IPTPB1/415-320/12-7/KO,

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB1/415-320/12-6/KO
z 28 września 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPTPB1/415-320/12-6/KO
Data
2012.09.28


Referencje


Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi


Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Źródła przychodów --> Katalog źrodeł przychodów


Słowa kluczowe
działalność gospodarcza
umowa powiernictwa
zlecenie powiernicze


Istota interpretacji
Czy czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię na podstawie umowy powiernictwa, w tym przyszłe przeniesienie własności nieruchomości z Powiernika na Powierzającego w wykonaniu tej umowy, mogą być uznane jako kategoria czynności wykonywanych w ramach źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym Wnioskodawczyni jest obowiązana do składania rocznych zeznań właściwych dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą PIT-36?



Wniosek ORD-IN 543 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2012 r. (data wpływu 28 maja 2012 r.), uzupełnionym pismami z dnia 27 sierpnia 2012 r. (data wpływu 29 sierpnia 2012 r.) i z dnia 20 września 2012 r. (data wpływu 24 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie uznania czynności wykonywanych na podstawie umowy powiernictwa za działalność gospodarczą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749), w związku z czym pismami z dnia 10 sierpnia 2012 r., Nr IPTPB1/415-320/12-2/KO, IPTPB2/415-378/12-2/KO oraz z dnia 6 września 2012 r., Nr IPTPB1/415-320/12-4/KO, IPTPB2/415-378/12-5/KO, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wystąpił o uzupełnienie wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie z dnia 10 sierpnia 2012 r. wysłano w dniu 10 sierpnia 2012 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 21 sierpnia 2012 r.), Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 27 sierpnia 2012 r. (data wpływu 29 sierpnia 2012 r.), które nadane zostało w polskiej placówce operatora publicznego w dniu 27 sierpnia 2012 r.

Wezwanie z dnia 6 września 2012 r. wysłano w dniu 6 września 2012 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 18 września 2012 r.), Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 20 września 2012 r. (data wpływu 24 września 2012 r.), które nadane zostało w polskiej placówce operatora publicznego w dniu 21 września 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Na podstawie pisemnej umowy powiernictwa z 2006 r. Pani (dalej „Powiernik” lub „Wnioskodawczyni”) zobowiązała się wobec Swojego syna (dalej jako „Powierzający”) do nabycia we własnym imieniu, lecz na jego rachunek, jako Powierzającego, oznaczonej w umowie powiernictwa nieruchomości (gruntu wraz z budynkiem). Przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez Powiernika w ramach zlecenia powierniczego.

Umowa powiernictwa zawiera zobowiązanie Powiernika do przeniesienia nabytej nieruchomości wraz z ewentualnymi nakładami na Powierzającego na jego żądanie. Na podstawie umowy powiernictwa, Powiernik jest uprawniony, za zgodą Powierzającego, również do działań mających na celu doprowadzenie nieruchomości do stanu gotowego do zamieszkania przez Powierzającego.

W ramach wykonywania czynności powierniczych Powiernik nie może zbyć przedmiotowej nieruchomości na rzecz osób trzecich ani obciążać nieruchomości ograniczonymi prawami rzeczowymi.

Zapłata ceny za nieruchomość nastąpiła w ten sposób, że Powierzający przekazał środki finansowe bezpośrednio na rachunek podmiotu, od którego w ramach umowy Powiernik dokonał zakupu przedmiotowej nieruchomości, co zgodne było z zawartą umową powiernictwa. Powierzający zapewnia finansowanie wszelkich wydatków związanych z przedmiotem umowy powiernictwa, w tym kosztów związanych z nabyciem nieruchomości oraz jej utrzymaniem.

W umowie zakupu nieruchomości (aktach notarialnych, tj. umowie przedwstępnej oraz umowie sprzedaży), Powiernik występuje jako osoba nabywająca.

Zawarta umowa powiernictwa nie przewiduje wynagrodzenia, gdyż dotyczy relacji z osobami spokrewnionymi (Powiernik jest matką Powierzającego). Ponadto wykonywanie umowy powierniczej nie jest realizowane w ramach działalności gospodarczej, której Powiernik nigdy nie prowadził, ani w ramach działalności wykonywanej osobiście, czy też w ramach innego źródła przychodów. Jedyną podstawą prawną dla zlecenia powierniczego nabycia nieruchomości jest relacja zaufania w ramach rodziny, osób bliskich. Ponadto nieruchomość nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy, ani użyczenia.

Do chwili obecnej Wnioskodawczyni nie przekazała jeszcze nieruchomości na rzecz Powierzającego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy Wnioskodawczyni postąpi prawidłowo, jako Powiernik, jeżeli uzna, że przeniesienie własności nieruchomości z Powiernika na Powierzającego nie mieści się w zakresie pojęcia „odpłatnego zbycia” w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym...
  2. Czy Wnioskodawczyni z racji wykonywania umowy powiernictwa (bez wynagrodzenia z uwagi na bliskie relacje rodzinne z Powierzającym) może być uznana za osobę wykonującą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

W uzupełnieniu z dnia 27 sierpnia 2012 r. przeformułowano pytanie Nr 2, nadając mu brzmienie:

Czy czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię na podstawie umowy powiernictwa, w tym przyszłe przeniesienie własności nieruchomości z Powiernika na Powierzającego w wykonaniu tej umowy, mogą być uznane jako kategoria czynności wykonywanych w ramach źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym Wnioskodawczyni jest obowiązana do składania rocznych zeznań właściwych dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą PIT-36...

W uzupełnieniu wniosku z dnia 20 września 2012 r. wskazano, iż w zakresie pytania Nr 1 Wnioskodawczyni pyta o zdarzenie przyszłe. Z kolei w zakresie przeformułowanego pytania Nr 2 Wnioskodawczym oczekuje wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego zarówno w zakresie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 2 w zakresie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego. Natomiast w zakresie pytania Nr 1 obejmującego zdarzenie przyszłe wydana zostanie odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zawartym w uzupełnieniu z dnia 27 sierpnia 2012 r., czynności wykonywane w ramach umowy powiernictwa, w tym przeniesienie własności nieruchomości z Powiernika na Powierzającego nie mogą być klasyfikowane do czynności wykonywanych w ramach źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego, Wnioskodawczyni nie jest również zobowiązana do składania zeznań rocznych PIT-36 właściwych dla podatników prowadzących działalność gospodarczą.

W uzasadnieniu Wnioskodawczyni wskazała, iż w ramach umowy powiernictwa, wykonuje jako Powiernik czynności na rzecz Powierzającego, w tym będzie zobowiązana do przeniesienia własności nieruchomości na Powierzającego, na jego żądanie. Ponadto w ramach umowy powiernictwa jest uprawniona, za zgodą Powierzającego, do działań mających na celu doprowadzenie nieruchomości do stanu gotowego do zamieszkania przez Powierzającego. Powiernik działa bez wynagrodzenia z uwagi na bliskie relacje rodzinne z Powierzającym.

Wnioskodawczyni wskazała, iż zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Na tle zacytowanej definicji w piśmiennictwie wskazuje się podstawowe wyróżniki normatywnego pojęcia działalności gospodarczej, w postaci celu zarobkowego (czyli zdolności do potencjalnego choćby generowania zysku), zorganizowanego i ciągłego (przynajmniej w założeniach powtarzalnego) sposobu wykonywania oraz działania we własnym imieniu i na własny rachunek. Nie stanowi zatem działalności gospodarczej w rozumieniu cytowanej ustawy działalność prowadzona na ryzyko i odpowiedzialność innego podmiotu.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły. O działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, można mówić, gdy mamy do czynienia z zespołem wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadycznych, oderwanych od siebie, nie powiązanych ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek.

Jak to zostało wskazane w przedstawionym stanie faktycznym, w związku z wykonaniem umowy powiernictwa Wnioskodawczyni nie otrzyma wynagrodzenia, z uwagi na łączące Ją z Powierzającym bliskie relacje rodzinne. Czynności wykonywane przez Powiernika nie są ukierunkowane na faktyczne osiąganie zysków przez Powiernika. Nie można zatem mówić w tym przypadku o jakimkolwiek celu zarobkowym, tym bardziej, że Powiernik nie ponosi osobistego ryzyka zawodowego i ekonomicznego. Powierzający bowiem zapewnia finansowanie wszelkich wydatków związanych z przedmiotem umowy powiernictwa, w tym kosztów związanych z nabyciem nieruchomości oraz jej utrzymaniem. Cena za nieruchomość została również pokryta ze środków należących do Powierzającego. Powiernik jest również uprawniony za zgodą Powierzającego do działań mających na celu doprowadzenie nieruchomości do stanu gotowego do zamieszkania przez Powierzającego. Wobec tego nie można uznać, iż czynności wykonywane na podstawie umowy powiernictwa, w tym przeniesienie własności nieruchomości na Powierzającego, są wykonywane na rachunek Powiernika. Działanie na rachunek własny oznacza, że dany podmiot wykonuje czynności we własnym interesie i na własne ryzyko, a wpływy z tego tytułu należą w całości do tej osoby.

Wobec powyższego, czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię w ramach umowy powierniczej i ich charakter, nie spełniają definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 5a pkt 6 UPDOF i tym samym nie mogą być sklasyfikowane do kategorii czynności wykonywanych w ramach źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, z tytułu wykonywania czynności w ramach umowy powiernictwa, w tym przeniesienia nieruchomości na Powierzającego bez wynagrodzenia są neutralne podatkowo dla Wnioskodawczyni. Nie powstał i nie powstanie też obowiązek składania (złożenia) zeznania rocznego PIT-36 na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 9 ust. 2 powołanej ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z kolei w myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłami przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie zaś z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

  1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
  2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
  3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w cytowanym wyżej przepisie art. 5a pkt 6 ustawy wymaga, aby był to jeden z wymienionych w lit. a)-c) rodzajów działalności, który dodatkowo oraz opiera się na następujących przesłankach:

  • zarobkowym celu działalności,
  • wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
  • prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny, Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2000 r., organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim - nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Op18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że na podstawie pisemnej umowy powiernictwa z 2006 r. Wnioskodawczyni zobowiązała się wobec Swojego syna do nabycia we własnym imieniu, lecz na jego rachunek, jako Powierzającego, oznaczonej w umowie powiernictwa nieruchomości (gruntu wraz z budynkiem). Przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez Powiernika w ramach zlecenia powierniczego.

Umowa powiernictwa zawiera zobowiązanie Powiernika do przeniesienia nabytej nieruchomości wraz z ewentualnymi nakładami na Powierzającego, na jego żądanie. Na podstawie umowy powiernictwa, Powiernik jest uprawniony za zgodą Powierzającego, również do działań mających na celu doprowadzenie nieruchomości do stanu gotowego do zamieszkania przez Powierzającego. W ramach wykonywania czynności powierniczych Powiernik nie może zbyć przedmiotowej nieruchomości na rzecz osób trzecich, ani obciążać nieruchomości ograniczonymi prawami rzeczowymi.

Zapłata ceny za nieruchomość nastąpiła w ten sposób, że Powierzający przekazał środki finansowe bezpośrednio na rachunek podmiotu, od którego w ramach umowy Powiernik dokonał zakupu przedmiotowej nieruchomości, co zgodne było z zawartą umową powiernictwa. Powierzający zapewnia finansowanie wszelkich wydatków związanych z przedmiotem umowy powiernictwa, w tym kosztów związanych z nabyciem nieruchomości oraz jej utrzymaniem.

W umowie zakupu nieruchomości (aktach notarialnych, tj. umowie przedwstępnej oraz umowie sprzedaży), Powiernik występuje jako osoba nabywająca.

Zawarta umowa powiernictwa nie zawiera wynagrodzenia, gdyż dotyczy relacji z osobami spokrewnionymi (Powiernik jest matką Powierzającego). Ponadto wykonywanie umowy powierniczej nie jest realizowane w ramach działalności gospodarczej, której Powiernik nigdy nie prowadził, ani w ramach działalności wykonywanej osobiście, czy też w ramach innego źródła przychodów. Jedyną podstawą prawną dla zlecenia powierniczego nabycia nieruchomości jest relacja zaufania w ramach rodziny, osób bliskich. Ponadto nieruchomość nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy, ani użyczenia.

Powiernictwo jako instytucja prawna nie jest uregulowane w prawie polskim. Podstawą do konstruowania czynności powierniczych jest wyrażona w art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.) zasada swobody kontraktowej. Zgodnie z tym przepisem, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Najczęściej podstawą do skonstruowania umowy powierniczej jest umowa zlecenia. Prawa i obowiązki stron tej umowy należy zasadniczo oceniać według przepisów o zleceniu.

Jak wynika z art. 734 i 735 Kodeksu cywilnego, istotą umowy zlecenia jest odpłatne (prowizja) lub nieodpłatne dokonanie określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie lub jeżeli tak stanowi umowa w imieniu własnym lecz na rachunek zlecającego. W tym ostatnim wypadku wszelkie nabycie praw lub rzeczy ma charakter powierniczy (fiduicjalny), a przyjmujący zlecenie ma obowiązek wydać zlecającemu wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym (art. 740 zd. 2 Kodeksu cywilnego).

Władztwo nad nabytymi prawami, jakie można przypisać zleceniobiorcy wykonującemu zlecenie powiernicze jest ograniczone, a to poprzez:

  1. ograniczenie czasowe – zleceniobiorca obowiązany jest przekazać nabyte prawa na pierwsze żądanie zleceniobiorcy;
  2. ustawowo wyłączoną możliwość rozporządzania tymi prawami na rzecz kogo innego aniżeli zleceniodawca lub wskazany przezeń podmiot, co powoduje wyłączenie możliwości efektywnego zwiększenia masy majątkowej zleceniobiorcy o prawa nabyte w wykonaniu powiernictwa;
  3. nieekwiwalentność dla zleceniobiorcy zbycia nabytych we własnym imieniu, lecz na rachunek zlecającego praw, prawa te przenoszone są na zlecającego nieodpłatnie -zgodnie z art. 742 Kodeksu cywilnego dający zlecenie zwraca przyjmującemu zlecenie jedynie wydatki, które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia, oraz zwalnia go od zobowiązań, które ten w powyższym celu zaciągnął w imieniu własnym, natomiast w przypadku przenoszenia powierniczo nabytych praw na wskazaną przez zlecającego osobę trzecią cena zbycia stanowi należność zleceniodawcy (art. 740 Kodeksu cywilnego).

Okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, iż nieruchomość nie została zakupiona dla celów prowadzenia działalności gospodarczej. Na podstawie treści wniosku nie można również stwierdzić, by sprzedaż nieruchomości miała nastąpić w ramach działalności handlowej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły. Dodatkowo, zawarta umowa powiernictwa nie zawiera wynagrodzenia, gdyż dotyczy relacji z osobami spokrewnionymi (powiernik jest matką Powierzającego). Ponadto, jak wskazano we wniosku, wykonywanie umowy powiernictwa nie jest realizowane w ramach działalności gospodarczej, której Powiernik nigdy nie prowadził, ani w ramach działalności wykonywanej osobiście, czy też w ramach innego źródła przychodów. Treść wniosku przemawia więc za tym, że sprzedaż nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, a zatem nie powoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz wyżej cytowane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię w ramach umowy powiernictwa nie mogą być uznane za czynności wykonywane w ramach źródła przychodów, o którym mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pozarolnicza działalność gospodarcza. Tym samym, z racji wykonywania czynności wynikających z ww. umowy powiernictwa, Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do składania zeznania rocznego PIT-36 na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) nie jest ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe (stan faktyczny) jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.


Referencje


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj