawca uzyskał w 2003 r., a zatem trzyletni okres trwania inwestycji - o którym mowa w cytowanym wyżej art. 26b ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w przedmiotowej sprawie należy liczyć od końca 2003 r.

Natomiast Zainteresowany wskazał, że budowa została zakończona w 2007 r.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego oraz zaprezentowane powyżej uregulowania prawne w tym zakresie należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do dokonania odliczenia od dochodu wydatków na spłatę odsetek od kredytu przeznaczonego na sfinansowanie inwestycji mieszkaniowej polegającej na budowie domu, gdyż zakończenie inwestycji nastąpiło w 2007 r., tj. po upływie trzyletniego terminu, o którym mowa w art. 26b ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, wskazać należy, że przedstawione przez Zainteresowanego okoliczności w postaci konieczności zmian konstrukcyjno-projektowych budynku i związaną z tym koniecznością wydania nowego pozwolenia na budowę oraz opóźnienia budowy w związku w niedochowaniem przez wykonawcę wykonania przyłącza energetycznego w uzgodnionym wcześniej terminie nie wstrzymują biegu terminu, o którym mowa w art. 26b ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.