Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-857/13-2/MPe
z 30 października 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 22.08.2013r. (data wpływu 26.08.2013r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia oraz określenia podstawy opodatkowania w przypadku sprzedaży w cenach promocyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 26.08.2013r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia oraz określenia podstawy opodatkowania w przypadku sprzedaży w cenach promocyjnych.


W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:


Spółka z o.o. Oddział w Polsce (dalej: „Oddział” lub „Wnioskodawca”) jest czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca jest generalnym importerem samochodów marki M. oraz części i akcesoriów do nich w Polsce. W ramach prowadzonej działalności Oddział współpracuje z autoryzowanymi salonami sprzedaży i serwisami obsługi (dalej: „Dealerzy” lub łącznie z Oddziałem: „Strony”), za pomocą których odbywa się sprzedaż samochodów i świadczenie usług na rzecz klientów/użytkowników samochodów marki M. W związku z tym Dealerzy nabywają od Oddziału zarówno samochody jak i akcesoria oraz części niezbędne w ich działalności dealersko – serwisowej.


W odniesieniu do stanu faktycznego:


W calu zachęcenia kontrahentów do nabywania swoich produktów Oddział podejmuje/inicjuje różnego rodzaju działania promocyjne, zmierzające do zwiększenia wolumenu sprzedaży, a w konsekwencji także jego przychodów. Działania te wpływają również pozytywnie na budowanie relacji z kontrahentami, na ich lojalność, a co za tym idzie na osiąganie większego dochodu. Przynoszą one korzyści zarówno Oddziałowi, jak i Dealerom.

W ramach ww. działań marketingowych, Wnioskodawca organizuje akcje promocyjne (sprzedaż premiową, dalej: „Akcje Promocyjne”), w ramach których Dealerzy sprzedają klientom (dalej: „Klienci”), tj. nabywcom lub leasingobiorcom samochodów marki M. różnego rodzaju produkty po obniżonych cenach, np. iPada albo voucher na ekskluzywny weekend dla dwojga w SPA o wartości rynkowej ok. 1.500 zł (dalej: „Pakiety Lojalnościowe”). Organizowane dotychczas Akcje Promocyjne polegały/polegają na umożliwieniu Klientom (lub wskazanym przez nich osobom bliskim) zakupu jednego z Pakietów Lojalnościowych za cenę promocyjną 1 zł brutto od Dealera po spełnieniu warunków i na zasadach szczegółowo określonych w regulaminie promocji (dalej: „Regulamin”).

Ekonomiczny koszt organizacji Akcji Promocyjnych ponosi Oddział, który jako generalny importer samochodów marki M. w Polsce jest bezpośrednio zainteresowany wzrostem sprzedaży tych samochodów przez sieć dealerską. W tym celu Oddział dąży do uatrakcyjnienia oferty Dealerów skierowanej do Klientów. Oddział nabywa więc ww. towary lub usługi po cenach rynkowych a następnie odprzedaje je jako Pakiety Lojalnościowe do Dealerów w cenie 1 zł brutto, którzy sprzedają je ostatecznym Klientom w tej samej cenie.


Zasady nabywania Pakietów Lojalnościowych znane są Klientom i dostępne są dla osob trzecich w Regulaminie zamieszczonym na stronie internetowej Wnioskodawcy i Dealerów.


Akcje te są prowadzone w celu zmotywowania Klientów do zakupu samochodów marki M. Pomiędzy Wnioskodawcą a Dealerami, którzy mogą zakupić towar lub usługę w związku z akcją promocyjną w cenie 1 zł brutto nie istnieją powiązania, o których mowa w art. 32 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarowi usług (t.j. 2011 r. nr 177 poz. 1054 ze zm. dalej: „ustawa o VAT”). Nie występują również takie powiązania w relacjach Wnioskodawca - Klienci oraz Dealerzy – Klienci.

Oddział odlicza na ogólnych zasadach VAT od towarów/usług, które sprzedawane są Klientom za pośrednictwem Dealerów w cenach promocyjnych, tj. które objęte są Akcjami Promocyjnymi i stanowią element Pakietów Lojalnościowych.

Jednocześnie podstawą opodatkowania w VAT z tytułu sprzedaży towarów lub usług w ramach Pakietów Lojalnościowych Dealerom jest dla Oddziału cena promocyjna. Podatek od tej ceny liczony jest metodą w stu a więc przy założeniu, że cena zawiera w sobie VAT należny. Oznacza to, że podstawą opodatkowania przy Pakietach Lojalnościowych sprzedawanych za 1 zł brutto jest kwota 0,81 zł.


W odniesieniu do zdarzenia przyszłego


W przyszłości Oddział planuje organizować kolejne Akcje Promocyjne oparte o analogiczny mechanizm zachęcający do kupna samochodów marki M. tzn. obejmujące towary i usługi sprzedawane Dealerom w promocyjnych cenach, tj. obniżonych w stosunku do cen rynkowych.


W związku z powyższym zadano następujące pytania:


  1. Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym Oddziałowi na zasadach ogólnych przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług, które następnie sprzedawane są Dealerom w cenach promocyjnych, tj. które objęte są Akcjami Promocyjnymi i stanowią element Pakietów Lojalnościowych?
  2. Czy w opisanym stanie faktycznym podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług Pakietów Lojalnościowych jest kwota należna Oddziałowi od Dealerów?
  3. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, w którym Oddział przeprowadzać będzie podobne Akcje Promocyjne w przyszłości (w tym po 1 stycznia 2014 r.) Oddziałowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od towarów i usług, które sprzedawane będą następnie Dealerom w cenach promocyjnych, tj. poniżej cen zakupu?
  4. Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, w którym Oddział przeprowadzać będzie podobne Akcje Promocyjne w przyszłości (w tym po 1 stycznia 2014 r.) Oddział prawidłowo zamierza określać wysokość podstawy opodatkowania podatkiem od towarowi usług w oparciu o cenę promocyjną, tj. niższą od ceny wcześniejszego nabycia tych towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

  1. W opisanym powyżej stanie faktycznym Oddziałowi na zasadach ogólnych przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług, które następnie sprzedawane są Dealerom w cenach promocyjnych, tj. które objęte są Akcjami Promocyjnymi i stanowią element Pakietów Lojalnościowych.
  2. W opisanym stanie faktycznym podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług Pakietów Lojalnościowych jest kwota należna Oddziałowi za nie od Dealerów.
  3. Oddziałowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od towarów i usług, które sprzedawane będą (również po 1 stycznia 2014 r.) Dealerom w cenach promocyjnych, tj. poniżej cen zakupu.
  4. Oddział prawidłowo zamierza (również po 1 stycznia 2014 r.) określać wysokość podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług w oparciu o cenę promocyjną, tj. niższą od ceny wcześniejszego nabycia tych towarów i usług.

Ad. 1


Oddziałowi na zasadach ogólnych przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego od zakupionych towarów i usług, które następnie sprzedawane są Dealerom w cenach promocyjnych, tj. które objęte są Akcjami Promocyjnymi i stanowią element Pakietów Lojalnościowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT, które jednak nie mają zastosowania w sprawie.

Dodatkowo, ograniczenia w prawie do odliczenia VAT naliczonego odnoszą się do wymienionych kazuistycznie towarów i usług (art. 88 ustawy o VAT) i nie dotyczą towarów i usług będących przedmiotem Pakietów Lojalnościowych.

Jednocześnie, stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jak z powyższego wynika, jeżeli towary/usługi wykorzystywane są wyłącznie do działalności opodatkowanej, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego do tych towarów/usług w całości. Zasadą jest bowiem bezpośrednia alokacja kosztów do czynności podlegających/niepodlegających opodatkowaniu. Jeżeli więc podatnik jest w stanie przyporządkować dany wydatek bezpośrednio wyłącznie do działalności opodatkowanej VAT, to generalnie przysługuje mu prawo do odliczenia VAT naliczonego w całości. Wyjątki dotyczą przypadków, w których wydatków nie można jednoznacznie przypisać wyłącznie do działalności opodatkowanej (wówczas stosuje się proporcjonalne odliczanie VAT, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT), z czym nie mamy do czynienia w sytuacji opisanej w stanie faktycznym.

Jak wynika ze stanu faktycznego, towary i usługi wchodzące w skład Pakietów Lojalnościowych są następnie zbywane odpłatnie przez Oddział, a sprzedaż ta jest opodatkowana VAT. W tej sytuacji, koszt nabycia Pakietów Lojalnościowych przez Oddział można alokować bezpośrednio wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej. Z uwagi na fakt, że sprzedaż Pakietów Lojalnościowych podlega opodatkowaniu VAT, 100% VAT naliczonego na kosztach ich nabycia może być odliczone przez Oddział od podatku należnego.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że dla prawa do odliczenia nie ma znaczenia późniejsza wysokość podstawy opodatkowania, określona przez podatnika przy sprzedaży towarów i usług, z którą wiążą się zakupy, od których odliczył on VAT. Dla prawa do odliczenia istotny i wystarczający jest już zamiar wykorzystania danego zakupu w działalności opodatkowanej, a nie stopa zwrotu danego wydatku mierzona kwotą obrotu uzyskanego z tej działalności. W efekcie, także w sytuacji gdy faktycznie brak takiego obrotu (albo ten obrót jest jedynie niewielkim procentem wydatku na zakup towarów lub usługi), Podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego, jeżeli dane wydatki wykazywały związek z potencjalną sprzedadzą opodatkowaną. Powyższe potwierdza liczne orzecznictwo TSUE (m.in. wyrok w sprawie C-110/94 INZO; wyrok w sprawie C-268/83 Rompelman; wyrok z dnia 3 marca 2005 r. w sprawie C-32/03 I/S Fini H.


Ad. 2


Podstawą opodatkowania z tytułu sprzedaży towarów i usług Pakietów Lojalnościowych jest kwota należna Oddziałowi za nie od Dealerów.


Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest co do zasady obrót. Obrotem jest natomiast kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Co do zasady — stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o VAT to do stron czynności należy ustalenie wysokości obrotu (kwoty należnej), będącego podstawą opodatkowania VAT. Jest to autonomiczne uprawnienie podatnika , który nie jest w tym zakresie limitowany. W rezultacie, może on, co do zasady, w sposób dowolny ustalić wysokość należnego mu od nabywcy z tytułu wykonania danej czynności wynagrodzenia. Jak podkreślano to niejednokrotnie w orzecznictwie, w tym TSUE, z punktu widzenia VAT istotna jest subiektywna, tj. uznana/zaakceptowana przez strony transakcji, ekwiwalentność ich świadczeń. Nie musi się ona zatem kształtować na poziomie rynkowym.

Względy biznesowe często determinują sprzedaż towarów poniżej ich wartości rynkowej np. w celu zachęcenia klientów do dalszej współpracy, albo zakupu innych usług/towarów oferowanych przez sprzedawcę. W tym stanie rzeczy, nie budzi wątpliwości, że kryterium decydującym o podstawie opodatkowania przy sprzedaży Pakietów Lojalnościowych jest ich cena żądana od Dealera, a więc 0,81 zł (1 zł brutto), jeżeli tylko ustalona przez strony niższa cena ma swoje uzasadnienie ekonomiczne (por. interpretacja indywidualna DIS w Katowicach z 26 sierpnia 2011 r., sygn. IBPP1/443-797/11/AZb).

Zasadą jest więc swobodne ustalanie ceny (podstawy opodatkowania) przez strony transakcji, a nie przez organy podatkowe. Jedynie wyjątkowo na zasadzie odstępstwa od powyższej reguły, w niektórych przypadkach, organy podatkowe zostały uprawnione do szacowania obrotu do poziomu rynkowego. Przypadki te zostały ściśle określone w art. 32 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 32 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

  1. niższe od wartości rynkowej a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
  3. wyższe od wartości rynkowej a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 88 i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

- organ podatkowy określa wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Art. 32 ustawy o VAT wskazuje, że określenie wysokości podstawy opodatkowania przez organ podatkowy w wysokości innej niż ustalił podatnik jest możliwe, jeżeli spełnione zostaną łącznie trzy przesłanki:

  1. o charakterze podmiotowym;
  2. dotyczące rodzaju powiązań;
  3. dotyczące samego wynagrodzenia.

Odnosząc się do treści tego przepisu, NSA w wyroku z dnia 5 czerwca 2012 r. (sygn. akt I FSK 1181/11) stwierdził, że „nie można sprowadzać zapisów art. 32 u.p.t.u. w związku z art. 11 (A)(6) VI dyrektywy do poziomu tzw. „straszaka” organów władzy publicznej służącego wymuszaniu na podatniku zawierania transakcji kontrolowanych za wszelką cenę na warunkach rynkowych”.

Jedną z przesłanek szacowania podstawy opodatkowania w VAT jest przesłanka podmiotowa. W pierwszej kolejności należy więc ustalić przez kogo transakcja została dokonana a także jakie osoby miały wpływ na podmioty dokonujące transakcji. Dopiero bowiem w odniesieniu do tych osob ustala się czy występują powiązania uzasadniające szacowanie. Art. 32 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o VAT wskazuje, że szacowanie jest możliwe, jeżeli powiązania występują między:

  1. nabywcą a dokonującym dostawy;
  2. osobami pełniącymi u kontrahentów (dostawcy i nabywcy) funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne tzn. dotyczą więc one m.in.: członków zarządu w spółkach kapitałowych, osób zajmujących stanowiska menedżerskie, członków rad nadzorczych lub udziałowców/akcjonariuszy.

Jak jednak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, pomiędzy Wnioskodawcą a Dealerami, którzy mogą zakupić, w związku z Akcją Promocyjną towar lub usługę w cenie 1 zł brutto nie istnieją powiązania, o których mowa w art. 32 ustawy o VAT. Nie występują również takie powiązania w relacjach Wnioskodawca - Klienci oraz Dealerzy – Klienci. Oznacza to, że regulacja art. 32 ustawy o VAT nie ma zastosowania do Pakietów Lojalnościowych sprzedawanych przez Oddział.

Zdaniem Wnioskodawcy, podstawę opodatkowania z tytułu sprzedaży towarów w cenie 1 zł stanowi więc kwota 0,81 zł. VAT powinien więc być liczony metodą w stu od zawierającej go kwoty 1 zł (por. interpretacja indywidualna DIS w Warszawie z 3 listopada 2008 r. sygn. IPPP1/443-1495/08-2/MPe).

W analizowanym przypadku Oddział dokonuje sprzedaży określonego produktu po cenie ustalonej w warunkach promocyjnych. Tak więc sprzedaż następuje po cenie uwzględniającej określony rabat na dany produkt. Zatem podstawę opodatkowania w tym przypadku stanowić będzie cena, po której Oddział dokonuje sprzedaży promocyjnego produktu np. 0,81 zł. Fakt, iż sprzedaż promocyjna następuje w tym przypadku po cenie niższej aniżeli cena zakupu promocyjnego towaru lub usługi, nie ma w tym wypadku żadnego znaczenia.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że Akcje Promocyjne mają w przypadku Oddziału uzasadnienie ekonomiczne, bowiem z założenia mają motywować Klientów do zakupu towarów/usług znajdujących się u niego w ofercie, a dostarczanych przez Dealera. Stanowią formę uhonorowania osób/podmiotów, które/-rzy zdecydowały/li się na zakup, bądź zawarły umowę leasingu samochodu marki M. W tych okolicznościach, nie istnieją więc przesłanki do kwestionowania wynagrodzenia ustalonego przez Strony (por. interpretacja indywidualna DIS w Poznaniu z 23 września 2008 r., sygn. ILPP1/443-621/08-3/BD).

Powyższe stanowisko potwierdzają również liczne interpretacje indywidualne odnoszące się do sprzedaży premiowej. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z 28 lutego 2012 r. DIS w Warszawie (sygn. IPPP1/443-1759/11-2/EK) uznał, że „(…) podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, by działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu”.


Ad. 3


Oddziałowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego od towarów i usług które sprzedawane będą (również po 1 stycznia 2014 r.) Dealerom w cenach promocyjnych, tj. poniżej cen zakupu.


Uzasadnieniem dla stanowiska Wnioskodawcy są argumenty podniesione w uzasadnieniu do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1. Zmiany przepisów, które wejdą w życie od 1 stycznia 2014 r. na mocy ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 poz. 35), w szczególności dotyczące zasad odliczania VAT, pozostają bez znaczenia dla postawionej przez Wnioskodawcę tezy.


Ad. 4


Oddział prawidłowo zamierza określać wysokość podstawy opodatkowania (również w stanie prawnym po 1 stycznia 2014 r.) podatkiem od towarów i usług w oparciu o cenę promocyjną, tj. niższą od ceny wcześniejszego nabycia tych towarów i usług.


Uzasadnieniem dla stanowiska Wnioskodawcy są argumenty podniesione w uzasadnieniu do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2. Zmiany przepisów, które wejdą w życie od 1 stycznia 2014 r. na mocy ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 poz. 35), zwłaszcza dotyczące podstawy opodatkowania (nowy art. 29a ustawy o VAT) oraz jej szacowania (art. 32 ust. 1 w brzmieniu od 1 stycznia 2014 r.), pozostają bez znaczenia dla postawionej przez Wnioskodawcę tezy.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.


Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).


Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).


Jak stanowi art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do treści art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z przytoczonego wyżej przepisu art. 29 ustawy wynika, iż udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne niż podatkowe przepisy prawa, jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie obrotu, a tym samym podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.


Z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

  • rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży – niemające wpływu na podstawę opodatkowania, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy pomniejszona już o udzielony rabat;
  • rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży – bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta – wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu; do tych rabatów ma zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy, a udzielenie takiego rabatu wymaga odpowiedniego udokumentowania (w przypadku sprzedaży dokumentowanej fakturą VAT – fakturą korygującą; w przypadku sprzedaży ewidencjonowanej na kasie rejestrującej – ewidencją korekt).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 5 lipca 2001 r. o cenach (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 385), przez cenę rozumie się wartość wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę; w cenie uwzględnia się podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy, jeżeli na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym. Jak stanowi art. 2 ust. 1 ww. ustawy, ceny towarów i usług uzgadniają strony zawierające umowę (…).

W tym miejscu wskazać należy, iż z dniem 1 stycznia 2014 r. wchodzą w życie przepisy dotyczące m.in. podstawy opodatkowania wprowadzone ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35). Art. 1 pkt 23 ww. ustawy zmieniającej, z dniem 1 stycznia 2014 r. uchyla art. 29 ustawy o VAT i art. 1 pkt 24 wprowadza do obecnie obowiązującej ustawy o VAT art. 29a.

I tak, stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.


Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:

  1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
  2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

  1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
  2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
  3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż przepisy ustawy w obecnym brzmieniu jak i w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 roku nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość danych towarów lub usług. Nie ma znaczenia, że podatnik w danej chwili sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę znacznie niższą.

Wskazać należy, że w określonych sytuacjach organ może określić inną wysokość obrotu. Zgodnie z brzmieniem art. 32 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

  1. niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, 86a, 88, 88a i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 86a, 88, 88a i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust.
  3. pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
  4. wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 86a, 88, 88a i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

- organ podatkowy określa wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej pomniejszonej o kwotę podatku, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

Jak stanowi ust. 2 powyższego artykułu, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.


Na podstawie ust. 3 tego artykułu, przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.


Według ust. 4 ww. artykułu, przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem.


Stosownie do brzmienia art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.


W myśl regulacji ust. 2 pkt 1 lit. a powyższego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.


W tym miejscu wskazać należy, iż z dniem 1 stycznia 2014 r. ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013r. poz. 35) art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy otrzymuje brzmienie: kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanego wyżej art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Jednocześnie przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest generalnym importerem samochodów marki M. oraz części i akcesoriów do nich w Polsce. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca współpracuje z autoryzowanymi salonami sprzedaży i serwisami obsługi (Dealerzy), za pomocą których odbywa się sprzedaż samochodów i świadczenie usług na rzecz klientów/użytkowników samochodów marki M. W związku z tym Dealerzy nabywają od Wnioskodawcy zarówno samochody jak i akcesoria oraz części niezbędne w ich działalności dealersko – serwisowej. W calu zachęcenia kontrahentów do nabywania swoich produktów Wnioskodawca podejmuje/inicjuje różnego rodzaju działania promocyjne, zmierzające do zwiększenia wolumenu sprzedaży, a w konsekwencji także jego przychodów. Działania te wpływają również pozytywnie na budowanie relacji z kontrahentami, na ich lojalność, a co za tym idzie na osiąganie większego dochodu. Przynoszą one korzyści zarówno Wnioskodawcy, jak i Dealerom. W ramach działań marketingowych, Wnioskodawca organizuje akcje promocyjne (sprzedaż premiową), w ramach których Dealerzy sprzedają klientom różnego rodzaju produkty po obniżonych cenach, np. iPada albo voucher na ekskluzywny weekend dla dwojga w SPA o wartości rynkowej ok. 1.500 zł (Pakiety Lojalnościowe). Organizowane dotychczas Akcje Promocyjne polegały/polegają na umożliwieniu Klientom (lub wskazanym przez nich osobom bliskim) zakupu jednego z Pakietów Lojalnościowych za cenę promocyjną 1 zł brutto od Dealera po spełnieniu warunków i na zasadach szczegółowo określonych w regulaminie promocji. Ekonomiczny koszt organizacji Akcji Promocyjnych ponosi Wnioskodawca, który nabywa towary lub usługi po cenach rynkowych a następnie odprzedaje je jako Pakiety Lojalnościowe do Dealerów w cenie 1 zł brutto, którzy sprzedają je ostatecznym Klientom w tej samej cenie.

Akcje te są prowadzone w celu zmotywowania Klientów do zakupu samochodów marki M. Pomiędzy Wnioskodawcą a Dealerami, którzy mogą zakupić towar lub usługę w związku z akcją promocyjną w cenie 1 zł brutto nie istnieją powiązania, o których mowa w art. 32. Nie występują również takie powiązania w relacjach Wnioskodawca - Klienci oraz Dealerzy – Klienci. W przyszłości Wnioskodawca planuje organizować kolejne Akcje Promocyjne oparte o analogiczny mechanizm zachęcający do kupna samochodów marki M. tzn. obejmujące towary i usługi sprzedawane Dealerom w promocyjnych cenach, tj. obniżonych w stosunku do cen rynkowych.

Należy zauważyć, że podatnik ma prawo swobodnie układać swoje interesy tak, aby działalność gospodarcza była dla niego opłacalna pod względem ekonomicznym, w tym stosując znaczne upusty cenowe, jeśli jest to w jego uznaniu zasadne dla osiągnięcia tego celu. Trzeba przy tym wyraźnie zaznaczyć, że stosowanie znacznych rabatów jest niedopuszczalne w zakresie, w jakim ma ono służyć tzw. obejściu przepisów prawa i uniknięciu opodatkowania danej czynności. Tak więc każdy zastosowany upust winien być uzasadniony ekonomicznie i prowadzić w końcowym efekcie do osiągnięcia celu jaki został wytyczony dla działalności gospodarczej, tj. zarobku.

Jak już zaznaczono powyżej, przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny (udzielenia rabatu), czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej (nawet znacznie) niż rzeczywista wartość danego towaru czy usługi. Jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania rodzinne, kapitałowe, majątkowe lub wynikające ze stosunku pracy, o których mowa w art. 32 ustawy, organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej tych towarów lub usług ale tylko w sytuacji, gdyby związki te miały wpływ na ustalenie ceny.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że fakt udzielenia rabatu w formie promocyjnej ceny sprzedawanych towarów lub usług (Pakietów Lojalnościowych) znany jest klientom i dostępny w regulaminie zamieszczonym na stronie internetowej Wnioskodawcy i Dealerów. Wnioskodawca będzie dokonywać sprzedaży towarów lub usług po cenie promocyjnej w ramach organizowanej Akcji promocyjnej, co oznacza, że powyższa sprzedaż następować będzie po cenie uwzględniającej określony rabat na dany towar lub usługę. Przy czym zwrócić należy również uwagę na fakt, iż warunkiem uczestnictwa w Akcji promocyjnej jest spełnienie określonych regulaminem warunków.

Są to więc rabaty udzielone przed ustaleniem ceny – tym samym nie mają one wpływu na podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29 ust. 1 oraz art. 29a ust. 1 w związku z ust. 7 pkt 2 ustawy, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy, a więc w takim przypadku kwota uwzględniająca już przyznany rabat.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, iż Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży wybranych produktów lub usług w cenie promocyjnej w ramach akcji promocyjnej, co oznacza, że powyższa sprzedaż następować będzie po cenie uwzględniającej określony rabat na dany towar bądź usługę (rabat będzie przysługiwał klientowi po spełnieniu określonych regulaminem warunków). Zatem, określając podstawę opodatkowania, Spółka powinna jako obrót przyjąć rzeczywistą kwotę należną z tytułu sprzedaży. W przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art. 32 ustawy, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, oferta sprzedaży promocyjnej będzie przeznaczona tylko i wyłącznie do podmiotów niepowiązanych w jakikolwiek sposób ze Spółką (dotyczy to powiązań, o których mowa w art. 32 ustawy).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż obecnie jak i po 1 stycznia 2014 roku w opisanym stanie sprawy podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług Pakietów Lojalnościowych jest kwota należna Wnioskodawcy od Dealerów należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii odliczenia podatku naliczonego należy wskazać, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem towarów i usług, które służą następnie sprzedaży promocyjnej, ponieważ są one wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, iż obecnie jak i po 1 stycznia 2014 roku w opisanym stanie sprawy Wnioskodawcy na zasadach ogólnych przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług, które następnie sprzedawane są Dealerom w cenach promocyjnych, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj