INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20.06.2012 r. (data wpływu 25.06.2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18.09.2012 r. (data nadania 20.09.2012 r., data wpływu 24.09.2012 r.) w odpowiedzi na wezwanie z dnia 11.09.2012 r. (data doręczenia 13.09.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej wydatków na zakup bazy danych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji prawnopodatkowej wydatków na zakup bazy danych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka F. powadzi działalność w zakresie organizacji zakładów wzajemnych - sportowe współzawodnictwo ludzi, na podstawie zezwolenia Ministra Finansów. Spółka zakupiła na potrzeby prowadzonej działalności bazę danych dotyczącą wyników rozgrywek sportowych z całego świata od szwajcarskiej firmy. Od 2010 roku baza danych wykorzystywana była do przeprowadzenia testów zgodności z programem informatycznym. Testy zakupionej bazy danych- wyniki sportowe- przeprowadzone były na oprogramowaniu informatycznym innej Spółki, który to program został specjalnie zakupiony by przetestować jego zgodność z bazą danych rozgrywek sportowych. Integracja tych dwóch aplikacji: bazy danych dotyczącej rozgrywek sportowych oraz oprogramowania informatycznego innej Spółki, była autorskim programem.

Mechanizm działania wyglądał w sposób następujący: oprogramowanie informatyczne „BB” pobierało dane z bazy „CC”, następnie po ich przetworzeniu odsyłał je na serwer „CC”, system „CC” sprawdzał przesłane dane i odsyłał informacje o błędach.

Dane zawarte w zakupionej bazie danych były przetwarzane i wykorzystywane do oferty handlowej przedstawianej graczom, na podstawie przedstawionej oferty handlowej klienci mogli zawierać zakłady. Zgodnie z powyższym baza danych została wykorzystana do stworzenia autorskiej aplikacji Spółki F.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, iż F zakupiła od jednego z wiodących dostawców informacji w zakresie danych i statystyk związanych ze sportem oraz zaawansowanych rozwiązań technicznych. Dostawca - szwajcarska firma - gromadzi, archiwizuje i analizuje dane sportowe, jak również informacje dotyczące sportu, oraz dostarcza usługi na potrzeby branży zakładów sportowych i loteryjnych pod marką „com”. Dostawca udzielił Spółce niewyłącznego, nie podlegającego przeniesieniu i nie podlegającego sublicencjonowaniu prawa do korzystania z usług oraz zawartości na okres obowiązywania umowy tj. 01.01.2009 r. i będzie obowiązywać do 01.01.2010 r. - minimalny okres obowiązywania. Po wygaśnięciu minimalnego okresu obowiązywania, umowa zostanie automatycznie odnowiona na kolejny okres jednego roku, o ile nie zostanie rozwiązana przez jedną ze stron ze skutkiem na koniec minimalnego okresu obowiązywania lub jakiegokolwiek kolejnego okresu, z trzymiesięcznym wypowiedzeniem na piśmie. Spółka zawarła porozumienie do umowy zawieszające płatność wynagrodzenia oraz świadczenie określonych tą umową usług ze skutkiem od dnia 01.04.2010 roku w związku z oczekiwaniem Spółki na wydanie zezwolenia Ministra Finansów na prowadzenie działalności do momentu, kiedy Spółka podejmie decyzję o ich wznowienie. W związku z powyższymi informacjami Spółka przeprowadzała testy zgodności zakupionej bazy danych z oprogramowaniem w okresie od 01.01.2009 do dnia 31.03.2010 roku.

W ocenie Spółki przedmiotowa baza danych może stanowić zakup licencji, była to kopia bazy danych w formie xml lecz tylko część bazy - wybrane elementy, ponieważ cała baza nie była Spółce potrzebna do testów. Sposób korzystania z bazy danych odbywał się poprzez automatyczne przetwarzanie w systemie komputerowym oraz korzystanie z interfejsu użytkownika.

Ponadto w umowie między dostawcą bazy danych a Spółką zawarto, iż żadne postanowienie w umowie ani w relacjach biznesowych nie będzie stanowić ani nie będzie interpretowane jako przekazanie lub przyznanie Spółce jakichkolwiek praw własności, oprogramowania, licencji lub jakichkolwiek innych praw bądź udziałów w jakichkolwiek informacjach, danych lub wynikach prac udostępnionych przez szwajcarską firmę Spółce podczas relacji biznesowych, ani też jakichkolwiek znaków towarowych lub innych praw własności intelektualnej będących w posiadaniu szwajcarskiej firmy-usługodawcy. Zastrzeżono w umowie, iż Spółka uznaje prawo własności do informacji i danych udostępnionych przez szwajcarską firmę - usługodawcę oraz znaków towarowych i praw własności intelektualnej należących do usługodawcy. W związku z informacjami zawartymi w umowie oraz zapytaniem organu, „czy był to zakup całości praw do bazy danych”, Spółka nie dokonała zakupu praw do bazy danych.

W ocenie Spółki baza danych posiada cechy utworu w rozumieniu praw autorskich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób Spółka powinna zaliczyć poniesione wydatki na zakup bazy danych dotyczącej wyników rozgrywek sportowych do kosztów podatkowych ... ( jednorazowo, w czasie, poprzez amortyzację) ...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Spółki, przedmiotowy wydatek na zakup bazy danych do przeprowadzenia testów stanowi koszt uzyskania przychodów w sposób jednorazowy.

Przedmiotowe wydatki nie zawierają się w katalogu wartości niematerialnych i prawnych wymienionych w ustawie o rachunkowości oraz w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości z dnia 29.09.1994 r. za wartości niematerialne i prawno rozumie się, nabyto przez jednostkę, zaliczane do aktywów trwałych, prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby jednostki, a w szczególności: autorskie prawa majątkowe, prawa pokrewne, licencje, koncesje, prawa do wynalazków, patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych oraz zdobniczych, know-how, wartość firny oraz koszty zakończonych prac rozwojowych.

Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r za wartości niematerialne ustawodawca określa: spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, licencje, prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej, know-how o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane do działalności gospodarczej albo oddane przez podatnika do używania na podstawie umowy licencyjnej, umowy najmu, dzierżawy lub leasingu. Do wartości niematerialnych i prawnych ustawodawca zalicza również wartość firmy a także koszty zakończonych prac rozwojowych. W ocenie Spółki jedynie wyraźnie wskazane w ustawie aktywa są wartościami niematerialnymi i prawnymi. Zakupiona przez Spółkę baza danych nie zawiera się w katalogu ustawy jako wartości niematerialne i prawne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej także: „updop” a mortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.
  
  

Rozpatrując przedstawiony przez Spółkę powyższy problem, należy rozróżnić dwa rodzaje praw majątkowych do baz danych w zależności od ich charakteru. Mogą to być majątkowe prawa autorskie do twórczej bazy danych, stanowiącej utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2006 r. nr 90, poz. 631), albo prawa majątkowe do niebędącej utworem bazy danych, chronionej na zasadach szczególnych, tzn. w oparciu o ustawę z 27 lipca 2001 r. o ochronie baz danych (Dz.U. nr 128, poz. 1402).

Zgodnie z opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Skarżącą we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przedmiotem umowy pomiędzy Spółką, a kontrahentem szwajcarskim jest udzielenie niewyłącznego, niepodlegającego sublicencjonowaniu prawa do korzystania z bazy danych (jej elementów) w określonym czasie, tj. (przyjmując za Wnioskodawcą) licencji na korzystanie z określonego utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ustawodawca, zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm., dalej także „pr. aut.”) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Zgodnie z art. 41 ust. 2 pr. aut. umowa o przeniesienie autorskich praw majątkowych lub umowa o korzystanie z utworu, zwana dalej „licencją", obejmuje pola eksploatacji wyraźnie w niej wymienione. Przy czym otwarty katalog pół eksploatacji został określony w art. 50 pr.aut.

Podkreślić należy, iż Ustawodawca na mocy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych wśród autorskich oraz pokrewnych praw majątkowych (w odróżnieniu od praw osobistych nie mogących być przedmiotem obrotu) wyróżnia:

• prawo do korzystania z utworu (zwane także licencją) oraz

• prawo do rozporządzania utworem.
  
  

Umowa licencyjna jest co do zasady umową o korzystanie z prawa do utworu lub znaku o charakterze zobowiązującym, bez skutku rozporządzającego w rozumieniu pr. aut.

W świetle powyższego, zdaniem tut. Organu podatkowego, udzielenie przedmiotowej licencji oznacza zbycie prawa o charakterze majątkowym w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – prawa do korzystania i czerpania korzyści majątkowych z określonych praw w określonym czasie i w określony sposób (w określonych polach eksploatacji).

„Majątkowy” charakter prawa w postaci licencji wynika z jego ekonomicznego charakteru (nabywca nabywa wartość niematerialną i prawną, która będzie stanowiła składnik majątkowy jego aktywów). Zgodnie bowiem ze Słownikiem Języka polskiego PWN (sjp.pwn.pl) pojęcie „majątek” oznacza m.in. „czyjś stan posiadania”.

Umowa o świadczenie usług charakteryzuje się tym, iż jedna ze stron stosuje własne umiejętności zawodowe i doświadczenie, wykonując pracę dla drugiej strony.

Zdaniem tut. Organu podatkowego tak też należy rozpatrywać pojęcie „usługi” jako kategorii przychodów w rozumieniu art. 12 ust. 3-3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w odróżnieniu od przeniesienia praw, czy np. zbycia know-how. Za takim rozumieniem usługi jako wykonywanej pracy, czy też zespołu czynności na rzecz kontrahenta przemawia użyte w art. 12 ust. 3a updop sformułowanie „wykonania usługi”.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego trudno mówić o „wykonywaniu” jakichkolwiek usług na rzecz kontrahenta w trakcie realizacji umowy (Spółka nie wykonuje na rzecz kontrahenta żadnych prac, czy czynności). Kontrahent uzyskuje przede wszystkim jedynie prawo do korzystania w określonym czasie z określonych praw.

Według serwisu internetowego Wikipedia pojęcie usługi oznacza „działanie podejmowane zwykle w celach zarobkowych w celu zaspokojenia potrzeb innego człowieka lub organizacji”.

Umowy o świadczenie usług zostały przez ustawodawcę wymienione w art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Pojęcie usług jest bardzo pojemne i obejmuje wykonywanie czynności (faktycznych, jak i prawnych) dla innej osoby fizycznej, prawnej lub jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której ustawa Kodeks cywilny przyznaje zdolność prawną.

Jednakże nawet tak szerokie rozumienie usługi nie uprawnia do twierdzenia, iż pod pojęciem usługi mieści się udzielenie licencji (chyba, że dla potrzeb ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Ustawodawca zdecydowałby się na analogiczne rozwiązanie jak w ustawie o podatku od towarów i usług, tj. enumeratywne zaliczenie licencji do kategorii usług, czego jednak nie uczynił).

W konsekwencji należy uznać, iż opisane we wniosku prawo do korzystania z bazy danych należy stanowi licencję w rozumieniu art. 16b ust. 1 pkt 5 updop.

Należy przy tym zauważyć, iż stosownie do treści art. 16m ust. 1 pkt 1 updop z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 16ł ust. 1-3, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż:

1. od licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw autorskich - 24 miesiące;
2. od licencji na wyświetlanie filmów oraz na emisję programów radiowych i telewizyjnych - 24 miesiące;
3. od poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych - 12 miesięcy;
4. od pozostałych wartości niematerialnych i prawnych - 60 miesięcy.
   
   

Zatem podstawowy okres amortyzacji licencji dotyczącej wykorzystywania bazy danych wynosi 60 miesięcy. Zgodnie bowiem z opisem stanu faktycznego przedmiotowa baza danych nie jest programem komputerowym, lecz zbiorem danych. W przedmiotowej sprawie Spółka nie nabyła także praw autorskich (jedynie prawo do korzystania z utworu). Przedmiotowa baza danych nie mieści się także w kategoriach opisanych w pkt 2 i pkt 3 powyższego ustępu.

W świetle powyższego stanowisko Spółki, zgodnie z którym:

• przedmiotowy wydatek na zakup bazy danych do przeprowadzenia testów stanowi koszt uzyskania przychodów w sposób jednorazowy;

• przedmiotowe wydatki nie zawierają się w katalogu wartości niematerialnych i prawnych wymienionych w ustawie o rachunkowości oraz w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych

• należy uznać za nieprawidłowe.
  
  

Przedmiotowy wydatek należy zakwalifikować jako wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 16b ust. 1 pkt 5 updop, podlegającą amortyzacji w okresie nie krótszym niż wymieniony w art. 16m ust. 1 pkt 4 updop.

W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, iż zgodnie z art. 15 ust. 6 updop kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Brak jest zatem możliwości zaliczenia ww. bazy danych do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.