INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31.05.2012r. (data wpływu 4.06.2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia faktury VAT z tytułu partycypacji w kosztach budowy drogi – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4.06.2012r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości wystawienia faktury VAT z tytułu partycypacji w kosztach budowy drogi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, rozliczającym się z podatku z tytułu zawartych umów cywilnoprawnych, m.in. najem lokali komunalnych i innych. Gmina ma zamiar zawrzeć umowę z Nadleśnictwem reprezentującym Skarb Państwa, w sprawie wspólnej realizacji inwestycji drogowej. Zakres robót objętych umową obejmuje drogę publiczną - gminną. Na mocy umowy nadleśnictwo zobowiązuje się do współfinansowania inwestycji w wysokości ok. 50% wartości kosztorysowej. W pozostałych warunkach umowy ustalono, że Gmina staje się właścicielem środka trwałego w postaci wybudowanej drogi publicznej, natomiast Nadleśnictwo nabywa prawa majątkowe w postaci prawa do korzystania dla celów gospodarki leśnej (w tym wywozu drewna), ze środka trwałego powstałego w wyniku wspólnej budowy drogi, na okres 30 lat. Na udokumentowanie wniesionego wkładu przez Nadleśnictwo, Gmina wystawi refakturę dla Nadleśnictwa za budowę odcinka drogi, na kwotę odpowiadającą partycypacji Nadleśnictwa w kosztach budowy. Nadleśnictwo poniesione nakłady inwestycyjne będzie ewidencjonować w swoich księgach rachunkowych jako nabycie wartości niematerialnych i prawnych, które będzie amortyzować zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina może wystawić dla Nadleśnictwa fakturę VAT (refakturę), na udokumentowanie dofinansowania w wysokości odpowiadającej partycypacji Nadleśnictwa w kosztach budowy drogi...

Zdaniem Wnioskodawcy:

W związku z tym, iż wolą Nadleśnictwa jest udokumentowanie wniesienia wkładu własnego w postaci refaktury za wykonaną inwestycję drogową, gmina nie może potraktować tej czynności jako darowiznę np. na cele publiczne, ale uznać powyższy zapis umowy za prawidłowy i może wystawić fakturę VAT (refakturę) dla Nadleśnictwa za poniesione nakłady inwestycyjne w części finansowanej przez Nadleśnictwo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy zaznaczyć, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej, uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, lecz są objęte zwolnieniem o którym mowa w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.).

Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Opodatkowanie podatkiem VAT czynności wykonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy gdy wykonują one czynności na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym ustala, że do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty oraz konstruuje otwarty katalog takich zadań. Natomiast art. 166 ust. 1 Konstytucji RP stanowi, iż zadania publiczne służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej są wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadania własne.

W świetle powyższego zakres aktywności podejmowanych przez Gminę należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że w ocenie tut. organu każde działanie podejmowane przez Gminę w imieniu własnym na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu Gminy, a dotyczące nieruchomości stanowiących mienie gminne należy uznać za działanie publiczne służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy o VAT.

Art. 7 ust. 1 cyt. ustawy o VAT stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Przepis art. 106 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z delegacją zawartą w art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, dnia 28.03.2011r. wydał rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68 poz. 360), zwanym dalej rozporządzeniem.

W myśl § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, rozliczającym się z podatku z tytułu zawartych umów cywilnoprawnych, m.in. za najem lokali komunalnych i innych. Gmina ma zamiar zawrzeć umowę z Nadleśnictwem, w sprawie wspólnej realizacji inwestycji drogowej. Zakres robót objętych umową obejmuje drogę publiczną - gminną. Na mocy umowy Nadleśnictwo zobowiązuje się do współfinansowania inwestycji w wysokości ok. 50% wartości kosztorysowej. W pozostałych warunkach umowy ustalono, że Gmina staje się właścicielem środka trwałego w postaci wybudowanej drogi publicznej, natomiast Nadleśnictwo nabywa prawa majątkowe w postaci prawa do korzystania dla celów gospodarki leśnej (w tym wywozu drewna), ze środka trwałego powstałego w wyniku wspólnej budowy drogi, na okres 30 lat. Na udokumentowanie wniesionego wkładu przez Nadleśnictwo, Gmina wystawi refakturę dla Nadleśnictwa za budowę odcinka drogi, na kwotę odpowiadającą partycypacji Nadleśnictwa w kosztach budowy.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest czy w przedstawionej sytuacji powinien wystawić na rzecz Nadleśnictwa fakturę VAT.

Na wstępie należy wskazać, iż definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z analizy treści art. 8 ust. 1 ustawy wynika, iż pojęcie świadczenia usług jest bardzo szerokie, obejmuje bowiem różnego rodzaju świadczenia niebędące dostawą towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie) Przepis ten obejmuje swoim zakresem również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych.

Zauważyć jednak należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem świadczeniem usług podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT jest każde świadczenie odpłatne, które powoduje powstanie przysporzenia po stronie odbiorcy na skutek działania wykonawcy świadczenia.

Odnosząc przedstawione zdarzenie przyszłe do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, iż Gmina będzie dokonywała budowy drogi gminnej, której to wykonanie należy do jej zadań własnych służących zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Jednocześnie w ramach tej inwestycji zawarta zostanie umowa cywilnoprawna z innym podmiotem, który w zamian za wkład finansowy ok. 50% wartości inwestycji nabędzie prawo do korzystania z tej drogi dla celów gospodarki leśnej, stanowiące wartości niematerialne i prawne. Zatem w przedmiotowej sprawie należy stwierdzić, iż istnieją obie strony transakcji – tj. świadczący usługę Wnioskodawca i beneficjent tej usługi nabywający ją za określonym w umowie wynagrodzeniem. W związku z powyższym partycypację przez Nadleśnictwo w kosztach budowy drogi gminnej należy uznać za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, a Gminę w związku z zawartą umową cywilnoprawną należy uznać za podatnika świadczącego usługę. Z tytułu świadczenia ww. usługi Gmina jako czynny podatnik podatku VAT będzie zobowiązana wystawić zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy fakturę VAT i wykazać należny podatek. Tym samym partycypacja Nadleśnictwa w realizacji przedmiotowej inwestycji nie może stanowić na rzecz Wnioskodawcy darowizny na cele publiczne.

Tut. Organ wskazuje również, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym będzie miało miejsce świadczenie usług podlegające opodatkowaniu, kreujące obowiązki dokumentacyjne /wystawienie faktury/ i inne przewidziane przepisami ustawy, a zatem konieczność wystawienia faktury nie zależy od woli kontrahenta Wnioskodawcy, lecz od zaistnienia czynności podlegającej opodatkowaniu – tutaj usługi dotyczącej przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych.

Jednocześnie tut. Organ nadmienia, że w przedmiotowej sprawie Gmina będzie zobowiązana wystawić fakturę VAT jako podmiot bezpośrednio świadczący usługę przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych na rzecz kontrahenta, a nie tzw. refakturę, do wystawienia której zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT zobligowany jest podatnik, który działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy odnośnie możliwości wystawienia faktury VAT w związku z wykonywaną inwestycją należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.