Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-485/11/13-S-1/DS
z 15 marca 2013 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 11 września 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 733/12 – stwierdza, że stanowisko Starostwa Powiatowego reprezentowanego przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 02 grudnia 2011 r. (data wpływu 09 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy:

  1. o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiącej zagadnienie wstępne jest:
    • prawidłowe – w części dotyczącej przychodów podatkowych,
    • nieprawidłowe – w części dotyczącej zastosowania regulacji art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
  2. Ordynacja podatkowa w zakresie rozliczenia zobowiązań podatkowych likwidowanego Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej przez Starostwo Powiatowe jest – bezprzedmiotowe.

UZASADNIENIE

W dniu 09 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy:

  1. o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiącej zagadnienie wstępne:
    • w części dotyczącej przychodów podatkowych,
    • w części dotyczącej zastosowania regulacji art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
  2. Ordynacja podatkowa w zakresie rozliczenia zobowiązań podatkowych likwidowanego Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej przez Starostwo Powiatowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Uchwałą Rady Powiatu z dnia 19 grudnia 2003 r. w sprawie likwidacji Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej, rozpoczęto proces likwidacji Zakładu.

Uchwałą Rady Powiatu z dnia 9 sierpnia 2011 r. zmieniono Uchwałę Rady Powiatu z dnia 19 grudnia 2003 r. w sprawie likwidacji Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w likwidacji, ustalając datę zakończenia czynności likwidacyjnych na dzień 5 września 2011 r.

Bilans oraz rachunek zysków i strat sporządzony przez likwidatora SP ZOZ w likwidacji na dzień zakończenia likwidacji wykazał zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego w kwocie 266.059 zł. Kwota ta została ujęta w sprawozdaniu finansowym likwidatora SP ZOZ oraz opinii biegłego rewidenta, z czym Powiat - Starostwo Powiatowe nie zgadzają się, co znajduje swój wyraz we własnym stanowisku Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 61 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654), zobowiązania i należności samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej po jego likwidacji stają się zobowiązaniami i należnościami właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

Następcą prawnym zlikwidowanego SP ZOZ jest Powiat - Starostwo Powiatowe.

Urząd Skarbowy wystąpił o zapłatę przedmiotowego podatku. Starostwo Powiatowe dokonało zapłaty tego podatku w dniu 1 grudnia 2011 r. z jednoczesnym wskazaniem, że - zdaniem Starostwa - w przedmiotowej sprawie nie dochodzi do sukcesji podatkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Powiat - Starostwo Powiatowe zwraca się z prośbą o interpretację podatkową w zakresie płatności podatku dochodowego od osób prawnych wskazanego w bilansie likwidacyjnym sporządzonym przez SP ZOZ w likwidacji przez następcę prawnego Powiat - Starostwo Powiatowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykazane w rachunku zysków i strat za okres od 01.01.2011 r. do 05.09.2011 r. przychody to umorzone i zaniechane odsetki stanowiące dochody budżetu powiatu, które jednocześnie nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Starostwa Powiatowego, mając na uwadze przepis art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychody te nie mogą być zaliczane do przychodów podatkowych.

Jednocześnie należy wskazać, że na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 6 powołanej wyżej ustawy (tzw. zwolnienia podatkowe), Powiat - Starostwo Powiatowe nie jest płatnikiem podatku od osób prawnych.

Zdaniem Starostwa Powiatowego - brak jest podstaw prawnych - aby kwota 266.059 zł, ustalona jako zobowiązanie podatkowe zlikwidowanego SP ZOZ w L, winna być zapłacona przez Starostwo Powiatowe (sam fakt zapłaty zobowiązania podatkowego nie stanowi zakończenia postępowania).

Starostwo Powiatowe posiada prawo do zwrotu zapłaconego podatku, albowiem w przedmiotowej sprawie nie występuje zjawisko sukcesji podatkowej.

Treść przedstawionego stanu faktycznego, zadanego pytania, a także własnego stanowiska Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie wynika ze złożonego wniosku ORD-IN. Tut. Organ informuje, że w załączniku do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej ORD-IN/A powielony został przedstawiony już we wniosku stan faktyczny, a także pytanie oraz własne stanowisko w sprawie.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 02 marca 2012 r. interpretację indywidualną nr ILPB4/423-485/11-2/DS, w której stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe.

W ww. interpretacji indywidualnej tut. Organ stwierdził co następuje:

Na podstawie art. 112 § 1 Ordynacji podatkowej, a także art. 61 ustawy o działalności leczniczej, Wnioskodawca zobowiązany był do uregulowania zaległości podatkowej z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych powstałej w wyniku likwidacji SP ZOZ.

W dniu 20 marca 2012 r. do tut. Organu wpłynęło wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zawartego w interpretacji indywidualnej z dnia 02 marca 2012 r. znak ILPB4/423-485/11-2/DS. Wezwanie to zostało w dniu 11 kwietnia 2012 r. uzupełnione. W wyniku ponownej analizy sprawy, tut. Organ stwierdził brak podstaw do zmiany tej interpretacji (odpowiedź na ww. wezwanie z dnia 19 kwietnia 2012 r. nr ILPB4/423W-15/12-4/HS).

W związku z powyższym, Strona wystosowała w dniu 18.05.2012 r. (data nadania) skargę skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu za pośrednictwem tut. Organu. Odpowiedź na skargę została udzielona pismem z dnia 15 czerwca 2012 r. nr ILPB4/4240-22/12-2/HS.

Sąd po rozpoznaniu sprawy, wydał w dniu 11 września 2012 r. wyrok – prawomocny od dnia 16 listopada 2012 r. – sygn. akt I SA/Wr 733/12, uchylający zaskarżoną interpretację.

W wyroku tym Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uznał skargę za zasadną i uchylił zaskarżoną interpretację.

W ww. wyroku, WSA na wstępie rozważań zauważył, że we wniosku o wydanie interpretacji Wnioskodawca w ogóle nie sformułował wprost pytania dotyczącego interpretacji przepisów podatkowych. Wskazał On jedynie, że chodzi mu o „interpretację podatkową w zakresie” zobowiązania podatkowego wykazanego w bilansie likwidacyjnym zlikwidowanego Zakładu.

Ponadto, Sąd zwrócił uwagę, że w sytuacji wątpliwości co do tego, co jest przedmiotem pytania wnioskodawcy, organ dysponuje środkiem umożliwiającym doprecyzowanie wniosku lub wyjaśnienie wątpliwości, poprzez zwrócenie się do wnioskodawcy w trybie art. 169 Ordynacji podatkowej o uzupełnienie braków wniosku. Jednak w rozpoznawanej sprawie tut. Organ z tej możliwości nie skorzystał, przy czym w opinii Sądu, nie było rzeczywiście takiej konieczności, jako że analiza treści wniosku, w tym stanowiska własnego Wnioskodawcy pozwalała na ustalenie, na jakich podstawach opiera On swoje stanowisko o braku obowiązku zapłaty zobowiązania zlikwidowanego Zakładu.

W związku z powyższym, WSA wskazał, iż z treści interpretacji, odpowiedzi na skargę oraz oświadczenia pełnomocnika Organu złożonego na rozprawie wynika, że tut. Organ przyjął, iż pytanie Wnioskodawcy dotyczyło jedynie sukcesji podatkowej zobowiązania wykazanego w bilansie likwidacyjnym Zakładu. Taki wniosek jest, zdaniem Sądu, nieuprawniony – co również potwierdziła na rozprawie Strona Skarżąca, oświadczając, że podnoszona przez Nią we wniosku wątpliwość dotyczyła zarówno istnienia samego zobowiązania, jak i Jej odpowiedzialności jako płatnika podatku dochodowego od osób prawnych za to zobowiązanie oraz jako sukcesora prawnego zlikwidowanego Zakładu.

Stąd, w opinii Sądu, stwierdzić należy, że tut. Organ nie miał prawa zawężać zakresu interpretacji do kwestii sukcesji podatkowej jedynie z uwagi na zawarte w ostatnim zdaniu stanowiska Wnioskodawcy sformułowanie „posiada prawo do zwrotu zapłaconego podatku, albowiem w przedmiotowej sprawie nie występuje zjawisko sukcesji podatkowej”. Nie ma również dla oceny przedmiotowej kwestii znaczenia, że w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa oraz w skardze Strona odniosła się głównie do problematyki sukcesji podatkowej i odpowiedzialności podatkowej osób trzecich, skoro zakres interpretacji określa treść wniosku Strony, a nie późniejsze pisma, które stanowią już polemikę ze stanowiskiem tut. Organu wyrażonym w interpretacji ograniczającej się do rozpoznania jedynie kwestii sukcesji podatkowej.

W przekonaniu Sądu, z treści złożonego wniosku wynika, że Strona pytała, czy jest obowiązana do zapłaty konkretnego zobowiązania podatkowego. Tezę o braku obowiązku jego zapłaty Strona wywodziła z trzech różnych okoliczności: 1) wyłączenia, na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z przychodów opodatkowanych tym podatkiem należności wykazanych po stronie przychodów w kwestionowanym przez Nią bilansie ze względu na ich rodzaj (umorzone i zaniechane odsetki stanowiące dochody budżetu powiatu), 2) braku przymiotu płatnika podatku dochodowego od osób prawnych po stronie Powiatu, 3) braku sukcesji podatkowej na podstawie art. 61 ustawy o działalności leczniczej.

W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, iż do tak przedstawionego problemu we wniosku tut. Organ miał obowiązek określić przedmiot wątpliwości Wnioskodawcy (a więc ustalić, co w tym przypadku miała obejmować „interpretacja w zakresie płatności podatku dochodowego od osób prawnych wykazanego w bilansie likwidacyjnym”) biorąc pod uwagę całość wniosku, ze szczególnym uwzględnieniem stanowiska własnego Wnioskodawcy.

W związku z powyższym, tut. Organ przy ponownym rozpatrzeniu sprawy winien przed przystąpieniem do oceny, czy ma miejsce odpowiedzialność Wnioskodawcy jako osoby trzeciej, bądź następcy prawnego podatnika, w pierwszej kolejności wypowiedzieć się w podnoszonych przez Powiat jako podstawy kwestionowania obowiązku zapłaty uiszczonego podatku kwestiach możliwości zastosowania w niniejszej sprawie przepisów art. 12 ust. 4 pkt 6 i art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast w razie wątpliwości co do charakteru należności (opisanych w wniosku jako umorzone zaniechane odsetki stanowiące dochody budżetu Powiatu, niestanowiące kosztów uzyskania przychodu) tut. Organ winien zwrócić się do Strony w trybie art. 169 o doprecyzowanie wniosku w tym zakresie.

Mając na uwadze powyższe, Sąd uznał, że zaskarżony akt wydano z naruszeniem art. 14b i 14c Ordynacji podatkowej. Zatem, w ponownie prowadzonym postępowaniu tut. Organ winien podjąć czynności zmierzające do rozpoznania wniosku Spółki w całości, z uwzględnieniem uwag poczynionych w niniejszym wyroku.

Uwzględniając uzasadnienie wyroku WSA we Wrocławiu, stwierdza się co następuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w zakresie ustawy:

  1. o podatku dochodowym od osób prawnych stanowiącej zagadnienie wstępne za:
    • prawidłowe – w części dotyczącej przychodów podatkowych,
    • nieprawidłowe – w części dotyczącej zastosowania regulacji art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
  2. Ordynacja podatkowa w zakresie rozliczenia zobowiązań podatkowych likwidowanego Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej przez Starostwo Powiatowe za bezprzedmiotowe.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Uchwałą Rady Powiatu rozpoczęto proces likwidacji Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej (dalej: SP ZOZ), którą następnie zmieniono, ustalając datę zakończenia czynności likwidacyjnych na dzień 5 września 2011 r. Bilans oraz rachunek zysków i strat sporządzony przez likwidatora SP ZOZ w likwidacji na dzień zakończenia likwidacji wykazał zobowiązanie z tytułu podatku dochodowego. Wykazane w powyższym rachunku zysków i strat przychody to umorzone i zaniechane odsetki stanowiące dochody budżetu powiatu, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Następcą prawnym zlikwidowanego SP ZOZ jest Wnioskodawca – Starostwo Powiatowe. Właściwy Urząd Skarbowy wystąpił o zapłatę przedmiotowego podatku, co Starostwo Powiatowe uczyniło.

Na wstępnie należy odnieść się do faktu wskazania przez Wnioskodawcę w opisie sprawy przepisu art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, na podstawie którego – Jego zdaniem – nie jest On płatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), zwalnia się od podatku jednostki samorządu terytorialnego w zakresie dochodów określonych w przepisach ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego.

W Polsce obowiązuje trójszczeblowy samorząd, na który składają się m.in. powiaty (ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 42, poz. 1592 ze zm.)).

Powiat jest także jednostką sektora finansów publicznych – ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 ze zm.).

Tym samym, Powiat, posiadający status jednostki samorządu terytorialnego, w oparciu o art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zwolniony jest podmiotowo z podatku dochodowego od osób prawnych.

Jednakże przychody z tytułu umorzonych i zaniechanych odsetek stanowiących dochody budżetu Powiatu dotyczą likwidowanego SP ZOZ, który nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego. Z tego tytułu podmiotem podatku dochodowego od osób prawnych jest właśnie SP ZOZ (jednostka organizacyjna posiadająca osobowość prawną), nie jest nim natomiast Powiat - Starostwo Powiatowe. Zatem, wskazać należy, iż SP ZOZ niebędący jednostką samorządu terytorialnego, podlega opodatkowaniu tym podatkiem na zasadach ogólnych. W niniejszej sprawie nie mamy do czynienia z opodatkowaniem dochodów jednostki samorządu terytorialnego.

Reasumując, kwestie związane z umorzonymi i zaniechanymi odsetkami stanowiącymi dochody budżetu Powiatu dotyczą likwidowanej jednostki SP ZOZ, do której zwolnienie podmiotowe, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie ma zastosowania. Tym samym, kwestie te podlegają rozstrzygnięciu na podstawie art. 12 tej ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Ustawa ta nie definiuje również, co należy rozumieć pod pojęciem „umorzyć”, czy też „zaniechać”. Zgodnie zatem z językowym znaczeniem, zwrot „umorzyć” oznacza „1. zrezygnować z dalszego postępowania sądowego w określonej sprawie; 2. zrezygnować całkowicie lub częściowo ze ściągania jakichś należności pieniężnych; 3. zmniejszyć wartość użytkowanych środków trwałych stosownie do ich zużycia” (www.sjp.pwn.pl), natomiast „zaniechać” to „zaprzestać czegoś lub zrezygnować z czegoś” (www.sjp.pwn.pl).

Zatem, skutkiem umorzenia jest zmniejszenie lub zlikwidowanie w całości lub części zobowiązania dłużnika wobec wierzyciela, za jego zgodą. Natomiast zaniechanie skutkuje po stronie wierzyciela jego rezygnację z poboru określonej wierzytelności. Obie formy prowadzą do wygaśnięcia zobowiązania.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń (…) (art. 12 ust. 1 pkt 1 - 2 powołanej ustawy).

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 8, umorzonych lub przedawnionych:

  1. zobowiązań, w tym z tytułu zaciągniętych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem umorzonych pożyczek z Funduszu Pracy,
  2. środków na rachunkach bankowych - w bankach.

Na podstawie omawianej regulacji, można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną – przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika.

Jednocześnie stwierdzić należy, iż podatek dochodowy od osób prawnych posiada cechy podatku powszechnego, tj. podatku, który jest ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem – jako źródłem dochodu – jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa.

Ponadto, w przepisie art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wyliczone zostały enumeratywnie te rodzaje przychodów uzyskiwanych przez podatnika, które nie stanowią podstawy ustalenia dochodu podlegającego opodatkowaniu. Innymi słowy, regulacja ta tworzy zamknięty katalog przychodów neutralnych podatkowo, co oznacza, że nie można go rozszerzać ponad te ich rodzaje, które wymienia ustawodawca.

Stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Powyższy przepis swoim zakresem przedmiotowym obejmuje stanowiące dochody budżetu państwa i budżetów samorządowych jednostek terytorialnych podatki i opłaty, które podlegają zwrotowi, umorzeniu lub zaniechany jest ich pobór, pod warunkiem że nie zostały wcześniej zaliczone, przez podatnika, do kosztów uzyskania przychodów. Jednocześnie, podkreślić należy, iż przepis ten odnosi się do umorzonych i zaniechanych podatków i opłat. Nie ma natomiast zastosowania do należności w postaci odsetek od tych podatków i opłat.

Odnosząc powyższe przepisy na grunt niniejszej sprawy, wskazać należy, że w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych określony został szczególny tryb opodatkowania tym podatkiem odsetek, w tym także dla odsetek od kredytów oraz depozytów bankowych.

Na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 i 2 tej ustawy, do przychodów nie zalicza się:

  • pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów);
  • kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek (kredytów).

Z powyższej regulacji wynika, że do przychodów podatkowych nie zalicza się naliczonych, lecz nie otrzymanych odsetek, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od pożyczek (kredytów).

Oznacza to, że przychody stanowią:

  • odsetki niepodlegające kapitalizacji, jeśli zostały naliczone i podatnik je otrzyma,
  • odsetki skapitalizowane.

Jednocześnie, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań w tym również od pożyczek (kredytów), z wyjątkiem odsetek skapitalizowanych (art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a) i pkt 11 tej ustawy).

Z powyższego wynika, że kosztami uzyskania przychodów są:

  • odsetki skapitalizowane,
  • odsetki naliczone i zapłacone przez dłużnika, jeśli odsetki niepodlegały kapitalizacji.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie są także kosztami uzyskania przychodów odsetki za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej.

Skoro zatem w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych istnieją szczególne uregulowania dla odsetek, to wyłączają one stosowanie wobec zobowiązań z tytułu odsetek ogólnych zasad, wyrażonych, np. w art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym, u dłużnika (tu: SP ZOZ) nie stanowią kosztów uzyskania przychodów odsetki za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat stanowiące dochody budżetu powiatu. Oznacza to, że umorzenie i zaniechanie naliczonych lecz niezapłaconych odsetek, uprzednio niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, nie stanowi u dłużnika przychodów (tu: SP ZOZ).

Reasumując, wykazane w rachunku zysków i strat za okres od 01.01.2011 r. do 05.09.2011 r. przychody, którymi są umorzone i zaniechane odsetki stanowiące dochody budżetu Powiatu, które nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, w myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie stanowią przychodów podatkowych zlikwidowanego SP ZOZ.

Zatem, skoro umorzone i zaniechane odsetki nie stanowią przychodów podatkowych, to odpowiedź w zakresie rozliczenia zobowiązań podatkowych likwidowanego Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej przez Starostwo Powiatowe stała się bezprzedmiotowa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj