INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2007r. (data wpływu do tut. Biura – 4 grudnia 2007r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na wyposażenie i wystrój hotelu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2007r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej wydatków poniesionych na wyposażenie i wystrój hotelu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka kończy inwestycję pod nazwą "Centrum rekreacyjno - Szkoleniowe C.". Ośrodek będzie oddany do użytku w pierwszym półroczu 2008r. Oprócz więc dotychczasowej działalności w zakresie handlu wyrobami hutniczymi, Spółka będzie prowadzić działalność hotelową i organizować w celach zarobkowych imprezy, spotkania na rzecz osób fizycznych i przedsiębiorców. Hotel będzie wymagał odpowiedniego wystroju wnętrz, recepcji, części kuchennej, sali balowej, korytarzy, pokoi itd.Dla właściwego wystroju hotelu Spółka będzie kupowała kwiaty doniczkowe żywe, kwiaty doniczkowe sztuczne, kwiaty cięte (np. do wazonu na stół w restauracji hotelowej). Będą to znaczne, stałe i bieżące wydatki zwłaszcza na kwiaty cięte i żywe doniczkowe, bowiem ich żywot jest z reguły krótki.Kuchnia hotelowa oprócz niezbędnego, trwałego sprzętu w postaci lodówek o dużych gabarytach, będzie potrzebowała urządzeń mniejszych o krótkiej z reguły użyteczności takich jak: mikrofalówki, czajniki elektryczne o objętości 0,5 i 1 litra (dla używania przez gości hotelowych).Wszystkie koszty związane z wymienionym wyposażeniem oraz wydatki na kwiaty j.w. wnioskodawca chce zaliczać bezpośrednio w koszty działalności hotelowej, bowiem będą one kosztami działalności Ośrodka hotelowo-szkoleniowego, a tym samym kosztami uzyskania przychodu na zasadach ogólnych o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy ww. wydatki na urządzenia o wartości mniejszej niż 3.500,00 zł, w tym na kwiaty cięte i doniczkowe, Spółka będzie mogła zaliczać w pełnej wysokości w koszty uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ust.1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ...

Zdaniem wnioskodawcy, wydatki te będą stanowiły koszty uzyskania przychodu na zasadach ogólnych określonych w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem ponoszone one będą bezpośrednio w celu uzyskania przychodu.Obecnie powstało w Polsce wiele obiektów hotelowych, których standard jest wyższy niż wymagają nawet przepisy o usługach turystycznych i obiektach hotelarskich dlatego też prowadzący tego typu obiekty muszą nieustannie zmieniać i dostosowywać się do wymagań klientów hoteli. Zdaniem wnioskodawcy wszelkie koszty ponoszone na zwiększenie atrakcyjności obiektu i pobytu w nim potencjalnych gości, będą stanowić koszty uzyskania przychodu z działalności turystyczno-hotelowej, bowiem ponoszone będą w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, bez względu na ich wielkość i częstotliwość ponoszenia jak w przypadku nieustannej wymiany kwiatów, które służą ozdobie i dobremu wyglądowi wnętrza.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Treść powyższego przepisu w sposób jednoznaczny wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które łącznie spełniają następujące warunki:

• pozostają w związku przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodów (zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów),
• nie zostały wymienione w treści art. 23 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• są należycie udokumentowane.
  
  

Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów – w okresie ponoszenia kosztów lub w przyszłości. W takim ujęciu kosztami uzyskania przychodów będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim. Należy podkreślić, że o zakwalifikowaniu poszczególnych wydatków do kosztów uzyskania przychodów decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, który w swoim własnym interesie winien wykazać związek przyczynowo-skutkowy poniesionych wydatków z przychodami Spółki.

Z kolei w myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty
   – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.
   
   

Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania (art. 22d ust. 1 tej ustawy). Z kolei w myśl art. 22f ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 22h-22m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 22d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art.22h-22m albo jednorazowo – w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym

W świetle cytowanych przepisów w przypadku, gdy wartość jednostkowa składników majątku nie przekracza kwoty 3.500,00 zł, podatnik może wybrać jedną z następujących możliwości:

• nie zaliczyć ich do środków trwałych, a wydatki poniesione na nabycie zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania – zgodnie z art. 22d ust. 1 ustawy, lub
• zaliczyć te składniki do środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych na zasadach ogólnych albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania lub w miesiącu następnym - zgodnie z art. 22f ust. 3 ustawy.
  
  

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż wnioskodawca zamierza rozszerzyć działalność gospodarczą o działalność hotelarską. W związku z powyższym należy stwierdzić, iż pomiędzy wydatkami poniesionymi na wyposażenie hotelu a przychodem uzyskanym z działalności w zakresie usług hotelarskich istnieje związek przyczynowo-skutkowy, a zatem wydatki poniesione na zakup wyposażenia do hotelu (w przypadku gdy ich wartość jednostkowa nie przekroczy 3.500,00 zł.) oraz wydatki poniesione wystrój wnętrz (np. kwiaty) będą mogły być zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów.Jednocześnie należy zaznaczyć, że wydatki poniesione na wystrój wnętrz odbiegający od zwyczajowo przyjętego w danej branży i okolicy, tj. bardziej ekskluzywny, wytworny w tym roślinność wymagająca szczególnej pielęgnacji (np. rośliny typu bonsai), uznać należy za koszty reprezentacji, które zgodnie art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zważywszy na fakt, iż jak wynika z wniosku wnioskodawcą jest podmiot gospodarczy, tj. Spółka Jawna niniejsza interpretacja stosownie do postanowień m.in. art. 14k Ordynacji podatkowej jest wiążąca tylko dla tego podmiotu co oznacza, iż nie wywołuje bezpośrednio skutków dla wspólników tej Spółki.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.