Zarząd budynków mieszkalnych, jako zakład budżetowy, został powołany do zarządzania powierzonym mu przez Miasto zasobem mieszkaniowym w postaci budynków komunalnych. Urząd Miasta zakupił wodomierze i przekazał je Podatnikowi celem nieodpłatnego zainstalowania ich u poszczególnych lokatorów mieszkań komunalnych. Wykonanie prac związanych z montażem zlecone zostało firmie, która po dokonanym odbiorze technicznym obciążyła Zakład fakturą VAT.

Na tle powyższego stanu faktycznego Podatnik zapytuje, czy w świetle art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki na montaż tych wodomierzy są kosztem uzyskania przychodu.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki te stanowią koszt uzyskania przychodu, gdyż zainstalowanie wodomierzy przyczyniło się do zmniejszenia zużycia wody, co spowodowało zmniejszenie się kwot opłat za zużycie wody, a to z kolei zmniejszyło przychody Zakładu wynikające z opłat lokatorów za jej zużycie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z powyższego wynika, że – w rozumieniu przepisów podatkowych - nie stanowią kosztów uzyskania przychodów wydatki, które nie zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów. Użyty w powołanych wyżej przepisach zwrot „w celu” oznacza, że podatnicy mogą zaliczyć do kosztów podatkowych tylko te wydatki, które mają na celu osiągnięcie przychodu. Aby zatem określone wydatki mogły stanowić koszty uzyskania przychodu, muszą wynikać z uzasadnionych potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, a jednocześnie między tymi wydatkami a przychodem musi zachodzić związek przyczynowo – skutkowy tego typu, że poniesienie tych wydatków ma wpływ na powstanie przychodu, bądź też na zmniejszenie kosztów, skutkujące zwiększeniem dochodów.

Przytoczone przez Wnioskodawcę argumenty świadczą jedynie o korzyściach jakie uzyskali poszczególni lokatorzy, którym zamontowano wodomierze. Z jednej bowiem strony nie ponosili oni wydatków na ich zakup i zainstalowanie, a z drugiej strony zainstalowanie tych wodomierzy przyczyniło się do obniżenia opłat za zużytą wodę, niezależnie od tego czy było to efektem wprowadzonych przez nich ograniczeń w jej poborze, czy też ewentualnym skutkiem innego sposobu naliczania opłat za jej zużycie. Natomiast w odniesieniu do Podatnika wydatki poniesione na zamontowanie wodomierzy nie spowodowały zwiększenia przychodu, a jednocześnie - powoływane we wniosku - zmniejszenie zużycia wody nie przyczyniło się także do takiego zmniejszenia kosztów, którego efektem było uzyskanie większego dochodu. W przedmiotowej sprawie zmniejszenie zużycia wody spowodowało bowiem jednoczesne zmniejszenie przychodów z tego tytułu.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek, które powinny wystąpić, aby wydatki poniesione na zamontowanie wodomierzy mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.