Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) stwierdzam, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 27.04.2005r., który wpłynął do tut. Urzędu w dniu 28.04.2005r., uzupełnionym pismem z dnia 23.06.2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie

W dniu 28.04.2005r. do Naczelnika Pierwszego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Sosnowcu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, który został uzupełniony pismem z dnia 23.06.2005r.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Z opisanego w przedmiotowym piśmie stanu faktycznego wynika, że Spółka jako przedstawiciel słowackiego producenta sprzętu stomatologicznego zajmuje się sprzedażą i serwisem unitów stomatologicznych i ich wyposażenia. Spółka dokonuje sprzedaży sprzętu stomatologicznego (unity stomatologiczne z wyposażeniem i fotele) z 7% stawką podatku VAT, zgodnie z poz. 106 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Wątpliwości Spółki co do stosowania tej stawki dotyczą kompresorów stomatologicznych, które nie zawsze stanowią integralną część unitu, a jednocześnie są niezbędne do jego funkcjonowania. Ze względu na zastosowanie ww. kompresorów w urządzeniach medycznych, podlegają one ostrzejszym rygorom produkcyjnym niż kompresory przemysłowe (w załączeniu kserokopie certyfikatów). Dodatkowo Spółka dołączyła opinię Urzędu Statystycznego w Łodzi, znak: OK.-5672/KW-2636/2005, z dnia 24.05.2005r., zgodnie z którą kompresor stomatologiczny DK 50 10 Z wykorzystywany w unitach stomatologicznych jako źródło sprężonego powietrza, m.in. do zasilania mikrosilników pneumatycznych i turbinek, składający się z bezolejowej sprężarki tłokowej napędzanej jednofazowym silnikiem elektrycznym oraz zbiornika powietrza z niezbędnym osprzętem, mieści się w grupowaniu: PKWiU 29.12.36-30 „Sprężarki mogące wytwarzać maksymalne nadciśnienie nieprzekraczające 15 barów, o wydajności na godzinę poniżej 60 m#179;”.

W związku z opisanym stanem faktycznym Spółka zwróciła się z zapytaniem: czy posiadane certyfikaty i informacje stanowią dostateczną przesłankę do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT (7%) przy ich sprzedaży...

Zdaniem Spółki, sprzedaż kompresorów stomatologicznych z obniżoną stawką podatku VAT do 7% na podstawie poz. 106 załącznika nr 3 do ww. ustawy o podatku od towarów i usług, jest jak najbardziej uzasadniona. Powołany wyżej pkt 106 załącznika nr 3 do ww. ustawy, umożliwia zastosowanie obniżonej stawki dla wyrobów medycznych, bez względu na symbol PKWiU, dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ponieważ Polska jest częścią Unii Europejskiej, dlatego też w Polsce obowiązują przepisy unijne i na tej podstawie, według Spółki, sprzęt posiadający certyfikaty unijne i deklarację zgodności z dyrektywami unijnymi dotyczącymi sprzętu medycznego jest jednoznacznie dopuszczony do obrotu na rynku polskim.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1. W wykazie towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% stanowiącym załącznik nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, pod poz. 106 ujęte zostały wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 20.04.2004r. o wyrobach medycznych (Dz. U. Nr 93, poz. 896 ze zm.), przez wyrób medyczny należy rozumieć narzędzie, przyrząd, aparat, sprzęt, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, włączając oprogramowanie niezbędne do właściwego stosowania wyrobu, przeznaczone przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

1. diagnozowania, zapobiegania, monitorowania leczenia lub łagodzenia przebiegu chorób,
2. diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania urazów lub upośledzeń,
3. badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub prowadzenia procesu fizjologicznego,
4. regulacji poczęć

• który nie osiąga swojego zasadniczego zamierzonego działania w ciele lub na ciele ludzkim środkami farmakologicznymi, immunologicznymi lub metabolicznymi, lecz którego działanie może być przez nie wspomagane.

Przepis art. 4 ust. 1 ww. ustawy o wyrobach medycznych stanowi, że do obrotu i używania mogą być wprowadzane wyroby medyczne spełniające wymagania określone w ustawie. W myśl natomiast art. 16 ust. 1 cyt. ustawy o wyrobach medycznych, wyrób medyczny wprowadzony do obrotu i do używania musi spełniać określone dla niego wymagania zasadnicze. Wytwórca lub autoryzowany przedstawiciel, przed wprowadzeniem wyrobu medycznego do obrotu i do używania, jest obowiązany do przeprowadzenia oceny zgodności z określonymi dla tego wyrobu wymaganiami zasadniczymi (art. 16 ust. 2 ustawy o wyrobach medycznych). Klasyfikację i kwalifikację wyrobu medycznego, w myśl art. 15 ustawy o wyrobach medycznych, przeprowadza wytwórca. Rozbieżności co do klasyfikacji i kwalifikacji wyrobu medycznego między wytwórcą a jednostką notyfikowaną autoryzowaną przez ministra właściwego do spraw zdrowia rozstrzyga Prezes Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Odnosząc powołane wyżej przepisy do stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę należy stwierdzić, że jeżeli przedmiotowe kompresory stomatologiczne spełniają wymogi wyrobów medycznych w rozumieniu cyt. ustawy o wyrobach medycznych i zostały dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wówczas ich dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 7%, w oparciu o poz. 106 załącznika nr 3 do ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Jednocześnie nadmienić należy, iż zgodnie z ww. ustawą o wyrobach medycznych, klasyfikacji i kwalifikacji wyrobu medycznego dokonuje wytwórca, również przeprowadzenie oceny zgodności z określonymi dla danego wyrobu wymaganiami zasadniczymi, określonymi w ustawie o wyrobach medycznych, przed wprowadzeniem wyrobu do obrotu, przeprowadza wytwórca lub autoryzowany przedstawiciel, zatem organ podatkowy nie jest uprawniony do dokonania oceny czy przedmiotowe kompresory medyczne stanowią wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych.

W przypadku gdy przedmiotowe kompresory nie będą stanowiły wyrobów medycznych w rozumieniu ww. ustawy o wyrobach medycznych, wówczas zgodnie z opinią wydaną przez Urząd Statystyczny w Łodzi znak: OK.-5672/KW-2636/2005, w myśl której kompresor stomatologiczny DK 50 10 Z wykorzystywany w unitach stomatologicznych jako źródło sprężonego powietrza, m.in. do zasilania mikrosilników pneumatycznych i turbinek, składający się z bezolejowej sprężarki tłokowej napędzanej jednofazowym silnikiem elektrycznym oraz zbiornika powietrza z niezbędnym osprzętem, mieści się w grupowaniu: PKWiU 29.12.36-30 „Sprężarki mogące wytwarzać maksymalne nadciśnienie nieprzekraczające 15 barów, o wydajności na godzinę poniżej 60 m#179;”, ich sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%, bowiem przepisy powołanej wyżej ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy, nie wskazują na zwolnienie lub opodatkowanie stawkami niższymi tego typu towarów.