INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2012 r. (data wpływu 10 lutego 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 23 lutego 2012 r. (data wpływu 24 lutego 2012 r.) oraz pismem z dnia 27 kwietnia 2012 r. (data wpływu 30 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie akceptacji faktur przez pełnomocnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie akceptacji faktur przez pełnomocnika. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 lutego 2012 r. (data wpływu 24 lutego 2012 r.) o brakujące elementy wniosku powstałe przy jego wydruku oraz pismem z dnia 27 kwietnia 2012 r. (data wpływu 30 kwietnia 2012 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

1. X. Sp. z o.o. (dalej: X lub Spółka) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej. Spółka jest członkiem Y. S.A. (dalej: Y) oraz … S.A. W ramach swojej działalności, X nabywa oraz zbywa towary, np. energię elektryczną, prawa majątkowe etc., na rzecz Y w ramach obrotu giełdowego.
   Z uwagi na intensywną współpracę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pomiędzy Spółką a Y, podmioty te zdecydowały się w zakresie transakcji sprzedaży dokonywanej przez X na rzecz Y na implementowanie mechanizmu tzw. samofakturowania określonego w § 6 rozporządzenia ws. faktur. Strony zawarły odpowiednią umowę upoważniającą Y do wystawiania faktur, faktur korygujących i ich duplikatów w imieniu i na rzecz Spółki (dalej: umowa samofakturowania), spełniającej wymogi określone w § 6 rozporządzenia ws. faktur. Zaproponowana procedura związana jest ze znaczną ilością generowanych dokumentów i ma na celu poprawienie wydajności systemu dystrybucji faktur.
2. Z początkiem 2012 r. Y wdrożył nowy system dystrybucji faktur oparty na umieszczaniu wystawionych faktur na niepublicznej stronie internetowej i ich pobieraniu przez kontrahentów (w tym Spółkę). Przedmiotowy system znajduje zastosowanie zarówno do faktur sprzedażowych X wystawianych w ramach umowy o samofakturowanie oraz sprzedażowych wystawianych przez Y na rzecz X. System oparty jest o następujące założenia:
   • faktury są udostępniane przez Y na niepublicznej stronie internetowej, do której dostęp jest chroniony hasłem, a całość transmisji szyfrowana protokołem SSL zapewniając integralność i poufność danych,
   • każdy członek Y, w tym X, posiada dostęp jedynie do faktur wystawianych w związku z dokonywanymi przez niego transakcjami z Y, który jest zapewniony poprzez przekazany mu unikatowy login oraz hasło do systemu,
   • faktury transakcyjne kupna, transakcyjne sprzedażowe oraz faktury prowizyjne wygenerowane przez Y są umieszczane na niepublicznej stronie w postaci niemodyfikowanego pliku PDF,
   • faktury transakcyjne sprzedażowe wystawiane w ramach procesu samofakturowania są udostępniane ponadto w formie plików .txt, za pomocą których możliwe jest zaimportowanie danych przez sprzedawców (np. X) do ich systemów księgowych,
   • system jest zbudowany w oparciu o redundantną architekturę zapewniającą ciągłość działania systemu.
3. Faktury wystawiane przez Y w ramach samofakturowania są generowane przez system oparty na powyższych założeniach, przy czym na wygenerowanej fakturze każdorazowo pojawia się podpis wystawcy w formie wpisanego w systemie imienia i nazwiska, jak również podpis osoby akceptującej fakturę w imieniu Spółki, również w formie wpisanego w systemie imienia i nazwiska. System zapewnia integralność oraz poprawność złożonych w ten sposób podpisów. Związane jest to bezpośrednio ze strukturą systemu, z której wynika, że złożenie w ten sposób podpisu musi być poprzedzone zalogowaniem się wystawiającego fakturę oraz potwierdzeniem wystawienia przez wpisanie odpowiedniego indywidualnego kodu (hasła). Podobnie w przypadku akceptującego fakturę, który posiada swój unikalny login i hasło, bez podania którego niemożliwe jest zaakceptowanie faktury oraz wpisanie na jej dokumencie w systemie imienia i nazwiska stanowiącego podpis. Co więcej, budowa systemu uniemożliwia wygenerowanie faktury i w konsekwencji jej późniejsze pobranie ze strony internetowej bez uprzedniego zalogowania się i podania hasła przez osobę upoważnioną do akceptacji.
   Podsumowując, w zakresie faktur wystawianych w ramach samofakturowania, system ten opiera się na następującej strukturze:
   1. Wystawienie faktury w systemie.
   2. Zalogowanie się wystawiającego do systemu.
   3. Podpisanie faktury przez wystawiającego, poprzez wpisanie imienia i nazwiska, które pojawią się na dokumencie faktury po uprzednim podaniu osobistego, indywidualngo kodu (hasła).
   4. Zalogowanie się do systemu osoby upoważnionej na podstawie pełnomocnictwa do akceptacji faktur w systemie.
   5. Zaakceptowanie faktury poprzez jej podpisanie, czyli wpisanie imienia i nazwiska, które pojawią się na dokumencie faktury po uprzednim podaniu osobistego, indywidualnego kodu (hasła).
   6. Wygenerowanie faktury w systemie, umożliwiające jej pobranie przez sprzedawcę (X).
   W konsekwencji powyższego, na dokumencie faktury, który zostaje wygenerowany w systemie opartym na samofakturowaniu, gotowym do pobrania po zalogowaniu się i podaniu hasła, znajdą się dwa podpisy – wystawiającego fakturę oraz osoby posiadającej pełnomocnictwo do akceptacji faktury w imieniu X. Nie będą to jednak podpisy odręczne, lecz podpisy generowane w systemie, nieedytowalne, pojawiające się po akceptacji faktury przez podanie osobistego i indywidualnego kodu (hasła).
   Faktury wystawiane przez Y w procedurze samofakturowania, po wygenerowaniu i udostępnieniu w systemie, będą pobierane przez Spółkę, drukowane i przechorowywane przez X, natomiast podatek należny z nich wynikający będzie rozliczany przez Spółkę.
4. Za pośrednictwem powyższej zaprezentowanego systemu, Y udostępnia również kontrahentom, w tym Spółce, faktury dokumentujące transakcje sprzedaży dokonanej przez Y na ich rzecz (z perspektywy Spółki są to faktury zakupowe). Faktury te są fakturami papierowymi, udostępnianymi jedynie drogą elektroniczną w postaci nieedytowalnych plików PDF, które po otrzymaniu przez Spółkę są drukowane i przechowywane zgodnie z postanowieniami rozporządzenia w sprawie faktur. Wszelkie wcześniej wymienione pozostałe cechy systemu są analogiczne. W szczególności, w zakresie faktur zakupowych, system opiera się na następującej strukturze:
   1. Udostępnienie faktury wystawionej przez Y w systemie.
   2. Zalogowanie się pracownika X do systemu.
   3. Pobranie faktury przez pracownika X.
5. Jednym z warunków implementacji umowy samofakturowania, przewidzianym w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia ws. faktur, jest obowiązek podatnika dokonującego nabycia towarów lub usług oraz wystawiającego fakturę VAT (Y), przedstawienia drugiej stronie (X) oryginału i kopii faktury do jej akceptacji w formie podpisu. Celem przyspieszenia procesu fakturowania w powyżej przewidzianym trybie, Spółka udzieliła wybranym pracownikom Y pełnomocnictwa szczególnego uprawniającego ich do podpisywania (akceptacji) w imieniu Spółki faktur wystawianych przez Y na mocy umowy samofakturowania.
   
6. Y uzyskała potwierdzenie prawidłowości powyżej zaprezentowanego systemu, w tym możliwość upoważnienia jej pracowników do akceptacji faktur wystawianych w ramach procedury samofakturowania, jak również prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wygenerowanych za pośrednictwem systemu, w indywidualnych interpretacjach z dnia 21 stycznia 2011 r. oraz z dnia 30 listopada 2011 r.

W złożonym uzupełnieniu wyjaśniono, że faktury będące przedmiotem wniosku, tj. faktury wystawiane przez Y w procedurze samofakturowania, jak również faktury dokumentujące transakcje sprzedaży dokonanej przez Y na rzecz Spółki nie są fakturami przesyłanymi w formie elektronicznej, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz. U. z 2010 r. Nr 249, poz. 1661).

Spółka wskazała, że: „Faktury wystawiane przez Y w procedurze samofakturowania, po wygenerowaniu i udostępnieniu w systemie, będą pobierane przez Spółkę, drukowane i przechowywane przez X, natomiast podatek należny z nich wynikający będzie rozliczany przez Spółkę” oraz „Za pośrednictwem powyżej zaprezentowanego systemu, Y udostępnia również kontrahentom, w tym Spółce, faktury dokumentujące transakcje sprzedaży dokonanej przez Y na ich rzecz (z perspektywy Spółki są to faktury zakupowe). Faktury te są fakturami papierowymi, udostępnianymi jedynie drogą elektroniczną, w postaci nieedytowalnych plików PDF, które po otrzymaniu przez Spółkę są drukowane i przechowywane zgodnie z postanowieniami rozporządzenia w sprawie faktur”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy akceptacja w formie podpisu, o której mowa w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia ws. faktur, może zostać dokonana przez pracownika Y (tj. spółki nabywającej towary lub usługi od X) na podstawie udzielonego przez Spółkę szczególnego pełnomocnictwa do podpisywania (akceptacji) w jej imieniu faktur, faktur korygujących oraz duplikatów faktur...

Zdaniem Wnioskodawcy, akceptacja w formie podpisu, o której mowa w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem ws. faktur, może zostać dokonana przez pracownika Y (tj. spółki nabywającej towary lub usługi od X) na podstawie udzielonego przez Spółkę szczególnego pełnomocnictwa do podpisywania (akceptacji) w jej imieniu faktur, faktur korygujących oraz duplikatów faktur.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

Żaden z przepisów ustawy o VAT, czy też aktów wykonawczych nie wyłącza wprost możliwości dokonywania akceptacji, o której mowa w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia ws. faktur, przez pracownika nabywcy, na podstawie pełnomocnictwa szczegółowego udzielonego mu w tym zakresie przez dostawcę będącego stroną umowy o samofakturowaniu.

W związku z powyższym, zdaniem X, w zakresie oceny dopuszczalności udzielenia takiego pełnomocnictwa należy odnieść się do przepisów dotyczących pełnomocnictw zawartych między innymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.; dalej: Kodeks Cywilny).

Kwestia udzielenia pełnomocnictwa uregulowana została m.in. w art. 98-108 Kodeksu Cywilnego. Zgodnie z powyższymi przepisami, na mocy udzielonego mu pełnomocnictwa, pełnomocnik otrzymuje od mocodawcy umocowanie do dokonania czynności prawnej w jego imieniu ze skutkami dla mocodawcy. Natomiast w świetle art. 108 Kodeksu Cywilnego, pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa, albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy.

Mając powyższe na uwadze, uznać należy, że przepisy Kodeksu Cywilnego co do zasady wyłączają możliwość udzielenia pełnomocnictwa drugiej stronie czynności prawnej, chyba że co innego wynika z udzielonego pełnomocnictwa. W konsekwencji, zdaniem Spółki, w przypadku gdy pracownikowi nabywcy udzielone zostało odrębne pełnomocnictwo szczególne w zakresie dokonywania akceptacji faktur, faktur korygujących i duplikatów faktur w imieniu dostawcy, powyższa przesłanka zawarta w art. 108 Kodeksu Cywilnego wyłączająca możliwość udzielenia pełnomocnictwa nie została wypełniona.

Ponadto, zdaniem X, nie dochodzi również do naruszenia interesów mocodawcy (dostawcy towarów lub usług, udzielającego pełnomocnictwa do akceptacji faktur w jego imieniu), gdyż jest on dokładnie poinformowany o działaniach kontrahenta (Y) i wyraził na nie swoją zgodę.

Prezentowane stanowisko znajduje pełne i jednoznaczne potwierdzenie zarówno w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych, jak i w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów. Przykładowo, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2011 r. (sygn. III SA/Wa 2494/10), sąd potwierdził, iż w świetle polskich przepisów o VAT dopuszczalne jest dokonywanie akceptacji faktur przez pracownika nabywcy, który upoważniony został w tym celu przez dostawcę na mocy szczególnego pełnomocnictwa.

Ponadto, w przedmiotowym zakresie na wniosek Y odnoszący się do tożsamego stanu faktycznego, została wydana w dniu 21 stycznia 2011 r. interpretacja, która potwierdza, że akceptacja dokonywana przez pracownika Y (na podstawie pełnomocnictwa udzielonego przez X) jest zgodna z przepisami o samofakturowaniu. Zgodnie z tą interpretacją: „pełnomocnictwo odrębne szczególne udzielone przez dostawcę, jednoznacznie wskazuje, iż upoważnia on pracownika swojego kontrahenta do podpisywania faktur VAT, faktur korygujących oraz duplikatów faktur. W związku z powyższym nie można mówić o naruszeniu interesów mocodawcy, w przypadku gdy jest on dokładnie poinformowany o działaniach nabywcy i wyraża na to swoją zgodę” oraz „należy stwierdzić, iż faktury VAT, faktury korygujące oraz duplikaty faktur wystawione przez Spółkę w ramach umowy o samofakturowanie i zaakceptowane przez pracownika Spółki na podstawie udzielonego mu przez dostawcę odrębnego pełnomocnictwa rodzajowego do akceptowania faktur VAT, faktur korygujących oraz duplikatów faktur, spełniającego wymogi pełnomocnictwa określone w kodeksie cywilnym, stanowią podstawę do odliczania podatku naliczonego przez Spółkę”.

Dodatkowo, tytułem przykładu X pragnie wskazać na inne, potwierdzające to stanowisko, interpretacje indywidualne – z dnia 28 września 2011 r. (sygn. IPPP1-443-1046/11-2/AS), z dnia 16 lipca 2009 r. (sygn. IPPP2/443-520/09-2/SAP) oraz z dnia 4 sierpnia 2006 r. (sygn. P I/443/44/TW/06).

Reasumując, w opinii Spółki, w świetle § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia ws. faktur, akceptacja faktur w formie podpisu może zostać dokonana przez pracownika Y upoważnionego przez Spółkę do podpisywania (akceptacji) w jej imieniu faktur, faktur korygujących oraz duplikatów faktur przy użyciu wyżej przedstawionego systemu internetowego, w którym podpis ten będzie generowany w systemie i będzie widoczny na fakturze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na mocy art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi szczegółowe zasady wystawiania faktur, dane, które powinny zawierać, oraz sposób i okres ich przechowywania.

Stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanego dalej rozporządzeniem, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Zgodnie z § 6 ust. 1 rozporządzenia, nabywcy towarów i usług od podatnika, o którym mowa w § 4 ust. 1, mogą wystawiać faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług oznaczone jako „FAKTURA VAT”, w tym również faktury, o których mowa w § 10, jeżeli nabywca towarów lub usług:

1. jest podatnikiem zarejestrowanym, jako podatnik VAT czynny;
2. ma zawartą z dokonującym dostawy towarów lub świadczącym usługi umowę odpowiadającą warunkom wymienionym w ust. 2, upoważniającą do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów - w imieniu i na rachunek dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy;
3. w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy, o której mowa w pkt 2, dostarczy właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemną informację o zawarciu takiej umowy, zawierającą w szczególności:
   1. dane dotyczące dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi, z którym zawarł tę umowę,
   2. datę zawarcia umowy,
   3. okres obowiązywania umowy.
   
   

W myśl § 6 ust. 2 rozporządzenia, umowa, o której mowa w ust. 1 pkt 2, powinna zawierać:

1. postanowienia, iż podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi:
   1. upoważnia nabywcę do wystawiania faktur, faktur korygujących i duplikatów, w jego imieniu i na jego rachunek,
   2. poinformuje nabywcę w trybie natychmiastowym w przypadku wykreślenia go z rejestru jako podatnika VAT czynnego lub o zbyciu przedsiębiorstwa;
2. postanowienia, iż podatnik dokonujący nabycia towarów lub usług:
   1. będzie wystawiał faktury, faktury korygujące i duplikaty zgodnie z obowiązującymi przepisami,
   2. będzie przedstawiał drugiej stronie umowy oryginał i kopię faktury do jej akceptacji w formie podpisu, z tym że termin przedstawienia do akceptacji oryginału faktury ma tak być określony w umowie, aby było możliwe dokonanie terminowego rozliczenia podatku przez dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi; kopia faktury pozostaje u dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi,
   3. poinformuje drugą stronę w trybie natychmiastowym w przypadku wykreślenia go z rejestru jako podatnika VAT czynnego lub o zbyciu przedsiębiorstwa;
3. określenie terminu jej obowiązywania, z tym że termin ten nie może być dłuższy niż 2 lata;
4. określenie towarów lub usług, w odniesieniu do których nabywca będzie wystawiał faktury w imieniu i na rzecz dokonującego dostawy lub usługodawcy w okresie obowiązywania umowy.
   
   

§ 6 ust. 3 rozporządzenia określa, że faktura wystawiana na zasadach określonych w ust. 1 i 2 powinna dodatkowo zawierać informację, kto był wystawcą faktury i że wystawił ją w imieniu i na rachunek podatnika wymienionego w fakturze jako sprzedawca.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej. Spółka jest członkiem Y. S.A. (dalej: Y) oraz … S.A. W ramach swojej działalności, nabywa ona oraz zbywa towary, np. energię elektryczną, prawa majątkowe etc., na rzecz Y w ramach obrotu giełdowego.

Z uwagi na intensywną współpracę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej pomiędzy Zainteresowanym a Y, podmioty te zdecydowały się w zakresie transakcji sprzedaży dokonywanej przez Wnioskodawcę na rzecz Y na implementowanie mechanizmu tzw. samofakturowania określonego w § 6 rozporządzenia. Strony zawarły odpowiednią umowę upoważniającą Y do wystawiania faktur, faktur korygujących i ich duplikatów w imieniu i na rzecz Spółki (umowa samofakturowania) spełniającej wymogi określone w § 6 rozporządzenia. Zaproponowana procedura związana jest ze znaczną ilością generowanych dokumentów i ma na celu poprawienie wydajności systemu dystrybucji faktur.

Z początkiem 2012 r. Y wdrożył nowy system dystrybucji faktur oparty na umieszczaniu wystawionych faktur na niepublicznej stronie internetowej i ich pobieraniu przez kontrahentów (w tym Spółkę). Przedmiotowy system znajduje zastosowanie zarówno do faktur sprzedażowych Zainteresowanego wystawianych w ramach umowy o samofakturowanie oraz sprzedażowych wystawianych przez Y na jego rzecz. System oparty jest o następujące założenia:

• faktury są udostępniane przez Y na niepublicznej stronie internetowej, do której dostęp jest chroniony hasłem, a całość transmisji szyfrowana protokołem SSL zapewniając integralność i poufność danych,
• każdy członek Y, w tym Wnioskodawca, posiada dostęp jedynie do faktur wystawianych w związku z dokonywanymi przez niego transakcjami z Y, który jest zapewniony poprzez przekazany mu unikatowy login oraz hasło do systemu,
• faktury transakcyjne kupna, transakcyjne sprzedażowe oraz faktury prowizyjne wygenerowane przez Y są umieszczane na niepublicznej stronie w postaci niemodyfikowanego pliku PDF,
• faktury transakcyjne sprzedażowe wystawiane w ramach procesu samofakturowania są udostępniane ponadto w formie plików .txt, za pomocą których możliwe jest zaimportowanie danych przez sprzedawców (np. Zainteresowany) do ich systemów księgowych,
• system jest zbudowany w oparciu o redundantną architekturę zapewniającą ciągłość działania systemu.
  
  

Faktury wystawiane przez Y są generowane przez system oparty na powyższych założeniach, przy czym na wygenerowanej fakturze każdorazowo pojawi się podpis wystawcy w formie wpisanego w systemie imienia i nazwiska, jak również podpis osoby akceptującej fakturę w imieniu Spółki, również w formie wpisanego w systemie imienia i nazwiska. System zapewnia integralność oraz poprawność złożonych w ten sposób podpisów. Związane jest to bezpośrednio ze strukturą systemu, z której wynika, że złożenie w ten sposób podpisu musi być poprzedzone zalogowaniem się wystawiającego fakturę oraz potwierdzeniem wystawienia przez wpisanie odpowiedniego indywidualnego kodu (hasła). Podobnie w przypadku akceptującego fakturę, który posiada swój unikalny login i hasło, bez podania którego niemożliwe jest zaakceptowanie faktury oraz wpisanie na jej dokumencie w systemie imienia i nazwiska stanowiącego podpis. Co więcej, budowa systemu uniemożliwia wygenerowanie faktury i w konsekwencji jej późniejsze pobranie ze strony www.irgit.pl bez uprzedniego zalogowania się i podania hasła przez osobę upoważnioną do akceptacji.

W konsekwencji, system ten opiera się na takiej strukturze:

1. Wystawienie faktury w systemie.
2. Zalogowanie się wystawiającego do systemu.
3. Podpisanie faktury przez wystawiającego, poprzez wpisanie imienia i nazwiska, które pojawią się na dokumencie faktury po uprzednim podaniu osobistego, indywidualnego kodu (hasła).
4. Zalogowanie się do systemu osoby upoważnionej na podstawie pełnomocnictwa do akceptacji faktur w systemie.
5. Zaakceptowanie faktury poprzez jej podpisanie, czyli wpisanie imienia i nazwiska, które pojawią się na dokumencie faktury po uprzednim podaniu osobistego, indywidualnego kodu (hasła).
6. Wygenerowanie faktury w systemie, umożliwiające jej pobranie.
   
   

W konsekwencji, na dokumencie faktury, który pojawi się wygenerowany w systemie opartym na samofakturowaniu, gotowym do pobrania po zalogowaniu się i podaniu hasła, znajdą się dwa podpisy – wystawiającego fakturę oraz osoby posiadającej pełnomocnictwo do akceptacji faktury w imieniu Zainteresowanego. Nie będą to jednak podpisy odręczne, lecz podpisy generowane w systemie, nieedytowalne, pojawiające się po akceptacji faktury przez podanie osobistego i indywidualnego kodu (hasła). Procedura taka jest związana tylko i wyłącznie z olbrzymią ilością generowanych dokumentów i ma na celu poprawienie wydajności systemu dystrybucji faktur.

Za pośrednictwem powyższej zaprezentowanego systemu, Y udostępnia również kontrahentom, w tym Spółce, faktury dokumentujące transakcje sprzedaży dokonanej przez Y na ich rzecz (z perspektywy Wnioskodawcy są to faktury zakupowe). Faktury te są fakturami papierowymi, udostępnianymi jedynie drogą elektroniczną w postaci nieedytowalnych plików PDF, które po otrzymaniu przez Spółkę są drukowane i przechowywane zgodnie z postanowieniami rozporządzenia w sprawie faktur. Wszelkie wcześniej wymienione pozostałe cechy systemu są analogiczne. W szczególności, w zakresie faktur zakupowych, system opiera się na następującej strukturze:

1. Udostępnienie faktury wystawionej przez Y w systemie.
2. Zalogowanie się pracownika Zainteresowanego do systemu.
3. Pobranie faktury przez pracownika Wnioskodawcy.
   
   

Spółka podkreśliła, że jednym z warunków implementacji umowy samofakturowania, przewidzianym w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia, jest obowiązek podatnika dokonującego nabycia towarów lub usług oraz wystawiającego fakturę VAT (Y), przedstawienia drugiej stronie, czyli jej oryginału i kopii faktury do jej akceptacji w formie podpisu. Celem przyspieszenia procesu fakturowania w powyżej przewidzianym trybie, Wnioskodawca udzielił wybranym pracownikom Y pełnomocnictwa szczególnego uprawniającego ich do podpisywania (akceptacji) w jego imieniu faktur wystawianych przez Y na mocy umowy samofakturowania.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii, czy akceptacja w formie podpisu, o której mowa w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia, może zostać dokonana przez pracownika Y (tj. spółki nabywającej towary lub usługi od Wnioskodawcy) na podstawie udzielonego przez Spółkę szczególnego pełnomocnictwa do podpisywania (akceptacji) w jej imieniu faktur, faktur korygujących oraz duplikatów faktur.

Należy zauważyć, iż przepisy prawa podatkowego nie zawierają wyłączenia możliwości udzielenia odrębnego pełnomocnictwa do dokonywania akceptacji faktur VAT przez pracownika nabywcy towarów i usług. W związku z tym do oceny dopuszczalności takich czynności, należy stosować przepisy dotyczące pełnomocnictwa. Kwestia udzielenia pełnomocnictw uregulowana jest w Kodeksie cywilnym (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Stosownie do art. 98 ww. kodeksu, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 cyt. kodeksu, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego przepisu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Art. 108 Kodeksu cywilnego określa, że pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Zgodnie z treścią wskazanego przepisu pełnomocnik może być drugą stroną czynności prawnej w sytuacji, gdy możliwość taka wynika z treści pełnomocnictwa albo jeżeli ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy.

Należy uznać, że obie powyższe przesłanki w przedmiotowej sprawie zostały spełnione. Pełnomocnictwo odrębne szczególne udzielone przez dostawcę, jednoznacznie wskazuje, iż upoważnia on pracownika swojego kontrahenta do podpisywania faktur, faktur korygujących oraz duplikatów faktur. W związku z powyższym nie można mówić o naruszeniu interesów mocodawcy, w przypadku gdy jest on dokładnie poinformowany o działaniach nabywcy i wyraża na to swoją zgodę.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, iż akceptacja w formie podpisu, o której mowa w § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia, może zostać dokonana przez pracownika Y (tj. spółki nabywającej towary lub usługi od Zainteresowanego) na podstawie udzielonego przez Spółkę szczególnego pełnomocnictwa do podpisywania (akceptacji) w jej imieniu faktur, faktur korygujących oraz duplikatów faktur.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ zwraca uwagę na fakt, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz stanowiska własnego, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Poinformować także należy, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez niego, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tej ustawy, tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Zainteresowanego.

W związku z powyższym, w niniejszej interpretacji odniesiono się wyłącznie do prawidłowości dokonania akceptacji faktur przy użyciu przedstawionego w stanie faktycznym systemu internetowego, w świetle § 6 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia. Nie dokonano natomiast analizy, czy kontrahent Wnioskodawcy będzie wystawiał faktury, faktury korygujące i duplikaty zgodnie z obowiązującymi przepisami, do czego jest zobligowany przepisem § 6 ust. 2 pkt 2 lit. a rozporządzenia, bowiem nie było to przedmiotem pytania.

Ponadto podkreślić należy, iż Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 ze zm.) w swoim rozdziale III określa zamknięty katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie przewiduje on takiej mocy dla orzecznictwa sądowego, w tym orzecznictwa sądów administracyjnych. W związku z powyższym, nie negując orzeczenia powołanego przez Spółkę, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroku zamyka się w obrębie sprawy, w której została wydana. Wynika to również z treści art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), który przesądza, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia.

Należy również zauważyć, że powołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

W przedmiotowej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie akceptacji faktur przez pełnomocnika. Pozostałe kwestie zostały rozstrzygnięte w odrębnych interpretacjach indywidualnych z dnia 17 maja 2012 r. nr ILPP4/443-59/12 -5/ISN i nr ILPP4/443-59/12-7/ISN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270) Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.