Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż kontrahent chce zlecić usługowe wykonanie przetopu wiórów aluminiowych do postaci stopu aluminium. Do wykonania powyższej usługi muszą być zużyte uszlachetniacze stopowe, których zużycia nie można określić przed wykonaniem procesu technologicznego - czy w takim przypadku zużyta ilość uszlachetniaczy będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu.

Na podstawie zapisu zawartego w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (DzU z 2000r Nr 14 poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 w/w ustawy. Użyte w tym przepisie pojecie "wszelkie koszty" jest pojęciem szerokim. Obejmuje wszelkie wydatki ponoszone przy prowadzeniu działalności gospodarczej pod warunkiem jednak, że wydatki te zostały faktycznie poniesione oraz że pomiędzy tymi wydatkami, a przychodem zachodzi związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Z powodu wieloznacznego terminu kosztu uzyskania przychodu należy każdą sytuację rozstrzygać z punktu widzenia zasad doświadczenia życiowego, bowiem u jednego podatnika wydatek dotyczący takiego samego przedmiotu będzie stanowił koszt uzyskania, zaś u drugiego nie będzie mógł być uwzględniony. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Należy również pamiętać, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów obciąża podatnika.Zgodnie bowiem z obowiązującą w prawie cywilnym zasadą ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne (art. 6 kc). Reasumując powyższe - jeżeli poniesiony wydatek spełnia w/w wymogi należy uznać, iż będzie stanowił koszt uzyskania przychodu.

Jak stanowi art. 14 a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14 a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. W myśl art. 14b §1 i §2 ustawy - Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.