Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów m. in. wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie wartości niematerialnych i prawnych.

Art. 22b ww. ustawy zawiera katalog (podlegających amortyzacji) wartości niematerialnych i prawnych.

Mając na uwadze charakter świadczonych na rzecz podatnika usług należy stwierdzić, że poniesione przez niego wydatki nie były związane z zakupem wartości niematerialnych i prawnych (wskazanych w tym przepisie). Wydatków tych w szczególności nie można zaliczyć jako poniesionych na zakup informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how), jak również nie można ich uznać za koszty prac rozwojowych, z uwagi na to, iż zostały one poniesione w celu wdrożenia pozyskanej uprzednio technologii a nie w związku z opracowaniem technologii wytwarzania danego produktu.

W związku z powyższym, mając na uwadze przepis art. 22 ust. 1 ww. ustawy, według którego „Kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.” należy przyjąć, iż podatnik miał prawo zaliczyć poniesione wydatki bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.