INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 05.04.2013 r. (data wpływu 15.04.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z uczestnictwem pracowników Spółki w Planie motywacyjnym organizowanym przez spółkę amerykańską – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15.04.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z uczestnictwem pracowników Spółki w Planie motywacyjnym organizowanym przez spółkę amerykańską.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca, R. Polska Sp. z o.o. (dalej jako R lub „Spółka Polska”) jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce, należącą do Grupy D. Spółką dominującą Grupy D. jest D. USA (dalej jako „Spółka Amerykańska”) notowana na Nowojorskiej Giełdzie Papierów Wartościowych N. D. USA jest organizatorem programu adresowanego głównie do pracowników najwyższego szczebla kierowniczego wszystkich spółek Grupy D., którzy w sposób znaczący przyczyniają się do wzrostu wyników Grupy D., a mającego na celu zatrzymanie ich w Grupie oraz zwiększenie ich motywacji i lojalności.

Pracownicy R (dalej jako „Uczestnicy”) biorą udział w następujących programach motywujących (dalej jako „Plany”) organizowanych przez D. USA na podstawie regulaminu „............ 1988 Award and Option Plan” (dalej jako „Regulamin”) polegających na przyznawaniu nagród w ramach:

• „Deferred Stock” („DSU”) czyli planu akcji odroczonych lub

• „Stock Options” („SOP”) czyli planu opcji na akcje.
  
  

Zgodnie z Regulaminem, w zakresie nagrody w postaci DSU, D. USA przyznaje Uczestnikom niezbywalne, ale warunkowe (uzależnione od spełnienia określonych w Planie warunków) prawo do bezpłatnego otrzymania w przyszłości akcji Spółki Amerykańskiej. Z tytułu posiadania DSU Uczestnikom Planu przysługuje prawo do ekwiwalentu dywidendy. Pełne prawo do akcji przysługuje natomiast dopiero po upływie 3 lat (dalej jako „Okres Nabycia” tzw. vesting period) od daty przyznania DSU, z prawem do dywidendy, do głosowania oraz z innymi prawami przysługującymi właścicielom.

Natomiast, w przedmiocie nagrody w postaci SOP, D. USA przyznaje Uczestnikom prawo do opcji na akcje. Opcje są niezbywalne, cenę realizacji opcji stanowi wartość rynkowa akcji na giełdzie nowojorskiej w dniu przyznania Uczestnikom SOP (dalej jako „Option Price”). Prawo do realizacji opcji, Uczestnik nabywa przez okres 3 lat, tj. corocznie przyznawana jest jedna trzecia nagrody w postaci SOP. Prawo do realizacji opcji wygasa po upływie 10 lat od momentu przyznania, zaś opcje niewykonane w tym okresie wygasają. Prawo to wygasa również przed upływem 10 lat w przypadku kiedy uczestnik programu motywacyjnego przestaje być zatrudniony w którejkolwiek spółce Grupy D.

Przyznane Uczestnikom prawa wynikające z DSU i SOP automatycznie wygasają, jeśli zatrudnienie danego Uczestnika w spółce należącej do Grupy Dow zostaje rozwiązane z innych przyczyn niż śmierć, inwalidztwo, przejście na emeryturę lub w przypadku innych wyjątkowych sytuacji.

Uczestników nie łączy z D. USA żadna formalna relacja (pracownicy R nie są i nigdy nie byli zatrudnieni w Spółce Amerykańskiej).

Kompetencje w zakresie zarządzania i nadzorowania Programu należą do D. USA.

Podkreślenia wymaga fakt, że R w żaden sposób nie ma wypływu na tworzenie Programu oraz nie bierze udziału w jego obsłudze, w tym również nie pośredniczy w przekazywaniu pracownikom akcji, czy gotówki.

Niemniej jednak, Spółka Polska jest obciążana kosztami uczestnictwa pracowników R w Programie. Obciążenie D.A. następuje przez wystawienie faktury przez D. USA, na podstawie której Spółka Polska przekazuje bezpośrednio do D. USA należne z tego tytułu kwoty.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na Spółce Polskiej ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z uczestnictwem jej pracowników w Planach organizowanych przez Spółkę Amerykańską...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ciąży na Spółce obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z uczestnictwem jej pracowników w Planach organizowanych przez Spółkę Amerykańską.

W myśl art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej jako „Ordynacja podatkowa”), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jednocześnie, zgodnie z treścią art. 3 pkt 3) lit. a) Ordynacji podatkowej, przez pojęcie podatku rozumie się także m.in. zaliczki na podatek.

Zgodnie z art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm., dalej jako „ustawa o PDOF”), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Dodatkowo, art. 12 ust. 1 ustawy o PDOF precyzuje, iż za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z przytoczonego przepisu wynika jednoznacznie, że stanowi on o przychodach z określonych (w nim) stosunków prawnych, w tym stosunku pracy. Jak zauważa NSA w wyroku z dnia 27 kwietnia 2011 r. (II FSK 1410/10), w przywołanym przepisie nie użyto sformułowań w rodzaju: „przychody związane ze stosunkiem pracy, towarzyszące stosunkowi pracy, osiągnięte przy okazji stosunku pracy”. Jeżeli więc uczestnicząc w określonym stosunku pracy osoba fizyczna osiągnie przychód pozostający w jakimś związku faktycznym z wykonywaniem pracy, ale niestanowiącym przychodu ze stosunku prawnego w postaci stosunku pracy, nie będzie to przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PDOF.

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, objęcie jak również określone nabycie akcji Spółki Amerykańskiej w ramach Planów jest przez nią realizowane. Tym samym, okoliczność, że beneficjentami tych czynności są Uczestnicy będący pracownikami Spółki Polskiej, nie daje podstaw do twierdzenia, że uzyskanie wzmiankowanych akcji w ramach Planów jest świadczeniem ze stosunku (prawnego) pracy łączącego Dow Agro z jej pracownikami.

Dodatkowo, warto podkreślić, iż przysporzenie jakie otrzymają Uczestnicy w ramach Planów nie stanowi elementu warunków pracy i płacy Uczestników, w szczególności nie jest objęte zapisami umów o pracę, zgodnych z prawem pracy regulaminów pracy, płacy lub wynagradzania pracowników. Refinansowanie (ex post) przez R określonej części wydatków z tytułu Planów organizowanych przez inną spółkę, nie świadczy, zdaniem Spółki Polskiej o tym, że jest to wynikające ze stosunku pracy świadczenie ponoszone za uprawnionych pracowników. Jednocześnie Spółka Polska wskazuje, iż wszelkie plany i decyzje dotyczące Planów pochodzą od Dow USA.

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, iż udział Uczestników w przedmiotowych Planach nie wynika ze stosunku pracy łączącego Uczestników z zatrudniającą ich Spółką Polską. Natomiast, związki gospodarcze, czy też kapitałowe łączące R i D. USA nie są wystarczającą podstawą do uznania, że wartości lub prawa uzyskiwane od Spółki Amerykańskiej w ramach Planów są świadczeniami ze stosunku pracy zawartego i realizowanego ze Spółką Polską.

Tym samym, zdaniem R, przytoczone przepisy oraz powyższe rozważania jednoznacznie wskazują, iż nie ciąży na niej obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, jako że źródłem przychodu uzyskanego w związku z udziałem Uczestników w Planach nie będzie stosunek pracy, zatem nie będzie miał zastosowania art. 12 ust. 1 oraz art. 31 ustawy o PDOF.

R. pragnie nadmienić, iż D. Polska Sp. z o.o., będąca spółką z Grupy D., biorąca udział w tym samym programie już uzyskała pozytywną interpretację indywidualną w tym samym zakresie (interpretacja indywidualna z dnia 30 lipca 2012 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/415-451/12-2/MK).

Powyżej zaprezentowane stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają także orzeczenia sądów administracyjnych, np.:

• Wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2011 r. (II FSK 1410/10) w którym sąd wskazał, że:

„ … okoliczność, że beneficjentami tych czynności są pracownicy spółki krajowej, nie uzasadnia jeszcze twierdzenia, że uzyskanie wzmiankowanych akcji jest świadczeniem ze stosunku (prawnego) pracy łączącego spółkę krajową z jej pracownikami”.

• Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 września 2009 r. (III SA/Wa 570/09), w którym Sąd stwierdził, że „(...) pomimo, iż beneficjentami planów są także pracownicy Spółki (…), a ona sama ponosi ekonomiczny ciężar przydzielanych jej pracownikom w sposób preferencyjny akcji, gdyż w ramach korporacyjnych uzgodnień refunduje te koszty na rzecz A. (GB), nie ma wystarczających przesłanek, aby przyjąć, iż mamy do czynienia z przychodami ze stosunku pracy, a Spółka jako pracodawca jest zobowiązana, m.in. do wykonywania obowiązków wynikających z funkcji płatnika, zgodnie z art. 31 u.p.d.o.f.”.
  
  

Wobec powyższego, Spółka stoi na stanowisku, iż nie ciąży na niej obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z uczestnictwem jej pracowników w Planach organizowanych przez Spółkę Amerykańską.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki podatkowe, tj.:

1. obliczenie,
2. pobranie,
3. wpłacenie

- podatku, zaliczki lub raty.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Przechodząc na grunt przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy stwierdzić, iż w myśl przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje o dochodach sporządzone według ustalonego wzoru.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, iż warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu.

W myśl art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż polska spółka kapitałowa (Spółka) należy do Grupy. Spółką dominującą Grupy jest spółka amerykańska notowana na Nowojorskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. Spółka amerykańska jest organizatorem programu adresowanego głównie do pracowników najwyższego szczebla kierowniczego wszystkich spółek Grupy, którzy w sposób znaczący przyczyniają się do wzrostu wyników Grupy, a mającego na celu zatrzymanie ich w Grupie oraz zwiększenie ich motywacji i lojalności. Pracownicy Spółki (Uczestnicy) biorą udział w następujących programach motywujących (Plany) organizowanych przez spółkę amerykańską, na podstawie regulaminu (Regulamin), polegających na przyznawaniu nagród w ramach:

• Deferred Stock (DSU), czyli planu akcji odroczonych lub

• Stock Options (SOP), czyli planu opcji na akcje.
  
  

Zgodnie z Regulaminem, w zakresie nagrody w postaci DSU, spółka amerykańska przyznaje Uczestnikom niezbywalne, warunkowe (uzależnione od spełnienia określonych w Planie warunków) prawo do bezpłatnego otrzymania w przyszłości akcji spółki amerykańskiej. Z tytułu posiadania DSU Uczestnikom Planu przysługuje prawo do ekwiwalentu dywidendy. Pełne prawo do akcji przysługuje natomiast dopiero po upływie 3 lat (Okres Nabycia tzw. vesting period) od daty przyznania DSU, z prawem do dywidendy, do głosowania oraz z innymi prawami przysługującymi właścicielom. W przypadku nagrody w postaci SOP, spółka amerykańska przyznaje Uczestnikom prawo do opcji na akcje. Opcje są niezbywalne, cenę realizacji opcji stanowi wartość rynkowa akcji na giełdzie nowojorskiej w dniu przyznania Uczestnikom SOP (Option Price). Prawo do realizacji opcji, Uczestnik nabywa przez okres 3 lat, tj. corocznie przyznawana jest jedna trzecia nagrody w postaci SOP. Prawo do realizacji opcji wygasa po upływie 10 lat od momentu przyznania, zaś opcje niewykonane w tym okresie wygasają. Prawo to wygasa również przed upływem 10 lat, w przypadku kiedy uczestnik programu motywacyjnego przestaje być zatrudniony w którejkolwiek spółce z Grupy. Przyznane Uczestnikom prawa wynikające z DSU i SOP automatycznie wygasają, jeżeli zatrudnienie danego Uczestnika w spółce należącej do Grupy zostaje rozwiązane z innych przyczyn niż śmierć, inwalidztwo, przejście na emeryturę lub w przypadku innych wyjątkowych sytuacji. Uczestników nie łączy ze spółką amerykańską żadna formalna relacja (pracownicy Spółki nie są i nigdy nie byli zatrudnieni w spółce amerykańskiej). Kompetencje w zakresie zarządzania i nadzorowania Programu należą do spółki amerykańskie. Spółka w żaden sposób nie ma wypływu na tworzenie Programu oraz nie bierze udziału w jego obsłudze, w tym również nie pośredniczy w przekazywaniu pracownikom akcji, czy gotówki. Niemniej Spółka jest obciążana kosztami uczestnictwa pracowników Spółki w Programie. Obciążenie Spółki następuje przez wystawienie faktury przez spółkę amerykańską, na podstawie której Spółka przekazuje bezpośrednio do spółki amerykańskiej należne z tego tytułu kwoty.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że przesłanką zakwalifikowania przychodu do źródła określonego, jako „stosunek pracy” jest to, aby przychód stanowił wynagrodzenie w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, czyli musi wiązać się z wykonywaniem określonej pracy na rzecz podmiotu wypłacającego to świadczenie. Świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, otrzymane od osoby trzeciej (w przedmiotowej sprawie spółki z siedzibą w Stanach Zjednoczonych) - nawet jeżeli jako kryterium stanowiące podstawę jego przyznania został określony fakt istnienia stosunku pracy z określonym podmiotem (spółką z Grupy) nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia jako pochodzącego ze stosunku pracy. Przychód taki stanowiący różnicę pomiędzy ceną rynkową akcji z dnia nabycia a ceną nabycia akcji ocenić należy jako świadczenie otrzymane od podmiotu, który złożył określoną ofertę (nabycia akcji spółki z siedzibą w Stanach Zjednoczonych po cenie niższej niż wartość rynkowa) grupie osób, z którą nie łączy go stosunek pracy, a które to osoby posiadają określoną cechę (są zatrudnione w spółce należącej do określonej grupy kapitałowej).

Jak wynika ze zdarzenia przyszłego oraz przywołanych uregulowaniach prawnych pracownicy Spółki otrzymają w ramach nagrody DSU niezbywalne, warunkowe prawo do nieodpłatnego nabycia w przyszłości akcje spółki amerykańskiej oraz w ramach nagrody SOP prawo do niezbywalnych opcji na akcje, od podmiotu, z którym nie wiąże ich stosunek pracy. Podmiotem udostępniającym akcje będzie spółka amerykańska, a nie spółka polska, która jest pracodawcą pomimo, że będzie partycypować w finansowaniu kosztów związanych z przyznaniem pracownikom akcji spółki amerykańskiej. Zatem na Wnioskodawcy, nie będą ciążyły obowiązki płatnika, czy też obowiązki informacyjne.

Jak już powyżej wskazano warunkiem istnienia obowiązków płatnika dla określonego podmiotu jest fakt dokonywania świadczeń przez ten podmiot na rzecz osób będących pracownikami tego podmiotu lub w przypadku obowiązków informacyjnych dokonywanie wypłat należności lub świadczeń przez ten podmiot.

Reasumując, w związku z uczestnictwem pracowników Spółki w Planach organizowanych przez spółkę amerykańską pracownicy nie uzyskają przychodu ze stosunku pracy, w konsekwencji na Spółce nie będą ciążyły obowiązki poboru zaliczek na podatek dochodowy z tytułu uzyskiwanych przez pracowników Spółki przychodów w ramach Planów, o których mowa w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani obowiązki informacyjne, wynikające z przepisu art. 42a ww. ustawy.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych oraz przywołanych wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, jak również powołane wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.