Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-659/12/ICz
z 8 października 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IBPP2/443-659/12/ICz
Data
2012.10.08



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach


Temat
Podatek od towarów i usług --> Dokumentacja --> Faktury


Słowa kluczowe
akceptacja faktury
faktura elektroniczna
wystawienie faktury


Istota interpretacji
Czy Spółka może przechowywać w formie elektronicznej kopie faktur VAT dokumentujących dostawę towarów i usług, przy założeniu że system informatyczny pozwala na przechowywanie tychże faktur w niezmienionej formie oraz ich wydrukowanie w razie potrzeby (np. w toku kontroli podatkowej)?



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749) oraz § 2, § 5 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O. z dnia 13 kwietnia 2011r. sygn. akt I SA/Op 12/11 (uprawomocnionym w dniu 31 maja 2012r.) oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 maja 2012r. sygn. akt I FSK 1232/11, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2010r. (data wpływu 29 czerwca 2010r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania czy Spółka może przechowywać w formie elektronicznej kopie faktur VAT dokumentujących dostawę towarów i usług, przy założeniu że system informatyczny pozwala na przechowywanie tychże faktur w niezmienionej formie oraz ich wydrukowanie w razie potrzeby (np. w toku kontroli podatkowej) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2010r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie czy Spółka może przechowywać w formie elektronicznej kopie faktur VAT dokumentujących dostawę towarów i usług, przy założeniu że system informatyczny pozwala na przechowywanie tychże faktur w niezmienionej formie oraz ich wydrukowanie w razie potrzeby (np. w toku kontroli podatkowej).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również Spółka) jest podmiotem działającym w branży chemicznej. Spółka zajmuje się dystrybucją surowców chemicznych dla przemysłu, dystrybucją opakowań przemysłowych, a także działalnością usługową m.in. konfekcjonowaniem wyrobów, gospodarką odpadami opakowaniowymi i chemicznymi odpadami poprodukcyjnymi. W związku z prowadzoną działalnością, Spółka dokumentuje sprzedaż towarów i usług wystawianymi fakturami VAT.

Spółka zamierza przechowywać w formie elektronicznej kopie wystawianych faktur VAT w systemie informatycznym Spółki, który pozwala na przechowywanie kopii faktur w nienaruszonej formie oraz umożliwia ich wydrukowanie w razie potrzeby.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może przechowywać w formie elektronicznej kopie faktur VAT dokumentujących dostawę towarów i usług, przy założeniu że system informatyczny pozwala na przechowywanie tychże faktur w niezmienionej formie oraz ich wydrukowania w razie potrzeby (np. w toku kontroli podatkowej)...

Zdaniem Wnioskodawcy, można przechowywać w formie elektronicznej kopie faktur VAT dokumentujących dostawę towarów i usług, przy założeniu że system informatyczny pozwala na przechowywanie tychże faktur w niezmienionej formie oraz ich wydrukowania w razie potrzeby.

Uzasadnienie stanowiska Spółki:

Krajowe regulacje prawne:

Ustawa o VAT w art. 106 ust. 1 wskazuje na obowiązek wystawiania faktur dokumentujących dokonywanie czynności opodatkowanych (w tym dostawę towarów), a także określa istotne elementy faktur. Jednakże art. 106 ustawy o VAT nie zawiera żadnych regulacji odnośnie sposobu przechowywania kopii faktur. Należy także wskazać, iż żaden inny przepis ustawy o VAT nie reguluje sposobu przechowywania kopii faktury. W art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT, ustawodawca zawarł delegację ustawową dla Ministra właściwego do spraw finansów publicznych do określenia szczegółowych warunków wystawiania i przechowywania faktur oraz danych które faktury powinny zawierać. W związku z istniejącą delegacją, Minister Finansów wydał rozporządzenie wykonawcze do ustawy tj. rozporządzenie w sprawie faktur, które w § 21 określa zasady przechowywania faktur oraz kopii faktur. Spółka zaznaczyła, że § 21 ust. 2 rozporządzenia w sprawie faktur wskazuje, iż dokumenty (faktury, kopie faktur, faktury korygujące oraz duplikaty tych dokumentów) przechowuje się w oryginalnej formie, w podziale na okresy rozliczeniowe i w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie. Ważnym jest, iż § 21 ust. 2 rozporządzenia w sprawie faktur, a także żaden inny przepis tego rozporządzenia nie wskazuje na konkretną formę (papierową bądź elektroniczną), w której podatnik ma obowiązek przechowywać kopie faktury. Wnioskodawca również wskazał, iż nie można utożsamiać pojęcia wystawiania oraz przechowywania faktury. Słownik języka polskiego PWN wskazuje, iż „wystawić" oznacza m.in. „sporządzić dokument, rachunek". Jednocześnie, słowo „przechowywać" zgodnie z ww. słownikiem oznacza m.in. „uchronić coś przed zepsuciem, zniszczeniem, zaginięciem itp. przez umieszczenie w odpowiednich warunkach". W związku z takim brzmieniem obu terminów na gruncie języka polskiego należy wskazać, iż są to dwie odrębne czynności, których nie należy łączyć w jedną czynność. Spółka stoi na stanowisku, iż za dopuszczalne należy uznać wystawienie i wydrukowanie w formie papierowej faktury dla kontrahenta, zaś kopia faktury może pozostać w systemie komputerowym Spółki o ile nie istnieje możliwość jej modyfikacji oraz o ile istnieje możliwość jej wydrukowania w razie potrzeby.

W opinii Wnioskodawcy, istotnym jest również fakt, iż wszelkie faktury sprzedażowe są ujmowane w dokumentacji księgowej Spółki, a w szczególności w stosownym rejestrze VAT. Jednocześnie, faktura wydrukowana jak również kopia faktury w każdym przypadku będą spełniały pozostałe wymogi formalne z rozporządzenia w sprawie faktur. W razie ewentualnej kontroli podatkowej, Spółka będzie w stanie przedstawić kopie faktury w formie elektronicznej bądź po dokonaniu wydruku na żądanie organu kontrolującego w formie papierowej Istotnym jest, iż system komputerowy nie będzie pozwalał na modyfikację kopii faktury, a przedstawiana na żądanie kopia faktury będzie tożsama co do treści z przekazaną nabywcy fakturą. W związku z powyższym, w opinii Spółki zachowana zostanie funkcja przechowywania kopii faktury tj. funkcja kontrolna obrotu gospodarczego.

Wnioskodawca wskazał, iż Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA) zajmował już stanowisko w kwestii przechowywania kopii faktury w formie elektronicznej w wyroku z dnia 3 listopada 2009r., o sygn. akt I FSK 1169/08. Jakkolwiek, wyrok NSA został wydany w okresie obowiązywania rozporządzenia w sprawie faktur z 2005r. (Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm., dalej: rozporządzenie w sprawie faktur z 2005r.), jednakże brzmienie § 23 ust. 2 tego rozporządzenia jest tożsame z obecnym § 21 ust. 2 rozporządzenia w sprawie faktur. NSA stwierdził następująco: „nie ma normatywnych przeciwwskazań do istnienia "mieszanego" systemu wysyłania i przechowywania faktur, polegającego na wysyłaniu faktury w formie papierowej oraz przechowywaniu jej kopii w formie elektronicznej, z gotowością wydrukowania jej na każde żądanie uprawnionego organu. Za taką wykładnią przemawiają także względy celowościowe, jak ekologiczne czy ekonomiczne."

Mając powyższe na uwadze, możliwość przechowywania kopii faktur w formie elektronicznej wynika nie tylko z literalnej interpretacji przepisów, lecz również została potwierdzona w orzecznictwie NSA.

Regulacje wspólnotowe.

Dyrektywy wspólnotowe wiążą państwa członkowskie co do celu który musi zostać zrealizowany, pozostawiając do dyspozycji państwa członkowskiego dobór sposobu dokonania implementacji. Dyrektywa 112 (Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: Dyrektywa 112)) regulująca wspólnotowy system podatku VAT w art. 244 wskazuje na istniejący po stronie podatnika obowiązek zapewnienia przechowywania kopii wystawionych faktur, a także wszystkich faktur, które otrzymał. W art. 46 Dyrektywy 112 został określony wymóg przechowywania faktur z uwzględnieniem autentyczności pochodzenia oraz integralności treści faktur i ich czytelności.

Jednocześnie, w celu zapewnienia spełnienia ww. wymogów zgodnie z art. 247 ust. 2 Dyrektywy 112, państwa członkowskie mogą wprowadzić wymóg przechowywania kopii faktur w oryginalnej postaci w jakiej zostały przesłane bądź udostępnione. Należy przy tym wskazać, iż przepis ten jest opcją dla państwa członkowskiego do ustalenia dodatkowego warunku przechowywania faktury.

Polski ustawodawca nie wprowadził do krajowych regulacji postanowień art. 247 ust. 2 Dyrektywy 112 w pełnej formie. Pominięty został zwrot „w jakiej zostały przesłane lub udostępnione". Spółka zaznaczyła, iż nie można uznać za implementację przepisu dyrektywy, jedynie częściowego wprowadzenia do krajowego porządku prawnego postanowień danego przepisu dyrektywy. Państwo członkowskie zobowiązane jest do pełnej implementacji postanowień dyrektywy w przypadku przepisów podlegających bezwzględnej implementacji lub ma możliwość pełnej implementacji postanowień dyrektywy w przypadku przepisów będących opcją. Obowiązek pełnej implementacji dyrektyw wynika z Traktatu o Unii Europejskiej (dalej: Traktat o UE) podpisanego 7 lutego 1992r. w Maastricht. Traktat o UE zawiera deklarację w sprawie stosowania prawa wspólnotowego która w ust. 1 wskazuje: „dla spójności i jedności procesu budowy europejskiej sprawą kluczową jest całkowita i dokładna transpozycja, przez każde Państwo Członkowskie do swojego prawa krajowego, skierowanych do niego dyrektyw Wspólnoty, w terminach w nich ustalonych”.

Również NSA w przytaczanym już wyroku z 3 listopada 2009r. wskazał: „Porównanie zapisu § 23 ust. 2 rozporządzenia z art. 247 ust. 2 dyrektywy prowadzi do wniosku, że polski Normodawca nie recypował dokładnie zapisu tej normy. Pominięcie zwrotu „w jakiej zostały przesłane lub udostępnione” otwiera pole do niejednoznacznej wykładni językowej”.

Polska nie skorzystała zatem z opcji jaką daje art. 247 ust. 2 Dyrektywy 112. Należy również mieć na uwadze, iż pozostałe przepisy Dyrektywy 112 nie wskazują na istnienie obowiązku przechowywania kopii faktury w określonej formie. Jeżeli więc, art. 247 ust. 2 nie został implementowany w sposób prawidłowy, a w regulacjach krajowych nie został ustanowiony wymóg przechowywania kopii faktury w określony sposób tj. w formie papierowej lub w formie elektronicznej, wtedy należy przyjąć iż wybór sposobu przechowywania kopii faktury należy do podatnika. Przechowywanie kopii faktury w formie elektronicznej w systemie komputerowym, który nie pozwala na jej modyfikację, jest również zgodne z celem art. 246 Dyrektywy 112 tj. kontrolą obrotu gospodarczego oraz zwalczaniem unikania bądź uchylania się od opodatkowania VAT. Warto zaznaczyć, iż w sytuacji w której system komputerowy zapewnia tożsamość kopii faktury z danymi umieszczonymi na fakturze przekazanej nabywcy, kontrola może być dokonana w należyty sposób, istotnym jest również fakt, iż to Spółka ponosi odpowiedzialność w przypadku zagubienia lub zniszczenia danych umieszczonych w systemie komputerowym. W związku z powyższym w opinii Wnioskodawcy nie można przyjąć, iż przechowywanie kopii w formie elektronicznej jest zagrożeniem dla celu art. 246 Dyrektywy 112 tj. dla celów kontroli.

Jeżeli więc, warunek przechowywania kopii faktury w określonej formie:

  • w regulacjach krajowych nie został ustanowiony,
  • państwo członkowskie nie skorzystało z istniejącej w Dyrektywie 112 opcji implementacji przepisów wprowadzających ww. warunek,

wówczas w opinii Spółki, istnieje możliwość przechowywania kopii faktury w formie elektronicznej w systemie komputerowym, który zapewnia jej przechowywanie w formie niezmienionej.

W interpretacji indywidualnej z dnia 24 września 2010r. znak: IBPP2/443-550/10/ICz uznano stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji Spółka, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w O., po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2011r. przedmiotowej skargi, wyrokiem z dnia 13 kwietnia 2011r. sygn. akt I SA/Op 12/11 (data wpływu do tut. organu odpisu prawomocnego orzeczenia 9 lipca 2012r.) uchylił ww. interpretację indywidualną znak: IBPP2/443-550/10/ICz.

W uzasadnieniu ww. wyroku odnosząc się do oceny zagadnienia, czy kopie faktur VAT dokumentujących dokonaną sprzedaż, wystawionych w formie papierowej, muszą następnie zachować przez cały okres ich przechowywania u wystawcy tożsamość w wersji papierowej, czy też możliwe jest ich archiwizowanie w formie elektronicznego obrazu pozwalającego na ich odtworzenie na żądanie organu podatkowego, Sąd zauważył, iż z zapisu ust. 2 § 21 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. nie wynika, aby ograniczenie dotyczące formy w jakiej mają być przechowywane faktury VAT związane było ze sposobem ich przesłania do nabywcy czy też udostępnienia. Literalne odczytanie tego zapisu nie prowadzi zatem do prezentowanej w skarżonej interpretacji przez organ konkluzji, że skoro faktura została wystawiona w formie papierowej, to w tej samej formie musi być też przechowywana jej kopia.

Zdaniem Sądu wymogiem przechowywania kopii faktury, jest zachowanie jej oryginalnej postaci, a ten warunek spełnia także przechowywanie faktury w formie elektronicznej tj. niemodyfikowanego pliku tekstowego, pozwalającego na każdorazowe odtworzenie formy papierowej na żądanie organu podatkowego, w jej oryginalnej postaci.

Dlatego też w ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu zaistniały podstawy do stwierdzenia, że zaskarżona interpretacja została wydana z naruszeniem § 21 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r.

Od ww. wyroku WSA z dnia 13 kwietnia 2011r. sygn. akt I SA/Op 12/11 Minister Finansów wniósł skargę kasacyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej wyrokiem z dnia 31 maja 2012r. sygn. akt I FSK 1232/11, oddalił skargę kasacyjną.

W wyroku tym NSA wyraził pogląd, iż w pełni podziela prezentowane w orzecznictwie stanowisko, zgodnie z którym nie ma normatywnych przeciwwskazań do istnienia "mieszanego" systemu wysyłania i przechowywania faktur, polegającego na wysyłaniu faktury w formie papierowej oraz przechowywaniu jej kopii w formie elektronicznej, z gotowością wydrukowania jej na każde żądanie uprawnionego organu. Za taką wykładnią przemawiają zarówno względy celowościowe, jak i ekologiczne czy ekonomiczne. Skoro z § 21 ust. 2 rozporządzenia nie wynika, aby ograniczenie co do formy, w jakiej mają być przechowywane faktury związane było ze sposobem ich przesłania do nabywcy czy też udostępnienia nabywcy, to - nie podważając tego, że faktura powinna być wystawiona w dwóch egzemplarzach, nie można stwierdzić, że przechowywana faktura ma być identyczna w zakresie formy, co faktura przesłana kontrahentowi. Faktura przechowywana przez wystawcę i otrzymana przez nabywcę ma posiadać oryginalną postać, co oznacza charakteryzowanie się autentycznością pochodzenia i integralnością treści, a także czytelnością, niekoniecznie jednak identycznością formy.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działania lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Mając na uwadze ocenę prawną wyrażoną przez Sąd obu instancji oraz stan prawny mający zastosowanie w sprawie, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 6.

Na podstawie delegacji zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy o VAT, szczegółowe zasady dotyczące faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337, ze zm.).

Zgodnie z § 19 ust. 1 i 2 cyt. wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. faktury i faktury korygujące są wystawiane co najmniej w dwóch egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje nabywca, a kopię zatrzymuje sprzedawca. Oryginał faktury i faktury korygującej powinien zawierać wyraz „ORYGINAŁ”, a kopia faktury i faktury korygującej – wyraz „KOPIA”.

Tak wystawione dokumenty, w myśl § 21 ust. 1 tego rozporządzenia, podatnicy są obowiązani przechowywać do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W myśl przepisu § 21 ust. 2 ww. rozporządzenia, dokumenty o których mowa w ust. 1 przechowuje się w oryginalnej postaci, w podziale na okresy rozliczeniowe i w sposób pozwalający na ich łatwe odszukanie.

W powołanym wyżej rozporządzeniu brak jest wymogu aby faktury wystawione w formie papierowej były tylko w tej formie przechowywane, zatem dopuszczalna jest forma mieszana wystawiania i przechowywania faktur VAT. Faktury mogą być przechowywane w formie elektronicznej w dowolnym formacie elektronicznym, pod warunkiem zagwarantowania autentyczność ich pochodzenia i integralność ich treści.

Odnosząc się do zagadnienia, czy kopie faktur VAT dokumentujących dokonaną sprzedaż, wystawionych w formie papierowej, muszą następnie zachować przez cały okres ich przechowywania u wystawcy tożsamość w wersji papierowej, czy też możliwe jest ich archiwizowanie w formie elektronicznego obrazu pozwalającego na ich odtworzenie na żądanie organu podatkowego, wskazanym jest też odwołanie się do obowiązujących w tym przedmiocie uregulowań prawa wspólnotowego, w tym do Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 s. 1 ze zm.).

Zgodnie z art. 246 Dyrektywy 112 przez cały okres przechowywania faktur należy zapewnić autentyczność pochodzenia i integralność treści faktur, a także ich czytelność, a w przypadku faktur, o których mowa w art. 233 ust. 1 akapit drugi, umieszczone na nich dane nie mogą być zmieniane i muszą pozostać czytelne przez cały okres przechowywania.

Przytoczone ogólne warunki przechowywania faktur (w tym także ich kopii), nie wskazują na postać (papierową czy elektroniczną), w której powinny być przechowywane faktury, ale kładą nacisk na to, aby gwarantowała ona przez cały okres ich przechowywania autentyczność pochodzenia i integralność treści faktur, z jednoczesnym zastrzeżeniem, że umieszczone na nich dane nie mogą być zmieniane i muszą pozostać czytelne.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest podmiotem działającym w branży chemicznej. Spółka zajmuje się dystrybucją surowców chemicznych dla przemysłu, dystrybucją opakowań przemysłowych, a także działalnością usługową m.in. konfekcjonowaniem wyrobów, gospodarką odpadami opakowaniowymi chemicznymi odpadami poprodukcyjnymi. W związku z prowadzoną działalnością, Spółka dokumentuje sprzedaż towarów i usług wystawianymi fakturami VAT. Spółka zamierza przechowywać w formie elektronicznej kopie wystawianych faktur VAT w systemie informatycznym Spółki, który pozwala na przechowywanie kopii faktur w nienaruszonej formie oraz umożliwia ich wydrukowanie w razie potrzeby.

Z przywołanego wcześniej stanu prawnego wynika, iż ustawodawca w obowiązujących przepisach nie określił formy przechowywania faktur VAT wystawionych w formie papierowej, zatem należy uznać, iż dopuszczalna jest dowolność sposobu przechowywania tych dokumentów.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że obowiązujące w 2010r. regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur VAT wystawionych w formie papierowej w dowolnym w formacie elektronicznym.

Jednakże z uwagi na specyfikę tego rodzaju dokumentów jakimi są faktury, należy w przypadku zastosowania mieszanej formy wystawiania i przechowywania faktur VAT dochować wymogu autentyczności i integralności treści faktury.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej uchylonej wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O. tj. w dniu 24 września 2010r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj