Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-351/13/AW
z 4 lipca 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2013r. (data wpływu do tut. organu 12 kwietnia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wydania towaru lub usługi dla klienta za cenę niższą niż cena zakupu tego towaru lub koszt świadczonej usługi oraz w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania dla tych czynności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2013r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wydania towaru lub usługi dla klienta za cenę niższą niż cena zakupu tego towaru lub koszt świadczonej usługi oraz w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania dla tych czynności.

Wniosek został przesłany za pismem Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 10 kwietnia 2013r. nr ….

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) mająca siedzibę w Polsce (zwana dalej Organizatorem) organizuje program multipartnerski. Program ten ma na celu zwiększenie satysfakcji konsumentów i budowanie ich lojalności wobec firm biorących udział w tym programie. Środkiem do realizacji tego celu jest przyznawanie za zakupy dokonywane w firmach biorących udział w programie, punktów, przy czym wartość punktu jest równa 0,01 PLN. W ramach wspomnianych zakupów klienci „nabywają” także premię lojalnościową w postaci punktów, które są zbierane na kartach lojalnościowych.

Punkty te klient może wymieniać na nagrody: rzeczowe (towary) lub też usługi. Klient za otrzymane nagrody rzeczowe lub też usługi nie dokonuje zapłaty (inaczej, punkty są wymieniane przez klienta na towary lub usługi).

Organizator współpracuje z podwykonawcami, którzy wydają przedmiotowe nagrody klientom. Wnioskodawca będący podwykonawcą Organizatora, jest związany z nim umową, w ramach której wykonuje określone czynności polegające między innymi na:

1. ustaleniu nagród rzeczowych bądź usług wykonywanych w ramach nagrody z Organizatorem,
2. zakupie lub wytworzeniu nagród – towarów,
3. przekazaniu nagród – towarów klientom poprzez sieć własnych placówek lub też w formie przesyłki kurierskiej,
4. świadczeniu klientom usługi,
5. magazynowaniu i ewidencjonowaniu nagród rzeczowych,
6. informowaniu Organizatora o realizacji wydawania nagród.
   
   

Za tak określone czynności Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie od Organizatora. Wynagrodzenie pokrywa koszty zarządzania procesem wydawania nagród, koszty wydanych nagród, koszty świadczonych usług w ramach nagrody, koszty wysyłki nagród. Należy zaznaczyć, że klient, który odbiera towary w ramach tego programu od Wnioskodawcy lub też jest usługobiorcą usług świadczonych w ramach tego programu, nie dokonuje na rzecz Wnioskodawcy zapłaty.

Opisany powyżej stan faktyczny był przedmiotem wniosku, w wyniku którego wydano interpretację indywidualną nr IBPP1/443-354/12/AW z dnia 12 lipca 2012r.

Wnioskodawca rozważa w przyszłości możliwość wprowadzenia odpłatności za wydawane klientom towary lub świadczone usługi w ramach niniejszego programu. Inaczej, klient posiadający na swojej karcie określoną ilość punktów będzie dokonywał zakupu towarów lub usługi po obniżonej cenie, jednocześnie zebrana przez niego ilość punktów zostanie pomniejszona o ilość punktów przypisanych danemu towarowi lub usłudze.

Kwota, za jaką zostanie towar lub usługa nabyta przez klienta w ramach programu, będzie niższa od ceny zakupu towaru lub kosztu świadczenia usługi, jak też niższa od ich wartości rynkowej. Z uwagi na to, iż celem działań podejmowanych w ramach programów lojalnościowych przez Wnioskodawcę jest zachęcenie klientów Wnioskodawcy do zwiększenia częstotliwości i wolumenu dokonywanych zakupów (czyli są to działania promocyjne, wspomagające sprzedaż), zdaniem Wnioskodawcy uzasadnione będzie ustalenie ceny sprzedaży dla poszczególnych towarów lub usług na znacznie niższym poziomie (np. 1 PLN lub 0,10 PLN) niż ich cena zakupu, koszt wytworzenia, czy wartość rynkowa.

Powyżej opisana sprzedaż towaru lub usługi w programie zostałaby, zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r., zaewidencjonowana na kasie/drukarce fiskalnej (jest to sprzedaż detaliczna) i opodatkowana właściwą dla danego towaru lub usługi stawką podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca podkreślił, że pomiędzy nim a klientem nie występują powiązania, o których mowa w art. 32 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy wydanie towaru lub świadczenie usługi dla klienta w ramach programu za cenę niższą niż cena zakupu tego towaru lub koszt świadczonej usługi, stanowi odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usługi, o których mowa w art. 7 ust. 1 lub w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług?
2. Czy podstawa opodatkowania wydania towarów lub świadczenia usługi za cenę niższą niż cena zakupu tego towaru lub koszt świadczonej usługi, powinna być ustalana w oparciu o wynagrodzenie, które Wnioskodawca rzeczywiście otrzyma (lub ma otrzymać) od klienta?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…), zaś zgodnie z art. 8 ust. 1 przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z powołanego przepisu art. 29 ustawy wynika, iż udzielenie rabatu, o ile nie sprzeciwiają się temu inne niż podatkowe przepisy prawa, jest ściśle skorelowane z konkretną transakcją, w związku z którą zostało zastosowane i powoduje obniżenie ceny dostarczanych towarów lub świadczonych usług, wpływa na zmniejszenie obrotu, a tym samym podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „bonifikata”, w związku z powyższym pojęcie to należy interpretować stosując przede wszystkim wykładnię językową. Bonifikata to zniżka, ustępstwo od ustalonej ceny towaru na rzecz nabywcy („Słownik języka polskiego PWN”, Wydawnictwo Naukowe PWN, rok wydania 2005, str. 62). Natomiast przez rabat, w myśl Słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN SA, strona internetowa – www.sjp.pwn.pl), należy rozumieć obniżenie ceny jakiegoś towaru o pewną kwotę.

Odnosząc do powyższego, z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

• rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży – niemające wpływu na podstawę opodatkowania, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy pomniejszona już o udzielony rabat;
• rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży – bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta – wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu; do tych rabatów ma zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy, a udzielenie takiego rabatu wymaga odpowiedniego udokumentowania (w przypadku sprzedaży dokumentowanej fakturą VAT – fakturą korygującą; w przypadku sprzedaży ewidencjonowanej na kasie rejestrującej – ewidencją korekt).
  
  

Jednocześnie, należy zauważyć, iż w praktyce obrotu gospodarczego przyjęto, że sprzedaż towaru po tzw. cenie promocyjnej następuje po spełnieniu przez kontrahenta określonych warunków promocji, a zatem nie jest wynikiem przypadku lub odgadywania zaistnienia określonych zdarzeń losowych.

Przepisy ustawy nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny. Jedynie w sytuacji, gdy między podmiotami (kontrahentami) istnieją powiązania rodzinne, kapitałowe lub wynikające ze stosunku pracy, organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej, ale tylko w sytuacji, gdyby przypadki te miały wpływ na ustalenie ceny.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży określonego towaru po cenie niższej od ceny zakupu oraz od jego wartości rynkowej lub też będzie świadczył usługi po cenie niższej niż koszt świadczenia usługi oraz od jej wartości rynkowej w ramach programu lojalnościowego, co oznacza, że powyższa sprzedaż następuje po cenie uwzględniającej określony rabat na dany towar lub na daną usługę.

W przedmiotowej sprawie sprzedaż towaru przez Wnioskodawcę na rzecz uczestników programu lojalnościowego (klientów) będzie stanowić odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż za odpłatnością zostanie przeniesione prawo do rozporządzania towarem jak właściciel na klienta. W przypadku sprzedaży usługi przez Wnioskodawcę na rzecz uczestników programu lojalnościowego, będzie ona stanowić odpłatne świadczenie usług, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż klient jako skonkretyzowany konsument usługi dokona za nią odpłatność.

Odnośnie natomiast kwestii ustalenia podstawy opodatkowania w związku z wydaniem towarów lub świadczeniem usług w ramach programu lojalnościowego po cenie niższej od ceny zakupu towaru oraz od jego wartości rynkowej lub od kosztu świadczenia usługi oraz od jej wartości rynkowej stwierdzić należy, iż obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży i nie ma znaczenia, że podatnik w ramach programu lojalnościowego sprzedaje ten towar bądź usługę za cenę niższą od ceny zakupu (kosztu świadczonej usługi) oraz od ich wartości rynkowej. Jedynie w sytuacji, gdy pomiędzy podmiotami (kontrahentami) lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy, organ podatkowy może określić wysokość obrotu na podstawie wartości rynkowej, ale tylko w sytuacji, gdy związki te miały wpływ na ustalenie ceny – art. 32 ust. 1 i 2 ustawy.

W związku z powyższym określając podstawę opodatkowania, Wnioskodawca powinien jako obrót przyjąć rzeczywistą kwotę należną z tytułu sprzedaży. Dodatkowo należy stwierdzić, że podstawową zasadą systemu VAT jest to, że ma on na celu opodatkowanie wyłącznie konsumenta ostatecznego. W konsekwencji, podstawa opodatkowania służąca za podstawę naliczania podatku, nie może przekroczyć wynagrodzenia rzeczywiście zapłaconego przez konsumenta ostatecznego, stanowiącego podstawę do obliczenia obciążenia podatkiem VAT, które konsument ten ostatecznie ponosi.

Reasumując, wydanie uczestnikom towaru lub świadczenie usługi w ramach programu lojalnościowego, (którego głównym celem jest zachęcenie klientów Spółki do zwiększenia częstotliwości i wolumenu dokonywanych zakupów), za które to towary lub usługę Wnioskodawca zamierza ustalić wynagrodzenie niższe od ceny zakupu/kosztu świadczonej usługi i ich wartości rynkowej, należy potraktować jako odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT lub odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, dokonywaną z rabatem, o którym mowa w art. 29 ust. 4 tej ustawy, dla których podstawa opodatkowania będzie ustalana w oparciu o rzeczywiście otrzymane wynagrodzenie, zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego, bądź zmiany stanu prawnego.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że z uwagi na fakt ścisłego powiązania z sobą zagadnień będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, tut. organ udzielił na nie odpowiedzi w jednej interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.