AD. 1. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów usług podlega sprzedaż towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535) obowiązującej od 1 maja 2004 r. opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 664 ze zm.) zamawiający przesyła dostawcy lub wykonawcy formularz zawierający specyfikację istotnych warunków zamówienia. Cena, jakiej wolno żądać za formularz, może pokrywać jedynie koszty jego druku oraz przesłania (art. 34 ust. 4 ustawy).

W świetle powyższego należy stwierdzić, że zorganizowanie dla własnych potrzeb przetargu, którego jednym z etapów jest udostępnianie oferentom dokumentacji w postaci specyfikacji istotnych warunków zamówienia za odpłatą nie jest sprzedażą towarów, ani ich dostawą lub świadczeniem usługi w rozumieniu ww. przepisów, a zatem nie podlega opodatkowaniu VAT.

AD. 2. Zgodnie z art. 40 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t. j. Dz. U. Nr 71, poz. 838 ze zm.) zajęcie pasa drogowego na cele niezwiązane z budową, przebudową, remontem, utrzymaniem i ochroną dróg wymaga zezwolenia zarządcy drogi, w drodze decyzji administracyjnej.

Zezwolenie o którym mowa wyżej, dotyczy:

1. prowadzenia robót w pasie drogowym,
2. umieszczania w pasie drogowym urządzeń infrastruktury technicznej niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego,
3. umieszczania w pasie drogowym obiektów budowlanych niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego oraz reklam,
4. zajęcia pasa drogowego na prawach wyłączności w celach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Za zajęcie pasa drogowego pobiera się opłatę (ust. 3), którą nalicza i pobiera w drodze decyzji administracyjnej, właściwy zarządca drogi przy udzielaniu zezwolenia na zajęcie pasa drogowego (ust. 11).

Powyższa opłata stanowi przychody środków specjalnych odpowiednich zarządów dróg, przeznaczonych na budowę, przebudowę, remont, utrzymanie i ochronę dróg oraz drogowych obiektów inżynierskich i przepraw promowych. (art. 40a ust. 1).

Zasady i warunki udzielania zezwoleń na zajmowanie pasa drogowego i umieszczanie w nim urządzeń nie związanych z funkcjonowaniem drogi oraz opłaty z tego tytułu i organy właściwe w tych sprawach zostały określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych (Dz. U. Nr 6, poz. 33 ze zm.).

Zgodnie z opinią Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych w Łodzi z dnia 4.02.2004 r. znak: OISK-5672/KU-21/24-24-456/04, wydawanie przez urzędy miast, gmin pozwoleń na zajęcie pasa drogowego jako decyzji administracyjnej mieści się w grupowaniu PKWiU 75.13.14-00.20 „Usługi administracji publicznej w zakresie transportu”.

W myśl przepisu art. 7 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym zwalnia się od podatku od towarów i usług świadczenie usług wymienionych w załączniku Nr 2.

W poz. 22 załącznika Nr 2 do ww. ustawy, wymienione zostały m. in. usługi (PKWiU 75) w zakresie: administracji publicznej.

Natomiast w myśl przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 cyt. powyżej ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy.

W poz. 6 zał. Nr 4 „Wykaz usług zwolnionych od podatku” wymienione zostały m. in. usługi (PKWiU ex 75) w zakresie administracji publicznej.

W świetle powyższego wydawanie zezwoleń przez Urząd Miasta na zajęcie pasa drogowego i pobieranie opłat z tego tytułu w drodze decyzji administracyjnych podlega zwolnieniu od podatku VAT, zarówno wg stanu prawnego obowiązującego do dnia 30.04.2000 r. jak również pod rządami nowej ustawy o podatku VAT.

Ad. 3. Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, iż w tym przypadku nie występuje dostawa towaru jakim jest grunt. Jeżeli przedmiotem dostawy są budynki i budowle lub ich części stanowiące towary używane, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 ustawy, to ich dostawa jest zwolniona z podatku VAT.