Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-361/13/JS
z 24 czerwca 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 lutego 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 22 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy opisane aktywa stanowią know-how i podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w postaci odpisów amortyzacyjnych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 marca 2013 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy opisane aktywa stanowią know-how i podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w postaci odpisów amortyzacyjnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jako podmiot prawa handlowego powstał w 2008 r. i w zakresie swojej działalności ma produkcję i sprzedaż komponentów samochodowych. Intencją udziałowców Wnioskodawcy (podmioty z grupy E oraz N) zapisaną w umowie spółki było, aby Spółka w oparciu o technologie wytworzone u tych podmiotów i przekazane Spółce na mocy umów licencyjnych zajęła się produkcją określonych komponentów samochodowych dedykowanych wyłącznie do odbiorców japońskich i koreańskich mających status O. ( O. ...). Alternatywnie komponenty wytwarzane w Spółce w założeniach mogły być również zbywane do udziałowców i podmiotów powiązanych.

Mając na względzie powyższe, w dniu 01 września 2008 r. Spółka podpisała umowę („ (...)”, dalej: „Umowa”) z dwoma podmiotami z grupy E, na mocy której nastąpiło przeniesienie na nią wszelkich praw, obowiązków i tytułów wynikających z umów (zamówień) zawartych wcześniej przez zbywających z T. Za zbycie praw i obowiązków Umowa przewidywała wynagrodzenie, które zostało uiszczone przez Wnioskodawcę. Wspomniane wynagrodzenie było w istocie wynagrodzeniem za tzw. „kapitał kliencki”, tj. w szczególności przejęcie obsługi klienta, relacji z tym klientem, informacji biznesowych o nim i o dokonanych konkretnych zamówieniach wskazanych w Umowie. Przejęcie przez Spółkę praw z zawartych umów (zamówień) z T, a tym samym przejęcie tego klienta miało charakter definitywny, to znaczy wraz z podpisaniem Umowy sprzedający te prawa przestali obsługiwać otwarte zamówienia złożone przez T przed podpisaniem Umowy. Jednocześnie wszelkie nowe zamówienia składane przez tego klienta w całości były i są obsługiwane przez Spółkę. Stan taki funkcjonuje do dnia dzisiejszego i w założeniach ma funkcjonować również w przyszłych okresach. Dane, informacje oraz wiedza dotycząca T i zleceń złożonych przez tego klienta została przekazana Wnioskodawcy w sposób sformalizowany (treść Umowy oraz treść załącznika do Umowy określającego numery złożonych zamówień, unikalne numery identyfikujące komponenty samochodowe do wyprodukowania, opis tych komponentów, daty złożenia zleceń oraz ich ważność) i dodatkowo uzupełniona została w sposób mniej sformalizowany poprzez informacje ustne i praktyczne uwagi przekazywane przez pracowników podmiotów zbywających prawa na spotkaniach oraz w trakcie początkowego okresu po podpisaniu Umowy. Spółka z przejętych umów (zleceń) określonych Umową oraz z bieżącej obsługi T generowała i generuje przychody podatkowe i w założeniach stan taki ma się utrzymać również w przyszłych okresach.

Dla celów rachunkowych wydatki na nabycie praw i obowiązków z umów (zleceń) potraktowane zostały, jako wartość niematerialna i prawna z amortyzacją rozłożoną na okres 6 lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na nabycie praw i obowiązków określonych Umową stanowią podatkową wartość niematerialną i prawną (nietechniczny know-how) określoną art. 16b ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) i podlegają zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów Spółki w postaci odpisów amortyzacyjnych dokonywanych w okresie wynikającym z art. 16m ust. 1 pkt 4 tej ustawy? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na nabycie praw i obowiązków określonych Umową stanowią podatkową wartość niematerialną i prawną (nietechniczny know-how) określoną art. 16b ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i podlegają zaliczeniu w koszty uzyskania przychodów Spółki w postaci odpisów amortyzacyjnych dokonywanych w okresie wynikającym z art. 16m ust. 1 pkt 4 tej ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej: „ustawa CIT”), kosztami uzyskania przychodów mogą być koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy CIT.

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy CIT oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ustawie CIT, wydatki na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie

są jednorazowo zaliczane do kosztów uzyskania przychodów lecz podlegają rozliczeniu w koszty podatkowe w postaci odpisów amortyzacyjnych (art. 15 ust. 6 ustawy CIT).

W myśl art. 16b ust. 1 ustawy CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

  1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
  2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
  3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
  4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
  5. licencje,
  6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.),
  7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Ustawa CIT nie definiuje znaczenia terminu „know-how”. W piśmiennictwie i profesjonalnych komentarzach termin ten oznacza, co do zasady, zdolność, wiedzę lub umiejętność uzyskania określonego rezultatu lub prowadzenia jakiejś działalności. Know-how składa się z wiadomości i doświadczeń o charakterze technicznym, administracyjnym, finansowym albo innego rodzaju, nadających się do stosowania w pracy przedsiębiorstwa lub do wykonywania zawodu. Pojęcie know-how może również obejmować informacje i doświadczenia, które nie są związane bezpośrednio z cyklem produkcyjnym. Z szerokiej definicji know-how można zatem wyodrębnić kategorię know-how technicznego oraz know-how nietechnicznego, obejmującego wiedzę organizacyjną lub handlową przydatną nie tylko w procesie produkcji. Zdaniem Spółki możliwe jest twierdzenie, że przedmiotem know-how nietechnicznego są informacje o charakterze organizacyjnym, finansowym lub handlowym przydatne do prowadzenia przedsiębiorstwa (np. projekty/informacje usprawniające organizację i zbyt w handlu, dane o szczegółach zleceń handlowych, informacje o klientach).

Pojęcie „know-how nietechniczny” pojawia się również w orzecznictwie sądowo-administracyjnym. W wyrokach składy orzekające przyjmują, że know-how nietechniczny obejmuje wszelkiego rodzaju wiadomości i doświadczenia o charakterze nietechnicznym, które nadają się do wykorzystania w działalności przedsiębiorstwa lub wykonywania zawodu. Zdaniem sądów administracyjnych ogólne cechy know-how odnoszą się także do know-how nietechnicznego.

Według stanowiska sądów administracyjnych powyższe cechy należy rozumieć następująco:

  • cecha poufności powoduje, że know-how mogą stanowić jedynie informacje, które nie zostały ujawnione, nie są powszechnie znane, czy też łatwo dostępne. Przesłanka ta nie musi oznaczać wymogu bezwzględnej tajemnicy - wystarczy, by informacja nie była dostępna osobom zainteresowanym w sposób zwykły i dozwolony,
  • istotność know-how oznacza, iż są to informacje ważne dla całości lub zasadniczej części sposobu wytwarzania produktu lub świadczenia usług, muszą także spełniać u nabywcy określoną funkcję, czyli być użyteczne,
  • identyfikowalność know-how oznacza, iż zostało ono opisane lub utrwalone - czyli zmaterializowane, i to w taki sposób, iż możliwe jest sprawdzenie posiadania przez nie pozostałych cech oraz powoduje, iż nabywca nie jest „nadmiernie ograniczony” w wykorzystaniu nabytych informacji.

Zdaniem Spółki, nabycie praw i obowiązków wynikających z umów (zleceń) dotyczących T określonych w Umowie wypełnia wszystkie przesłanki decydujące o kwalifikacji tego typu wydatku do kategorii know-how nietechnicznego podlegającego amortyzacji. Zakupione przez Wnioskodawcę prawa/informacje dotyczące realizacji zleceń na rzecz T spełniają cechę poufności, gdyż informacje o konkretnych zleceniach, numerach produkowanych komponentów tworzące swoistą bazę danych o tym kliencie nie są wiedzą powszechnie dostępną. Pozyskane prawa, dane i informacje są również istotne dla obsługi T, ich użyteczność przekłada się w bezpośredni sposób na realizowanie produkcji sprzedawanej do tego klienta - cecha istotności jest zatem wypełniona. Również cecha identyfikowalności w przypadku sytuacji Spółki jest spełniona - informacje i dane o kliencie przejętym przez Spółkę zawarte i opisane zostały w załączniku do Umowy, sam zakres praw przejętych przez Spółkę wynika natomiast z głównej treści zapisów Umowy. Nie ulega również wątpliwościom, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na zapłatę wynagrodzenia ustalonego w Umowie spełniają ogólne warunki dotyczące kosztów podatkowych wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy CIT. Poniesione koszty wykazują bowiem bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy z realizowanymi przez Spółkę przychodami (produkcja realizowana w oparciu o przejęte zlecenia generuje przychody podlegające opodatkowaniu po stronie Spółki).

Mając na względzie powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż nabycie praw wynikających z Umowy stanowiących wiedzę (bazę informacji) handlową związaną z określonym klientem, należy uznać na gruncie ustawy CIT za wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji na warunkach określonych w art. 16b ust. 1.

Stosownie do przepisów art. 16m ust. 1 ustawy CIT, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż:

  1. od licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw autorskich – 24 miesiące,
  2. od licencji na wyświetlanie filmów oraz na emisję programów radiowych i telewizyjnych – 24 miesiące,
  3. od poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych -12 miesięcy,
  4. od pozostałych wartości niematerialnych i prawnych - 60 miesięcy.

Konsekwentnie w przypadku Spółki, odpisy amortyzacyjne od nabytego know-how nietechnicznego stanowiące koszty uzyskania przychodów, dokonywane powinny być w okresie nie krótszym niż 60 miesięcy (art. 16m ust. 1 pkt 4 ustawy CIT).

Wnioskodawca nadmienia, że wnioski przedstawione powyżej przez Spółkę potwierdzane są w wydawanych interpretacjach podatkowych. Przykładowo prawo do uznania baz danych o klientach oraz nabytych praw do określonych umów, jako amortyzowany podatkowo know-how nietechniczny potwierdzone zostało w interpretacji podatkowej z dnia 17 stycznia 2011 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (sygn. ITPB3/423-614/10/AW), interpretacji podatkowej z dnia 02 września 2011 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB5/423-611/11-2/RS), interpretacji podatkowej z dnia 07 września 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (sygn. IPTPB3/423-208/12-4/GG).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1) uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Mając na uwadze, iż w odniesieniu do pytania Nr 1 tutejszy Organ uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, odpowiedź na pytania:

  • Czy w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie 1, wydatki na nabycie praw i obowiązków określonych Umową mogą być potraktowane przez Spółkę za pośrednie koszty uzyskania przychodów mając na względzie zapisy art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)
  • Czy w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie 1 i pozytywnej odpowiedzi na pytanie 2, pośrednie koszty uzyskania przychodów stanowić mogą dla Spółki koszty podatkowe rozłożone w czasie na okres 6 lat? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

oraz ocena przypisanych do nich stanowisk Spółki stała się bezprzedmiotowa.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj