INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2011 r. (data wpływu 25 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniu 14 lutego 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania i odliczenia podatku naliczonego w przypadku odzysku i przetwarzania odpadów z tworzyw sztucznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 14 lutego 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania i odliczenia podatku naliczonego w przypadku odzysku i przetwarzania odpadów z tworzyw sztucznych.

W złożonym wniosku do niego przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług zgodnie z art. 15 ustawy. Przedmiotem prowadzonej przez Pana działalności jest zbieranie, segregowanie, odzysk i przetwarzanie odpadów z tworzyw sztucznych. Dokonuje Pan zakupów odpadów z tworzyw sztucznych, a następnie po ich segregacji:

• część z nich staje się przedmiotem dostawy dla kontrahentów,
• część zostaje poddana procesowi mielenia i w postaci przemiału PVC jest sprzedawana kontrahentom,
• kolejna część w procesie odzysku zostaje przetworzona na listwę podparapetową, która podlega sprzedaży.

Od 1 lipca 2011 r. otrzymuje Pan od kontrahentów faktury VAT, dokumentujące zakup odpadów z tworzyw sztucznych z symbolem PKWiU 38.11.55.0 i dopiskiem: „VAT rozlicza nabywca” lub też „odwrotne obciążenie”. Do takich faktur zakupu wystawia Pan faktury wewnętrzne i na ich podstawie dokonuje „naliczenia podatku VAT należnego, który rozlicza w poz. 42 deklaracji VAT-7 oraz odliczenia podatku VAT naliczonego.” Z kolei faktury wystawiane przez Pana za sprzedaż przemiału (granulatu) PVC oraz listwy podparapetowej zawierają 23% stawkę podatku VAT należnego i są rozliczane w poz. 29 i 30 deklaracji VAT-7. Oprócz tych faktur wystawia Pan również faktury za sprzedaż odpadów z tworzyw sztucznych z symbolem PKWiU 38.11.55.0 i na tych fakturach zaznacza klauzulę „VAT rozlicza nabywca”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku odzysku i przetwarzania odpadów, właściwe jest wystawianie faktury wewnętrznej do faktury za zakup odpadów z tworzyw sztucznych (otrzymanej od dostawcy z klauzulą „VAT rozlicza nabywca”) i naliczanie podatku należnego na tej fakturze wewnętrznej... Czy w tej sytuacji istnieje prawo do odliczenia podatku naliczonego...

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymując od dostawcy fakturę VAT na zakup odpadów sztucznych, wymienionych w wykazie towarów w załączniku nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług, z zaznaczoną klauzulą „VAT rozlicza nabywca”, staje się podatnikiem VAT w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy. Wnioskodawca dokonuje zakupów odpadów z tworzyw sztucznych, a następnie zajmuje się ich segregacją, odzyskiem i przetwarzaniem, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach. Wszystkie nabywane odpady są zgodne z symbolem PKWiU o numerze 38.11.55.0. Zdaniem Wnioskodawcy, jako podatnik podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, ma obowiązek rozliczenia podatku należnego. Podstawą naliczenia tego podatku jest obrót, czyli zgodnie z art. 29 ust. 18a ustawy o VAT – kwota, którą nabywca jest zobowiązany zapłacić. Czynność tą powinien udokumentować fakturą wewnętrzną – art. 106 ust. 7 ustawy. Z kolei, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w ocenie Wnioskodawcy, istnieje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 4 lit.b), kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z brzmieniem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, nabywające towary wymienione w załączniku nr 11 do ustawy, jeżeli dokonującym ich dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Załącznik nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług, określający wykaz towarów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy, obejmuje:

1. PKWiU ex 24.10.14.0 – granulki i proszek z surówki, surówki zwierciadlistej lub stali – wyłącznie wlewki lub gęsi zwykle ze stali wysokostopowej, otrzymywane przez przetopienie i odlanie drobniutkich odpadów lub złomu,
2. PKWiU ex 24.45.30.0 – pozostałe metale nieżelazne i wyroby z nich; cermetale; popiół i pozostałości zawierające metale i związki metali – wyłącznie odpady i złom metali nieszlachetnych,
3. PKWiU 38.11.51.0 – odpady szklane,
4. PKWiU 38.11.54.0 – pozostałe odpady gumowe,
5. PKWiU 38.11.55.0 – odpady z tworzyw sztucznych,
6. PKWiU 38.11.58.0 – odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal,
7. PKWiU 38.12.27 – odpady i braki ogniw i akumulatorów elektrycznych; zużyte ogniwa i baterie galwaniczne oraz akumulatory elektryczne,
8. PKWiU ex 38.32.29.0 – surowce wtórne z pozostałych metali – wyłącznie odpady i złom.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy, w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 (art. 17 ust. 7 ustawy).

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. b ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 lub 7 podatnikiem jest ich nabywca.

Natomiast z treści art. 88 ust. 3a wynika, iż nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
   
   
   1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
   2. w których kwota podatku wykazana na oryginale faktury lub faktury korygującej jest różna od kwoty wykazanej na kopii;
   
   
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. wystawiono więcej niż jedną fakturę dokumentującą tę samą sprzedaż;
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:



1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;


5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6. zaświadczenie, o którym mowa w art. 86 ust. 5, zawiera informacje niezgodne ze stanem faktycznym;
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Czynności wykonywane przez podatników podatku od towarów i usług winny być w odpowiedni i zgodny z obowiązującymi przepisami prawa udokumentowane.

Z treści art. 106 ust. 1 ustawy wynika, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 zgodnie z zapisem art. 106 ust. 1a.

Natomiast stosownie do treści art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

W myśl przepisu § 5 ust. 1 powołanego rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Z kolei stosownie do treści § 5 ust. 15 ww. rozporządzenia, faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub wykonanie usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają:

1. adnotację, że podatek rozlicza nabywca,
2. wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
3. oznaczenie „odwrotne obciążenie”.

Natomiast z § 24 ust. 1 powołanego rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 22 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy (…) z tym że w przypadku:

1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;
2. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

Faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku (§ 24 ust. 2).

Ze złożonego wniosku wynika, iż jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Dokonuje zakupów odpadów z tworzywa sztucznego, sklasyfikowanych wg PKWiU w grupowaniu 38.11.55.0. Zakupy te są udokumentowane fakturami, zawierającymi adnotacje „VAT rozlicza nabywca” lub też „odwrotne obciążenie”.

Odnosząc przedstawiony opis sprawy do obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa należy stwierdzić, iż na mocy poz. 5 załącznika nr 11 do ustawy o podatku od towarów i usług, odpady z tworzyw sztucznych, sklasyfikowane wg PKWiU w grupowaniu 38.11.55.0 objęte są mechanizmem odwróconego obciążenia.

W świetle powyższego, z tytułu dokonanych przez Pana zakupów odpadów z tworzyw sztucznych sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 38.11.55.0, w oparciu o dyspozycję art. 17 ust. 1 pkt 7 w powiązaniu z art. 17 ust. 7 cyt. ustawy, obowiązek rozliczenia podatku należnego został przeniesiony na nabywcę. Z tych też względów, winien Pan do otrzymywanych faktur wystawiać faktury wewnętrzne stosownie do regulacji wynikającej z art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w których zgodnie z wymogami § 5 ust. 1 w powiązaniu z § 24 powołanego rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. winien Pan wykazywać m.in. kwotę podatku należnego z tytułu dostawy towarów.

Po spełnieniu tych wymagań przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z art. 86 ust. 1 i 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług, o ile nie zajdą ograniczenia wynikające z art. 88 ust. 3a ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.