Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-32/12-5/MM
z 11 maja 2012 r.

 

Zmieniona przez interpretację nr ILPB3/423-32/12/15-S/MM w trakcie porządkowania

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
ILPB3/423-32/12-5/MM
Data
2012.05.11



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu


Temat
Podatek dochodowy od osób prawnych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie kosztów uzyskania przychodów


Słowa kluczowe
geologia
koncesje
koszt
koszty pośrednie
koszty uzyskania przychodów
potrącalność kosztów
złoża
związek przyczynowo-skutkowy


Istota interpretacji
Czy ponoszone przez Spółkę opłaty za korzystanie z informacji geologicznej stanowią koszty uzyskania przychodów, które powinny być rozpoznane w rachunku podatkowym w dacie ich poniesienia, tj. w 2011 roku?



Wniosek ORD-IN 2 MB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez Pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2012 r. (data wpływu 31 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 26 kwietnia 2012 r. (data wpływu 30 kwietnia 2012 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca jest spółką prawa handlowego prowadzącą podstawową działalność gospodarczą w zakresie kopalnictwa rud miedzi oraz produkcji z tych rud miedzi i innych metali. Działalność górnicza prowadzona jest w Spółce w trzech oddziałach wchodzących w skład Spółki.

W dniu 29.12.2011 r. Spółka, w związku z zakresem prowadzonej działalności, podpisała ze Skarbem Państwa, w imieniu którego występował Minister Środowiska, umowy o korzystanie za wynagrodzeniem z informacji geologicznych zawartych w dokumentacji geologicznej złóż rud miedzi odpowiednio A, B, C - z których Spółka wydobywa rudy na podstawie uzyskanych w latach ubiegłych koncesji (zgodnie z Prawem geologicznym i górniczym).

Przedmiotem ww. umów jest udostępnienie korzystającemu informacji geologicznych zawartych w dokumentach geologicznych (które dotyczą otworów wiertniczych zlokalizowanych w granicach danego obszaru górniczego wraz z pracami dokumentacyjnymi, wiertniczymi i geofizycznymi oraz badań laboratoryjnych) szczegółowo określonych w poszczególnych umowach dotyczących złóż A, B, C - do których prawo do rozporządzania przysługuje Skarbowi Państwa (zakres i zasady rozporządzania tym prawem przez Skarb Państwa - w dacie zawarcia umów, określało rozporządzenie Ministra Środowiska z 22.06.2005 r. w sprawie rozporządzania prawem do informacji geologicznej za wynagrodzeniem oraz udostępniania informacji geologicznej wykorzystywanej nieodpłatnie - Dz. U. z 2005 r. Nr 116, poz. 982 ze zm.).

Wskazane powyżej umowy określają, że Spółka ma prawo do wykorzystywania ww. informacji:

  • w działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie posiadanej koncesji na wydobywanie rud miedzi odpowiednio ze złoża A, B, C,
  • w postępowaniu o uzyskanie / zmianę ww. koncesji na wydobywanie rud miedzi odpowiednio ze złoża A, B, C, a następnie w działalności prowadzonej na jej podstawie,

   - przy czym udostępnienie przedmiotowych informacji geologicznych nastąpi po zapłacie wynagrodzenia, które Spółka jest zobowiązana uiścić (dla każdej z umów) w terminie 14 dni od daty podpisania umowy.

Umowy o korzystanie z informacji geologicznej zawarte zostały na czas określony, przy czym zgodnie z każdą umową czas jej obowiązywania, a więc prawo do korzystania z informacji geologicznej przysługuje Spółce:

  • od daty podpisania umowy przez okres posiadania przez Spółkę ważnej koncesji na wydobywanie rud miedzi odpowiednio ze złoża A, B, C,
  • jak również w okresie przedłużenia ważności ww. koncesji (w tym poprzez wydanie nowej koncesji po wygaśnięciu obecnie obowiązującej), jeżeli do ich wydłużenia dojdzie w trakcie obowiązywania umowy o korzystanie z informacji geologicznej.

Opłaty, które Spółka zobowiązana jest ponieść w związku z zawartymi umowami o korzystanie z informacji geologicznych Spółka zaewidencjonowała w księgach rachunkowych 2011 roku na podstawie zawartych umów. Wobec faktu, iż Spółka prowadzi księgi rachunkowe według Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), według stosowanych przepisów rachunkowości (MSSF) wydatki powyższe zostały aktywowane i zaliczone ostatecznie do wartości niematerialnych (bilansowo).

Pismem z dnia 26 kwietnia 2012 r. Spółka uzupełniła wniosek o następujące informacje:

  1. Zgodnie z treścią zawartej umowy o korzystanie z informacji geologicznej, uprawnienie do korzystania przez Spółkę z przedmiotowych informacji przysługuje cyt. „na czas określony, obowiązujący od daty podpisania tej umowy, a następnie przez okres posiadania przez Spółkę ważnej koncesji na wydobywanie rud miedzi”. Jednakże zapisy umowy przewidują możliwość przedłużenia okresu jej obowiązywania, czyli korzystania przez Spółkę z informacji geologicznej pod warunkiem złożenia przez Spółkę wniosku o przedłużenie koncesji przed upływem terminu jej ważności. W takim przypadku okres obowiązywania umowy ulega przedłużeniu na okres niezbędny do wydania przez organ koncesyjny decyzji rozstrzygającej sprawę lub decyzji o umorzeniu postępowania jednak nie dłużej niż 18 miesięcy.
    Jak wynika z powyższego, niniejsza umowa nie wskazuje konkretnych dat jej obowiązywania, jednakże okres obowiązywania posiadanej przez Spółkę koncesji jest znany, stąd też wiadomy jest okres obowiązywania umowy na korzystanie z informacji geologicznej, który jak już wspomniano może ulec przedłużeniu maksymalnie na okres 18 miesięcy.
  2. Umowa o korzystanie z informacji geologicznej nie przewiduje żadnych dodatkowych opłat z tytułu przedłużenia okresu korzystania z informacji geologicznych. Należne z tego tytułu wynagrodzenie podlegało wpłacie jednorazowo w terminie 14 dni od daty zawarcia umowy.
  3. Spółka zauważa, że sposób ujęcia przedmiotowych wydatków w księgach rachunkowych Spółki dokonany wg przepisów rachunkowych - w przypadku Spółki według przepisów Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej - nie ma wpływu na kwalifikację podatkową, gdyż sposób kwalifikacji podatkowej winien wynikać wyłącznie z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co potwierdza liczne orzecznictwo sądowe. Niemniej jednak Spółka informuje, że:
    • koszty informacji geologicznej wg MSSF 38 kwalifikowane są do wartości niematerialnych, które zaliczane są do kosztów bilansowych poprzez odpisy amortyzacyjne – bilansowe,
    • bilansowe odpisy amortyzacyjne dla celów rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych, Spółka w całości wyłącza z kosztów uzyskania przychodów, stosując się do regulacji art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ponoszone przez Spółkę opłaty za korzystanie z informacji geologicznej stanowią koszty uzyskania przychodów, które powinny być rozpoznane w rachunku podatkowym w dacie ich poniesienia, tj. w 2011 roku...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w stanie prawnym obowiązującym od dnia 01.01.2007 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16.

Zatem przepis powyższy, na gruncie prawa podatkowego, daje prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zarówno kosztów, które pozostają w bezpośrednim związku z osiągniętymi przychodami, jak i kosztów pośrednich, których nie można powiązać z konkretnym przychodem - pod warunkiem, że każdy z powyższych rodzajów kosztów został poniesiony w celu uzyskania przychodów / zabezpieczenia źródła przychodów i jednocześnie koszt taki nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zauważyć przy tym należy, że wskazany przepis stanowi samodzielną regulację, która nie uzależnia sposobu kwalifikacji danego rodzaju wydatku od sposobu jego ujęcia według przepisów prawa bilansowego.

Biorąc pod uwagę katalog wydatków niezaliczanych do kosztów uzyskania przychodów, należy stwierdzić, że opłaty za korzystanie z informacji geologicznej nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W szczególności opłaty powyższe, na gruncie prawa podatkowego, nie mogą być zaliczone do wartości niematerialnych i prawnych, gdyż art. 16b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określa zamknięty katalog tych wartości, których koszt odnoszony jest do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne. Wśród wymienionych w tym przepisie wartości niematerialnych i prawnych ustawodawca nie wymienił jednak takich praw, jak prawa do korzystania z informacji geologicznej.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że przedmiotowe opłaty, jako związane z prowadzeniem działalności Spółki, warunkujące prowadzenie działalności górniczej będą stanowić koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Kwestia rozpoznania momentu potrącalności kosztów została uregulowana poprzez przepis art. 15 ust. 4 – w odniesieniu do kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami oraz w art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – w odniesieniu do kosztów innych niż bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami, tzw. kosztów pośrednich.

Przepis art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c).

Natomiast przepis art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dotyczący kosztów pośrednich), wskazuje, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Jednocześnie art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określa, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje, w ocenie Spółki, opłaty z tytułu korzystania z informacji geologicznej, umożliwiające wydobywanie rud miedzi, nie stanowią kosztu bezpośrednio związanego z osiągniętymi przychodami, gdyż nie można ich powiązać z przychodem konkretnego roku podatkowego. Tym samym, koszty te winny być traktowane dla celów rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych jako koszty uzyskania przychodów pośrednio związane z przychodami, które winny być rozpoznane w rachunku podatkowym w dacie ich poniesienia, tj. ujęcia w księgach rachunkowych.

Przy czym do przedmiotowych opłat nie będzie mieć zastosowanie zdanie drugie art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym koszty, które dotyczą okresu dłuższego niż rok podatkowy winny być rozliczane proporcjonalnie w okresie którego dotyczą. Za brakiem rozpoznania proporcjonalnego ww. kosztów przemawia fakt, iż zawarte umowy, choć stanowią że zostały zawarte na czas określony, nie określają w datach ścisłego okresu ich obowiązywania. W szczególności okresu, w którym należy rozliczyć koszty, nie można odnosić do okresu obowiązywania obecnie posiadanych przez Spółkę koncesji na wydobycie rud miedzi, gdyż jak Spółka wskazała w opisie stanu faktycznego, prawo do korzystania z ww. informacji geologicznych będzie przysługiwać Spółce w przypadku wydłużenia okresu obowiązywania w/w koncesji na wydobycie. Tak więc w obecnym stanie nie jest możliwe jednoznaczne określenie okresu, którego dotyczyć będą przedmiotowe opłaty.

Spółka zauważa przy tym, że w obowiązującym stanie prawnym brak jest podstaw do rozpoznania ww. kosztów kasowo, tj. w momencie zapłaty, gdyż art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nakazuje rozpoznanie kosztów pośrednich w oparciu o zasadę memoriału (tj. ujęcia w księgach rachunkowych). Jednocześnie żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie odracza daty rozpoznania tego rodzaju kosztów do daty zapłaty (co ma miejsce np. w odniesieniu do odsetek od zobowiązań).

Z tych też powodów Spółka stoi na stanowisku, że ww. opłaty winny być rozpoznane jako koszt podatkowy jednorazowo, w dacie ich ujęcia w księgach rachunkowych, tj. w 2011 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Podstawę prawną kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów stanowi przepis art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:

  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, iż jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż w dniu 29.12.2011 r. Spółka, w związku z zakresem prowadzonej działalności w zakresie kopalnictwa rud miedzi oraz produkcji z tych rud miedzi i innych metali, podpisała z Ministrem Środowiska, umowy o korzystanie za wynagrodzeniem z informacji geologicznych zawartych w dokumentacji geologicznej złóż rud miedzi odpowiednio A, B, C, z których Spółka wydobywa rudy na podstawie uzyskanych w latach ubiegłych koncesji (zgodnie z Prawem geologicznym i górniczym).

Umowy te określają, że Spółka ma prawo do wykorzystywania ww. informacji w działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie posiadanej koncesji na wydobywanie rud miedzi odpowiednio ze złoża A, B, C oraz w postępowaniu o uzyskanie / zmianę ww. koncesji na wydobywanie rud miedzi odpowiednio ze złoża A, B, C, a następnie w działalności prowadzonej na jej podstawie, przy czym udostępnienie przedmiotowych informacji geologicznych nastąpi po zapłacie wynagrodzenia, które Spółka jest zobowiązana uiścić (dla każdej z umów) w terminie 14 dni od daty podpisania umowy.

Spółka wskazała także, że przedmiotowe umowy zawarte zostały na czas określony, przy czym zgodnie z każdą umową czas jej obowiązywania, a więc prawo do korzystania z informacji geologicznej przysługuje Spółce od daty podpisania umowy przez okres posiadania przez Spółkę ważnej koncesji na wydobywanie rud miedzi odpowiednio ze złoża A, B, C, jak również w okresie przedłużenia ważności ww. koncesji (w tym poprzez wydanie nowej koncesji po wygaśnięciu obecnie obowiązującej), jeżeli do ich wydłużenia dojdzie w trakcie obowiązywania umowy o korzystanie z informacji geologicznej.

Końcowo Spółka wyjaśniła, że opłaty, które zobowiązana jest ponieść w związku z zawartymi ww. umowami, Spółka zaewidencjonowała w księgach rachunkowych 2011 roku na podstawie zawartych umów. Powyższe wydatki zostały aktywowane i zaliczone ostatecznie do wartości niematerialnych (bilansowo) wg przepisów rachunkowych, tj. w przypadku Spółki wg przepisów Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej.

W kontekście powyższego zadała pytanie, czy ponoszone przez Spółkę opłaty za korzystanie z informacji geologicznych stanowią koszty uzyskania przychodów, które powinny być rozpoznane w rachunku podatkowym w dacie ich poniesienia.

Mając na względzie powyższe, w ocenie tut. Organu, wydatki poniesione przez Spółkę na opłaty za korzystanie z informacji geologicznych zawartych w dokumentacji geologicznej złóż rud miedzi, można uznać za koszty uzyskania przychodów Spółki. Spełnione bowiem zostaną przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – przedmiotowe wydatki pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z możliwością osiągania przychodów z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę. Jak wskazała bowiem Spółka, ma Ona prawo do wykorzystywania ww. informacji w działalności gospodarczej prowadzonej na podstawie posiadanej koncesji na wydobywanie rud miedzi. W związku z tym, przedmiotowe wydatki będą służyć zachowaniu źródła przychodów i będą stanowić koszt uzyskania przychodów Spółki.

Jednocześnie wskazać należy, iż wydatki poniesione przez Spółkę na opłaty za korzystanie z informacji geologicznej zawartej w dokumentacji geologicznej złóż rud miedzi, nie mieszczą się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, poniesione przez Spółkę wydatki na opłaty za korzystanie z informacji geologicznych zawartych w dokumentacji geologicznej złóż rud miedzi, stanowić będą koszty uzyskania przychodów Spółki w rozumieniu art. 15 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się natomiast do kwestii potrącalności ww. wydatków, należy stwierdzić, iż wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na opłaty za korzystanie z informacji geologicznych zawartych w dokumentacji geologicznej złóż rud miedzi, należy kwalifikować do kosztów „pośrednich”, gdyż nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przychodach, ale ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania.

Koszty uzyskania przychodów inne niż bezpośrednio związane z przychodami (koszty „pośrednie”) to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Każdy z tych wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Stosownie do art. 15 ust. 4d ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 4e tej ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Spółka wskazała, iż ujmuje przedmiotowe wydatki w księgach rachunkowych Spółki wg przepisów rachunkowych (Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej), tj. koszty informacji geologicznej wg MSSF 38 kwalifikowane są do wartości niematerialnych, które zaliczane są do kosztów bilansowych poprzez odpisy amortyzacyjne – bilansowe.

W tym miejscu należy podkreślić, że wskazanie w art. 15 ust. 4e ww. ustawy, iż dniem poniesienia kosztu jest dzień, na który ujęto koszt w księgach oznacza, że dla celów podatkowych koszt ten należy rozpoznać w oparciu o uregulowania wynikające z rachunkowości. Ujęcie w księgach rachunkowych (zaksięgowanie) kosztu na określony dzień decyduje o dacie i sposobie rozliczenia wydatku jako kosztu podatkowego. Przepisy o rachunkowości decydują, na który dzień ujmuje się w księgach rachunkowych koszt, a tym samym przesądzają o dacie poniesienia kosztu podatkowego. Nie chodzi w tym przypadku o jakiekolwiek ujęcie wydatku w księgach, tylko jego ujęcie jako kosztu, tzn. uznanie przez podatnika za taki koszt z punktu widzenia przepisów o rachunkowości.

Zatem, skoro moment potrącenia kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę na opłaty za korzystanie z informacji geologicznych zawartych w dokumentacji geologicznej złóż rud miedzi, stanowiących – jak wskazano powyżej – koszty „pośrednie”, uzależniony został od ujęcia w księgach rachunkowych, aktywacja przedmiotowych kosztów uzyskania przychodu dla celów podatkowych powinna się odbywać tak samo jak dla celów bilansowych, poprzez odpisy amortyzacyjne (od momentu, według stawek i wartości oraz długości okresów przyjętych dla celów bilansowych). Inaczej mówiąc, skoro wydatki te dla potrzeb księgowych podlegają amortyzacji, to powinny one – zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – w tym samym czasie być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych.

Wobec powyższego, nie można podzielić stanowiska Spółki, iż ww. opłaty winny być rozpoznane jako koszt podatkowy jednorazowo, w dacie ich ujęcia w księgach rachunkowych, tj. w 2011 roku.

Reasumując powyższe, poniesione przez Spółkę wydatki na opłaty za korzystanie z informacji geologicznych zawartych w dokumentacji geologicznej złóż rud miedzi, będą stanowić - stosownie do art. 15 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - „pośrednie” koszty uzyskania przychodów, które powinny zostać rozliczone dla celów podatkowych stosownie do przyjętego w Spółce ujmowania przedmiotowych wydatków w księgach rachunkowych wg Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej zaliczanych do kosztów bilansowych poprzez odpisy amortyzacyjne.

Jednocześnie należy dodać, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów), obciąża Podatnika.

Jak bowiem stanowi art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno też wynikać, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów.

Ponadto, tut. Organ pragnie zauważyć, że pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Dokonując bowiem interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie zdarzenia przyszłego. Wniosek Spółki w zakresie stanu faktycznego został rozpatrzony interpretacją indywidualną w dniu 11 maja 2012 r. nr ILPB3/423-32/12-4/MM.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj