P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w zw. z § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny

postanawia:

uznać stanowisko Strony za nieprawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Z przedstawionego przez Stronę we wniosku stanu faktycznego wynika, że spółka w ramach prowadzonej działalności turystycznej do której odnoszą się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. o usługach turystycznych (Dz.U. Nr 133, poz. 884 ze zm.) świadczy usługi opodatkowane na podstawie przepisów art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Spółka świadczy również usługi w zakresie sprzedaży agencyjnej imprez turystycznych organizowanych przez innych organizatorów poza terenem Unii Europejskiej. Zdaniem Podatnika prowizja agencyjna od tych imprez podlega opodatkowaniu stawką VAT 0%.

Przy świadczeniu usług turystyki należy rozróżnić agenta turystycznego działającego wyłącznie w charakterze pośrednika, tj. takiego, który czynności wykonuje we własnym imieniu (niekoniecznie na własny rachunek), w zamian za wynagrodzenie (prowizję lub opłatę) z tytułu pełnienia funkcji pośrednika, od działalności agenta turystycznego, objętego szczególną procedurą, o której mowa w art. 119 ustawy z dnia ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.).W myśl art. 119 ust. 1 w/w ustawy podstawą opodatkowania przy wykonywaniu usług turystyki jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku, z zastrzeżeniem ust. 5.Z opodatkowania marży na szczególnych zasadach określonych w art. 119 korzystać mogą jedynie te biura turystyczne, które działają na rzecz nabywcy usługi, we własnym imieniu i na własny rachunek. Dla realizacji usługi turystycznej nabywają towary i obce usługi na własną rzecz i we własnym imieniu, i tak też odsprzedają te produkty nabywcom. Nie mogą z tej formy opodatkowania korzystać agenci, którzy działają, w imieniu i na rzecz innych podmiotów, tzn. w charakterze pośredników otrzymujących wynagrodzenie prowizyjne. Zatem w tej sytuacji nie znajduje zastosowania regulacja art. 119 ustawy.

W przypadku pośrednika dla którego wynagrodzeniem jest prowizja zastosowanie ma przepis art. 30 ust. 1 ustawy VAT stanowiący, iż podstawę opodatkowania czynności maklerskich, czynności wynikających z zarządzania funduszami powierniczymi, czynności wynikających z umowy agencyjnej lub zlecenia, pośrednictwa, umowy komisu lub innych usług o podobnym charakterze stanowi kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzeń za wykonanie usług, pomniejszona o kwotę podatku. W przypadku realizacji transakcji międzynarodowych istotne znaczenie ma miejsce, w którym dana czynność jest uznawana za wykonaną i konsekwentnie podlega opodatkowaniu w kraju lub za granicą.

Przepis art. 27 ust. 1 ustawy VAT reguluje kwestię dotyczącą miejsca świadczenia przy świadczeniu usług. Zgodnie z tym uregulowaniem, w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Jeżeli więc Podatnik posiada siedzibę lub miejsce stałego prowadzenia działalności gospodarczej (lub miejsce stałego zamieszkania) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej to opodatkowuje podatkiem od towarów i usług świadczone przez siebie usługi według stawki właściwej w Polsce.

Art. 41 ust. 1 ustawy VAT stanowi, iż stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przepisy ustawy o podatku VAT oraz akty wykonawcze do tej ustawy nie wymieniają usług pośrednictwa w sprzedaży usług turystycznych jako korzystających z preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług.

Wynika z tego, że Podatnik usługi pośrednictwa w świadczeniu usług turystycznych opodatkowuje według stawki 22%. W tym przypadku nie ma znaczenia w odniesieniu do ustalania prawidłowej stawki podatku VAT, czy przedmiotowe pośrednictwo dotyczy usług turystycznych realizowanych poza terytorium Unii Europejskiej.

W związku z powyższym w ocenie Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko strony należy uznać za nieprawidłowe.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.

P o u c z e n i e

Niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla Strony i jest wiążąca dla organów podatkowych oraz organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony #8722; do czasu jej zmiany lub uchylenia (art. 14b § 1 i 2 ustawy-Ordynacja podatkowa).

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu Skarbowego (art. 14a § 4 ustawy-Ordynacja podatkowa). Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.