INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 12.09.2012 r. (data wpływu 17.09.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy odsetki transferowane przez Bank na rzecz B. w związku z realizacją Umowy o zarządzanie będą korzystały z preferencyjnej stawki podatku u źródła w wysokości 5% na podstawie polsko-brytyjskiej konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania, pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby B. ważnym certyfikatem rezydencji podatkowej oraz uzyskania od B. pisemnego oświadczenia, że jest rzeczywistym właścicielem otrzymywanych odsetek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.09.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy odsetki transferowane przez Bank na rzecz B. w związku z realizacją Umowy o zarządzanie będą korzystały z preferencyjnej stawki podatku u źródła w wysokości 5% na podstawie polsko-brytyjskiej konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania, pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby B. ważnym certyfikatem rezydencji podatkowej oraz uzyskania od B. pisemnego oświadczenia, że jest rzeczywistym właścicielem otrzymywanych odsetek.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca , będąca polskim rezydentem podatkowym, zamierza zawrzeć umowę o zarządzanie płynnością finansową z B. z siedzibą w Londynie .

Na podstawie Umowy o zarządzanie B. będzie świadczył na rzecz Spółki usługi w zakresie zarządzania płynnością finansową obejmujące w szczególności:

• udzielanie na rzecz Spółki kredytów,
• prowadzenie rachunków płatniczych Spółki oraz zarządzanie tymi rachunkami,
• obsługę dokonywanych przez Spółkę wewnątrzgrupowych transakcji płatniczych,
• przyjmowanie od Spółki depozytów środków pieniężnych.
  
  

Jednocześnie, Spółka zamierza przystąpić do umowy bilansowania rachunków bankowych zawartej pomiędzy B. oraz C. (Oddział w Londynie) , która służyć będzie technicznemu wykonaniu Umowy o zarządzanie.

Stosownie do postanowień Umowy z Bankiem, Bank będzie dokonywał transferów środków pieniężnych pomiędzy rachunkiem bankowym Spółki oraz rachunkiem bankowym B. w następujący sposób:

• w przypadku wystąpienia na Rachunku Spółki salda dodatniego Bank obciąży Rachunek Spółki i uzna Rachunek B. kwotą salda dodatniego powstałego na Rachunku Spółki,
• w przypadku wystąpienia na Rachunku Spółki salda ujemnego Bank obciąży Rachunek B. i uzna Rachunek Spółki kwotą salda ujemnego powstałego na rachunku Spółki.
  
  

Umowa z Bankiem nie będzie wskazywać tytułu prawnego transferów środków pieniężnych pomiędzy Rachunkiem Spółki oraz Rachunkiem B.. Podstawą prawną umożliwiającą dokonanie niniejszych transferów za pośrednictwem Banku będzie bilateralna Umowa o zarządzanie, zawarta pomiędzy Spółką oraz B..

Mając na uwadze powyższe, należy wskazać, iż czynności Banku, wykonywane w ramach opisanej powyżej struktury rozliczeń, ograniczać się będą wyłącznie do dokonywania transferów środków pieniężnych pomiędzy Rachunkiem Spółki oraz Rachunkiem B. i służyć będą jedynie technicznemu rozliczaniu transakcji dokonywanych pomiędzy stronami Umowy o zarządzanie. Bank nie będzie natomiast uprawniony do ingerowania w transakcje dokonywane pomiędzy B. oraz Spółką.

Należy jednocześnie wskazać, iż Spółka będzie dysponować ważnym certyfikatem potwierdzającym brytyjską rezydencję podatkową B., a także pisemnym oświadczeniem B., potwierdzającym, iż B. jest rzeczywistym właścicielem odsetek otrzymywanych od Spółki w związku z realizacją Umowy o zarządzanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odsetki transferowane przez Bank na rzecz B. w związku z realizacją Umowy o zarządzanie będą korzystały z preferencyjnej stawki podatku u źródła w wysokości 5% na podstawie polsko-brytyjskiej konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania, pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby B. ważnym certyfikatem rezydencji podatkowej oraz uzyskania od B. pisemnego oświadczenia, że jest rzeczywistym właścicielem otrzymywanych odsetek...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, odsetki transferowane przez Bank na rzecz B. w związku z realizacją bilateralnej Umowy o zarządzanie, zawartej pomiędzy Spółką oraz B., będą korzystały z preferencyjnej stawki podatku u źródła w wysokości 5%, pod warunkiem udokumentowania przez Spółkę miejsca siedziby B. ważnym certyfikatem rezydencji podatkowej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. od uzyskanych na terytorium Polski przez podmiot zagraniczny przychodów m.in. z tytułu odsetek pobierany jest zryczałtowany podatek w wysokości 20% (podatek u źródła).

Stosownie do art. 21 ust. 2 ustawy pdop, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których strona jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy pdop do pobrania podatku, o którym mowa powyżej zobowiązany jest podmiot dokonujący wypłaty wynagrodzenia na rzecz kontrahenta zagranicznego. Jednocześnie, warunkiem koniecznym dla możliwości zastosowania przepisów właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jest udokumentowanie miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Mając na uwadze powyższe, w analizowanym stanie faktycznym (winno być: zdarzeniu przyszłym) zastosowanie znajdzie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych .

Jak stanowi art. 11 ust. 1 i ust. 2 Konwencji, odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek.

Dokonując interpretacji wskazanych powyżej przepisów należy odwołać się do Komentarza do Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodów i majątku (dalej: Komentarz), który jakkolwiek nie stanowi wiążącego aktu prawnego, to niemniej jest zbiorem uniwersalnych uwag, traktowanych powszechnie jako wytyczne w zakresie stosowania i interpretacji umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z Komentarzem, postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie dotyczącym odsetek znajdują zastosowanie jedynie w przypadku, gdy podmiot uzyskujący odsetki posiada status rzeczywistego odbiorcy (tzw. „beneficial owner”), czyli jest podmiotem, którego prawo do dysponowania otrzymaną płatnością nie ma wyłącznie formalnego charakteru.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, tytułem prawnym wypłaty odsetek na rzecz B. będzie bilateralna Umowa o zarządzanie, zawarta pomiędzy Spółką oraz B.. Jednocześnie, Umowa o zarządzanie nie będzie przewidywać dalszych rozliczeń odsetek otrzymywanych przez Spółkę oraz B. z tytułu jej wykonania. Umowa z Bankiem będzie miała natomiast wyłącznie charakter techniczny i służyć będzie rozliczaniu odsetek należnych w związku z realizacją Umowy o zarządzanie. Oznacza to, iż Bank dokonując rozliczenia przedmiotowych odsetek będzie działał wyłącznie w roli pośrednika przekazującego należności pomiędzy Spółką oraz B..

W przekonaniu Spółki, powyższe oznacza, iż B. będzie rzeczywistym odbiorcą należności odsetkowych, otrzymywanych w związku z realizacją Umowy o zarządzanie (tj. podmiotem faktycznie uprawnionym do dysponowania odsetkami).

Ponadto, Spółka uzyska pisemne oświadczenie B. potwierdzające, iż B. jest rzeczywistym właścicielem odsetek otrzymywanych od Spółki w związku z realizacją Umowy o zarządzanie.

W świetle przedstawionych powyżej argumentów, a także mając na uwadze fakt, iż Spółka dysponować będzie ważnym certyfikatem rezydencji podatkowej B. oraz pisemnym oświadczeniem B., że jest rzeczywistym właścicielem otrzymywanych od Spółki odsetek, Spółka wnosi o potwierdzenie, iż odsetki transferowane przez Bank na rzecz B. w związku z realizacją bilateralnej Umowy o zarządzanie, zawartej pomiędzy Spółką oraz B., będą korzystały z preferencyjnej stawki podatku u źródła w wysokości 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W przepisie tym, wyrażona jest zasada ograniczonego obowiązku podatkowego, w myśl której państwo, na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła.

W stosunku do niektórych przychodów uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podmioty zagraniczne, obowiązek potrącenia podatku spoczywa na podmiocie polskim dokonującym wypłaty należności będącej źródłem tego przychodu. Takie rodzaje przychodów zostały określone w art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know - how) - ustala się w wysokości 20% przychodów.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 ww. ustawy).

Na podstawie art. 22b ww. ustawy, zwolnienia i odliczenia wynikające z przepisów art. 20-22 stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego innego niż Rzeczpospolita Polska państwa, w którym podatnik ma swoją siedzibę lub w którym dochód został uzyskany.

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2b, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże od należności z tytułu odsetek od papierów wartościowych wyemitowanych przez Skarb Państwa i zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, zryczałtowany podatek dochodowy pobierają, jako płatnicy, podmioty prowadzące te rachunki, jeżeli wypłata należności następuje za ich pośrednictwem. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 i ust. 2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisana w Londynie 20 lipca 2006 r. (Dz U. z 2006 r., Nr 250, poz. 1840, dalej: „Konwencja”, „umowa polsko-brytyjska”), odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw ustalą, w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.

Na podstawie art. 11 ust. 3 Konwencji, bez względu na postanowienia ustępu 2, jakiekolwiek odsetki, o których mowa w ustępie 1, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba uzyskująca odsetki ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, jeżeli taka osoba jest osobą uprawnioną do odsetek i odsetki są wypłacane:

1. na rzecz Rządu Umawiającego się Państwa, jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, lub banku centralnego Umawiającego się Państwa lub jakiejkolwiek instytucji będącej w całości własnością Rządu Umawiającego się Państwa;
2. z tytułu pożyczki wszelkiego rodzaju przyznanej, zabezpieczonej lub gwarantowanej przez instytucję rządową w celu promocji eksportu;
3. w związku ze sprzedażą na kredyt jakiegokolwiek urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego;
4. z tytułu jakiejkolwiek pożyczki udzielonej przez bank.
   
   

Jednocześnie art. 11 ust. 4 tej Konwencji definiuje, jakiego rodzaju dochody należy uznać za odsetki. Zgodnie z tym przepisem, określenie „odsetki” oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych. Określenie to nie obejmuje żadnego dochodu, który jest traktowany jak dywidenda zgodnie z postanowieniami artykułu 10 Konwencji.

Postanowienia ustępów 1, 2 i 3 ww. artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do odsetek, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie prowadzi w drugim Państwie, w którym powstają odsetki, działalność poprzez zakład tam położony i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem – art. 11 ust. 5 Konwencji.

Ponadto zgodnie z brzmieniem art. 11 ust. 6 Konwencji, uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, jeżeli płatnikiem jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Państwie. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, posiada w Umawiającym się Państwie zakład, w związku z działalnością którego powstało zobowiązanie, z tytułu którego są wypłacane odsetki i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez ten zakład, to uważa się, że odsetki takie powstają w tym Państwie, w którym położony jest zakład.

Należy też wskazać, że zgodnie z art. 11 ust. 7 Konwencji, jeżeli w wyniku szczególnych powiązań między płatnikiem a osobą uprawnioną lub powiązań między nimi a osobą trzecią, kwota wypłaconych odsetek przekracza, z jakiegokolwiek powodu, kwotę, która byłaby uzgodniona pomiędzy płatnikiem a osobą uprawnioną bez tych powiązań, wówczas postanowienia niniejszego artykułu mają zastosowanie tylko do ostatniej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadwyżka ponad wymienioną poprzednio kwotę podlega opodatkowaniu zgodnie z prawem każdego Umawiającego się Państwa, z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej Konwencji.

Rozpatrując przedmiotowy wniosek należy zwrócić również uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień. Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Zatem, obowiązki podatkowe podmiotów z siedzibą w odrębnych państwach należy rozpatrywać z uwzględnieniem postanowień umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz Modelowej Konwencji OECD wraz z Komentarzem.

Z Komentarza do Konwencji Modelowej OECD wynika, iż postanowienia umów (konwencji) o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie dotyczącym odsetek mają zastosowanie jedynie w przypadku, gdy to podmiot uzyskujący odsetki posiada status rzeczywistego odbiorcy („beneficial owner”), czyli jest podmiotem, którego prawo do dysponowania otrzymaną płatnością nie ma wyłącznie formalnego charakteru. Co do zasady, w sytuacji, gdy płatność dokonywana jest na rzecz pośrednika będącego rezydentem określonego państwa, który następnie przekazuje tę płatność ostatecznemu odbiorcy, państwo w którym powstaje dana płatność nie jest zobowiązane do zastosowania wobec tego pośrednika postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Sam bowiem fakt bycia rezydentem określonego państwa i otrzymania płatności nie jest wystarczającym warunkiem do skorzystania z postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania w sytuacji, gdy prawo do dysponowania dochodem ma ograniczony charakter. Oznacza to, iż postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania mają zastosowanie do podmiotów będących faktycznymi odbiorcami odsetek.

W szczególności warto również wskazać, że oficjalny komentarz do Konwencji opublikowany przez OECD wprost wyłącza możliwość potraktowania za osobę uprawnioną podmioty działające w charakterze przedstawicieli, czy też powierników (agents, nominees) innych osób: "W sytuacji gdy dochód jest uzyskany przez rezydenta państwa strony Konwencji działającego w charakterze agenta lub przedstawiciela (powiernika), nie byłoby zgodne z celem Konwencji aby państwo źródła udzielało zwolnienia z podatku tylko na tej podstawie, że pośrednik otrzymujący dochód jest rezydentem państwa strony Konwencji. W takim przypadku pośrednik otrzymujący dochód ma status rezydenta, ale nie zachodzi problem podwójnego opodatkowania, bowiem podmiot otrzymujący dochód nie jest traktowany jako właściciel tego dochodu dla celów podatkowych w państwie swojej rezydencji” (Komentarz do art. 11 Konwencji, pkt 10).

W powyższym zakresie należy zauważyć, iż poszczególne umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawierane przez Polskę z innymi krajami są zasadniczo w istotnej mierze oparte na postanowieniach Konwencji. Co więcej, Polska będąc członkiem OECD w praktyce przyjmuje Konwencję i Komentarz za podstawowe źródła interpretacji umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, pomimo że nie stanowią one formalnie wiążących aktów prawnych. W tym miejscu należy podkreślić, iż mająca zastosowanie w niniejszej sprawie umowa polsko-brytyjska w art. 11 ust. 2 wyraźnie posługuje się klauzulą „osoby uprawnionej” (ang. beneficial owner) jako wymogiem do zastosowania 5% stawki podatku.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę o zarządzanie płynnością finansową z B. z siedzibą w Londynie . Na podstawie Umowy o zarządzanie B. będzie świadczył na rzecz Spółki usługi w zakresie zarządzania płynnością finansową obejmujące w szczególności:

• udzielanie na rzecz Spółki kredytów,
• prowadzenie rachunków płatniczych Spółki oraz zarządzanie tymi rachunkami,
• obsługę dokonywanych przez Spółkę wewnątrzgrupowych transakcji płatniczych,
• przyjmowanie od Spółki depozytów środków pieniężnych.
  
  

Jednocześnie, Spółka zamierza przystąpić do umowy bilansowania rachunków bankowych zawartej pomiędzy B. oraz C. (Oddział w Londynie) , która służyć będzie technicznemu wykonaniu Umowy o zarządzanie. Stosownie do postanowień Umowy z Bankiem, Bank będzie dokonywał transferów środków pieniężnych pomiędzy rachunkiem bankowym Spółki oraz rachunkiem bankowym B. w następujący sposób:

• w przypadku wystąpienia na Rachunku Spółki salda dodatniego Bank obciąży Rachunek Spółki i uzna Rachunek B. kwotą salda dodatniego powstałego na Rachunku Spółki,
• w przypadku wystąpienia na Rachunku Spółki salda ujemnego Bank obciąży Rachunek B. i uzna Rachunek Spółki kwotą salda ujemnego powstałego na rachunku Spółki.
  
  

Umowa z Bankiem nie będzie wskazywać tytułu prawnego transferów środków pieniężnych pomiędzy Rachunkiem Spółki oraz Rachunkiem B.. Podstawą prawną umożliwiającą dokonanie niniejszych transferów za pośrednictwem Banku będzie bilateralna Umowa o zarządzanie, zawarta pomiędzy Spółką oraz B..

Ponadto Wnioskodawca podnosi, iż czynności Banku, wykonywane w ramach opisanej powyżej struktury rozliczeń, ograniczać się będą wyłącznie do dokonywania transferów środków pieniężnych pomiędzy Rachunkiem Spółki oraz Rachunkiem B. i służyć będą jedynie technicznemu rozliczaniu transakcji dokonywanych pomiędzy stronami Umowy o zarządzanie. Bank nie będzie natomiast uprawniony do ingerowania w transakcje dokonywane pomiędzy B. oraz Spółką.

Mając na uwadze przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż B. będzie rzeczywistym odbiorcą należności odsetkowych, otrzymywanych w związku z realizacją Umowy o zarządzanie.

Wobec powyższego odsetki transferowane przez Bank na rzecz B. w związku z realizacją bilateralnej Umowy o zarządzanie, zawartej pomiędzy Spółką oraz B., będą korzystały z preferencyjnej stawki podatku u źródła w wysokości 5%.

Reasumując, stanowisko Spółki przedstawione we wniosku należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749). Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby pełną ocenę zawieranych umów. Organ przyjął za Wnioskodawcą (co jednoznacznie wynika z opisu zdarzenia przyszłego), iż w niniejszej sprawie Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę o zarządzanie płynnością finansową z B. oraz przystąpić do umowy bilansowania rachunków bankowych zawartej pomiędzy B. oraz Bankiem (tj. tylko te podmioty występują w tych umowach), gdzie rola Banku sprowadza się „wyłącznie do dokonywania transferów środków pomiędzy Rachunkiem Spółki oraz Rachunkiem B.”. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.