Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/443-312/13/AT
z 29 sierpnia 2013 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2013 r. (data wpływu 25 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktur z tytułu wykonanych usług – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 25 czerwca 2013 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawienia faktur z tytułu wykonanych usług.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Do kwietnia 2013 r. prowadził Pan działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportowych. W tym okresie był czynnym podatnikiem VAT. W dniu 13 grudnia 2012 r. uprawomocnił się wobec Pana zakaz prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia funkcji reprezentanta lub pełnomocnika przedsiębiorcy, członka rady nadzorczej i komisji rewizyjnej w spółce akcyjnej, spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, spółdzielni, fundacji lub stowarzyszeniu. Postanowienie to zostało wydane na podstawie art. 373 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1112 ze zm.).
Z uwagi na zobowiązania transportowe wobec odbiorców usług nie mógł Pan od razu zaprzestać działalności gospodarczej. W miesiącu styczniu i lutym 2013 r. wystawił Pan za wykonane usługi transportowe faktury VAT wobec czynnych podatników VAT. Dokonał również zapisu wszystkich operacji w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, a w miesiącu kwietniu złożył kwartalną deklarację VAT.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy wobec przedstawionego stanu faktycznego miał Pan obowiązek wystawienia faktur VAT za wykonane usługi transportowe?
Uważa Pan, że miał obowiązek wystawienia faktur VAT za wykonane usługi transportowe.
Uzasadniając zajęte w sprawie stanowisko powołuje się Pan na treść § 4 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, jak również art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz art. 84 Konstytucji RP.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Na wstępie zauważa się, iż z uwagi na fakt, że wniosek dotyczący stanu faktycznego odnosi się do zdarzeń zaistniałych w styczniu i lutym 2013 r., oceny prawnej stanowiska Wnioskodawcy dokonano w oparciu o stan prawny obowiązujący w tym okresie.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Jednocześnie, z przepisu art. 5 ust. 2 ustawy wynika, że czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.
Jak stanowi art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów regulujących opodatkowanie podatkiem od towarów i usług w art. 6 pkt 2 ustawodawca przewidział, że przepisów ustawy nie stosuje się do czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.
W tym miejscu wskazać należy na wyrok TSUE w sprawie C-343/89, w którym stwierdzono, że uzasadnione jest opodatkowanie VAT czynności, której niezgodność z prawem nie jest bezwarunkowa. Z kolei czynności nielegalne nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej.
Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).
W oparciu o dyspozycję art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.
Na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, szczegółowe zasady dotyczące faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.).
Z dniem 1 stycznia 2013 r. na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2012, poz. 1428), przepisy regulujące szczegółowo powyższe kwestie otrzymały następujące brzmienie.
I tak, w myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r., fakturę wystawia:
- zarejestrowany podatnik VAT czynny;
- podatnik, o którym mowa w art. 16 ustawy, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowe dostawy nowych środków transportu.
Faktury mogą również wystawiać zarejestrowani podatnicy VAT zwolnieni, o czym stanowi § 4 ust. 2 omawianego rozporządzenia.
Szczegółowy zakres danych, jakie winna zawierać faktura, określa przepis § 5 wskazanego rozporządzenia.
Z okoliczności sprawy wynika, iż w dniu 13 grudnia 2012 r. uprawomocnił się wobec Pana zakaz prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia funkcji reprezentanta lub pełnomocnika przedsiębiorcy, członka rady nadzorczej i komisji rewizyjnej w spółce akcyjnej, spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, spółdzielni, fundacji lub stowarzyszeniu, wynikający z postanowienia wydanego na podstawie art. 373 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1112 ze zm.).
W świetle powyższego, z uwagi na zobowiązania transportowe wobec odbiorców usług, jako że nie mógł od razu zaprzestać działalności gospodarczej, powziął Pan wątpliwość w przedmiocie prawidłowości wystawiania w miesiącu styczniu i lutym 2013 r. faktur VAT z tytułu wykonanych usług transportowych wobec czynnych podatników VAT.
Rozważając kwestię dopuszczalności wystawienia faktur VAT przez Wnioskodawcę w przedstawionych okolicznościach sprawy uwzględnić należy, że obowiązujący względem Wnioskodawcy prawomocny zakaz prowadzenia działalności gospodarczej nie może automatycznie oznaczać, iż z tego względu nie mają wobec Niego zastosowania odpowiednie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Odmienna wykładnia prowadziłaby bowiem do konkluzji, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi wykonane w okresie obowiązywania sankcji (zakaz prowadzenia określonej działalności) nie podlegają przepisom materialnego prawa podatkowego. W istocie powodowałoby to, że Wnioskodawca nie musiałby wypełniać żadnych obowiązków w zakresie VAT, w tym polegających na stosownym dokumentowaniu sprzedaży fakturami VAT w związku z czynnościami wykonywanymi w okresie obowiązywania ww. sankcji, odnosząc rzeczywistą korzyść, w sytuacji gdy podmioty nieobjęte taką sankcją podlegałyby obowiązkom wynikającym z przepisów VAT. W szczególności w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania przepis art. 6 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
Podkreślić należy, że zgodnie z art. 84 Konstytucji RP (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.), każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie.
Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa w powiązaniu z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym stwierdzić należy, że nie stoi w sprzeczności z postanowieniami wynikającymi z ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisów wykonawczych do niej wystawienie przez Wnioskodawcę faktur VAT, dokumentujących świadczenie usług w miesiącu styczniu i lutym 2013 r., w sytuacji gdy w dniu 13 grudnia 2012 r. uprawomocniło się wobec Wnioskodawcy postanowienie o zakazie prowadzenia działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia funkcji reprezentanta lub pełnomocnika przedsiębiorcy, członka rady nadzorczej i komisji rewizyjnej w spółce akcyjnej, spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, spółdzielni, fundacji lub stowarzyszeniu, wydane w trybie art. 373 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze. W tym aspekcie twierdzenia Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.