W dniu 12.01.2005r. Podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wyszkowie z zapytaniem w sprawie opodatkowania podatkiem VAT czynności dotyczących wydawania zezwoleń na czasowe zajęcie pasa drogowego w związku z wykonywaniem następujących robót:-prowadzenie na obszarze pasa drogowego robót naziemnych, nadziemnych i podziemnych na drogach powiatowych- umieszczanie reklam i obiektów handlowych w pasie drogowymZdaniem wnoszącego zapytanie pobierane opłaty od ww. czynności są wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Odpowiadając na zapytanie podatnika Naczelnik Urzędu Skarbowego wyjaśnia, iż zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 21marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 71, poz. 838ze zm.) Generalny Inspektorat Dróg Krajowych i Autostrad jest centralnym organem administracji rządowej.Wykonuje on swoje zadania przy pomocy Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad (art. 18a). Z kolei przepis art. 19 stanowi , że organ administracji rządowej lub jednostki samorządu terytorialnego do którego właściwości należą sprawy z zakresu planowania , budowy , przebudowy , remontu , utrzymania i ochrony dróg jest zarządcą drogi.Zarządcami dla poszczególnych kategorii dróg są:1) Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad dla dróg krajowych,2) zarząd województwa dla dróg wojewódzkich,3) zarząd powiatu dla dróg powiatowych,4) wójt (burmistrz, prezydent miasta) dla dróg gminnych.

Zgodnie natomiast z art. 40 ust. 1 w/ ustawy - zajęcie pasa drogowego na cele niezwiązane z budową, przebudową, remontem, utrzymaniem i ochroną dróg wymaga zezwolenia zarządcy drogi, w drodze decyzji administracyjnej. Zezwolenie, o którym wyżej mowa (ust 2) dotyczy:1) prowadzenia robót w pasie drogowym,2) umieszczania w pasie drogowym urządzeń infrastruktury technicznej niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego,3) umieszczania w pasie drogowym obiektów budowlanych niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego oraz reklam,4) zajęcia pasa drogowego na prawach wyłączności w celach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Za zajęcie pasa drogowego pobiera się opłatę wyliczoną zgodnie z zasadami określonymi w art. 40 ust. 4-10 ustawy o drogach publicznych. Opłatę za zajęcie pasa drogowego ustala się jako iloczyn liczby metrów kwadratowych zajętej powierzchni pasa drogowego, stawki opłaty za zajęcie 1 m2 pasa drogowego i liczby dni zajmowania pasa drogowego.

Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, w drodze uchwały, ustala dla dróg, których zarządcą jest jednostka samorządu terytorialnego, wysokość stawek opłaty za zajęcie 1m 2; pasa drogowego (ust. 8). Opłatę, o której mowa w ust. 3, nalicza i pobiera, w drodze decyzji administracyjnej, właściwy zarządca drogi przy udzielaniu zezwolenia na zajęcie pasa drogowego (art. 40 ust. 11 ww. ustawy).

Jednocześnie zasady określenia warunków udzielania zezwoleń na zajęcie pasa drogowego regulują przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 czerwca 2004 r. (Dz. U. z 2004 Nr 140, poz. 1481).

Stosownie do postanowień art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług rozumie się - zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ww. ustawy, w tym również:1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jako odpłatne świadczenie usług traktuje się także - zgodnie z art. 8 ust. 2 ww. ustawy - nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami w całości lub w części.

Stosownie do art. 8 ust. 3 ww. ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych.

W ocenie Naczelnika tutejszego Urzędu w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania przepis art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem działalność podatnika w zakresie wydawania, na mocy decyzji administracyjnej, odpłatnego zezwolenia na zajęcie pasa drogowego na cele wymienione w art. 40 ustawy o drogach publicznych korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług ma mocy § 8 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.). Przywołany przepis stanowi bowiem, iż zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy o drogach publicznych, grunty w pasie drogowym zarząd drogi może oddawać innym podmiotom gospodarczym w dzierżawę, najem albo użyczać w drodze umowy na cele związane z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego, a także na cele związane z potrzebami obsługi użytkowników ruchu. Zarząd drogi może pobierać z tytułu najmu lub dzierżawy opłaty w wysokości ustalonej w umowie.

W świetle przepisu art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, istotne znaczenie ma charakter wykonywanych czynności przez organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy. Czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników podatku od towarów i usług, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują tym, iż podmioty te występują jako podatnicy VAT, a realizowane przez nich odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem. Natomiast w przypadku gdy nastąpi zawarcie umowy cywilno-prawnej np. w celu oddania w dzierżawę lub najem gruntów w pasie drogowym na cele handlowe, na podstawie zawartej umowy świadczenia podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podstawowej 22 %, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy jednak wskazać, iż organ podatkowy udzielając interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego nie dokonuje analizy zawartych umów cywilnoprawnych, opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego zawartego w złożonym wniosku. Zatem niniejsza interpretacja dokonana została dla konkretnego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku na dzień obowiązywania ww. przepisów w zakresie podatku od towarów i usług. Zmiana któregokolwiek z elementów stanu faktycznego, bądź zmiana przepisów może mieć wpływ na zakres uprawnień lub obowiązków wnioskodawcy.