INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 03.07.2012 r. (data wpływu 05.07.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach organizowanych na rzecz zleceniodawcy akcji promocyjnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 05.07.2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów w ramach organizowanych na rzecz zleceniodawcy akcji promocyjnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (dalej: Spółka lub Agencja) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT działającym jako agencja reklamowa specjalizująca się w kreacji materiałów wspierających sprzedaż (POS), organizacji promocji sprzedaży, programów lojalnościowych oraz świadczeniu usług organizacji wydarzeń. Dodatkowo, Spółka działa w obszarach planowania strategicznego, komunikacji prowadzonej w mediach tradycyjnych (ATL) oraz on - line. Wypracowane przez Agencję kompetencje zapewniają możliwość świadczenia wyspecjalizowanych i kompleksowych usług marketingowych na rzecz dużych podmiotów gospodarczych w tym z branży produktów szybkozbywalnych FMCG (dalej: Kontrahenci). Rynek FMCG charakteryzuje się tym, że w celu zachęcenia klientów/potencjalnych klientów do zakupu produktów Kontrahentów, w ramach prowadzonych działań marketingowych powszechną praktyką jest wydawanie określonego rodzaju towarów.

Na rzecz Kontrahentów, Spółka świadczy usługi, które polegają m.in. na:

• opracowaniu mechanizmu/modelu przedsięwzięcia,
• podejmowaniu czynności związanych z obsługą akcji (czynności administracyjne, udzielanie informacji osobom zainteresowanym/biorącym udział w akcji, tworzenie regulaminów, kontakt z mediami, występowanie w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych należnego z tytułu wygranych),
• selekcji, pozyskaniu i wysyłce/przekazaniu nagród (przy czym jednostkowa wartość przekazywanych towarów może przekraczać 10 PLN),

(dalej razem jako: Usługi lub Akcje marketingowe).

Jak wskazano powyżej, jednym z elementów świadczonych Usług jest wydawanie towarów osobom trzecim (laureatom/zwycięzcom/uczestnikom Akcji marketingowych), które ma miejsce w ramach różnych przedsięwzięć — przykładowo:

• konkursów zakupowych - w ramach których nagradzany jest zakup określonej ilości produktów od Kontrahenta („kup i otrzymaj”) bądź zakup określonego produktu przed innymi uczestnikami akcji („kto pierwszy ten lepszy”),
• konkursów jakościowych - w ramach których nagradzana jest inwencja i kreatywność uczestników (np. ocena przez jury najbardziej ciekawych prac, haseł, zadań itp.),
• loterii — polegających na losowaniu nagród wśród klientów Kontrahenta,
• mechanizmów mieszanych - np. połączenie konkursu typu „kup i otrzymaj” z loterią,
• programów lojalnościowych — przydział za zakupy towarów Kontrahenta, określonej ilości punktów, kuponów wymienialnych na ufundowane przez Kontrahenta nagrody itp.,
• samplingu - rozdawanie próbek w związku z zakupem określonego produktu lub bez zakupu.
  
  

W każdym z powyższych przypadków, Agencja jest organizatorem Akcji marketingowych i właścicielem dystrybuowanych nagród (towary zakupywane są bezpośrednio przez Agencję od podmiotów trzecich bądź Kontrahentów oraz konfekcjonowane stosowanie do ich wymagań). Dodatkowo, Spółka wykonuje wszelkie czynności techniczne, administracyjne i związane z logistyką/dystrybucją nagród (przy czym wysyłka nagród może być podzlecona firmom zewnętrznym).

Przedmiotem działalności Spółki nie jest natomiast handel towarami, lecz jedynie świadczenie Usług reklamowych na rzecz Kontrahentów. Celem powyższych inicjatyw jest bowiem wzmocnienie ich marki i zwiększenie sprzedaży ich produktów na polskim rynku FMCG.

W związku ze świadczeniem usług reklamowych na rzecz Kontrahentów, Spółka wystawia faktury VAT. Kalkulacja wynagrodzenia należnego za Usługi reklamowe obejmuje w szczególności wartość wydawanych towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wydanie przez Spółkę towarów, jako część składowa świadczonej Usługi reklamowej, których koszt jest jednym z elementów kalkulacyjnych wynagrodzenia za te Usługi, stanowi dla Spółki osobną (od Usługi reklamowej) czynność podlegającą opodatkowaniu VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydanie towarów w ramach prowadzonych przez nią działań reklamowych nie stanowi odrębnej czynności opodatkowanej VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez odpłatną dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Równocześnie w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o VAT przez odpłatną dostawę towarów rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez odpłatne świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT. b. Spółka pragnie wskazać, że wydanie towarów dokonywane w ramach organizowanych Akcji marketingowych, z całą pewnością nie stanowi dostawy towarów na rzecz Kontrahentów Spółki. Agencja nie przenosi bowiem na nich prawa do dysponowania wydawanymi towarami jak właściciel. W konsekwencji, czynności takie należy zakwalifikować jako inne świadczenie niż dostawa towarów tj. świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Dodatkowo, Usługi świadczone przez Spółkę wpisują się w definicję usług reklamowych wypracowaną przez orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: ETS). Przykładowo, zgodnie z wyrokiem ETS z 17 listopada 1993 r. w sprawie C-69/92 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Wielkiemu Księstwu Luksemburga, (tłumaczenie Spółki) „Wystarczy, aby transakcja, taka jak sprzedaż nabywcy przez dostawcę, w ramach kampanii reklamowej, rzeczy ruchomych dystrybuowanych nieodpłatnie klientom lub sprzedawanych po obniżonej cenie, bądź organizacja koktajlu, konferencji prasowej, seminarium, imprezy rekreacyjnej lub innych postaci public relations, obejmowała przekaz treści mających na celu informowanie ogółu ludności o istnieniu i cechach produktu lub usługi będącego przedmiotem działalności, w celu zwiększenia sprzedaży tego produktu lub usługi, aby działalność taka została scharakteryzowana jako usługa reklamowa w rozumieniu art. 9(2)(e) VI Dyrektywy. Powyższe dotyczy również wszelkiej działalności stanowiącej nieodłączną część kampanii reklamowej, a która w ten sposób przyczynia się do przekazania treści reklamowej. Dotyczy to również sprzedaży, w ramach kampanii reklamowej, przez dostawcę odbiorcy rzeczy ruchomych lub usług świadczonych w toku różnych imprez public relations, nawet jeżeli towary te i usługi, rozważane odrębnie, nie wiązałyby się z przekazywaniem treści reklamowych.”

Podobne rozumienie pojęcia usług reklamowych wyraził ETS w wyroku z 17 listopada 1993 r. w sprawie C-68/92 Komisja Europejska przeciwko Republice Francji, zgodnie z którym pojęcie usług reklamowych (tłumaczenie Spółki) „(…) dotyczy również dowolnej działalności stanowiącej niemożliwą do wyodrębnienia część kampanii reklamowej, które w ten sposób przyczynia się do przekazywania treści reklamowych.” Analogiczne stanowisko przedstawił ETS w orzeczeniu z 17 listopada 1993 r. w sprawie C-73/92 Komisja Europejska przeciwko Królestwu Hiszpanii.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że Usługi świadczone przez Spółkę na rzecz Kontrahentów należy zakwalifikować jako świadczenie usług reklamowych. Wydanie towarów stanowi jeden z elementów organizowanych Akcji marketingowych i w związku z tym, nie stanowi odrębnej czynności z punktu widzenia ustawy o VAT.

Uwzględniając rozważania dotyczące charakteru świadczeń wykonywanych przez Spółkę na rzecz Kontrahentów, art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nie będzie miał w ogóle zastosowania do tych czynności. Zgodnie bowiem z przedmiotowym przepisem, nieodpłatne przekazanie towarów podlega opodatkowaniu VAT wyłącznie w sytuacji, gdy przekazanie towarów następuje bez wynagrodzenia. Jak zostało wskazane powyżej, wartość towarów podlegających wydaniu stanowi element kalkulacyjny wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu świadczenia Usług reklamowych. Towary wydawane przez Spółkę w ramach świadczonej Usługi są zatem wydawane odpłatnie (zapłatą jest wynagrodzenie należne za wykonanie Usługi reklamowej). Konsekwentnie, przesłanka opodatkowania wskazana w art. 7 ust. 2 ustawy VAT (tj. brak odpłatności za przekazywane towary), w przypadku Usług świadczonych przez Spółkę, nie jest w ogóle spełniona. d. Niezależnie, uznanie wydania towarów za odrębną od Usługi reklamowej czynność opodatkowaną VAT, prowadziłoby do naruszenia fundamentalnej zasady zakazu podwójnego opodatkowania. Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, obrotem jest kwota należna z tytułu świadczenia usług pomniejszona o kwotę należnego podatku VAT. Skoro kwota należna Spółce z tytułu świadczenia Usług zawiera w sobie wartość towarów przekazywanych klientom Kontrahenta (laureatom/zwycięzcom/uczestnikom Akcji marketingowych), to opodatkowanie samego przekazania towarów w wartości uwzględnionej już w wynagrodzeniu należnemu Spółce, prowadziłoby do podwójnego opodatkowania tej samej transakcji gospodarczej. Konsekwentnie, ponieważ wydanie towarów stanowi element Usługi świadczonej przez Spółkę na rzecz Kontrahentów, wydanie to nie może stanowić, odrębnej od Usług reklamowej, dostawy towarów opodatkowanej VAT. Prawidłowość powyższego stanowiska potwierdził m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z 8 lutego 2007r., (sygn. I SA/Kr 963/05), zgodnie z którym ,,(...) sam fakt wręczenia nabytej przez Spółkę nagrody nie stanowi w analizowanym przypadku oddzielnej dostawy towarów (...). Wręczenie nagrody jest natomiast nierozerwalnie związane z usługą świadczoną przez wnioskodawcę na rzecz zlecającego usługę reklamową. Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług wskazanej czynności prowadziłoby do podwójnego opodatkowania towaru (nagrody), którego wartość została już uwzględniona w opodatkowaniu usługi świadczonej przez Spółkę.”. Prezentowane przez Spółkę stanowisko jest zbieżne z linią interpretacyjną Ministra Finansów wyrażoną min. w Interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 8 lipca 2011 r. nr IPPP1-443-839/11-2/IGo. Jego prawidłowość potwierdzają również interpretacje indywidualne wydane na gruncie stanu prawnego obowiązującego przed 1 kwietnia 2011 r. np. interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 31 sierpnia 2009 r. nr IPPP2/443-712/09-2/1K oraz z 9 maja 2008 r. nr IPPP1-443-548/08-2/JB lub wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 lutego 2010 r. nr IBPP4/443-1530/09/EJ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Ponadto, stosownie do ust. 2 powołanego artykułu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Z kolei zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Natomiast zgodnie z ust. 2 cyt. artykułu, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Zauważyć tutaj należy, iż jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług dla uznania, iż dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bezwzględnym warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Można w tym miejscu wskazać, iż kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 15 lipca 1982r. w sprawie Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, iż wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988r. w sprawie Apple and Pear Development Council stwierdził, iż czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem).

Na uwagę zasługuje tutaj także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, iż dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku wynika, że Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT działającym jako agencja reklamowa specjalizująca się w kreacji materiałów wspierających sprzedaż (POS), organizacji promocji sprzedaży, programów lojalnościowych oraz świadczeniu usług organizacji wydarzeń. Wypracowane przez Agencję kompetencje zapewniają możliwość świadczenia wyspecjalizowanych i kompleksowych usług marketingowych na rzecz dużych podmiotów gospodarczych w tym z branży produktów szybkozbywalnych FMCG. Jednym z elementów świadczonych Usług jest wydawanie towarów osobom trzecim (laureatom/zwycięzcom/uczestnikom Akcji marketingowych), które ma miejsce w ramach różnych przedsięwzięć. W każdym przypadku, Agencja jest organizatorem Akcji marketingowych i właścicielem dystrybuowanych nagród (towary zakupywane są bezpośrednio przez Agencję od podmiotów trzecich bądź Kontrahentów oraz konfekcjonowane stosowanie do ich wymagań). Dodatkowo, Spółka wykonuje wszelkie czynności techniczne, administracyjne i związane z logistyką/dystrybucją nagród (przy czym wysyłka nagród może być podzlecona firmom zewnętrznym). Przedmiotem działalności Spółki nie jest natomiast handel towarami, lecz jedynie świadczenie Usług reklamowych na rzecz Kontrahentów. Celem powyższych inicjatyw jest bowiem wzmocnienie ich marki i zwiększenie sprzedaży ich produktów na polskim rynku FMCG. W związku ze świadczeniem usług reklamowych na rzecz Kontrahentów, Spółka wystawia faktury VAT. Kalkulacja wynagrodzenia należnego za Usługi reklamowe obejmuje w szczególności wartość wydawanych towarów.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga kwestia czy nieodpłatne wydanie uczestnikom nagród (w ramach akcji promocyjnych) przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i czy mamy do czynienia z czynnością nieodpłatną.

Mając na uwadze wskazane wyżej przepisy oraz przedstawione we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że przedmiotowa czynność wydania nieodpłatnie przez Wnioskodawcę nagród w ramach akcji promocyjnych wypełnia znamiona dostawy towarów w rozumieniu przepisu art. 7 ustawy o VAT. Zauważyć bowiem trzeba, że następuje tu przeniesienie na uczestników akcji prawa do rozporządzania jak właściciel wydawanymi towarami (nagrodami), nabytymi uprzednio przez Wnioskodawcę we własnym imieniu i na własny rachunek. Podkreślić też należy, że fakt, iż wydanie ww. nagród następuje nieodpłatnie, nie oznacza, że czynność ta jest czynnością nieodpłatną. Jak wynika bowiem z wniosku, wynagrodzenie z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę na rzecz Zleceniodawców usługi marketingowej obejmuje również koszty nabycia ww. nagród przez Wnioskodawcę. A zatem w przypadku ww. wydania nagród zapłaty nie dokonuje nabywca (uczestnik akcji) lecz osoba trzecia tj. Kontrahent Spółki.

W tych okolicznościach przedmiotowa czynność wydania nagród w ramach prowadzonych akcji marketingowych, jako odpłatna dostawa towarów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W opinii Spółki przekazywanie towarów w ramach organizowanych akcji promocyjnych należy traktować jako element usługi marketingowej i nie podlega ono opodatkowaniu podatkiem VAT jako odrębne świadczenie. Na poparcie własnego stanowiska Spółka powołała wyroki TSUE – C-68/92 oraz C-69/92, w których Trybunał orzekł, iż „(...) usługi reklamowe obejmują również: nieodpłatne przekazywanie lub sprzedaż towarów po promocyjnych cenach (...). Dotyczy to także wszelkich czynności stanowiących integralną część kampanii reklamowej, które przyczyniają się do reklamy produktu lub usługi, takich jak: wytwarzanie przedmiotów wykorzystywanych w konkretnej reklamie, jak i przekazywanie odbiorcy - w ramach kampanii reklamowej - towarów lub świadczenia usług w trakcie różnych imprez public relations, nawet jeśli towary te lub usługi - rozpatrywane odrębnie - nie zawierałyby treści reklamowych”.

Tut. organ pragnie jednak zauważyć, iż problem, jak przedstawiony w niniejszej sprawie, był również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-55/09 pomiędzy Commissioners for Her Majesty´s Revenue and Customs a B. Group Ltd.

W sprawie tej TSUE stwierdził, iż aby ustalić, czy czynność polegająca na dostarczeniu prezentów lojalnościowych podlega podatkowi VAT należy ustalić, czy na mocy art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy stanowi ona dostawę towarów lub świadczenie usług dokonywane odpłatnie na terytorium kraju przez podatnika działającego w takim charakterze.

TSUE powołał art. 5 ust. 1 szóstej dyrektywy, który stanowi, że za dostawę towarów uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. TSUE stwierdził, iż z brzmienia tego przepisu wynika, że pojęcie dostawy towarów obejmuje nie tylko przeniesienie własności w formie przewidzianej przez dane prawo krajowe, lecz obejmuje ono także wszelkie przeniesienie władztwa nad rzeczami, które pozwala drugiej stronie na rozporządzanie nimi jak właściciel. Następnie TSUE powołał art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy, zgodnie z którym „świadczenie usług” należy rozumieć jako każdą czynność niestanowiącą dostawy towarów. Dalej TSUE wskazał, iż z przedmiotowej sprawy wynika, że Spółka X, której Spółka B zleciła zarządzanie programem lojalnościowym, zaopatruje się w prezenty lojalnościowe, a ich zasób stanowi własność tej spółki. Wobec tego Spółka X nie tylko ma prawo do przekazywania prezentów lojalnościowych klientom jak właściciel, ale w rzeczywistości jest ona ich właścicielem. Ponadto w przedmiotowej sprawie Spółka X dostarcza prezenty lojalnościowe.

TSUE stwierdził, że odpłatna dostawa towarów lub świadczenie usług w rozumieniu art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy zakłada istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem.

Szósta dyrektywa nie wymaga dla uznania dostawy towarów lub świadczenia usług za czynności odpłatne w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej dyrektywy, by wynagrodzenie za te towary lub usługi było płatne bezpośrednio przez ich odbiorcę. Zgodnie bowiem z art. 11 część A ust. 1 lit. a tej dyrektywy wynagrodzenie może pochodzić od osoby trzeciej.

W świetle powyższego TSUE stwierdził, że płatności dokonywane przez sponsora na rzecz podmiotu zarządzającego omawianym programem, który to podmiot dostarcza klientom prezenty lojalnościowe należy uznać w części za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią za dostawę towarów klientom, a w części za wynagrodzenie za usługi świadczone przez zarządzającego tym programem na rzecz sponsora.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie wystawiane dla Kontrahentów przez Wnioskodawcę faktury VAT dotyczą w rzeczywistości wykonania przez Spółkę usługi marketingowej oraz obejmują zapłatę za zakupione towary, które są przekazywane nieodpłatnie klientom. Zatem wynagrodzenie wypłacone Spółce przez Zleceniodawców za wykonanie przez nią czynności w ramach zawartej umowy obejmuje w rzeczywistości dwa elementy. Pierwszym elementem tej kwoty jest wynagrodzenie za usługi marketingowe świadczone przez Spółkę na rzecz Zleceniodawcy natomiast drugim elementem kwoty jest wynagrodzenie płacone przez Zleceniodawcę za dostawę towarów (nagród) dokonywaną przez Spółkę na rzecz klientów, którzy otrzymują nagrody.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń TSUE należy stwierdzić, że w świetle stanowiska zajętego w cyt. orzeczeniu TSUE w sprawie C-55/09, pozostają one bez wpływu na przedmiotowe rozstrzygnięcie.

Ponieważ, jak wskazano we wniosku, faktury VAT wystawiane przez Spółkę Kontrahentom obejmują również cenę towarów wydanych klientom, to w tej części wynagrodzenie od Kontrahenta jako osoby trzeciej stanowić będzie płatność za wydane towary i na tę kwestię wskazane przez Wnioskodawcę orzecznictwo nie ma wpływu.

W świetle wniosków płynących z cyt. wyżej orzeczenia TSUE w sprawie C-55/09, na rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie Spółki nie mają również wpływu powołane przez Spółkę indywidualne interpretacje.

W opinii tut. Organu, rozstrzygnięcie przedstawione w niniejszej interpretacji nie narusza zasady jednokrotnego opodatkowania transakcji, co sugerowała Spółka we wniosku. Wynagrodzenie wypłacone Spółce przez Kontrahentów za wykonane przez nią czynności w ramach zawartej umowy obejmuje bowiem dwa elementy, z których jeden stanowi wynagrodzenie za dostawę towarów. Zatem opodatkowaniu podatkiem VAT – jako dostawa towarów – podlega tylko część wynagrodzenia otrzymanego od zleceniodawcy za przekazane towary. W zakresie pozostałej części wynagrodzenia, nieobejmującej dostawy towarów, właściwe jest jej odrębne traktowanie dla celów opodatkowania podatkiem VAT – jako wynagrodzenie za świadczenie usługi.

Zatem wbrew opinii Spółki, przyjęcie, iż przekazanie towarów w ramach organizowanych akcji promocyjnych podlega opodatkowaniu VAT, nie prowadzi do podwójnego opodatkowania tej czynności, gdyż jest ona opodatkowana tylko raz – jako odpłatna dostawa towarów - i odrębnie od świadczonej usługi.

W związku z powyższym powołane przez Spółkę orzeczenie WSA, sygn. I SA/Kr 963/05, w którym omówiona została kwestia zakazu podwójnego opodatkowania transakcji, również nie wpływa na rozstrzygnięcie w analizowanej sprawie.

Podsumowując, wydanie przez Wnioskodawcę nagród w ramach organizowanych akcji promocyjnych należy uznać za odpłatną dostawę towarów, a w konsekwencji za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym, przedstawione we wniosku, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponieważ złożony wniosek dotyczy jednego zdarzenia przyszłego, opłata należna za wydanie interpretacji wynosi 40 zł - stosownie do przepisu art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej. Ponieważ Wnioskodawca uiścił opłatę w wysokości 80 zł, kwota 40 zł stanowi nadpłatę i zostanie zwrócona na adres Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.